Philips OLED809/819 vs Sony X75WL

Philips OLED 809 dostarcza bardziej niż zadowalającego efektu HDR. Telewizor jest w stanie w prawie każdej scenie wygenerować luminancję przekraczającą 900 nitów, a niekiedy nawet ponad 1000. Jest to wynik pozwalający w pełni doświadczyć materiałów z szerokim zakresem tonalnym. Jedynym momentem, gdy Philips OLED 809 nie jest w stanie wygenerować wyższej jasności, jest scena z filmu „The Meg”, posiadająca dużą ilość jaskrawej bieli na większej części ekranu. Nie można jednak powiedzieć, że jest to wynik słaby, gdyż stanowi spory progres w stosunku do poprzednika. Ogólnie rzecz biorąc, takie wartości dla matryc OLED produkcji LG Display, nieposiadających technologii MLA, są bardzo, ale to bardzo dobre. W połączeniu z wysokim pokryciem palety DCI-P3 pozwalają na doświadczenie efektu HDR w rewelacyjnym wymiarze. Philips OLED 809 test wykazał, że telewizor ten obsługuje popularne formaty HDR, takie jak Dolby Vision i HDR10+.

Wykres luminacji dla telewizora X75WL Sony wykazał wartość maksymalną na poziomie 350 nit, co niestety nie jest wynikiem imponującym. Telewizor nie zaskakuje jasnością, a wszystkie testowane przez nas sceny HDR były pozbawione głębi i odpowiedniego efektu świetlnego, który powinien towarzyszyć treściom HDR. Dodatkowo, tragiczne pokrycie palety barw DCI-P3 utrudnia telewizorowi odwzorowanie bogatych kolorów, co znacząco wpływa na ogólne wrażenia z oglądania treści w trybie HDR. Brak odpowiedniej jasności i słabe pokrycie kolorów sprawiają, że efekty HDR są w tym modelu bardzo ograniczone.

Najlepszym trybem fabrycznym, na którym wykonywaliśmy wszystkie nasze testy, był "Filmmaker", co jest już raczej standardem w telewizorach tego producenta. Sprawdźmy jednak, jak wyglądała jego charakterystyka przed przystąpieniem do procesu kalibracji. Pierwszym aspektem, któremu się przyjrzymy, jest balans bieli, gdyż mimo że niepozorny, to od niego zależy, czy obraz będzie pozbawiony wszelkiego rodzaju zafarbów. Wykres jasno pokazuje, że zarówno w materiałach SDR, jak i HDR, zdecydowaną dominacją odznaczyły się dwa kolory: czerwony i zielony, co spowodowało mocny żółty zafarb, który był wszechobecny na całym obrazie. Doskonale to widać na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie barwy powędrowały w kierunku swoich cieplejszych odpowiedników. Drugą rzeczą, którą weźmiemy pod lupę, są naszym zdaniem dwa najważniejsze wykresy w kontekście oceny jakości obrazu: gamma oraz krzywa EOTF. Obie mają za zadanie utrzymać odpowiednią jasność oraz kontrastowość. Pierwszy z nich służy do opisywania poziomu jasności w materiałach SDR, zaś drugi ukazuje tempo wzrostu luminancji. Analizując pierwszy z nich, możemy zauważyć, że został on niezwykle obniżony względem wartości referencyjnej zaznaczonej pomarańczową linią. Taki stan rzeczy skutkował przede wszystkim gwałtownym wzrostem jasności oraz znacznym obniżeniem kontrastu, wręcz nieprzypominającym tego z telewizorów OLED. Krzywa EOTF wykazała się większą "rozwagą" i jedynie w delikatny sposób rozjaśniała całość obrazu do 50% maksymalnej jasności.

