Panasonic Z95A vs Philips OLED910

Panasonic Z95A pokazuje klasę, jeśli chodzi o efekt HDR. W testach luminancji osiąga poziom 1800 nitów, co ma realne przełożenie na oglądanie filmów. Sceny z Life of Pi czy Gemini Man prezentują się świetnie – telewizor bez trudu oddaje detale i intensywność jasnych punktów, robiąc wrażenie swoją mocą. W bardziej wymagających momentach, jak ostatnia scena z The Meg, można dostrzec, jak bardzo jasne światło zalewa ekran. W takich chwilach jasność spada, co jest typowe dla matryc organicznych. Mimo wszystko wynik w okolicach 1000 nitów i tak można uznać za świetny, nadal zapewniający bardzo dobrą jakość obrazu. Dodatkowo telewizor oferuje świetne pokrycie szerokich palet barw – aż 98,6% dla DCI-P3 oraz 74,5% dla BT.2020. Dzięki temu kolory są nie tylko żywe, ale również głęboko nasycone, co pozwala w pełni docenić bogactwo detali, szczególnie w scenach HDR. Takie pokrycie sprawia, że barwy wyglądają bardziej realistycznie, a efekt HDR zyskuje na intensywności i dokładności. Cały ten imponujący efekt HDR to zasługa technologii MLA, która umożliwia osiąganie tak wysokiej luminancji i doskonałej szczegółowości obrazu. Dzięki niej Panasonic Z95A oferuje HDR na poziomie, który naprawdę robi różnicę.

OLED910 to po prostu absurdalnie jasny telewizor jak na OLED-a. Wszystko dzięki nowej matrycy od LG Display, czyli Tandem RGB OLED, którą Philips ochrzcił swoją nazwą „META OLED”. To właśnie ten panel pozwala wyciągnąć ponad 2000 nitów jasności w filmach, co jeszcze niedawno w OLED-ach było kompletnie nieosiągalne. Na dużą pochwałę zasługuje też to, jak telewizor radzi sobie z pełnoekranowymi scenami zalanymi jasnym światłem. Zwykle w OLED-ach jasność wtedy mocno spada, a tutaj nadal zostaje na świetnym poziomie – około 1400 nitów. To wartości niemal referencyjne, a w połączeniu ze świetnym odwzorowaniem palety barw na poziomie 99% DCI P3 oraz 82% BT.2020 daje nam efekt HDR, który śmiało można nazwać jednym z najlepszych na świecie.

Najlepszym trybem obrazu w Panasonic Z95A bez wątpienia jest tryb Filmmaker. To tryb, który oferuje całkiem niezłe odwzorowanie obrazu, jednak nie jest wolny od pewnych błędów wymagających poprawy. Przede wszystkim balans bieli, zarówno dla treści 4K, jak i HD, wykazuje tendencję do dominacji koloru czerwonego oraz niebieskiego. Powoduje to delikatne zaróżowienie obrazu, szczególnie widoczne na jasnych, białych scenach. Takie odchylenia można zauważyć na zdjęciu porównawczym poniżej, które dobrze ilustruje ten problem. Test Colour Checker również potwierdza te nieścisłości, pokazując niewielkie przesunięcia kropek w stronę wspomnianych odcieni.

Pod względem charakterystyki jasności gamma wypada bardzo dobrze, z jedynie drobnymi problemami przy rozjaśnianiu niewielkich detali. Większą trudność sprawia krzywa EOTF, która odpowiada za kontrolę jasności w treściach 4K HDR. Widać tu lekkie podbicie jasności ponad referencyjną wartość, co sprawia, że obraz jest czasami zbyt rozjaśniony, szczególnie w bardziej wymagających scenach. Choć tryb Filmmaker jest zdecydowanie najlepszym wyborem w Z95A, to te aspekty wymagają dopracowania, aby w pełni wykorzystać potencjał telewizora.

Niestety, jeśli chodzi o odwzorowanie barw prosto po wyjęciu z pudełka, to w trybie Filmmaker OLED910 wypada naprawdę słabo. Telewizor zbyt mocno eksponuje kolor niebieski i momentami wygląda to niemal jak tryb sklepowy. Sprawia to wrażenie, jakby producent nie do końca dobrze zestroił urządzenie. Efekt jest taki, że kolory wyglądają nienaturalnie, a całość przypomina nieco przesadną ekspozycję z wystawy w markecie. Dużo lepiej prezentują się treści HDR, gdzie poza lekką utratą detali w czerniach trudno się do czegokolwiek przyczepić. Problem w tym, że w codziennym oglądaniu to jednak materiały SDR mają największe znaczenie – a na OLED910 wyglądają po prostu kiepsko i mocno odstają od tego, czego byśmy oczekiwali od telewizora tej klasy.

