Panasonic Z95A vs Sharp GP7

Panasonic Z95A pokazuje klasę, jeśli chodzi o efekt HDR. W testach luminancji osiąga poziom 1800 nitów, co ma realne przełożenie na oglądanie filmów. Sceny z Life of Pi czy Gemini Man prezentują się świetnie – telewizor bez trudu oddaje detale i intensywność jasnych punktów, robiąc wrażenie swoją mocą. W bardziej wymagających momentach, jak ostatnia scena z The Meg, można dostrzec, jak bardzo jasne światło zalewa ekran. W takich chwilach jasność spada, co jest typowe dla matryc organicznych. Mimo wszystko wynik w okolicach 1000 nitów i tak można uznać za świetny, nadal zapewniający bardzo dobrą jakość obrazu. Dodatkowo telewizor oferuje świetne pokrycie szerokich palet barw – aż 98,6% dla DCI-P3 oraz 74,5% dla BT.2020. Dzięki temu kolory są nie tylko żywe, ale również głęboko nasycone, co pozwala w pełni docenić bogactwo detali, szczególnie w scenach HDR. Takie pokrycie sprawia, że barwy wyglądają bardziej realistycznie, a efekt HDR zyskuje na intensywności i dokładności. Cały ten imponujący efekt HDR to zasługa technologii MLA, która umożliwia osiąganie tak wysokiej luminancji i doskonałej szczegółowości obrazu. Dzięki niej Panasonic Z95A oferuje HDR na poziomie, który naprawdę robi różnicę.

Pod względem HDR Sharp GP7 potrafi miło nas zaskoczyć. Maksymalna jasność w okolicach 500 nitów to próg, przy którym zaczyna być widać realne zalety wysokiej dynamiki obrazu. W trakcie naszych testów osiągaliśmy stabilne wartości między 430 a 500 nitów, co przekładało się na wyraźniejsze rozróżnienie elementów zarówno w jasnych, jak i nieco mroczniejszych scenach. Do tego dochodzi pokrycie palety DCI-P3 na poziomie około 95%, co pozwala cieszyć się intensywnymi, przyjemnymi dla oka barwami. Oczywiście, nie jest to najwyższa liga, ale jak na taki pułap cenowy – duży plus.

Najlepszym trybem obrazu w Panasonic Z95A bez wątpienia jest tryb Filmmaker. To tryb, który oferuje całkiem niezłe odwzorowanie obrazu, jednak nie jest wolny od pewnych błędów wymagających poprawy. Przede wszystkim balans bieli, zarówno dla treści 4K, jak i HD, wykazuje tendencję do dominacji koloru czerwonego oraz niebieskiego. Powoduje to delikatne zaróżowienie obrazu, szczególnie widoczne na jasnych, białych scenach. Takie odchylenia można zauważyć na zdjęciu porównawczym poniżej, które dobrze ilustruje ten problem. Test Colour Checker również potwierdza te nieścisłości, pokazując niewielkie przesunięcia kropek w stronę wspomnianych odcieni.

Pod względem charakterystyki jasności gamma wypada bardzo dobrze, z jedynie drobnymi problemami przy rozjaśnianiu niewielkich detali. Większą trudność sprawia krzywa EOTF, która odpowiada za kontrolę jasności w treściach 4K HDR. Widać tu lekkie podbicie jasności ponad referencyjną wartość, co sprawia, że obraz jest czasami zbyt rozjaśniony, szczególnie w bardziej wymagających scenach. Choć tryb Filmmaker jest zdecydowanie najlepszym wyborem w Z95A, to te aspekty wymagają dopracowania, aby w pełni wykorzystać potencjał telewizora.

