Philips OLED809/819 vs Sony Bravia 8 (XR80)

Philips OLED 809 dostarcza bardziej niż zadowalającego efektu HDR. Telewizor jest w stanie w prawie każdej scenie wygenerować luminancję przekraczającą 900 nitów, a niekiedy nawet ponad 1000. Jest to wynik pozwalający w pełni doświadczyć materiałów z szerokim zakresem tonalnym. Jedynym momentem, gdy Philips OLED 809 nie jest w stanie wygenerować wyższej jasności, jest scena z filmu „The Meg”, posiadająca dużą ilość jaskrawej bieli na większej części ekranu. Nie można jednak powiedzieć, że jest to wynik słaby, gdyż stanowi spory progres w stosunku do poprzednika. Ogólnie rzecz biorąc, takie wartości dla matryc OLED produkcji LG Display, nieposiadających technologii MLA, są bardzo, ale to bardzo dobre. W połączeniu z wysokim pokryciem palety DCI-P3 pozwalają na doświadczenie efektu HDR w rewelacyjnym wymiarze. Philips OLED 809 test wykazał, że telewizor ten obsługuje popularne formaty HDR, takie jak Dolby Vision i HDR10+.

Sony Bravia 8 radzi sobie przyzwoicie pod względem jasności efektu HDR. Maksymalna jasność na poziomie 880 nitów jest zadowalająca i pozwala cieszyć się dobrze oddanymi efektami świetlnymi w większości scen. W testowanych fragmentach filmów Life of Pi oraz Sicario 2 telewizor prezentuje się naprawdę dobrze, oferując żywe i szczegółowe obrazy, które w pełni oddają atmosferę tych produkcji.

Większe wyzwanie stanowi jednak scena z filmu The Meg, w której ekran jest w całości bardzo jasny. W takich sytuacjach widać ograniczenia technologii OLED, ponieważ telewizor traci na jasności, a wartość wynosi około 450 nitów. Taki spadek jest mniej satysfakcjonujący, zwłaszcza gdy cała scena wymaga intensywnego oświetlenia. Mimo tych ograniczeń Sony Bravia 8 nadal pozostaje konkurencyjnym modelem, oferując doskonałe pokrycie palety barw DCI-P3 oraz pokrycie standardu BT.2020 na poziomie 74%. Dzięki temu kolory są bogate, a szczegóły precyzyjne, co znacząco wpływa na jakość odbioru treści HDR i czyni oglądanie przyjemnym doświadczeniem.

Najlepszym trybem fabrycznym, na którym wykonywaliśmy wszystkie nasze testy, był "Filmmaker", co jest już raczej standardem w telewizorach tego producenta. Sprawdźmy jednak, jak wyglądała jego charakterystyka przed przystąpieniem do procesu kalibracji. Pierwszym aspektem, któremu się przyjrzymy, jest balans bieli, gdyż mimo że niepozorny, to od niego zależy, czy obraz będzie pozbawiony wszelkiego rodzaju zafarbów. Wykres jasno pokazuje, że zarówno w materiałach SDR, jak i HDR, zdecydowaną dominacją odznaczyły się dwa kolory: czerwony i zielony, co spowodowało mocny żółty zafarb, który był wszechobecny na całym obrazie. Doskonale to widać na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie barwy powędrowały w kierunku swoich cieplejszych odpowiedników. Drugą rzeczą, którą weźmiemy pod lupę, są naszym zdaniem dwa najważniejsze wykresy w kontekście oceny jakości obrazu: gamma oraz krzywa EOTF. Obie mają za zadanie utrzymać odpowiednią jasność oraz kontrastowość. Pierwszy z nich służy do opisywania poziomu jasności w materiałach SDR, zaś drugi ukazuje tempo wzrostu luminancji. Analizując pierwszy z nich, możemy zauważyć, że został on niezwykle obniżony względem wartości referencyjnej zaznaczonej pomarańczową linią. Taki stan rzeczy skutkował przede wszystkim gwałtownym wzrostem jasności oraz znacznym obniżeniem kontrastu, wręcz nieprzypominającym tego z telewizorów OLED. Krzywa EOTF wykazała się większą "rozwagą" i jedynie w delikatny sposób rozjaśniała całość obrazu do 50% maksymalnej jasności.

Najlepszym trybem fabrycznym dostępnym na telewizorze Sony Bravia 8 jest IMAX Enhanced, który zapewnia najbardziej kinowe wrażenia, choć nie jest on ustawiony idealnie. Telewizor stara się jak najwierniej odwzorować kinowe ustawienia, jednak pewne niedociągnięcia są zauważalne. Zaczynając od balansu bieli, zarówno dla materiałów SDR, jak i 4K, można dostrzec wyraźną dominację koloru niebieskiego. Powoduje to, że obraz wydaje się zbyt zimny, odbierając mu naturalność. Testy z użyciem Colour Checker pokazują, że kolory przesuwają się w stronę chłodniejszych odcieni, co może wpływać na mniejszą precyzję odwzorowania barw i sprawia, że obraz jest mniej realistyczny.

