TCL P755 vs Hisense E7Q / E79Q

TCL P755 zapewnia przeciętną jakość efektu HDR. Maksymalna jasność telewizora wynosi nieco poniżej 300 nitów. Taka jasność ogranicza intensywność jasnych partii obrazu w treściach HDR. W praktyce oznacza to, że jasne elementy mogą nie być wystarczająco wyraziste, co wpływa na ogólne wrażenie kontrastu. Jednakże, telewizor oferuje szerokie pokrycie palety DCI P3, osiągającą około 93%. Dzięki temu kolory są żywe i nasycone, znacząco poprawiając jakość odwzorowania barw w treściach HDR. Mimo ograniczonej jasności, szeroka gama kolorów pozwala na uzyskanie bardziej bogatych i realistycznych odcieni.

Hisense E7Q / E79Q to telewizor o średniej jasności, którego szczytowy poziom luminancji wynosi około 350-380 nitów. To takie absolutne minimum, które pozwala oglądać treści HDR w sposób zbliżony do zamierzeń twórców, choć bez wyraźnego efektu „wow”. Wyniki testów syntetycznych na białych planszach znalazły potwierdzenie w praktyce – w filmowych scenach jasne partie obrazu są stabilne i dość równomierne, ale trudno mówić tu o prawdziwym „uderzeniu światła”. W codziennym użytkowaniu, np. podczas oglądania Netflixa czy YouTube’a, efekt HDR jest akceptowalny i większości użytkowników w zupełności wystarczy. Trzeba jednak jasno powiedzieć – to nie jest poziom topowych ekranów, i nie ma co tego oczekiwać w tej cenie. Na szczęście Hisense E7Q / E79Q ma atut, który pozwala mu zyskać sporo punktów: to panel QLED typu PFS LED, wykorzystujący dodatkową warstwę fosforową poprawiającą odwzorowanie barw. Zmierzony zakres palety DCI-P3 wynosi około 92%, co oznacza, że kolory w większości scen są żywe, dobrze nasycone i przyjemne dla oka, szczególnie jak na tę półkę cenową.

Odwzorowanie barw w P755 w trybie „Filmowym”, mimo że jest najlepszym fabrycznym ustawieniem, pozostawia wiele do życzenia. Największym problemem jest balans bieli, gdzie na wykresie wyraźnie widać wybicie w kolorze czerwonym oraz spadek w kolorze zielonym. To prowadzi do przesunięcia barw w stronę czerwieni, co powoduje, że kolory na ekranie są mniej naturalne i mogą wyglądać nieprawidłowo, zwłaszcza w scenach z białym lub neutralnym tłem. Potwierdza to test „Colour Checker”, który ujawnia, że kolory są przesunięte właśnie w kierunku czerwieni co wpływa na realistyczność obrazu i zmniejsza wrażenie głębi kolorów. W zakresie kontrastu, analiza wykresu gamma pokazuje spore wahania, szczególnie w ciemnych partiach obrazu, gdzie wartości spadają poniżej optymalnego poziomu 2,4. Skutkuje to tym, że ciemniejsze obszary mogą być wyświetlane jaśniej niż powinny, Dodatkowo, krzywa EOTF, odpowiedzialna za odwzorowanie jasności, znajduje się nieco powyżej krzywej referencyjnej. Na wykresie widoczne jest lekkie podbicie jasności do około 50%, po którym następuje tylko niewielki spadek. To prowadzi do nadmiernego podbijania jasności w średnich partiach obrazu oraz może skutkować utratą szczegółów i zniekształceniem obrazu w jaśniejszych scenach.

W trybie Filmmaker telewizor Hisense E7Q / E79Q potrafił naprawdę pozytywnie zaskoczyć. Już po pierwszych pomiarach okazało się, że balans bieli jest całkiem nieźle zestrojony, a jedynym drobnym odchyleniem była lekka tendencja do fioletowego tonu, o której wspominaliśmy wcześniej. Nie wpływała ona jednak znacząco na ogólny charakter obrazu – ten pozostał spójny i przyjemny w odbiorze. Znacznie większym problemem okazała się charakterystyka jasności (gamma) w treściach SDR oraz krzywa EOTF w filmach HDR. Telewizor wyraźnie rozjaśniał obraz, spłaszczając kontrast i odbierając mu głębię. Wartości gamma potrafiły spaść z referencyjnych 2.4 aż do około 1.9, przez co obraz wyglądał tak, jakby przykryto go cienką, mleczną warstwą. Na szczęście to problem, który można stosunkowo łatwo skorygować za pomocą kalibracji.

