LG UR781 vs Panasonic W85B

W trybie HDR, LG UR781 niestety nie zachwyca jasnością. W testach na pięciu planszach telewizor osiągnął jedynie około 200 nitów, co jest dość niską wartością jak na standard HDR. Jasność ta jest zbliżona do poziomów typowych dla SDR, przez co efekty HDR nie są wystarczająco wyraziste, a obraz może wyglądać mniej imponująco, szczególnie w dynamicznych, jasnych scenach. W trybie HDR ma pewne ograniczenia w oddawaniu kolorów. Oznacza to, że kolory mogą nie być tak intensywne i bogate, jak w telewizorach, które lepiej radzą sobie z pokryciem szerokiej palety barw. W praktyce może to sprawić, że obraz będzie mniej żywy i dynamiczny, a efekty HDR nie będą tak spektakularne, jak można by się spodziewać. Dodatkowo, UR781 LG ma pewne problemy z dokładnym odwzorowaniem kolorów w trybie HDR, co sprawia, że treści mogą wyglądać mniej żywo.

Tutaj niestety nie mamy dobrych wieści. Panasonic W85B to telewizor raczej ciemny – jego jasność szczytowa nie przekracza 300 nitów, więc trudno mówić o jakimkolwiek prawdziwym efekcie HDR. W praktyce oznacza to, że sceny, które na innych ekranach potrafią aż „błyszczeć” i robić wrażenie, tutaj wyglądają po prostu jak zwykłe SDR z lekkim podbiciem kolorów. Nasze pomiary i testy filmowe to potwierdziły – niezależnie od treści, W85B nie wyciągnie z HDR nic więcej. Dlatego jeśli ktoś szuka telewizora właśnie pod kątem HDR, lepiej spojrzeć w stronę innych modeli. Na pocieszenie zostaje fakt, że w kwestii kolorów W85B radzi sobie całkiem nieźle. To telewizor QLED, więc jego pokrycie palety barw jest szerokie, a większość filmów i seriali wygląda naturalnie, bez wyraźnego efektu „wyblaknięcia”. Kolory są nasycone, więc w codziennym oglądaniu nie ma poczucia, że coś jest mocno nie tak.

Odwzorowanie barw w LG UR781 w trybie Filmmaker Mode, który mimo iż jest najlepszym trybem dostępnym z fabrycznych ustawień, nie jest wolne od wad. Przede wszystkim, problemem jest balans bieli, gdzie na wykresie zauważono spadki w poziomie koloru niebieskiego. To zjawisko skutkuje przesunięciem barw w stronę odcieni żółtych, co powoduje, że obraz staje się cieplejszy, niż powinien. Takie odchylenie sprawia, że kolory na ekranie nie są naturalnie odwzorowane, co może być zauważalne szczególnie w scenach z białym lub neutralnym tłem. Potwierdzić może to Test Color Checker, który pokazał, że niektóre kolory „uciekają” w inne odcienie, co oznacza, że telewizor LG UR781 nie wyświetla barw zgodnie z rzeczywistością. To zniekształcenie może wpływać na wrażenia wizualne, sprawiając, że sceny filmowe wydają się mniej realistyczne, a detale mogą być wyświetlane w nieodpowiednich barwach, co negatywnie wpływa na ogólną jakość obrazu.

W kwestii kontrastu, analiza wykresu gammy wykazała spadki do poziomu 2,0 , podczas gdy optymalna wartość powinna wynosić 2,4. To oznacza, że telewizor w niektórych scenach może wyświetlać ciemniejsze partie obrazu jaśniej, co obniża ich głębię i dynamikę. Dodatkowo, na krzywej EOTF, która odpowiada za odwzorowanie jasności, zauważono nienaturalne wybicie na początku. To zjawisko może skutkować przesadnym podbijaniem jasności w najjaśniejszych partiach obrazu, co prowadzi do utraty szczegółów w bardzo jasnych scenach.