Testy odwzorowania barw dla modelu Sony X75WL przeprowadzane są w trybie filmowym, który oferuje najlepsze ustawienia obrazu, ale również posiada swoje błędy. Największym problemem w przypadku X75WL Sony jest balans bieli – zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR – który charakteryzuje się dominacją koloru niebieskiego. Przez to cały obraz jest zbyt zimny w odczuciu. Colour checker potwierdza te błędy, pokazując, że kolory odchodzą w kierunku chłodniejszych odcieni. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, to gamma kontrastowa jest na całkiem przyzwoitym poziomie, jednak tego samego nie można powiedzieć o krzywej EOTF. Występują duże problemy z utrzymaniem odpowiedniej jasności – obraz jest albo zbyt mocno rozjaśniony, albo zbyt przygaszony, co wpływa na odbiór wizualny treści.

Philips, tak samo jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Jak sami możecie spostrzec, przyniosło to niezwykle korzystne rezultaty i gruntownie zmieniło postrzegany obraz. Praktycznie każdy z przytoczonych wyżej elementów przeszedł metamorfozę i został sprowadzony do swojej naturalnej postaci. Szczególnie jest to widoczne na palecie "ColourChecker", gdzie zmierzone próbki harmonijnie są na swoich miejscach. Trzeba przyznać, że balans bieli wyszedł nad wyraz dobrze, dzięki czemu będziemy mogli cieszyć się czystym obrazem pozbawionym jakiejkolwiek tinty zarówno w materiałach SDR, jak i HDR. Największa bolączka OLED809, czyli gamma, została odpowiednio wymodelowana i tylko gdzieniegdzie wykazuje drobne błędy, które nie będą rzutować na całość. Krzywa EOTF została natomiast pozbawiona tego delikatnego rozjaśnienia i teraz prezentuje się wręcz referencyjnie.

X75WL Sony to jeden z tych przypadków, gdzie kalibracja obrazu może nie jest mocno spektakularna, ale daje bardzo dobrą poprawę w odczuciu kolorów. Balans bieli, zarówno dla materiałów HD, jak i 4K, został poprawiony dość mocno – nie mamy już tutaj silnej dominacji chłodniejszych odcieni. Wykres gamma również prezentuje się stabilniej, co przekłada się na lepszą jakość obrazu. Największym problemem pozostaje jednak krzywa EOTF, odpowiadająca za jasność w materiałach 4K. Ze względu na ograniczenia technologiczne telewizora (matryca IPS oraz brak technologii lokalnego wygaszania), trudno mówić o znaczącej poprawie, gdyż nie jesteśmy w stanie uzyskać więcej z tego modelu. Mimo tych ograniczeń, tonalność obrazu została znacząco poprawiona.

Philips OLED 809 nie poradził sobie najlepiej w teście płynności przejść tonalnych. Przechodząc do części testu, gdzie sprawdzamy zachowanie algorytmów telewizora, ponownie sprawdzimy funkcję odpowiedzialną za usuwanie posteryzacji. Faktycznie, taka funkcja istnieje w menu i posiada kilka dostępnych opcji. Jak możecie zaobserwować na zdjęciu po lewej stronie, mimo że jej obecność została przez nas potwierdzona, nie jest użyteczna. Jedynie na najwyższym ustawieniu dobrze usuwa niepłynności, jednakże rozmywa przy tym cały obraz. Dlatego też jest w ogóle nieużyteczna.

Nie raz i nie dwa zdarza się Wam i nam oglądać materiały o niższej jakości. W tym przypadku jakość algorytmów upscalujących obraz może mieć tutaj zbawienne działanie. Musimy przyznać, że te zaimplementowane w OLED 809 działają dość sprawnie i podnoszą jakość obrazu bez widocznych artefaktów. Można zauważyć jedynie lekkie strzępienie się krawędzi, jednakże raczej nie będzie to widoczne podczas normalnego oglądania.

