Philips OLED809/819 vs Panasonic Z95A

Philips OLED 809 dostarcza bardziej niż zadowalającego efektu HDR. Telewizor jest w stanie w prawie każdej scenie wygenerować luminancję przekraczającą 900 nitów, a niekiedy nawet ponad 1000. Jest to wynik pozwalający w pełni doświadczyć materiałów z szerokim zakresem tonalnym. Jedynym momentem, gdy Philips OLED 809 nie jest w stanie wygenerować wyższej jasności, jest scena z filmu „The Meg”, posiadająca dużą ilość jaskrawej bieli na większej części ekranu. Nie można jednak powiedzieć, że jest to wynik słaby, gdyż stanowi spory progres w stosunku do poprzednika. Ogólnie rzecz biorąc, takie wartości dla matryc OLED produkcji LG Display, nieposiadających technologii MLA, są bardzo, ale to bardzo dobre. W połączeniu z wysokim pokryciem palety DCI-P3 pozwalają na doświadczenie efektu HDR w rewelacyjnym wymiarze. Philips OLED 809 test wykazał, że telewizor ten obsługuje popularne formaty HDR, takie jak Dolby Vision i HDR10+.

Panasonic Z95A pokazuje klasę, jeśli chodzi o efekt HDR. W testach luminancji osiąga poziom 1800 nitów, co ma realne przełożenie na oglądanie filmów. Sceny z Life of Pi czy Gemini Man prezentują się świetnie – telewizor bez trudu oddaje detale i intensywność jasnych punktów, robiąc wrażenie swoją mocą. W bardziej wymagających momentach, jak ostatnia scena z The Meg, można dostrzec, jak bardzo jasne światło zalewa ekran. W takich chwilach jasność spada, co jest typowe dla matryc organicznych. Mimo wszystko wynik w okolicach 1000 nitów i tak można uznać za świetny, nadal zapewniający bardzo dobrą jakość obrazu. Dodatkowo telewizor oferuje świetne pokrycie szerokich palet barw – aż 98,6% dla DCI-P3 oraz 74,5% dla BT.2020. Dzięki temu kolory są nie tylko żywe, ale również głęboko nasycone, co pozwala w pełni docenić bogactwo detali, szczególnie w scenach HDR. Takie pokrycie sprawia, że barwy wyglądają bardziej realistycznie, a efekt HDR zyskuje na intensywności i dokładności. Cały ten imponujący efekt HDR to zasługa technologii MLA, która umożliwia osiąganie tak wysokiej luminancji i doskonałej szczegółowości obrazu. Dzięki niej Panasonic Z95A oferuje HDR na poziomie, który naprawdę robi różnicę.

Najlepszym trybem fabrycznym, na którym wykonywaliśmy wszystkie nasze testy, był "Filmmaker", co jest już raczej standardem w telewizorach tego producenta. Sprawdźmy jednak, jak wyglądała jego charakterystyka przed przystąpieniem do procesu kalibracji. Pierwszym aspektem, któremu się przyjrzymy, jest balans bieli, gdyż mimo że niepozorny, to od niego zależy, czy obraz będzie pozbawiony wszelkiego rodzaju zafarbów. Wykres jasno pokazuje, że zarówno w materiałach SDR, jak i HDR, zdecydowaną dominacją odznaczyły się dwa kolory: czerwony i zielony, co spowodowało mocny żółty zafarb, który był wszechobecny na całym obrazie. Doskonale to widać na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie barwy powędrowały w kierunku swoich cieplejszych odpowiedników. Drugą rzeczą, którą weźmiemy pod lupę, są naszym zdaniem dwa najważniejsze wykresy w kontekście oceny jakości obrazu: gamma oraz krzywa EOTF. Obie mają za zadanie utrzymać odpowiednią jasność oraz kontrastowość. Pierwszy z nich służy do opisywania poziomu jasności w materiałach SDR, zaś drugi ukazuje tempo wzrostu luminancji. Analizując pierwszy z nich, możemy zauważyć, że został on niezwykle obniżony względem wartości referencyjnej zaznaczonej pomarańczową linią. Taki stan rzeczy skutkował przede wszystkim gwałtownym wzrostem jasności oraz znacznym obniżeniem kontrastu, wręcz nieprzypominającym tego z telewizorów OLED. Krzywa EOTF wykazała się większą "rozwagą" i jedynie w delikatny sposób rozjaśniała całość obrazu do 50% maksymalnej jasności.

