Samsung DU8002 vs Panasonic W70A

Efekt HDR w telewizorze DU8002 pozostawia wiele do życzenia. Jasność na poziomie 300 nitów nie jest w stanie zapewnić prawdziwego wrażenia wysokiego zakresu dynamicznego, co sprawia, że oglądane treści przypominają bardziej standardowy SDR niż imponujące HDR. Sceny, które powinny olśniewać blaskiem i szczegółami, wydają się przytłumione i pozbawione głębi. Mimo to, telewizor zasługuje na pochwałę za wysokie pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 92%. Dzięki temu kolory są żywe i nasycone, co może zadowolić widzów preferujących bogate odcienie, nawet jeśli efekt HDR nie spełnia w pełni oczekiwań.

HDR w Panasonic W70A niestety nie zachwyca. Jasność na poziomie 250–300 nitów to po prostu za mało, by poczuć prawdziwą magię kinowych efektów w dynamicznych, jasnych scenach. Obrazy, które powinny „wybuchać” światłem, wyglądają raczej płasko, a drobne detale w jasnych obszarach często giną w przeciętnej luminancji matrycy. Na plus można zaliczyć fakt, że efekt HDR jest przynajmniej stabilny. Telewizor nie wpada w przesadne rozjaśnienia ani nie gubi detali przy gwałtownych zmianach scen. Wszystko jest przewidywalne i spokojne, choć niestety mało efektowne. Kolejnym problemem jest pokrycie palety barw. W70A nie został wyposażony w dodatkową warstwę kropek kwantowych (często znaną jako QLED), przez co kolory wyglądają raczej przeciętnie. Brakuje głębi czerwieni, nasycenia zieleni i precyzji w odwzorowaniu subtelnych odcieni.

DU8002 oferuje tryb Filmmaker, który w założeniu powinien zapewniać autentyczne odwzorowanie obrazu zgodne z zamysłem twórców. Niestety, mimo obiecującej nazwy, efekty są dalekie od ideału. Balans bieli w tym trybie wykazuje znaczne spadki koloru niebieskiego, co prowadzi do wyraźnego zażółcenia obrazu widac to np. na naszym zdjęciu porównawczym. Testy Colour Checker potwierdzają te błędy. Jeżeli chodzi o jasność to charakterystyka gamma jest zbyt niska względem referencyjnej linii 2,4, a to skutkuje nadmiernym rozjaśnieniem ekranu. Podobny problem występuje w przypadku treści 4K – EOTF odpowiadająca za jasność materialach 4K, pokazuje spore wzrosty powyżej linii referencyjnej, co prowadzi do nadmiernie rozjaśnionych małych elementów świetlnych. W efekcie tryb Filmmaker w DU8002 nie spełnia oczekiwań i zamiast oferować wysoką jakość, prezentuje obraz pełen nieścisłości tonalnych i kolorystycznych.

Panasonic W70A został przez nas przetestowany w trybie filmowym, który teoretycznie powinien gwarantować najbardziej naturalne odwzorowanie obrazu. Niestety, jak to często bywa w budżetowych telewizorach, rzeczywistość okazała się daleka od ideału.

W treściach HD (SDR) balans bieli został mocno zaburzony przez nadmiar czerwieni oraz wyraźny spadek w tonach niebieskich. Efekt? Obraz miał wyraźnie ciepłą, wręcz żółtawą poświatę, co dobrze widać na zdjęciu porównawczym. W przypadku materiałów 4K HDR sytuacja się odwróciła. Tutaj obraz stał się nadmiernie zimny i niebieskawy, co sprawiło, że sceny traciły swoją naturalność i głębię. Różnice są widoczne nawet gołym okiem, zwłaszcza w jasnych partiach obrazu. Test palety Colour Checker potwierdził nasze obserwacje. Większość próbek barwnych nie trafiała w swoje założone punkty, „uciekając” w stronę cieplejszych odcieni w SDR i chłodniejszych w HDR. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, zarówno gamma, jak i krzywa EOTF wykazały spore problemy. Obraz miał tendencję do nadmiernego rozjaśniania niektórych partii, co zaburzało balans i prowadziło do utraty detali w ciemniejszych oraz jaśniejszych obszarach.

Podsumowując – fabryczne ustawienia odwzorowania barw w Panasonic W70A pozostawiają wiele do życzenia. Obraz jest daleki od neutralności, a błędy w balansie bieli oraz gamma sprawiają, że potrzeba solidnej kalibracji, aby wydobyć z tego telewizora jego pełny potencjał.