Testując Panasonica W85B, oczywiście zaczęliśmy od trybu Filmmaker, bo to dziś złoty standard, jeśli chodzi o oglądanie treści „tak, jak chciał reżyser”. Problem w tym, że ten telewizor jest od tych intencji całkiem daleko. Największym kłopotem okazał się nadmiar czerwieni – zarówno w SDR, jak i w HDR. Obraz często wyglądał przez to zbyt ocieplony, a w niektórych scenach wręcz „rozpalony”. Do tego dochodzi kwestia zarządzania jasnością. Kiedy spojrzeliśmy na wykresy gamma czy EOTF, było widać czarno na białym, że w większości scen telewizor rozjaśnia obraz bardziej, niż powinien. Efekt był prostu do przewidzenia. Detale potrafią się zatracić, pojawia się spłaszczenie i przepalenia po całości ekranu. Wiemy oczywiście, jak to poprawić, ale uczciwie trzeba powiedzieć, że wymaga to sporo pracy przy kalibracji. Z pudełka W85B nie daje obrazu bliskiego referencji – to raczej telewizor, który bez profesjonalnych korekt zawsze będzie trochę „po swojemu” interpretował kolory i jasność. Niestety na niekorzyść widza.

Po kalibracji odwzorowanie barw w treściach SDR wypada dobrze. Balans bieli został skutecznie poprawiony, co przekłada się na naturalne, zrównoważone odcienie w różnych scenach. Również gamma została dostrojona, co zapewnia bardziej precyzyjne oddanie detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. Dzięki temu telewizor LG UR781 dobrze sprawdza się w codziennym użytkowaniu, oferując solidną jakość kolorów i wyraźne, dobrze zbalansowane obrazy w trybie SDR.

W przypadku treści HDR sytuacja wygląda jednak gorzej. Telewizor LG UR781 nie obsługuje szerokiej palety barw, co ogranicza głębię i bogactwo kolorów, które HDR potrafi zaoferować. Krzywa EOTF odbiega od ideału, co skutkuje nadmiernym uwydatnianiem detali w jasnych partiach obrazu. Niestety, ten zabieg prowadzi do sporych błędów w odwzorowaniu kolorów, co potwierdzają testy na Colour Checker. Dodatkowo, niski poziom jasności panelu jeszcze bardziej wpływa negatywnie na jakość obrazu HDR, powodując, że efekty dynamicznego zakresu nie są w pełni oddane, a kolory wydają się wyblakłe.

Mimo pewnych niedociągnięć w trybie HDR, telewizor zyskał bardzo dużo po kalibracji, zwłaszcza w treściach SDR. Poprawa balansu bieli i gammy znacząco podniosła jakość obrazu, zapewniając bardziej naturalne i spójne odwzorowanie barw. W porównaniu do stanu sprzed kalibracji, różnica jest wyraźna, a telewizor LG UR781 oferuje teraz lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu, szczególnie w standardowym zakresie dynamicznym.

Na szczęście kalibracja sporo zmieniła w przypadku Panasonica W85B, szczególnie w treściach SDR. Tutaj postęp był naprawdę wyraźny – udało nam się wyrównać balans bieli i w miarę sensownie okiełznać tendencję telewizora do nadmiernego rozjaśniania całego obrazu. Obraz stał się bardziej spójny, a kolory zyskały naturalność, której brakowało w ustawieniach fabrycznych. Owszem, wyniki z Color Checkera nie są idealne, bo W85B ma widoczne problemy z nasyceniem zieleni, ale całościowo efekt po kalibracji w SDR oceniamy naprawdę pozytywnie. Z HDR sytuacja wygląda trochę inaczej. Tutaj także udało się ograniczyć tendencję do ocieplania całej sceny, więc obraz wypadł zdecydowanie lepiej niż na ustawieniach fabrycznych. Ale mimo wszystko wciąż widoczny jest ten sam problem, o którym wspominaliśmy wcześniej – telewizor zbyt mocno „po swojemu” interpretuje obraz i rozjaśnia całą planszę. A brak lokalnego wygaszania tylko potęguje ten efekt. Podsumowując, krótko w treściach SDR W85B po kalibracji wypada naprawdę dobrze i bez problemu nadaje się do codziennego oglądania. Natomiast w HDR, nawet po korektach, wciąż trudno go jednoznacznie polecić do poważniejszych seansów.