Po kalibracji odwzorowanie barw w telewizorze znacznie się poprawia jeżeli chodzi o treści SDR. Krzywe kolorów są teraz bliskie idealnej wartości, a gamma jest bardziej stabilna. Mimo że spadek na początku wykresu do wartości jest nadal obecny, ogólna precyzja odwzorowania barw jest znacznie lepsza. Test „Colour Checker” pokazuje, że większość próbek kolorów ma błędy poniżej poziomu 2, co wskazuje na poprawioną wierność kolorów. Nieliczne odchylenia są obecne, ale generalnie kolory są teraz bardziej realistyczne i zgodne z rzeczywistością.

Kalibracja przynosi poprawę również w treściach HDR. Balans bieli został poprawiony, przekłada się na bardziej naturalne odwzorowanie kolorów. Krzywa EOTF, mimo że teraz jest bliżej krzywej referencyjnej, nadal pokazuje lekkie podbicie jasności na początku wykresu. Prowadzi to do niewielkich zniekształceń w bardzo jasnych scenach, ale ogólna tonalność i szczegółowość zostały poprawione. Dynamiczne mapowanie tonów działa efektywniej, poprawiając jakość obrazu w jasnych partiach i zachowując więcej detali.

Mimo że obraz urządzenia nie osiąga pełnej perfekcji, kalibracja przynosi znaczącą poprawę. Po dostosowaniu ustawień telewizor prezentuje się o wiele lepiej, oferując bardziej realistyczne i dokładne odwzorowanie barw w treściach SDR i HDR. Choć wciąż można dostrzec pewne niedociągnięcia, kalibracja skutecznie eliminuje wiele wcześniejszych problemów, zapewniając lepszą jakość obrazu i bardziej naturalne kolory.

Największym beneficjentem kalibracji w przypadku Hisense E7Q / E79Q okazał się bez wątpienia tryb SDR. Udało się tam uzyskać obraz niemal perfekcyjny – większość błędów w teście Color Checker spadła poniżej wartości 3, a często nawet 2, co jak na tę klasę sprzętu jest rezultatem rewelacyjnym. Największą poprawę przyniosło wyrównanie charakterystyki jasności (gamma), dzięki czemu obraz przestał wyglądać na przepalony i odzyskał naturalną głębię. W treściach HDR również udało się poprawić kolory i pozbyć fioletowego zabarwienia, o którym wspominaliśmy wcześniej, ale błędy w pomiarach Color Checker wciąż były zauważalne. Wynika to z faktu, że – jak to często bywa w telewizorach Hisense – ekran dość mocno manipuluje jasnością, przejaskrawiając niektóre barwy. Wskazywała na to także krzywa EOTF, która znajdowała się lekko powyżej wartości referencyjnych, sugerując właśnie te drobne problemy z nadmiernym rozjaśnieniem. Mimo tej wady i ograniczeń konstrukcyjnych, które wychodzą przy treściach HDR, Hisense E7Q / E79Q po kalibracji zyskał naprawdę sporo. W codziennym użytkowaniu telewizor prezentuje obraz spójny, naturalny i przyjemny dla oka, a różnica względem ustawień fabrycznych jest wręcz ogromna.

Funkcja „Stopniowe wygładzanie” działa całkiem dobrze, skutecznie eliminując widoczne granice między różnymi odcieniami tego samego koloru. Dzięki niej, przejścia tonalne są płynniejsze. Niestety, funkcja ta nie jest dostępna w trybie HDR, co może wpływać na jakość gradacji tonalnych w materiałach o wyższej dynamice.

W przypadku skalowania obrazu telewizor nie radzi sobie najlepiej. Widać wyraźne przycięcia krawędzi, jest to szczególnie zauważalne na postaci modelki oraz gałęziach drzew. Rozmycie detali w tych obszarach wpływa na ogólną ostrość obrazu. Może być to zauważalne podczas oglądania treści w niższej rozdzielczości. Na dodatek obraz w jakości SD jest pokazywany z lekkim przycięciem u góry jak i na dole.

W przypadku Hisense E7Q / E79Q upscaling i obróbka cyfrowa obrazu nie należą do najmocniejszych stron tego telewizora. Widać, że producent postawił tu raczej na prostotę niż na zaawansowane algorytmy przetwarzające obraz. Telewizor nie oferuje żadnych funkcji wygładzających przejścia tonalne ani systemów poprawiających czystość obrazu, przez co materiały o niższej rozdzielczości wyglądają po prostu bardzo surowo. Na ekranie można zauważyć delikatne krawędzie kompresji, które lepsze procesory w innych modelach potrafią skutecznie ukryć.