Po wyjęciu z pudełka, w trybie filmowym, GP7 wcale nie wypada źle. W materiałach HD zauważyliśmy lekkie zaburzenia w balansie bieli – spadki w czerwieni i niebieskim, które sprawiały, że obraz miał nieco zielonkawą dominantę. Widać to np. na twarzach postaci, które stają się mniej plastyczne. Gamma miejscami jest nieco rozjaśniona, co przekłada się na mniej głęboką czerń. W treściach 4K HDR dodatkowo wychodzi na wierzch chłodniejsza, niebieskawa tonacja, przez co kolory odbieramy jako mniej naturalne. Z drugiej strony, patrząc z perspektywy "prosto z pudełka", te ustawienia nie są złe – wystarczą drobne korekty, a my dzięki specjanym narzędzią postaramy się je poprawić.

Po kalibracji Panasonic Z95A pokazuje pełnię swoich możliwości, oferując obraz niemal idealny. Telewizor zapewnia ogromne możliwości regulacji, które zostały przez nas w pełni wykorzystane. Balans bieli po kalibracji prezentuje się wręcz perfekcyjnie, a błędy w treściach SDR na poziomie 0,5 plasują się w absolutnie referencyjnym standardzie. Podobnie jest w przypadku treści 4K HDR – zaróżowienie ekranu zostało całkowicie wyeliminowane, a balans bieli jest teraz wzorowy.

Paleta barw i test Colour Checker potwierdzają doskonałość kalibracji. Błędy poniżej 2 to wynik, który zadowoli zarówno profesjonalnych kalibratorów, jak i entuzjastów kinowej jakości obrazu. Duże zmiany zaszły również w charakterystyce jasności – krzywa EOTF została wyrównana, eliminując wcześniejsze problemy z nadmiernym rozjaśnieniem obrazu. A mały błąd w gammie zostal zredukowany.

Przed kalibracją obraz był poprawny, ale teraz to zupełnie inna liga. To istna uczta dla oczu, której jakość trudno porównać do czegokolwiek innego. Panasonic Z95A, po dopracowaniu ustawień, staje się prawdziwym mistrzem odwzorowania barw.

Kalibracja naprawdę robi różnicę w Sharp GP7. Po wprowadzeniu poprawek uzyskaliśmy lepszy balans bieli w treściach HD, a kolory zaczęły prezentować się znacznie naturalniej, z minimalnymi odchyłami i bez wyraźnej dominacji poszczególnych barw. W 4K HDR zmiana nie jest aż tak spektakularna, ale wciąż zauważalna. Gamma została doprowadzona do bardziej neutralnego poziomu, choć nadal widoczny jest problem z delikatnym podbiciem najjaśniejszych drobiazgów na ekranie. Brak możliwości sterowania dynamicznym mapowaniem tonów ogranicza nasze pole manewru, ale mimo wszystko jest to duży krok naprzód względem fabrycznych ustawień.

W przypadku materiałów niższej jakości za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja "Wygładzanie gradacji". Najlepsze efekty uzyskuje się przy ustawieniu pośrednim – chociaż nie są one spektakularne, funkcja działa poprawnie i nie wprowadza niepożądanych efektów do obrazu. Można ocenić ją jako przeciętną, ale wystarczającą do poprawienia jakości przejść tonalnych.

Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, czyli upscaling, obraz prezentuje się zaskakująco dobrze. Jest plastyczny i przyjemny dla oka, co sprawia, że treści o niższej jakości, takie jak standardowa telewizja czy YouTube, wyglądają całkiem przyzwoicie. Można jednak zauważyć drobne problemy, takie jak "ząbkowanie" krawędzi, np. gałęzi w tle. Mimo to nie wpływa to znacząco na ogólne wrażenia z oglądania, a telewizor radzi sobie z tymi materiałami w sposób akceptowalny.

Telewizor potrafi całkiem nieźle skalować treści niższej jakości. Nasze plansze testowe były dobrze odwzorowane, a choć przy drobnych, delikatnych kształtach (na przykład cienkich gałęziach) pojawiało się minimalne ząbkowanie, to nadal prezentowało się to zadowalająco. Dodatkowo Sharp GP7 oferuje funkcję „10-bitowej reprodukcji kolorów” do wygładzania przejść tonalnych w kiepskiej jakości materiałach. Jest przydatna, ale kosztem niektórych detali, dlatego polecamy włączać ją tylko, gdy naprawdę oglądamy coś słabego.

