Panasonic Z95A vs LG QNED93A / QNED90A

Panasonic Z95A pokazuje klasę, jeśli chodzi o efekt HDR. W testach luminancji osiąga poziom 1800 nitów, co ma realne przełożenie na oglądanie filmów. Sceny z Life of Pi czy Gemini Man prezentują się świetnie – telewizor bez trudu oddaje detale i intensywność jasnych punktów, robiąc wrażenie swoją mocą. W bardziej wymagających momentach, jak ostatnia scena z The Meg, można dostrzec, jak bardzo jasne światło zalewa ekran. W takich chwilach jasność spada, co jest typowe dla matryc organicznych. Mimo wszystko wynik w okolicach 1000 nitów i tak można uznać za świetny, nadal zapewniający bardzo dobrą jakość obrazu. Dodatkowo telewizor oferuje świetne pokrycie szerokich palet barw – aż 98,6% dla DCI-P3 oraz 74,5% dla BT.2020. Dzięki temu kolory są nie tylko żywe, ale również głęboko nasycone, co pozwala w pełni docenić bogactwo detali, szczególnie w scenach HDR. Takie pokrycie sprawia, że barwy wyglądają bardziej realistycznie, a efekt HDR zyskuje na intensywności i dokładności. Cały ten imponujący efekt HDR to zasługa technologii MLA, która umożliwia osiąganie tak wysokiej luminancji i doskonałej szczegółowości obrazu. Dzięki niej Panasonic Z95A oferuje HDR na poziomie, który naprawdę robi różnicę.

Choć liczba stref lokalnego wygaszania w LG QNED93A nie przełożyła się bezpośrednio na wyraźnie lepszy kontrast, to trudno odmówić temu modelowi jednego – jest jaśniejszy niż jego poprzednik. W testach syntetycznych odnotowaliśmy wartości w okolicach 1400-1500 nitów i co ważniejsze, wyniki te znajdują odzwierciedlenie w realnych scenach filmowych. W pełnoekranowych sekwencjach zalanych bielą czy jasnymi światłami, ekran potrafił utrzymać wysoką luminancję, co dawało naprawdę przyzwoity niesamowity efekt HDR. Niestety, tam gdzie telewizor mógłby pokazać prawdziwą klasę, czyli w scenach wymagających precyzji, cała magia pryska. Algorytmy wygaszania, o których wspominaliśmy wcześniej, działają na tyle agresywnie, że małe, jasne obiekty – takie jak światła w oddali, gwiazdy czy księżyc – potrafią niemal całkowicie zniknąć. Wystarczy spojrzeć na sceny testowe z filmu Pan czy Sicario 2 (plansze 2 i 4), by zobaczyć, jak subtelne detale zostają przygaszone do granic ich widoczności. Szkoda, bo większa liczba stref mogła w teorii przełożyć się na znacznie lepsze wyniki. Na szczęście są też mocniejsze strony. QNED93A dobrze wypada pod względem pokrycia palety barw, osiągając około 96% standardu DCI-P3. Dzięki temu kolory w filmach wyglądają soczyście i pełnie, a obraz nie traci intensywności nawet w bardziej wymagających scenach. Można więc powiedzieć, że HDR w tym modelu jest solidny, choć niedopracowane algorytmy lokalnego wygaszania hamują jego pełny potencjał.

Najlepszym trybem obrazu w Panasonic Z95A bez wątpienia jest tryb Filmmaker. To tryb, który oferuje całkiem niezłe odwzorowanie obrazu, jednak nie jest wolny od pewnych błędów wymagających poprawy. Przede wszystkim balans bieli, zarówno dla treści 4K, jak i HD, wykazuje tendencję do dominacji koloru czerwonego oraz niebieskiego. Powoduje to delikatne zaróżowienie obrazu, szczególnie widoczne na jasnych, białych scenach. Takie odchylenia można zauważyć na zdjęciu porównawczym poniżej, które dobrze ilustruje ten problem. Test Colour Checker również potwierdza te nieścisłości, pokazując niewielkie przesunięcia kropek w stronę wspomnianych odcieni.