Po kalibracji Panasonic Z95A pokazuje pełnię swoich możliwości, oferując obraz niemal idealny. Telewizor zapewnia ogromne możliwości regulacji, które zostały przez nas w pełni wykorzystane. Balans bieli po kalibracji prezentuje się wręcz perfekcyjnie, a błędy w treściach SDR na poziomie 0,5 plasują się w absolutnie referencyjnym standardzie. Podobnie jest w przypadku treści 4K HDR – zaróżowienie ekranu zostało całkowicie wyeliminowane, a balans bieli jest teraz wzorowy.

Paleta barw i test Colour Checker potwierdzają doskonałość kalibracji. Błędy poniżej 2 to wynik, który zadowoli zarówno profesjonalnych kalibratorów, jak i entuzjastów kinowej jakości obrazu. Duże zmiany zaszły również w charakterystyce jasności – krzywa EOTF została wyrównana, eliminując wcześniejsze problemy z nadmiernym rozjaśnieniem obrazu. A mały błąd w gammie zostal zredukowany.

Przed kalibracją obraz był poprawny, ale teraz to zupełnie inna liga. To istna uczta dla oczu, której jakość trudno porównać do czegokolwiek innego. Panasonic Z95A, po dopracowaniu ustawień, staje się prawdziwym mistrzem odwzorowania barw.

Na szczęście szybko okazało się, że to nie matryca jest winna problemom, tylko sposób, w jaki Philips zestroił OLED910 fabrycznie. Po kalibracji telewizor pokazał pełnię swoich możliwości i dopiero wtedy mogliśmy zobaczyć, na co naprawdę stać nowe panele produkcji LG Display. Skorygowaliśmy przede wszystkim balans bieli oraz charakterystykę jasności, dzięki czemu udało się ujarzmić przesadny błękit i nadać obrazowi naturalny wygląd. Efekt końcowy można określić jako świetny. Błędy na palecie Color Checker bardzo rzadko przekraczały wartość 3, co w praktyce oznacza obraz zbliżony do ideału i kolory prezentowane zgodnie z intencją twórców. W treściach SDR efekt był rewelacyjny, a w HDR poprawa była jeszcze bardziej zauważalna – gradienty stały się czystsze, a barwy pełniejsze i bardziej wiarygodne. Po kalibracji OLED910 zmienił się z telewizora sprawiającego rozczarowanie w sprzęt, który spokojnie można nazwać referencyjnym pod kątem kolorystyki.

W przypadku materiałów niższej jakości za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja "Wygładzanie gradacji". Najlepsze efekty uzyskuje się przy ustawieniu pośrednim – chociaż nie są one spektakularne, funkcja działa poprawnie i nie wprowadza niepożądanych efektów do obrazu. Można ocenić ją jako przeciętną, ale wystarczającą do poprawienia jakości przejść tonalnych.

Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, czyli upscaling, obraz prezentuje się zaskakująco dobrze. Jest plastyczny i przyjemny dla oka, co sprawia, że treści o niższej jakości, takie jak standardowa telewizja czy YouTube, wyglądają całkiem przyzwoicie. Można jednak zauważyć drobne problemy, takie jak "ząbkowanie" krawędzi, np. gałęzi w tle. Mimo to nie wpływa to znacząco na ogólne wrażenia z oglądania, a telewizor radzi sobie z tymi materiałami w sposób akceptowalny.

Widoczne wcześniej łączenia kolorów można w dużym stopniu zniwelować dzięki funkcji o nazwie „redukcja zniekształceń”. Podobnie jak w OLED820, najlepiej ustawić ją na poziom średni, bo wtedy daje całkiem przyzwoite rezultaty – wygładza niechciane przejścia tonalne, a jednocześnie nie zabiera zbyt wiele detali z obrazu. Choć czasem zdarzy się, że efekt będzie odrobinę zbyt agresywny, to w codziennym oglądaniu można spokojnie uznać tę funkcję za użyteczną.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, OLED910 radzi sobie naprawdę dobrze. Testowy materiał z modelką miał charakterystyczny dla Philipsa miękki wygląd – momentami wręcz aż za miękki – ale w każdej chwili można to skorygować suwakiem ostrości i dostosować obraz do własnych preferencji. Na plus zasługuje też fakt, że telewizor nie ma problemów z overscanem, co nadal zdarza się w niektórych konstrukcjach konkurencji. To drobiazg, ale cieszy, bo oznacza, że całość treści nawet tych najstarszych jest wyświetlana tak, jak powinna.