Panasonic Z95A, dzięki matrycy 144 Hz, oferuje świetną płynność obrazu. W przypadku filmów dostępna jest funkcja "Intelligent Frame Creation", która pozwala na poprawę płynności i redukcję smużenia. Użytkownik ma do dyspozycji dwa suwaki: "Redukcja smużenia" – odpowiada za wyraźniejsze i ostrzejsze szczegóły w szybko poruszających się scenach. "Płynność filmu" – dodaje płynności, tworząc dodatkowe klatki między oryginalnymi, co sprawia, że ruch wygląda bardziej płynnie i naturalnie z efektem "opery mydlanej"

Dzięki temu widzowie mogą dopasować ustawienia do własnych preferencji. Filmy i mniej dynamiczne materiały wyglądają płynnie i naturalnie, co powinno zadowolić większość użytkowników.

Z matrycą 60 Hz i średnim czasem reakcji trudno liczyć na cudowną płynność. W dynamicznych testach, jak ten z „ufoludkiem”, widać, że obraz potrafi smużyć i chwilami tracić ostrość. Do oglądania filmów i seriali jest to akceptowalne, tym bardziej że można skorzystać z upłynniacza ruchu o trzy stopniowej regulacji. Jeśli jednak zależy nam na ultra płynnych transmisjach sportowych czy super responsywnej rozgrywce, możemy poczuć niedosyt.

Panasonic Z95A w tym roku pokazuje, że producent zrobił ogromny krok naprzód w kwestii wsparcia dla graczy. Telewizor oferuje praktycznie wszystko, czego można oczekiwać od urządzenia z tej półki. Obsługa ALLM (automatycznego przełączania w tryb gry) oraz VRR (zmiennej częstotliwości odświeżania) zapewnia płynność i brak tearingu w dynamicznych grach. Matryca 144 Hz pozwala cieszyć się niesamowitą płynnością, a dodatkowa obsługa rozdzielczości innych niż 4K daje większą elastyczność, co jest dużym plusem dla graczy korzystających z różnych konfiguracji.

Na uwagę zasługuje również unikalny i dość specyficzny "Game Bar". Jego kulkowy interfejs wyróżnia się na tle konkurencji i pozwala szybko dostosować kluczowe ustawienia, takie jak VRR, poziom jasności, czy tryb obrazu, bez konieczności przerywania rozgrywki.

Jednak w tej klasie urządzenia nie obyło się bez drobnego rozczarowania – Panasonic Z95A oferuje jedynie dwa porty HDMI 2.1, zamiast czterech. To zdecydowanie za mało jak na telewizor premium, szczególnie w czasach, gdy wiele osób posiada więcej niż jedno urządzenie wymagające pełnego wsparcia HDMI 2.1, jak konsola nowej generacji czy zaawansowany komputer. W tej kategorii jest to trudno zaakceptować, zwłaszcza przy tak wysokich aspiracjach tego modelu. Mimo tego telewizor jest świetnym wyborem dla graczy, oferując wszechstronność i funkcjonalność na najwyższym poziomie.

Nie oszukujmy się – GP7 Sharp nie jest telewizorem dla najbardziej wymagających graczy konsolowych. Owszem, mamy ALLM, który automatycznie przełączy telewizor w tryb niskiego opóźnienia, ale brakuje VRR czy G-Sync. Nie znajdziemy też żadnego zaawansowanego menu ułatwiającego dobór ustawień w trakcie gry. Dolby Vision w grach? Jest, ale z tak dużym input lagiem, że trudno mówić o komforcie. Jeśli gramy okazjonalnie i nie celujemy w najwyższe standardy, da się przeżyć, ale fanów nowinek technicznych czeka rozczarowanie.