Jeśli chodzi o charakterystykę jasności i kontrast. gamma wykazuje duży spadek na końcu wykresu. Oznacza to, że ciemne detale mogą być zbyt przyciemnione a jasne elemty zbyt rozjaśnione, przez co tracą subtelność i stają się mniej widoczne. Jak widać na niebie - na zdjęciu porównawczym. Z kolei krzywa EOTF jest mocno powyżej wartości referencyjnej powodując, że jasne elementy obrazu są zbyt intensywne. W rezultacie, użytkownicy mogą odczuwać nienaturalność obrazu, a jasne partie mogą stracić szczegóły, negatywnie wpływając na ogólną jakość odbioru.

Philips, tak samo jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Jak sami możecie spostrzec, przyniosło to niezwykle korzystne rezultaty i gruntownie zmieniło postrzegany obraz. Praktycznie każdy z przytoczonych wyżej elementów przeszedł metamorfozę i został sprowadzony do swojej naturalnej postaci. Szczególnie jest to widoczne na palecie "ColourChecker", gdzie zmierzone próbki harmonijnie są na swoich miejscach. Trzeba przyznać, że balans bieli wyszedł nad wyraz dobrze, dzięki czemu będziemy mogli cieszyć się czystym obrazem pozbawionym jakiejkolwiek tinty zarówno w materiałach SDR, jak i HDR. Największa bolączka OLED809, czyli gamma, została odpowiednio wymodelowana i tylko gdzieniegdzie wykazuje drobne błędy, które nie będą rzutować na całość. Krzywa EOTF została natomiast pozbawiona tego delikatnego rozjaśnienia i teraz prezentuje się wręcz referencyjnie.

Proces kalibracji telewizora Sony Bravia 8 przyniósł znaczące poprawy w jakości obrazu. Balans bieli został wyraźnie poprawiony, zarówno dla treści SDR, jak i 4K HDR, z minimalnymi błędami w środkowej części wykresu. Gamma okazała się jednym z największych beneficjentów kalibracji – pozbawiono ją całkowicie wcześniejszych spadków, co znacząco wpłynęło na stabilność jasności i lepsze odwzorowanie szczegółów w ciemnych partiach obrazu. Krzywa EOTF została również wyrównana, dzięki czemu jasne elementy obrazu stały się bardziej naturalne, a cała dynamika tonalna jest teraz bardziej wyważona.

Największą uwagę należy jednak zwrócić na odwzorowanie kolorystyczne, gdzie mimo kalibracji wciąż występują pewne problemy. Sony w tym modelu zrezygnowało z zastosowania systemu CMS, który pozwala bardzo precyzyjnie sterować kolorami. W związku z tym test Colour Checker dla materiałów 4K nadal pokazuje istotne błędy w próbkach kolorystycznych. Mimo tych trudności, zalecamy przeprowadzenie kalibracji, ponieważ efekty są zauważalne i w znaczący sposób podnoszą jakość obrazu, szczególnie w zakresie jasności i kontrastu.

Philips OLED 809 nie poradził sobie najlepiej w teście płynności przejść tonalnych. Przechodząc do części testu, gdzie sprawdzamy zachowanie algorytmów telewizora, ponownie sprawdzimy funkcję odpowiedzialną za usuwanie posteryzacji. Faktycznie, taka funkcja istnieje w menu i posiada kilka dostępnych opcji. Jak możecie zaobserwować na zdjęciu po lewej stronie, mimo że jej obecność została przez nas potwierdzona, nie jest użyteczna. Jedynie na najwyższym ustawieniu dobrze usuwa niepłynności, jednakże rozmywa przy tym cały obraz. Dlatego też jest w ogóle nieużyteczna.

Nie raz i nie dwa zdarza się Wam i nam oglądać materiały o niższej jakości. W tym przypadku jakość algorytmów upscalujących obraz może mieć tutaj zbawienne działanie. Musimy przyznać, że te zaimplementowane w OLED 809 działają dość sprawnie i podnoszą jakość obrazu bez widocznych artefaktów. Można zauważyć jedynie lekkie strzępienie się krawędzi, jednakże raczej nie będzie to widoczne podczas normalnego oglądania.

