Hisense U7NQ vs Samsung Neo QLED QN90D / QN92D

Telewizor Hisense U7NQ 65 na wykresie luminacji pokazał spore możliwości, przekraczając barierę 1000 nitów i bez problemu w pierwszej, trzeciej i piątej scenie testowej osiągnął bardzo wysokie wyniki jasności. Jednak, tak jak wcześniej, w drugiej i czwartej scenie testowej, na przykład z filmu Sicario 2, występują duże problemy z utrzymaniem jasności, a wyniki w okolicach 200 nitów są bardzo rozczarowujące. Mimo dużej liczby stref wygaszania, algorytm w telewizorze odpowiadający za sterowanie tymi strefami nie jest w stanie odpowiednio zareagować — w tym przypadku mocno przygasza małe elementy, takie jak księżyc czy światło helikoptera. Jasne światło, które powinno nas oślepić jest zbyt przygaszone aby nazwać je efektem HDR. Mimo wszystko warto pochwalić telewizor za wysokie pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 96%, które pozwoli mu dobrze oddać większość scen filmowych.

Podczas testów syntetycznych Samsung QN92D pokazał swoje niesamowite możliwości w aspekcie jasności. Wykresy jasno wskazują, że telewizor potrafi osiągnąć imponujące 2000 nitów, co daje mu solidne zaplecze mocy, aby rywalizować z najlepszymi modelami na rynku. Taki wynik stawia go w czołówce, zwłaszcza w kontekście wyświetlania treści HDR, gdzie jasność odgrywa kluczową rolę. Jednak co się dzieje, gdy przeniesiemy testy do rzeczywistych scen filmowych? W korzystnych warunkach, takich jak pierwsza scena z filmu Life of Pi lub ostatnia scena, gdzie obraz jest w całości zalany światłem, Samsung QN92D potrafi osiągnąć niemal laboratoryjne wyniki, imponując swoją jasnością. Sytuacja wygląda jednak inaczej, gdy na ekranie pojawiają się małe, jasne obiekty na ciemnym tle, jak w przypadku czwartej sceny z filmu Sicario. W takich przypadkach telewizor nie radzi sobie już tak dobrze – jasność spada kilkukrotnie, a maksymalne wartości w najlepszych warunkach wynoszą około 600 NITÓW. Podobnie jak w przypadku kontrastu, ograniczenia te wynikają z zastosowania agresywnego algorytmu wygaszania strefowego. Algorytm ten ma na celu redukcję efektu 'halo' wokół jasnych obiektów na ciemnym tle, ale często kosztem ogólnej jasności. W rezultacie, choć telewizor świetnie radzi sobie w scenach pełnych światła, to w przypadku drobnych, jaskrawych elementów jego zdolność do wyświetlania pełnej jasności jest ograniczona.

Chiński producent w swoich telewizorach oferuje różnorakie ustawienia obrazu, ale najlepszym trybem w tym modelu jest bez wątpienia Filmmaker Mode. Mimo swojej nazwy, tryb ten ma swoje problemy: balans bieli, choć z grubsza poprawny, charakteryzuje się mocną dominacją ciepłych tonów przez wybicie koloru czerwonego, zarówno w materiałach 4K, jak i HD. Test Colour Checker potwierdza te błędy — widoczne są odchylenia próbek w nieodpowiednie odcienie. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, gamma odpowiedzialna za materiały HD pokazuje wartości poniżej 2,4, co prowadzi do pewnego rozjaśnienia ekranu. Z kolei krzywa EOTF pokazuje problemy telewizora z wyświetlaniem małych elementów świetlnych, co potwierdziły wcześniej opisane akapity.