Samsung to jedna z tych firm, które oferują rozbudowane narzędzia do poprawy jakości obrazu w swoich telewizorach, w tym 20-punktową korektę balansu bieli. Nawet w przypadku budżetowego modelu DU8002, po odpowiednich korektach można uzyskać zaskakująco dobre efekty. Balans bieli, zwłaszcza dla treści HD, wypada naprawdę dobrze – testy na palecie Colour Checker potwierdzają dokładność na poziomie 2–1,5, co świadczy o sporych możliwościach tego telewizora w odwzorowaniu kolorów. W treściach 4K, choć nie jest tak idealnie jak w materiałach o niższej jakości, ogólny obraz prezentuje się znacznie lepiej.

Jasność gamma została również mocno skorygowana, dzięki czemu obraz nie jest nadmiernie rozjaśniony i wygląda bardziej naturalnie. Co z krzywą EOTF? Na pierwszy rzut oka wydaje się w porządku, ale przy dokładniejszym spojrzeniu, zwłaszcza w testach filmowych, widać, że telewizor ze względu na matrycę o niskim kontraście ma trudności. A EOTF spada poniżej linii referencyjnej. Mimo to, DU8002 to przykład budżetowego modelu, w którym warto zainwestować w kalibrację. Choć wad konstrukcyjnych, takich jak typ podświetlenia, nie da się całkowicie wyeliminować, poprawność kolorystyczna jest zaskakująco dobra, zwłaszcza w kontekście jego ceny.

Panasonic W70A, mimo swoich ograniczeń, dał nam spore pole do popisu podczas kalibracji. Dzięki dobrze rozbudowanym narzędziom udało się uzyskać znacznie lepszy balans bieli zarówno w treściach HD (SDR), jak i 4K HDR. Zniknęły problemy z nadmiarem czerwieni w SDR i przesadnym chłodem obrazu w HDR. Poprawiona została także charakterystyka jasności gamma, która teraz zachowuje stabilność i nie prowadzi do nadmiernego rozjaśniania czy utraty detali w ciemniejszych obszarach.

Więc gdzie jest problem? Niestety, są bariery, których nawet profesjonalna kalibracja nie jest w stanie przeskoczyć. Kiepskie pokrycie szerokiej palety barw sprawia, że telewizor nie jest w stanie oddać pełni kolorów w materiałach HDR. Brakuje nasycenia, a subtelne przejścia kolorystyczne nadal wyglądają na nieco „spłaszczone”. Kolejnym ograniczeniem jest zarządzanie jasnością, które wynika z zastosowanej matrycy IPS. Na zdjęciu porównawczym z twarzą aktorki w kolorowym ubraniu doskonale widać, jak niektóre odcienie są wyraźnie przygaszone, a kolory tracą swoją głębię i wyrazistość.

Kalibracja wyciągnęła z W70A tyle, ile się dało. Obraz jest teraz znacznie bardziej naturalny, a błędy fabrycznych ustawień zostały skutecznie skorygowane. Niestety, ograniczenia sprzętowe w postaci słabego pokrycia palety barw i przeciętnej matrycy sprawiają, że nawet po kalibracji nie jesteśmy w stanie uzyskać spektakularnych efektów, zwłaszcza w treściach HDR.

Wygładzanie przejść tonalnych w telewizorze DU8002 pozostawiają mieszane odczucia. Choć w menu znajdziemy opcję wygładzania przejść tonalnych, w praktyce nie przynosi ona żadnych efektów, a wręcz może generować niechciane efekty uboczne.

Mimo to, telewizor świetnie radzi sobie z upscalingiem, czyli cyfrową obróbką obrazu. Testowa plansza z modelką wyglądała naprawdę dobrze – obraz nie jest nadmiernie poszarpany, a całość prezentuje się przyzwoicie i przyjemnie dla oka. To zdecydowanie dobra wiadomość dla tych, którzy planują oglądać tradycyjną telewizję na tym modelu.