Panasonic Z95A, dzięki matrycy 144 Hz, oferuje świetną płynność obrazu. W przypadku filmów dostępna jest funkcja "Intelligent Frame Creation", która pozwala na poprawę płynności i redukcję smużenia. Użytkownik ma do dyspozycji dwa suwaki: "Redukcja smużenia" – odpowiada za wyraźniejsze i ostrzejsze szczegóły w szybko poruszających się scenach. "Płynność filmu" – dodaje płynności, tworząc dodatkowe klatki między oryginalnymi, co sprawia, że ruch wygląda bardziej płynnie i naturalnie z efektem "opery mydlanej"

Dzięki temu widzowie mogą dopasować ustawienia do własnych preferencji. Filmy i mniej dynamiczne materiały wyglądają płynnie i naturalnie, co powinno zadowolić większość użytkowników.

OLED910 to telewizor z odświeżaniem 144 Hz. Trochę szkoda, że Philips nie zdecydował się na 165 Hz, bo wiemy, że zastosowana w nim matryca jest do tego zdolna. Z drugiej strony, z takiego bonusu skorzystają głównie gracze PC, bo w codziennym użytkowaniu i tak najważniejsze jest odświeżanie 120 Hz, które w pełni wystarcza. W połączeniu z zaletami matrycy OLED – błyskawicznym czasem reakcji pikseli i brakiem smużenia, obraz jest nieskazitelnie ostry i szybki, nawet w dynamicznych scenach akcji. Na pochwałę zasługuje też tradycyjny już u Philipsa upłynniacz ruchu o nazwie „Style ruchu”. Możemy go łatwo dostosować do własnych preferencji: suwak „Płynność” odpowiada za filmy i pozwala wybrać pomiędzy bardziej „klatkowym”, kinowym charakterem a gładkim, teatralnym obrazem. Z kolei suwak „Redukcja rozmycia” przeznaczony jest do sportu, tutaj warto ustawić go na maksymalną wartość, żeby obraz był czytelny i wyraźny przy bardzo szybkich ujęciach.

Panasonic Z95A w tym roku pokazuje, że producent zrobił ogromny krok naprzód w kwestii wsparcia dla graczy. Telewizor oferuje praktycznie wszystko, czego można oczekiwać od urządzenia z tej półki. Obsługa ALLM (automatycznego przełączania w tryb gry) oraz VRR (zmiennej częstotliwości odświeżania) zapewnia płynność i brak tearingu w dynamicznych grach. Matryca 144 Hz pozwala cieszyć się niesamowitą płynnością, a dodatkowa obsługa rozdzielczości innych niż 4K daje większą elastyczność, co jest dużym plusem dla graczy korzystających z różnych konfiguracji.

Na uwagę zasługuje również unikalny i dość specyficzny "Game Bar". Jego kulkowy interfejs wyróżnia się na tle konkurencji i pozwala szybko dostosować kluczowe ustawienia, takie jak VRR, poziom jasności, czy tryb obrazu, bez konieczności przerywania rozgrywki.

Jednak w tej klasie urządzenia nie obyło się bez drobnego rozczarowania – Panasonic Z95A oferuje jedynie dwa porty HDMI 2.1, zamiast czterech. To zdecydowanie za mało jak na telewizor premium, szczególnie w czasach, gdy wiele osób posiada więcej niż jedno urządzenie wymagające pełnego wsparcia HDMI 2.1, jak konsola nowej generacji czy zaawansowany komputer. W tej kategorii jest to trudno zaakceptować, zwłaszcza przy tak wysokich aspiracjach tego modelu. Mimo tego telewizor jest świetnym wyborem dla graczy, oferując wszechstronność i funkcjonalność na najwyższym poziomie.

Do grania OLED910 sprawdza się rewelacyjnie. Obsługuje 144 Hz, więc jeśli ktoś ma mocnego PC, to spokojnie wykorzysta ten potencjał. Na konsolach i tak najważniejsze jest 120 Hz i tutaj wszystko działa bez problemów. Jest VRR, jest automatyczny tryb gry, jest nawet Dolby Vision w grach i tryb HGiG, więc właściwie dostajemy pełen pakiet funkcji gamignowych. Philips dorzucił też Game Bar, czyli takie szybkie menu, które pokazuje podstawowe informacje i pozwala włączyć parę przydatnych rzeczy. Nie wygląda może tak nowocześnie jak u konkurencji, ale działa i spełnia swoje zadanie. Jedyny minus to liczba portów HDMI 2.1. Są tylko dwa, co w tej klasie telewizora spokojnie może być rozczarowywujące. Jeśli ktoś podłącza dwie konsolę, , i jeszcze coś dodatkowego pod eARC - no Sounbar (co w tym modelu za bardzo nie ma sensu ale o tym w akapicie o dźwieku), to będzie musiał trochę bardziej pokombinować. Poza tym jednak OLED910 ma wszystko, czego oczekujemy od telwizora do grania.