Najlepszym trybem, który w Samsungu QN92D najlepiej odwzorowuje barwy, jest niezmiennie od lat tryb Filmmaker. Choć ogólnie oferuje on przyzwoitą jakość kolorów, nie jest wolny od istotnych problemów. Zacznijmy od analiz obrazu w jakości HD/SDR. Największym wyzwaniem jest tutaj balans bieli – wykresy pokazują znaczną niestabilność, z wyraźną dominacją czerwieni sprawiając, że obraz staje się zbyt ciepły. To zaburzenie powoduje, że odcienie są nienaturalnie przesunięte w stronę cieplejszych tonów, co może negatywnie wpływać na odbiór materiałów o naturalnych kolorach. Również kontrast, oparty na wykresie gamma, choć nie jest najgorszy, pozostaje daleki od ideału, wpływając na ogólną jakość obrazu, zwłaszcza w ciemniejszych scenach.

Problem ten utrzymuje się także przy materiałach w 4K, takich jak seriale czy filmy o wyższej jakości. W tym przypadku balans bieli również okazuje się wadliwy, z zauważalnymi niedoborami w kolorze niebieskim i czerwonym, co przekłada się na przesunięcia tonalne. Testy przy użyciu narzędzia Colour Checker potwierdzają te problemy – wszystkie kolory mają tendencję do uciekania w stronę żółtych odcieni, a to dodatkowo zniekształca naturalny wygląd obrazu. Mimo że tryb Filmmaker jest jednym z najlepszych dostępnych trybów do oglądania treści kinowych, wymaga jeszcze popraw, zwłaszcza w kwestii dokładności odwzorowania barw i balansu bieli.

Telewizory Hisense oferują wiele narzędzi do korekty obrazu, które pozwalają dostosować ustawienia do własnych preferencji, dlatego postanowiliśmy wykorzystać te możliwości, aby zbliżyć jakość obrazu do referencyjnego. W przypadku balansu bieli, udało się wyeliminować dominację koloru czerwonego, dzięki czemu barwy stały się bardziej neutralne, co pozwoliło uzyskać bardziej realistyczny obraz zarówno w materiałach 4K, jak i HD. Podobną poprawę zauważyliśmy w charakterystyce jasności. Gamma, która wcześniej prowadziła do nadmiernego rozjaśnienia ekranu, została skorygowana, co przyczyniło się do lepszego odwzorowania detali w ciemniejszych partiach obrazu, zachowując naturalną równowagę tonalną.

Jednak największym wyzwaniem była kalibracja krzywej EOTF, która odpowiada za jasność w materiałach 4K. Na pierwszy rzut oka, wartość EOTF wyglądała na niemal idealną, jednak szczegółowe testy wykazały nieco inne wyniki. Gdy przyjrzeliśmy się jej bliżej — zwłaszcza używając filtra po prawej stronie wykresu EOTF — zauważyliśmy, jak telewizor manipuluje materiałami filmowymi w 4K, często mocno podbijając jasność. Ten efekt był szczególnie widoczny w scenach z filmów takich jak Pan oraz Billy Lynn, gdzie telewizor próbował sztucznie zwiększyć jasność elementów, wpływając na ich naturalność. Mimo tych niedoskonałości, kalibracja przyniosła pozytywne rezultaty, szczególnie w zakresie poprawy tonalności. Dla większości użytkowników efekt końcowy powinien być satysfakcjonujący, szczególnie jeśli zależy im na zbliżeniu jakości obrazu do profesjonalnych standardów referencyjnych.

Po kalibracji tryb Filmmaker w telewizorze Samsung QN92D wykazuje znaczną poprawę, szczególnie w zakresie treści SDR. Balans bieli został mocno udoskonalony – udało się wyeliminować wcześniejszy rozjazd kolorystyczny oraz dominację czerwieni, co przekłada się na bardziej naturalne odwzorowanie kolorów. W kontekście jasności, chociaż wykres gamma nie wymagał znaczących poprawek, został ustabilizowany, co wpływa na ogólną jakość obrazu.