Pod względem charakterystyki jasności gamma wypada bardzo dobrze, z jedynie drobnymi problemami przy rozjaśnianiu niewielkich detali. Większą trudność sprawia krzywa EOTF, która odpowiada za kontrolę jasności w treściach 4K HDR. Widać tu lekkie podbicie jasności ponad referencyjną wartość, co sprawia, że obraz jest czasami zbyt rozjaśniony, szczególnie w bardziej wymagających scenach. Choć tryb Filmmaker jest zdecydowanie najlepszym wyborem w Z95A, to te aspekty wymagają dopracowania, aby w pełni wykorzystać potencjał telewizora.

W trybie filmowym (dokładnie to Filmmaker) odwzorowanie barw w QNED93A wypadło stosukowo poprawnie, choć nie obyło się bez zastrzeżeń. W treściach SDR balans bieli był przesunięty w cieplejsze tony, przez co ekran zyskiwał delikatne zażółcenie na całości ekranu. Gamma z kolei prowadziła do lekkiego rozjaśnienia obrazu, co sprawiało, że całość wyglądała nieco mniej naturalnie, zwłaszcza w scenach wymagających precyzyjnego cieniowania (widać to dobrze na zdjęciu porównawczym). Nie jest to problem, który od razu rzuca się w oczy każdemu widzowi, ale bardziej wymagające osoby mogą poczuć, że obraz odbiega od zamierzonej przez twórców filmowych estetyki. W materiałach HDR sytuacja wyglądała nieco inaczej. Sam balans bieli prezentował się tu całkiem nieźle, dzięki czemu biele nie wpadały ani w róż, ani w niechciane odcienie zieleni. Problemem okazało się jednak zarządzanie jasnością. Analiza krzywej EOTF ujawniła, że w niektórych momentach telewizor potrafi być wyraźnie zbyt ciemny tam, gdzie nie powinien, gubiąc przez to część detali i obniżając realizm scen. To psuło odbiór efektów HDR, które teoretycznie miały robić największe wrażenie. Z tego względu zdecydowaliśmy się przeprowadzić kalibrację.

Po kalibracji Panasonic Z95A pokazuje pełnię swoich możliwości, oferując obraz niemal idealny. Telewizor zapewnia ogromne możliwości regulacji, które zostały przez nas w pełni wykorzystane. Balans bieli po kalibracji prezentuje się wręcz perfekcyjnie, a błędy w treściach SDR na poziomie 0,5 plasują się w absolutnie referencyjnym standardzie. Podobnie jest w przypadku treści 4K HDR – zaróżowienie ekranu zostało całkowicie wyeliminowane, a balans bieli jest teraz wzorowy.

Paleta barw i test Colour Checker potwierdzają doskonałość kalibracji. Błędy poniżej 2 to wynik, który zadowoli zarówno profesjonalnych kalibratorów, jak i entuzjastów kinowej jakości obrazu. Duże zmiany zaszły również w charakterystyce jasności – krzywa EOTF została wyrównana, eliminując wcześniejsze problemy z nadmiernym rozjaśnieniem obrazu. A mały błąd w gammie zostal zredukowany.

Przed kalibracją obraz był poprawny, ale teraz to zupełnie inna liga. To istna uczta dla oczu, której jakość trudno porównać do czegokolwiek innego. Panasonic Z95A, po dopracowaniu ustawień, staje się prawdziwym mistrzem odwzorowania barw.