Podczas testów materiałów HD zauważyliśmy, że E7Q próbuje sztucznie podbijać szczegółowość, co czasami działa, a czasami daje odwrotny efekt – obraz staje się miękki, lekko rozlany, momentami wręcz „leisty”. Nie ma tu agresywnego wyostrzania, które psuje naturalność, ale też nie widać tej finezji w łączeniu szczegółów, którą oferują lepsze przetworniki obrazu.

Telewizor oferuje przyzwoite, choć nie perfekcyjne, rezultaty w zakresie płynności ruchu. W przypadku filmów telewizor dysponuje funkcją „Redukcja migotania”, która umożliwia regulację płynności ruchu w skali od 1 do 10. Dzięki tej opcji, możemy dostosować wygląd obrazu do preferencji kinowego lub bardziej teatralnego (z mniejszą lub większą prędkością).

Hisense E7Q / E79Q to telewizor z ekranem 60 Hz, więc fani sportu w 4K mogą poczuć lekkie rozczarowanie – po prostu nie zobaczymy tu tak płynnego obrazu, jak w droższych konstrukcjach z wyższym odświeżaniem. Na szczęście w przypadku filmów sytuacja wygląda znacznie lepiej. Materiały kinowe nagrywane w 24 klatkach na sekundę można tu wyświetlać z wykorzystaniem funkcji poprawiającej płynność ruchu, dzięki czemu użytkownik może dostosować obraz do własnych preferencji – bardziej filmowy z widoczną klatką lub płynniejszy, w stylu teatralnym.

Urządzenie oferuje szereg funkcji przydatnych dla graczy, takich jak ALLM (Auto Low Latency Mode), VRR (Variable Refresh Rate), Dolby Vision dla graczy oraz Game Bar. ALLM automatycznie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, znacząco poprawia reakcję na komendy z kontrolera i minimalizuje opóźnienia wejścia. VRR synchronizuje odświeżanie ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, eliminuje efekt rozrywania obrazu i zapewnia płynniejszą rozgrywkę. Dolby Vision dla graczy poprawia jakość obrazu, oferując lepsze odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach wspierających ten format. Funkcja Game Bar pozwala na szybki dostęp do ustawień gry oraz monitorowanie kluczowych parametrów, takich jak czas reakcji.

Jednakże, telewizor ma pewne ograniczenia. Matryca 60 Hz uniemożliwia wyświetlanie sygnałów o wyższej częstotliwości odświeżania w różnych rozdzielczościach, może wpływać na płynność obrazu w dynamicznych grach. Ponadto, brak wsparcia dla technologii G-Sync dla PC może wpłynąć na jakość rozgrywki na komputerze. Warto również zauważyć, że tryb HGiG, który ma na celu poprawę jakości obrazu w grach HDR, nie działa poprawnie w tym modelu. Negatywnie oddziałując na wrażenia wizualne w grach obsługujących HDR.

Hisense E7Q / E79Q to naprawdę udany telewizor dla graczy, nawet mimo tego, że nie obsługuje sygnału 4K przy 120 Hz. Producent zadbał tu jednak o zestaw funkcji, które jeszcze do niedawna można było znaleźć wyłącznie w droższych modelach. Jest ALLM, czyli automatyczne przełączanie w tryb niskiego opóźnienia, dzięki czemu telewizor sam aktywuje tryb gry z bardzo niskim input lagiem. Mamy też VRR, działający do 60 Hz – może to nie robić wrażenia na papierze, ale w praktyce w pełni wystarcza, bo większość gier na konsolach i tak nie przekracza tej granicy. Wszystkie te ustawienia można szybko znaleźć w panelu Game Bar, czyli wygodnym menu stworzonym specjalnie dla graczy. Z jego poziomu da się zmieniać tryby obrazu, włączyć licznik klatek czy nawet… celownik na ekranie – w systemie Vidaa nazwany nieco zabawnie „punktem docelowym”, co jest efektem niezręcznego tłumaczenia ze strony chinskiego producenta.

Na szczególną pochwałę zasługuje możliwość grania w 1080p przy 120 Hz, co realnie poprawia płynność i responsywność obrazu. Dzięki temu, jeśli ktoś ma ochotę pograć w kilka tytułów w wyższym odświeżaniu, może po prostu obniżyć rozdzielczość i cieszyć się znacznie płynniejszym ruchem. Mimo braku 4K@120Hz, Hisense E7Q / E79Q naprawdę dobrze sprawdza się w roli telewizora dla graczy – zwłaszcza tych, którzy nie szukają ideału, ale solidnego i szybkiego ekranu do codziennego grania.