W przypadku przejść tonalnych o niskiej jakości, telewizor Sony X75WL wypada słabo. Brak jakiejkolwiek funkcji poprawiającej przejścia tonalne skutkuje zauważalnymi niedoskonałościami w gradacji kolorów. Na plus można jednak zaliczyć całkiem dobrą obróbkę cyfrową – obraz jest wyświetlany bez overscanu, a całość prezentuje się stosunkowo dobrze dzięki dodanej lekkiej ostrości, która może podobać się niektórym użytkownikom.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w testowanym telewizorze, to 144 Hz. Taką wartość jesteśmy w stanie osiągnąć po podpięciu do naprawdę mocnego PC-ta. W przypadku konsol czy telewizji wszystko zostaje po staremu i ma. Dla osób, które wymagają wysokiej płynności ruchu lub nie lubią charakterystycznego szarpania filmów nagranych w 24 kl/s, producent przygotował dość rozbudowany system upłynniania ruchu. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak „Płynność” odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz „Redukcję rozmycia”, który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Wspominamy także, że działa ona przy odświeżaniu 120 Hz, gdyż działa on na wielokrotności materiałów filmowych czy telewizyjnych. Dzięki tak rozbudowanemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Na ruch mają wpływ nie tylko ustawienia w telewizorze, ale także sam czas reakcji matrycy. Telewizory OLED charakteryzują się najlepszym na rynku czasem reakcji, który w przypadku 809 wynosi ok. 0,1 ms. Nie ma matryc IPS/ADS czy tym bardziej VA, które by w znaczący sposób zbliżyły się do wyników paneli organicznych.

Telewizor X75WL Sony wyposażony jest w matrycę 60 Hz, co sprawia, że jest bardziej odpowiedni do oglądania filmów niż do dynamicznych gier. Model ten posiada funkcję upłynniacza ruchu o nazwie Motionflow, która pozwala użytkownikowi dostosować obraz w 10-stopniowej skali. Gładkość odpowiada za dodawanie klatek pośrednich, zwiększając przy tym płynność ruchu, a obraz staje się bardziej teatralny, minimalizując efekt przycięcia. Czystość redukuje rozmycie ruchu, co jest szczególnie przydatne przy szybkich scenach, takich jak sport czy dynamiczne akcje w filmach. Dzięki tej funkcji użytkownik może dostosować płynność i ostrość ruchu do własnych preferencji.

Telewizor Philips OLED 809 wspiera wszystkie technologie wchodzące w skład standardu HDMI 2.1, i w trakcie przeprowadzania naszych testów każda z nich aktywowała się bez najmniejszego problemu. Dlatego też musimy stwierdzić, że telewizor ten idealnie nada się dla wszystkich graczy, zarówno tych wykorzystujących konsolę, jak i komputer. Warto wspomnieć, że producent zdecydował się na implementację trybu HGIG, które stanowi świetną alternatywę dla Dolby Vision, które niestety w OLED809, jest niegrywalne przez bardzo wysoki input lag.

Ukłonem w stronę graczy jest również wyposażenie telewizora w dedykowany dla nich GameBar, który pozwala na monitorowanie bieżących parametrów rozgrywki oraz szybką zmianę ustawień. Znajdziemy tam również funkcję włączenia celownika, który będzie bardzo przydatny podczas strzelania z karabinu snajperskiego, ale z tzw. biodra. Poza tym możemy odnaleźć także funkcję wzmocnienia cieni dla lepszej widoczności w cieniach oraz filtr kolorów dla graczy z niepełnosprawnością wzroku.

Podsumowując, OLED 809 stanowi bardzo dobre i wszechstronne urządzenie dla graczy. Każda osoba, która zakupi ten telewizor w celu grania na nim, nie musi się martwić o cokolwiek, gdyż jest on po prostu stworzony do grania. Tym bardziej, że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł. Na koniec dodamy jeszcze, że jedynym minusem telewizora w trybie gry jest sztuczne wyostrzenie obrazu, niezależnie od ustawień, i nie da się go "zmiękczyć".

X75WL nie jest najlepszym telewizorem dla graczy. Posiada jedynie funkcję ALLM (Auto Low Latency Mode) oraz podstawowy Game Bar, które nie wystarczą, by zadowolić bardziej wymagających użytkowników. W tej kategorii cenowej można oczekiwać wsparcia dla takich funkcji, jak VRR czy 120 Hz - odświeżania - chociaż w FULLHD, które są już standardem – niestety, tutaj ich brakuje. To duży minus dla Sony, ponieważ konkurencja oferuje znacznie więcej dla graczy w podobnym budżecie.