Najlepszym trybem obrazu w Panasonic Z95A bez wątpienia jest tryb Filmmaker. To tryb, który oferuje całkiem niezłe odwzorowanie obrazu, jednak nie jest wolny od pewnych błędów wymagających poprawy. Przede wszystkim balans bieli, zarówno dla treści 4K, jak i HD, wykazuje tendencję do dominacji koloru czerwonego oraz niebieskiego. Powoduje to delikatne zaróżowienie obrazu, szczególnie widoczne na jasnych, białych scenach. Takie odchylenia można zauważyć na zdjęciu porównawczym poniżej, które dobrze ilustruje ten problem. Test Colour Checker również potwierdza te nieścisłości, pokazując niewielkie przesunięcia kropek w stronę wspomnianych odcieni.

Pod względem charakterystyki jasności gamma wypada bardzo dobrze, z jedynie drobnymi problemami przy rozjaśnianiu niewielkich detali. Większą trudność sprawia krzywa EOTF, która odpowiada za kontrolę jasności w treściach 4K HDR. Widać tu lekkie podbicie jasności ponad referencyjną wartość, co sprawia, że obraz jest czasami zbyt rozjaśniony, szczególnie w bardziej wymagających scenach. Choć tryb Filmmaker jest zdecydowanie najlepszym wyborem w Z95A, to te aspekty wymagają dopracowania, aby w pełni wykorzystać potencjał telewizora.

Philips, tak samo jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Jak sami możecie spostrzec, przyniosło to niezwykle korzystne rezultaty i gruntownie zmieniło postrzegany obraz. Praktycznie każdy z przytoczonych wyżej elementów przeszedł metamorfozę i został sprowadzony do swojej naturalnej postaci. Szczególnie jest to widoczne na palecie "ColourChecker", gdzie zmierzone próbki harmonijnie są na swoich miejscach. Trzeba przyznać, że balans bieli wyszedł nad wyraz dobrze, dzięki czemu będziemy mogli cieszyć się czystym obrazem pozbawionym jakiejkolwiek tinty zarówno w materiałach SDR, jak i HDR. Największa bolączka OLED809, czyli gamma, została odpowiednio wymodelowana i tylko gdzieniegdzie wykazuje drobne błędy, które nie będą rzutować na całość. Krzywa EOTF została natomiast pozbawiona tego delikatnego rozjaśnienia i teraz prezentuje się wręcz referencyjnie.

Po kalibracji Panasonic Z95A pokazuje pełnię swoich możliwości, oferując obraz niemal idealny. Telewizor zapewnia ogromne możliwości regulacji, które zostały przez nas w pełni wykorzystane. Balans bieli po kalibracji prezentuje się wręcz perfekcyjnie, a błędy w treściach SDR na poziomie 0,5 plasują się w absolutnie referencyjnym standardzie. Podobnie jest w przypadku treści 4K HDR – zaróżowienie ekranu zostało całkowicie wyeliminowane, a balans bieli jest teraz wzorowy.

Paleta barw i test Colour Checker potwierdzają doskonałość kalibracji. Błędy poniżej 2 to wynik, który zadowoli zarówno profesjonalnych kalibratorów, jak i entuzjastów kinowej jakości obrazu. Duże zmiany zaszły również w charakterystyce jasności – krzywa EOTF została wyrównana, eliminując wcześniejsze problemy z nadmiernym rozjaśnieniem obrazu. A mały błąd w gammie zostal zredukowany.