Płynność przejść tonalnych w materiałach niskiej jakości w Bravia 8 wypada słabo. Niestety zabrakło funkcji łagodnej gradacji (była dostępna w poprzednich modelach), co jest dużym minusem. Funkcja cyfrowej redukcji zakłóceń potrafi nieźle poprawić przejścia tonalne, jednak ma też tendencję do usuwania niektórych detali, takich jak chmury w scenach z filmu Marsjanin a to nie wszystkim przypadnie do gustu. Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, telewizor Sony XR80 radzi sobie całkiem dobrze. Modelka w scenach testowych została pokazana bez wyraźnych błędów, a gałęzie w tle nie są nadmiernie poszarpane. To pokazuje, że Bravia 8 jest w stanie dobrze przetwarzać złożone detale obrazu o niskiej rozdzielczości.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w testowanym telewizorze, to 144 Hz. Taką wartość jesteśmy w stanie osiągnąć po podpięciu do naprawdę mocnego PC-ta. W przypadku konsol czy telewizji wszystko zostaje po staremu i ma. Dla osób, które wymagają wysokiej płynności ruchu lub nie lubią charakterystycznego szarpania filmów nagranych w 24 kl/s, producent przygotował dość rozbudowany system upłynniania ruchu. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak „Płynność” odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz „Redukcję rozmycia”, który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Wspominamy także, że działa ona przy odświeżaniu 120 Hz, gdyż działa on na wielokrotności materiałów filmowych czy telewizyjnych. Dzięki tak rozbudowanemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Na ruch mają wpływ nie tylko ustawienia w telewizorze, ale także sam czas reakcji matrycy. Telewizory OLED charakteryzują się najlepszym na rynku czasem reakcji, który w przypadku 809 wynosi ok. 0,1 ms. Nie ma matryc IPS/ADS czy tym bardziej VA, które by w znaczący sposób zbliżyły się do wyników paneli organicznych.

Sony Bravia 8 oferuje maksymalną częstotliwość odświeżania wynoszącą 120 Hz, co stanowi podstawę do płynnego oglądania dynamicznych materiałów, takich jak sport i gry. Dzięki temu ruchy są ostre i płynne. Dla bardziej wymagających użytkowników telewizor Sony XR80 został wyposażony w zaawansowany system upłynniania ruchu, który dzieli się na trzy segmenty: Gładkość (Film), Gładkość (Kamera) oraz Czystość. Pierwsze dwa odpowiadają za regulację stopnia rozmycia i upłynnienia obrazu. Trzecia opcja, dotycząca czystości, zostanie szerzej opisana poniżej. Każdy z parametrów można dostosować do własnych preferencji, co pozwala znaleźć optymalne ustawienie, dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Telewizor Philips OLED 809 wspiera wszystkie technologie wchodzące w skład standardu HDMI 2.1, i w trakcie przeprowadzania naszych testów każda z nich aktywowała się bez najmniejszego problemu. Dlatego też musimy stwierdzić, że telewizor ten idealnie nada się dla wszystkich graczy, zarówno tych wykorzystujących konsolę, jak i komputer. Warto wspomnieć, że producent zdecydował się na implementację trybu HGIG, które stanowi świetną alternatywę dla Dolby Vision, które niestety w OLED809, jest niegrywalne przez bardzo wysoki input lag.

Ukłonem w stronę graczy jest również wyposażenie telewizora w dedykowany dla nich GameBar, który pozwala na monitorowanie bieżących parametrów rozgrywki oraz szybką zmianę ustawień. Znajdziemy tam również funkcję włączenia celownika, który będzie bardzo przydatny podczas strzelania z karabinu snajperskiego, ale z tzw. biodra. Poza tym możemy odnaleźć także funkcję wzmocnienia cieni dla lepszej widoczności w cieniach oraz filtr kolorów dla graczy z niepełnosprawnością wzroku.

Podsumowując, OLED 809 stanowi bardzo dobre i wszechstronne urządzenie dla graczy. Każda osoba, która zakupi ten telewizor w celu grania na nim, nie musi się martwić o cokolwiek, gdyż jest on po prostu stworzony do grania. Tym bardziej, że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł. Na koniec dodamy jeszcze, że jedynym minusem telewizora w trybie gry jest sztuczne wyostrzenie obrazu, niezależnie od ustawień, i nie da się go "zmiękczyć".

Sony Bravia 8 znacząco poprawiła swoje możliwości w zakresie współpracy z konsolami w porównaniu do wcześniejszych modeli. Telewizor wspiera zmienną częstotliwość odświeżania (VRR), co eliminuje rozrywanie obrazu, oraz obsługuje synchronizację z kartami graficznymi, zapewniając płynność obrazu. Tryb automatycznego niskiego opóźnienia (ALLM) obniża input lag, co jest kluczowe w dynamicznych grach. Dolby Vision z niskim opóźnieniem dodatkowo zapewnia imponujące efekty HDR, które świetnie wyglądają podczas rozgrywki.

Telewizor Sony XR80 posiada również funkcję Game Bar, która pozwala na szybki dostęp do ustawień i monitorowania parametrów podczas gry. Ciekawą opcją jest możliwość włączenia wirtualnego celownika na ekranie, co może stanowić niewielką przewagę w grach strzelankowych.

Minusem jest brak obsługi rozdzielczości 1440p@120hz, która mogłaby ułatwić grę użytkownikom komputerów z mniej wydajnymi kartami graficznymi. Dodatkowo telewizor Sony XR80 posiada jedynie dwa porty HDMI 2.1, z których jeden zwykle wykorzystywany jest do podłączenia systemu audio przez eARC, ograniczając liczbę wolnych złączy do podłączenia konsol nowej generacji.