Sprawdziliśmy, jak Panasonic W70A radzi sobie z poprawą treści o niższej jakości niż 4K, i trzeba przyznać, że w tej kwestii telewizor wypada całkiem przyzwoicie. Za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja „Licznik zerowania”. Optymalnym ustawieniem okazała się opcja Średnia, która skutecznie wygładza problemy z gradacją kolorów, jednocześnie nie psując ziarna filmowego. To właśnie to ustawienie polecamy dla większości użytkowników, ponieważ zapewnia balans między poprawą płynności przejść a zachowaniem naturalności obrazu.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, Panasonic W70A spisał się naprawdę dobrze. Testowa plansza z modelką wypadła pozytywnie – detale na jej ubraniu były dobrze odwzorowane, a kontury twarzy zachowały wyrazistość. W tle zauważyliśmy delikatne „ząbkowanie” na cienkich gałęziach, ale są to szczegóły, które dostrzeże tylko bardzo uważne oko. Warto jednak zwrócić uwagę na pewną przypadłość tego modelu – telewizor ma tendencję do overscanu, czyli lekkiego przycinania krawędzi obrazu. Nie jest to zbyt intensywne zjawisko i dla większości użytkowników będzie praktycznie niezauważalne, ale jeśli zależy nam na perfekcyjnym dopasowaniu kadru, warto mieć to na uwadze

DU8002 z matrycą 60 Hz to telewizor, który lepiej sprawdzi się przy oglądaniu filmów niż intensywnym graniu. Funkcja redukcja drgań pełni rolę upłynniacza, wygładzając ruch i nadając scenom bardziej płynny wygląd, co jest przydatne przy filmowych seansach. W kontekście gier, model ten raczej sprawdzi się jedynie w okazjonalnej rozrywce.

Panasonic W70A został wyposażony w matrycę 60 Hz, co od razu sugeruje, że telewizor najlepiej sprawdzi się przy oglądaniu filmów, seriali czy codziennych treści telewizyjnych. W bardziej dynamicznych scenach, jak transmisje sportowe czy gry, ograniczenia panelu są już bardziej zauważalne. Na plus trzeba jednak zaznaczyć obecność upłynniacza ruchu o nazwie „Efekt”, który oferuje trzy stopnie regulacji – niski, średni i wysoki.

Każde z ustawień pozwala dostosować płynność ruchu do własnych preferencji, minimalizując efekt smużenia i poprawiając klarowność dynamicznych ujęć. W praktyce, ustawienie Średnie wydaje się najbardziej uniwersalne – oferuje lepszą płynność bez nadmiernego „efektu opery”, który może wyglądać sztucznie w filmach fabularnych. Ustawienie Wysokie może się sprawdzić przy transmisjach sportowych, ale w filmach potrafi zaburzyć naturalny charakter ruchu.

DU8002 to telewizor, który sprawdzi się głównie w roli sprzętu dla niedzielnych graczy. Matryca 60 Hz nie zapewni najwyższej płynności ruchu, więc w dynamicznych grach może brakować tej dodatkowej gładkości obrazu. Na plus można zaliczyć obecność funkcji ALLM i HGiG, które automatycznie dostosowują ustawienia obrazu do gier HDR, co poprawia wrażenia z rozgrywki. Niestety, telewizor wyposażono tylko w złącza HDMI 2.0, więc na bardziej zaawansowane funkcje, takie jak VRR czy wsparcie dla 4K przy 120 Hz, musimy zapomnieć. Przy wyborze tego sprzetu, będziemy musieli obejść się smakiem, jeśli oczekujemy pełnego zestawu funkcji gamingowych.

Panasonic W70A to telewizor, który sprawdzi się raczej u osób, które grają okazjonalnie niż u zapalonych graczy. Matryca 60 Hz nie pozwala na pełne wykorzystanie potencjału konsol nowej generacji, zwłaszcza w dynamicznych tytułach. Brak HDMI 2.1 trochę ogranicza możliwości, ale na szczęście znajdziemy tutaj funkcje takie jak ALLM, czyli automatyczne przełączanie w tryb gry, oraz VRR, który pomaga zminimalizować efekt rozrywania obrazu. Na plus warto też zaznaczyć obsługę Dolby Vision w grach oraz HGiG, dzięki czemu HDR jest bardziej przewidywalny i wygląda solidnie. Szkoda tylko, że zabrakło tutaj Game Bara. Ta funkcja jest już standardem w wielu telewizorach i daje szybki dostęp do najważniejszych ustawień dla graczy. W70A daje radę, jeśli chodzi o granie, ale ma swoje ograniczenia. Sprawdzi się w spokojniejszych tytułach, a bardziej wymagający gracze mogą poczuć niedosyt.