Przed kalibracją obraz był poprawny, ale teraz to zupełnie inna liga. To istna uczta dla oczu, której jakość trudno porównać do czegokolwiek innego. Panasonic Z95A, po dopracowaniu ustawień, staje się prawdziwym mistrzem odwzorowania barw.

Philips OLED 809 nie poradził sobie najlepiej w teście płynności przejść tonalnych. Przechodząc do części testu, gdzie sprawdzamy zachowanie algorytmów telewizora, ponownie sprawdzimy funkcję odpowiedzialną za usuwanie posteryzacji. Faktycznie, taka funkcja istnieje w menu i posiada kilka dostępnych opcji. Jak możecie zaobserwować na zdjęciu po lewej stronie, mimo że jej obecność została przez nas potwierdzona, nie jest użyteczna. Jedynie na najwyższym ustawieniu dobrze usuwa niepłynności, jednakże rozmywa przy tym cały obraz. Dlatego też jest w ogóle nieużyteczna.

Nie raz i nie dwa zdarza się Wam i nam oglądać materiały o niższej jakości. W tym przypadku jakość algorytmów upscalujących obraz może mieć tutaj zbawienne działanie. Musimy przyznać, że te zaimplementowane w OLED 809 działają dość sprawnie i podnoszą jakość obrazu bez widocznych artefaktów. Można zauważyć jedynie lekkie strzępienie się krawędzi, jednakże raczej nie będzie to widoczne podczas normalnego oglądania.

W przypadku materiałów niższej jakości za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja "Wygładzanie gradacji". Najlepsze efekty uzyskuje się przy ustawieniu pośrednim – chociaż nie są one spektakularne, funkcja działa poprawnie i nie wprowadza niepożądanych efektów do obrazu. Można ocenić ją jako przeciętną, ale wystarczającą do poprawienia jakości przejść tonalnych.

Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, czyli upscaling, obraz prezentuje się zaskakująco dobrze. Jest plastyczny i przyjemny dla oka, co sprawia, że treści o niższej jakości, takie jak standardowa telewizja czy YouTube, wyglądają całkiem przyzwoicie. Można jednak zauważyć drobne problemy, takie jak "ząbkowanie" krawędzi, np. gałęzi w tle. Mimo to nie wpływa to znacząco na ogólne wrażenia z oglądania, a telewizor radzi sobie z tymi materiałami w sposób akceptowalny.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w testowanym telewizorze, to 144 Hz. Taką wartość jesteśmy w stanie osiągnąć po podpięciu do naprawdę mocnego PC-ta. W przypadku konsol czy telewizji wszystko zostaje po staremu i ma. Dla osób, które wymagają wysokiej płynności ruchu lub nie lubią charakterystycznego szarpania filmów nagranych w 24 kl/s, producent przygotował dość rozbudowany system upłynniania ruchu. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak „Płynność” odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz „Redukcję rozmycia”, który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Wspominamy także, że działa ona przy odświeżaniu 120 Hz, gdyż działa on na wielokrotności materiałów filmowych czy telewizyjnych. Dzięki tak rozbudowanemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Na ruch mają wpływ nie tylko ustawienia w telewizorze, ale także sam czas reakcji matrycy. Telewizory OLED charakteryzują się najlepszym na rynku czasem reakcji, który w przypadku 809 wynosi ok. 0,1 ms. Nie ma matryc IPS/ADS czy tym bardziej VA, które by w znaczący sposób zbliżyły się do wyników paneli organicznych.