Po profesjonalnej kalibracji tryb Filmmaker w QNED93A zyskał przede wszystkim tam, gdzie ma to największe znaczenie na co dzień. Udało się wyprostować balans bieli i pozbyć się żółtawego zabarwienia obrazu w treściach SDR, czyli tych, które oglądamy najczęściej – telewizji, serwisów streamingowych czy filmów w standardowej jakości. Kolory wyglądają dzięki temu naturalnie i przyjemnie, a całość odbiera się znacznie bardziej komfortowo. W trybie HDR wykonaliśmy również korekty, ale tu największym problemem okazała się krzywa EOTF. Mimo że LG w ustawieniach daje pewne pole manewru, telewizor wciąż zarządza jasnością na własnych zasadach. Widać, że algorytmy lokalnego wygaszania nie są do końca dopracowane i potrafią popsuć efekt seansu, przyciemniając fragmenty obrazu w nieodpowiednich momentach. Mimo to warto zdecydować się na kalibrację tego modelu zwłaszcza trybu przeznaczonego do codziennego oglądania.

W przypadku materiałów niższej jakości za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja "Wygładzanie gradacji". Najlepsze efekty uzyskuje się przy ustawieniu pośrednim – chociaż nie są one spektakularne, funkcja działa poprawnie i nie wprowadza niepożądanych efektów do obrazu. Można ocenić ją jako przeciętną, ale wystarczającą do poprawienia jakości przejść tonalnych.

Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, czyli upscaling, obraz prezentuje się zaskakująco dobrze. Jest plastyczny i przyjemny dla oka, co sprawia, że treści o niższej jakości, takie jak standardowa telewizja czy YouTube, wyglądają całkiem przyzwoicie. Można jednak zauważyć drobne problemy, takie jak "ząbkowanie" krawędzi, np. gałęzi w tle. Mimo to nie wpływa to znacząco na ogólne wrażenia z oglądania, a telewizor radzi sobie z tymi materiałami w sposób akceptowalny.

LG QNED93A okazuje się bardzo solidnym telewizorem do codziennego użytku. Jego procesor obrazu radzi sobie świetnie ze skalowaniem, dzięki czemu nawet starsze filmy czy telewizja naziemna zyskują na ostrości i szczegółowości. Podczas seansu „Ojca chrzestnego” wyraźnie widać, jak upscaling wyciąga z obrazu dodatkowe detale – twarze bohaterów i faktura ubrań prezentują się znacznie czytelniej niż w oryginalnym materiale.

Na plus zasługuje także cyfrowa obróbka obrazu. Telewizor został wyposażony w funkcję redukcji niechcianych łączeń kolorów oraz nieregularności ekranu. Najlepiej działa ona w ustawieniu „Średni” – subtelnie wygładza przejścia tonalne, nie ingerując nadmiernie w obraz. Dzięki temu zachowane zostaje naturalne ziarno filmowe, a ekran nie wygląda sztucznie wygładzony. Być może w niektórych scenach wciąż da się dostrzec delikatne łączenia kolorów, ale w praktyce efekt jest bardziej korzystny niż przy mocniejszej ingerencji algorytmu.

Panasonic Z95A, dzięki matrycy 144 Hz, oferuje świetną płynność obrazu. W przypadku filmów dostępna jest funkcja "Intelligent Frame Creation", która pozwala na poprawę płynności i redukcję smużenia. Użytkownik ma do dyspozycji dwa suwaki: "Redukcja smużenia" – odpowiada za wyraźniejsze i ostrzejsze szczegóły w szybko poruszających się scenach. "Płynność filmu" – dodaje płynności, tworząc dodatkowe klatki między oryginalnymi, co sprawia, że ruch wygląda bardziej płynnie i naturalnie z efektem "opery mydlanej"

Dzięki temu widzowie mogą dopasować ustawienia do własnych preferencji. Filmy i mniej dynamiczne materiały wyglądają płynnie i naturalnie, co powinno zadowolić większość użytkowników.