Jeśli chodzi o materiały wysokiej jakości, również w tym przypadku balans bieli uległ poprawie. Jednak warto zwrócić uwagę na kontrast. Krzywa EOTF, która ilustruje wartości w tym zakresie, na pierwszy rzut oka wydaje się poprawna. Kiedy jednak przyjrzymy się szczegółom, telewizor zmaga się z utrzymaniem odpowiedniego kontrastu w materiałach filmowych. Krzywa EOTF ujawnia pewne rozbieżności, a to sugeruje, że mimo postępów, istnieją nadal obszary wymagające poprawy w tym aspekcie. Telewizor wciąż walczy o doskonałość w odwzorowaniu kontrastu. Zaletą tego telewizora jest nasycenie kolorów. Odcienie skóry są oddane bardzo dobrze, a choć niektóre kolory bywają nieco przesycone, efekt końcowy wygląda naprawdę atrakcyjnie – kolory prezentują się bogato i żywo.

Mimo pewnych niedociągnięć w kontraście, to po kalibracji tryb Filmmaker w telewizorze Samsung QN92D oferuje znakomitą jakość obrazu, z naturalnym odwzorowaniem kolorów, czyniąc go świetnym wyborem do oglądania filmów.

Jeżeli chodzi o wygładzanie przejść tonalnych, to mimo obecności funkcji "Obraz gładki i gradientowy" na sekwencji testowej nie zauważyliśmy, aby funkcja cokolwiek wnosiła — zalecamy ją wyłączyć. Jeśli chodzi o upscaling, telewizor nieźle poradził sobie z naszą modelką, a gałęzie w tle nie są nadmiernie poszarpane — obraz wydaje się mocno plastyczny. Jednak został lekko przycięty przez tzw. overscan.

Sprawdźmy, jak telewizor Samsung QN92D radzi sobie z przejściami tonalnymi w materiałach o bardzo kiepskiej jakości. Funkcja redukcji szumów wykazuje się dobrą skutecznością, poprawiając płynność przejść tonalnych nawet w trudnych warunkach.Należy jednak pamiętać, że podobnie jak w innych telewizorach marki Samsung, skuteczność tej funkcji może prowadzić do usunięcia pożądanych elementów, takich jak ziarno filmowe, co czasami może wpłynąć na autentyczność obrazu.

Jeśli chodzi o obróbkę cyfrową, telewizor Samsung QN92D również radzi sobie znakomicie. Podczas testów obraz prezentował się bardzo dobrze, z modelką ukazaną w sposób naturalny i poprawny. Detale, takie jak gałęzie w tle, zostały odwzorowane z dużą precyzją, co podkreśla zdolność telewizora do poprawy jakości materiałów o niskiej rozdzielczości.

Hisense U7NQ posiada matrycę o częstotliwości odświeżania 144 Hz, co zdecydowanie sprzyja płynności ruchu. Dla kinomaniaków dostępne są dwie funkcje: redukcja szarpania i redukcja rozmycia. Funkcja redukcji szarpania minimalizuje efekt tzw. judder, czyli nieprzyjemnych skoków obrazu, szczególnie widocznych przy niższych liczbach klatek na sekundę. Z kolei redukcja rozmycia pomaga wyostrzyć szybko poruszające się obiekty, co jest przydatne podczas oglądania dynamicznych scen akcji.

Jeżeli chodzi o smużenie, telewizor posiada niezły czas reakcji matrycy, dzięki czemu nie widać nadmiernego smużenia, z wyjątkiem specyficznych sytuacji, takich jak test z Ufoludkiem na ciemnym tle. W takich przypadkach mogą pojawiać się delikatne artefakty, ale ogólnie telewizor dobrze radzi sobie z dynamicznymi obrazami, zapewniając satysfakcjonującą jakość ruchu.

Telewizor Samsung QN92D został wyposażony w matrycę 144 Hz, jednak przy oglądaniu treści z użyciem upłynniacza maksymalna częstotliwość odświeżania wynosi 120 Hz. Dzięki temu zarówno gracze, jak i osoby oglądające dużo sportu będą usatysfakcjonowane jakością obrazu. Warto również wspomnieć o dostępnych opcjach poprawy obrazu, takich jak funkcja "redukcji rozmycia i drgań", która pozwala dostosować płynność do indywidualnych preferencji w 10-stopniowej skali. Redukcja rozmycia odpowiada za zwiększenie ostrości szybko poruszających się obiektów, podczas gdy redukcja drgań wygładza ruch, eliminując efekt "szarpania". Dzięki tym zaawansowanym ustawieniom można osiągnąć optymalne wrażenia wizualne, co sprawia, że Samsung QN92D idealnie sprawdza się zarówno w dynamicznych scenach, jak i intensywnych rozgrywkach.