Panasonic Z95A, dzięki matrycy 144 Hz, oferuje świetną płynność obrazu. W przypadku filmów dostępna jest funkcja "Intelligent Frame Creation", która pozwala na poprawę płynności i redukcję smużenia. Użytkownik ma do dyspozycji dwa suwaki: "Redukcja smużenia" – odpowiada za wyraźniejsze i ostrzejsze szczegóły w szybko poruszających się scenach. "Płynność filmu" – dodaje płynności, tworząc dodatkowe klatki między oryginalnymi, co sprawia, że ruch wygląda bardziej płynnie i naturalnie z efektem "opery mydlanej"

Dzięki temu widzowie mogą dopasować ustawienia do własnych preferencji. Filmy i mniej dynamiczne materiały wyglądają płynnie i naturalnie, co powinno zadowolić większość użytkowników.

Telewizor Philips OLED 809 wspiera wszystkie technologie wchodzące w skład standardu HDMI 2.1, i w trakcie przeprowadzania naszych testów każda z nich aktywowała się bez najmniejszego problemu. Dlatego też musimy stwierdzić, że telewizor ten idealnie nada się dla wszystkich graczy, zarówno tych wykorzystujących konsolę, jak i komputer. Warto wspomnieć, że producent zdecydował się na implementację trybu HGIG, które stanowi świetną alternatywę dla Dolby Vision, które niestety w OLED809, jest niegrywalne przez bardzo wysoki input lag.

Ukłonem w stronę graczy jest również wyposażenie telewizora w dedykowany dla nich GameBar, który pozwala na monitorowanie bieżących parametrów rozgrywki oraz szybką zmianę ustawień. Znajdziemy tam również funkcję włączenia celownika, który będzie bardzo przydatny podczas strzelania z karabinu snajperskiego, ale z tzw. biodra. Poza tym możemy odnaleźć także funkcję wzmocnienia cieni dla lepszej widoczności w cieniach oraz filtr kolorów dla graczy z niepełnosprawnością wzroku.

Podsumowując, OLED 809 stanowi bardzo dobre i wszechstronne urządzenie dla graczy. Każda osoba, która zakupi ten telewizor w celu grania na nim, nie musi się martwić o cokolwiek, gdyż jest on po prostu stworzony do grania. Tym bardziej, że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł. Na koniec dodamy jeszcze, że jedynym minusem telewizora w trybie gry jest sztuczne wyostrzenie obrazu, niezależnie od ustawień, i nie da się go "zmiękczyć".

Panasonic Z95A w tym roku pokazuje, że producent zrobił ogromny krok naprzód w kwestii wsparcia dla graczy. Telewizor oferuje praktycznie wszystko, czego można oczekiwać od urządzenia z tej półki. Obsługa ALLM (automatycznego przełączania w tryb gry) oraz VRR (zmiennej częstotliwości odświeżania) zapewnia płynność i brak tearingu w dynamicznych grach. Matryca 144 Hz pozwala cieszyć się niesamowitą płynnością, a dodatkowa obsługa rozdzielczości innych niż 4K daje większą elastyczność, co jest dużym plusem dla graczy korzystających z różnych konfiguracji.

Na uwagę zasługuje również unikalny i dość specyficzny "Game Bar". Jego kulkowy interfejs wyróżnia się na tle konkurencji i pozwala szybko dostosować kluczowe ustawienia, takie jak VRR, poziom jasności, czy tryb obrazu, bez konieczności przerywania rozgrywki.

Jednak w tej klasie urządzenia nie obyło się bez drobnego rozczarowania – Panasonic Z95A oferuje jedynie dwa porty HDMI 2.1, zamiast czterech. To zdecydowanie za mało jak na telewizor premium, szczególnie w czasach, gdy wiele osób posiada więcej niż jedno urządzenie wymagające pełnego wsparcia HDMI 2.1, jak konsola nowej generacji czy zaawansowany komputer. W tej kategorii jest to trudno zaakceptować, zwłaszcza przy tak wysokich aspiracjach tego modelu. Mimo tego telewizor jest świetnym wyborem dla graczy, oferując wszechstronność i funkcjonalność na najwyższym poziomie.