Zajmijmy się teraz funkcją wygładzania przejść tonalnych i jej wpływem na ogólną jakość obrazu. Jak ilustruje zdjęcie po lewej stronie, funkcja ta działa wyjątkowo przeciętnie, wybraliśmy poziom "niski", który nie powoduje zwiększenia jakości ale też nie rozmywa ziarna filmowego. Jest możliwość zwiększenia mocy tej funkcji, która pozwa złagodzić tą gradacje jednak trzeba liczyć się z tym, że obraz będzie zbyt zmiękczony w niektórych scenach.

Z kolei, w kwestii skalowania obrazu, telewizor nie prezentuje się wybitnie co może być szczególnie widoczne przy treściach o niższej rozdzielczość. Telewizor LG UR781 stosuje lekkie, sztuczne podbicie ostrości, co sprawia, że obraz wydaje się ostrzejszy, jednak wynika to głównie z nałożenia sztucznych konturów. Dla niektórych użytkowników może to być zaletą, ponieważ preferują bardziej wyraziste, podkreślone detale. Jest to jednak kwestia subiektywna — nie każdemu przypadnie do gustu taki efekt, zwłaszcza jeśli zależy im na bardziej naturalnym wyglądzie obrazu.

Przy natywnych treściach SDR Panasonic W85B radzi sobie bardzo dobrze – przejścia tonalne są gładkie i naturalne, bez sztucznych pasów czy wyraźnych konturów. Gorzej jednak wygląda sytuacja w przypadku materiałów o niższej rozdzielczości. To właśnie tam telewizor ma największy problem z „upiększaniem” obrazu. Brak jakiejkolwiek opcji w menu, która pozwalałaby poprawić gradację, sprawia, że przy starszych filmach czy materiałach z YouTube’a można czasami zauważyć lekkie problemy z łączeniem kolorów.

Na szczęście dużo lepiej wypada upscaling, czyli podnoszenie jakości treści o niższej rozdzielczości. To zdecydowanie mocna strona tego modelu – obraz jest skalowany czysto i szczegółowo, a telewizor radzi sobie z tym lepiej, niż można by się spodziewać po tak tanim sprzęcie. To zasługa procesora HCX, który Panasonic od lat rozwija i widać, że nawet w niższej serii potrafi on zrobić dobrą robotę.

Telewizor LG UR781 oferuje całkiem niezłą płynność w przypadku filmów, dzięki opcji „True Motion”, która pozwala dostosować stopień wygładzania ruchu w skali od 0 do 10. Użytkownik może wybrać, czy chce zachować bardziej tradycyjny, kinowy efekt z delikatnym skokowym ruchem (niższe ustawienia), czy woli bardziej płynny obraz o teatralnym charakterze, który choć nieco odbiega od filmowego standardu, może przypaść do gustu wielu osobom.

W dynamicznych treściach sportowych oraz grach telewizor LG UR781 radzi sobie gorzej. Telewizor posiada matrycę 60hz co ogranicza jego możliwości interpolacji właśnie do tych wartości, w związku z tym można poprawić płynność w filmach ale nie można zredukować smużenia. Dodatkowo brak wsparcia dla 120 Hz i technologii BFI (Black Frame Insertion) powoduje, że szybkie ruchy obiektów stają się rozmyte, a czas reakcji matrycy jest zbyt długi, co wpływa negatywnie na wyrazistość w szybkich scenach. W rezultacie, telewizor może nie sprostać oczekiwaniom graczy oraz fanów sportu, którzy liczą na płynny, wyraźny obraz bez efektu smużenia.

Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda dobrze – Panasonic W85B ma panel 120 Hz, a nawet tryb 144 Hz, więc wydaje się, że powinien radzić sobie świetnie z płynnym ruchem. Problem zaczyna się, kiedy zajrzymy do ustawień. Opcje poprawy płynności są niby obecne w menu, ale w praktyce… nic nie zmieniają. Niezależnie od tego, co wybierzemy, obraz wygląda tak samo. Do tego dochodzi brak BFI, czyli trybu z czarną klatką, który w wielu telewizorach pomaga wyostrzyć ruch. I nagle okazuje się, że mimo mocnego panelu, W85B nie daje nam żadnych realnych narzędzi, żeby ten ruch dostosować do własnych potrzeb. Dobrze jest tylko wtedy, gdy samo źródło działa w wyższej częstotliwości – na przykład gry w 120 Hz. Ale jeśli chodzi o filmy czy sport, musimy po prostu brać to, co telewizor nam pokaże, bo nic więcej nie da się z tym zrobić.

Podczas grania na konsoli, telewizor LG UR781 oferuje kilka istotnych funkcji, które mogą wpływać na wrażenia z rozgrywki, ale ma też pewne ograniczenia. Na plus należy zaliczyć obecność funkcji ALLM (Auto Low Latency Mode), która automatycznie optymalizuje ustawienia obrazu, przełączając telewizor LG UR781 w tryb niskiego opóźnienia, co jest korzystne dla graczy. Telewizor obsługuje również poprawną implementację HGiG, co oznacza, że gry HDR wyglądają tak, jak zostały zaprojektowane przez twórców.

Niestety, brakuje obsługi zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), co może skutkować gorszą płynnością rozgrywki, szczególnie w przypadku bardziej dynamicznych gier. Nie obsługuje także trybu Dolby Vision dla gier, co ogranicza jakość obrazu HDR w grach wykorzystujących ten format. Telewizor posiada matrycę o częstotliwości 60hz w związku z czym nie obsługuje wyższych częstotliwości przy innych rozdzielczościach, takich jak 1080p@120Hz, 1440p@120Hz czy 4K@120Hz, co jest istotnym minusem dla graczy oczekujących płynniejszej rozgrywki przy wyższych rozdzielczościach. Brakuje także obsługi technologii G-Sync, co ogranicza synchronizację obrazu w grach.

Na plus można jednak zaliczyć obecność funkcji Game Bar, która umożliwia szybki dostęp do ustawień dla graczy i ułatwia dostosowanie parametrów obrazu podczas rozgrywki.

Na papierze Panasonic W85B prezentuje się naprawdę solidnie. Mamy tutaj dwa pełnoprawne złącza HDMI 2.1, wsparcie dla ALLM, zmiennej częstotliwości odświeżania, Dolby Vision w grach i oczywiście wysoki poziom odświeżania samego panelu. Do tego dochodzi charakterystyczny dla Panasonica pasek narzędzi dla graczy – taki „game bar”, który pozwala jednym kliknięciem podejrzeć kluczowe parametry i w razie potrzeby szybko je zmienić. Brzmi świetnie, ale problem zaczyna się wtedy, gdy uruchomimy HDR. Tutaj W85B mocno traci, bo implementacji HGiG praktycznie nie ma – telewizor źle zarządza jasnością, a zamiast wiernego obrazu dostajemy sceny zbyt rozjaśnione, czasami wręcz przepalone. Rozwiązanie? Najprostsze – wyłączyć HDR w ustawieniach konsoli i zostawić wszystko w SDR. I tutaj robi się naprawdę ciekawie, bo w takim scenariuszu W85B pokazuje swoją lepszą stronę. Niski input lag, wysoka płynność dzięki 120 Hz – to wszystko sprawia, że granie wygląda fenomenalnie. Owszem, HDR jest do odpuszczenia, ale jeżeli priorytetem jest responsywność i płynna rozgrywka, W85B daje sporo frajdy.