W kontekście smużenia telewizor wypada naprawdę dobrze, trudno jest się do czegokolwiek przyczepić. Jedyną uwagą, jaką możemy mieć, jest lekki efekt overshoot zauważalny na ciemnym tle podczas naszego testu z "Ufoludkiem". Mimo to, dzięki zaawansowanym ustawieniom płynności, Samsung QN92D idealnie sprawdza się zarówno w dynamicznych scenach, jak i intensywnych rozgrywkach.

Hisense U7NQ oferuje wszystko, czego gracz może potrzebować do komfortowej rozgrywki. Telewizor wspiera częstotliwość odświeżania 144 Hz, zapewniając niezwykle płynny obraz, zwłaszcza w dynamicznych grach akcji. Funkcja VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) sprawia, że obraz dostosowuje się do zmiennych klatek na sekundę, eliminując zacięcia i rwanie obrazu. Dodatkowo, dostępna jest funkcja ALLM (automatyczny tryb niskiego opóźnienia), która automatycznie przełącza telewizor w tryb gry, minimalizując input lag.

Telewizor obsługuje także Dolby Vision, co jest szczególnie ważne dla graczy, którzy cenią sobie wysoki kontrast i nasycone barwy w grach obsługujących ten format. Hisense U7NQ posiada również funkcję Game Bar, która umożliwia szybki dostęp do najważniejszych ustawień podczas rozgrywki, a także wsparcie dla technologii G-Sync, co dodatkowo redukuje efekt tearingu obrazu.

Niestety, mimo szerokiej gamy funkcji, zabrakło wsparcia dla najpopularniejszego formatu HDR w grach — HGiG. Może to być rozczarowujące dla graczy, którzy oczekują optymalnego odwzorowania detali w scenach HDR. Niemniej jednak, pozostałe funkcje sprawiają, że Hisense U7NQ to solidny wybór dla każdego miłośnika konsolowych rozgrywek.

Telewizor Samsung QN92/QN90 to doskonały wybór dla zapalonych graczy, zasługujący na najwyższe rekomendacje. Model ten oferuje praktycznie wszystkie funkcje dostępne na rynku w aspekcie gamingu sprawiając, że rozgrywka staje się jeszcze bardziej ekscytująca. Jednym z kluczowych wyróżników jest matryca 120 Hz, która zapewnia wyjątkową płynność ruchu, co jest istotne podczas dynamicznych gier akcji. Telewizor charakteryzuje się także niskim input lagiem, gwarantując błyskawiczne reakcje na polecenia gracza. Dodatkowo, technologie takie jak VRR (Variable Refresh Rate) i ALLM (Auto Low Latency Mode) dostosowują częstotliwość odświeżania i automatycznie przełączają telewizor w tryb gry, a to przekłada się na jeszcze lepsze wrażenia z rozgrywki. Dodatkowym atutem jest aplikacja Xbox, która umożliwia grę w ulubione tytuły bezpośrednio na telewizorze, eliminując potrzebę posiadania konsoli. To typowa cecha telewizorów marki Samsung, która czyni je wyjątkowymi w świecie gamingu.

Auto Motion Plus Game to funkcja, za którą naprawdę warto pochwalić Samsunga. Jest to upłynniacz ruchu, który świetnie sprawdza się w grach, pozwalając na uzyskanie wrażenia większej liczby klatek – obraz w 30 klatkach na sekundę wygląda jak 45, a 60 Hz staje się zbliżone do 90 Hz. Co istotne, funkcja ta nie wprowadza dużego opóźnienia (input lag nie przekracza 25 ms), więc nie wpływa negatywnie na komfort rozgrywki, w przeciwieństwie do wielu innych upłynniaczy dostępnych na rynku. Dzięki temu gracze mogą cieszyć się znacznie płynniejszym obrazem bez kompromisów w kwestii responsywności.