LG QNED93A został wyposażony w panel 144 Hz. To przede wszystkim ukłon w stronę graczy komputerowych, ale sam fakt, że wyższe odświeżanie trafia coraz częściej do telewizorów, można ocenić pozytywnie. W codziennym oglądaniu kluczowe pozostaje 120 Hz i w tym zakresie QNED93A radzi sobie dobrze. Producent daje też możliwość dostosowania obrazu dzięki systemowi TruMotion – suwaki De-Judder i De-Blur pozwalają wybrać między filmowym charakterem ruchu z widoczą klatką a pełnym wygładzeniem z ruchem teatralnym.

Panasonic Z95A w tym roku pokazuje, że producent zrobił ogromny krok naprzód w kwestii wsparcia dla graczy. Telewizor oferuje praktycznie wszystko, czego można oczekiwać od urządzenia z tej półki. Obsługa ALLM (automatycznego przełączania w tryb gry) oraz VRR (zmiennej częstotliwości odświeżania) zapewnia płynność i brak tearingu w dynamicznych grach. Matryca 144 Hz pozwala cieszyć się niesamowitą płynnością, a dodatkowa obsługa rozdzielczości innych niż 4K daje większą elastyczność, co jest dużym plusem dla graczy korzystających z różnych konfiguracji.

Na uwagę zasługuje również unikalny i dość specyficzny "Game Bar". Jego kulkowy interfejs wyróżnia się na tle konkurencji i pozwala szybko dostosować kluczowe ustawienia, takie jak VRR, poziom jasności, czy tryb obrazu, bez konieczności przerywania rozgrywki.

Jednak w tej klasie urządzenia nie obyło się bez drobnego rozczarowania – Panasonic Z95A oferuje jedynie dwa porty HDMI 2.1, zamiast czterech. To zdecydowanie za mało jak na telewizor premium, szczególnie w czasach, gdy wiele osób posiada więcej niż jedno urządzenie wymagające pełnego wsparcia HDMI 2.1, jak konsola nowej generacji czy zaawansowany komputer. W tej kategorii jest to trudno zaakceptować, zwłaszcza przy tak wysokich aspiracjach tego modelu. Mimo tego telewizor jest świetnym wyborem dla graczy, oferując wszechstronność i funkcjonalność na najwyższym poziomie.

LG QNED93A to telewizor, który bez wątpienia został przygotowany także z myślą o graczach. Już na starcie dostajemy komplet – wszystkie cztery porty HDMI pracują w standardzie 2.1, więc niezależnie od tego, czy podłączymy konsolę, peceta czy amplituner, mamy pewność pełnej kompatybilności. To ważne, bo wciąż wielu producentów ogranicza się do dwóch portów, a tutaj nic nie stoi na przeszkodzie, by cały sprzęt miał zapewnione maksymalne możliwości. Nie zabrakło automatycznego trybu gry (ALLM), który sam przełącza telewizor w odpowiednie ustawienia, kiedy konsola się uruchomi, a także zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR). Dzięki temu obraz nie rwie się i nie szarpie, nawet gdy liczba klatek spada – czy to w dynamicznych strzelankach, czy podczas wyścigów.

Panel 144 Hz daje dodatkową przewagę w grach komputerowych. O ile przy konsolach wystarczy 120 Hz, to w przypadku pecetów QNED93A pozwala wycisnąć jeszcze więcej – każdy ruch, każde spojrzenie w bok jest odświeżane szybciej, a to robi różnicę szczególnie w e-sporcie. Producent pomyślał też o HDR w grach – telewizor wspiera tryb HGiG, czyli wytyczne, które mają zapewnić, że efekty świetlne są dokładnie takie, jak przewidzieli twórcy gier. Na deser dostajemy Game Bar – specjalny pasek informacyjny wywoływany na ekranie, który pokazuje parametry w czasie rzeczywistym. Możesz podejrzeć liczbę klatek, aktywne funkcje VRR czy poziom input laga. To rozwiązanie przydatne nie tylko maniakom ustawień, ale każdemu, kto chce szybko sprawdzić, w jakim trybie pracuje telewizor i czy wszystko działa jak należy.