Philips PML9009 / 9019 / 9059 vs TCL C655 Pro

Philips PML9009 raczej nie operuje najwyższymi wartościami w materiałach HDR. Większość efektów z jasnością na poziomie około 550 nitów nie sprawi, że będziemy zachwyceni efektami świetlnymi, chociaż te są dość stabilne, co jest akurat na plus i będzie dało się odczuć sporą różnicę pomiędzy materiałami SDR. Warto zaznaczyć, że tylko w jednym scenariuszu możemy uzyskać dobry wynik, czyli w filmie "Gemini", gdzie latarka jako jedyne źródło światła może się wykazać. Dlaczego akurat w tej scenie? Odpowiedź jest dość prosta. Sama scena nie posiada dużej ilości czerni, a latarka nie jest tak dużym obiektem jak słońce z pierwszej i ostatniej sceny. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki pomiarów jasności w materiałach HDR nie stanowią podstawy do tego, by móc polecić ten telewizor do seansów w produkcjach wykorzystujących szeroką paletę barw. Chociaż warto zaznaczyć, że ten model jest w stanie pokryć ją w nienajgorszym 93% stopniu w przypadku palety DCI-P3.

W kategorii jakości efektu HDR telewizor TCL 655 PRO pokazuje niezłe możliwości, osiągając 550 nitów szczytowej jasności. Dzięki temu można cieszyć się efektami HDR, co świetnie widać na przykładzie scen takich jak pierwsza z filmu Life of Pi czy ostatnia plansza z The Meg. Niemniej jednak, ograniczona liczba stref wygaszania powoduje pewne problemy. Choć w jasnych scenach telewizor prezentuje się lepiej niż jego niższy model, to w bardziej wymagających scenach, jak druga i czwarta scena z Sicario 2, radzi sobie gorzej. Algorytm wygaszania dąży do uzyskania głębokiej czerni, jednak kosztem jasności – co w tych momentach powoduje spadek jasności nawet o połowę. W tych trudniejszych scenach z małymi elementami, trudno szukać jakiś pochwał a efekt HDR przypomina raczej SDR. Mimo wszystko na pochwałę zasluguje pokrycie palety barw, które, podobnie jak w wersji bez dopisku PRO, jest na bardzo dobrym poziomie.

Najlepszym trybem fabrycznym wykorzystywanym podczas naszych testów był "Filmmaker". W tym miejscu przyjrzymy się zarówno materiałom SDR, jak i HDR. Różniącym je elementem jest przede wszystkim krzywa EOTF w materiałach o szerokiej palecie barw i gamma w tych nagranych "po staremu". Zaczynając od filmów i seriali SDR i najbardziej podstawowej rzeczy, jaką możemy zaobserwować, czyli balansu bieli, widzimy sporą dominantę koloru czerwonego. Doprowadzało to do powstania żółtej tinty na całym obrazie, przez co mogliśmy dostrzec nienaturalnie wyglądające twarze czy zażółconą biel. Ten mankament dobrze widać również na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie kolory powędrowały ku swoim cieplejszym odpowiednikom. Spoglądając na jeszcze bardziej istotny wykres, czyli gammy odpowiadającej za kontrastowość obrazu, widzimy spore błędy zaczynające się od samego początku. Od lewej wartość przez nas zmierzona, oznaczona połączonym wielokropkiem, wyraźnie wyskoczyła w górę, powodując całkowite zlanie się detali w najciemniejszych scenach. Ten stan rzeczy utrzymał się do 10% jasności ekranu, po czym zanurkował pod referencyjną pomarańczową linię, doprowadzając do pogorszenia się kontrastu, którego, jak wiemy, Philips PML9009 i tak brakuje. W materiałach HDR mankamenty balansu bieli były bardzo zbliżone do tych w treściach SDR. Rozbieżność pojawia się w momencie sprawdzania krzywej EOTF, która odpowiada za tempo wzrostu jasności i mocno ją ograniczała, przez co obraz był nienaturalnie ściemniony. Jeśli chodzi o same barwy, to tutaj pojawiło się więcej powodów do zmartwień, gdyż za niska luminancja telewizora spowodowała ogromną rozbieżność pomiędzy stanem faktycznym a prawidłowym, co jest doskonale widoczne na wykresie błędów, często wykraczających poza skalę.

Każdy z naszych testów telewizorów przeprowadzany jest w trybie filmowym, który zazwyczaj oferuje najlepsze odwzorowanie barw. Mimo to nawet ten tryb nie jest wolny od problemów, jak zauważyliśmy w modelu TCL 655 PRO.

W przypadku treści HD balans bieli wyraźnie przesuwa się w stronę czerwieni, a efekt ten staje się szczególnie widoczny na scenie z Gwiezdnych Wojen, gdzie białe elementy scenerii nabierają różowego odcienia. Dla materiałów 4K HDR sytuacja wygląda lepiej, ale widoczna jest tendencja do nadmiernego podkreślania koloru niebieskiego. W rezultacie obraz może sprawiać wrażenie sztucznej ostrości, co okazuje się mało komfortowe dla oka w dłuższej perspektywie. Charakterystyka jasności również pozostawia wiele do życzenia. Wykres Gamma wskazuje na poważne trudności z nadmiernym rozjaśnianiem, przez co całość prezentuje się wyblakle. Dodatkowo, krzywa EOTF ujawnia duże problemy z reprodukcją bardzo małych elementów – są one nadmiernie przygaszone, jak szczegółowo opisaliśmy w akapicie dotyczącym efektów HDR.

Philips PML9009, podobnie jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Różnice wynikające z kalibracji są ewidentne i nawet osoba nieprzykładająca uwagi do jakości obrazu (chociaż pewnie wielu takich tu nie ma) zauważy różnicę na plus. Zarówno materiały SDR, jak i HDR przeszły niemałą metamorfozę. Te pierwsze, jak i drugie, pozbyły się przede wszystkim brzydkiej żółtej tinty wynikającej z dominanty czerwonej barwy w balansie bieli. Jeśli chodzi o materiały SDR i gammę, to co prawda nie jest ona wymodelowana "od linijki" i w dalszym ciągu gubi ciemne detale, aczkolwiek cała dalsza jej część jest na bardziej niż przyzwoitym poziomie, a pomniejsze błędy nie będą widoczne. Same kolory wyglądają o niebo lepiej, a dzięki niskim błędom deltaE są one prawie referencyjne. Z kolei materiały HDR, przez niską luminancję jednostki, nie zostały tak spasowane, jakbyśmy tego chcieli. Co prawda balans bieli został w dużym stopniu znormalizowany, aczkolwiek gdzieniegdzie da się zauważyć delikatną niebieską tintę. Na szczęście krzywa EOTF okazała się dużo bardziej przystępna i pozwoliła na praktycznie idealną geometrię. Niestety, ze względu na zbyt niską jasność ekranu, błędy barw są dalej całkiem wysokie.

Po kalibracji telewizora TCL 655 PRO zauważalna jest wyraźna poprawa w balansie bieli, gdzie udało się całkowicie wyeliminować tendencję do nadmiernego zaróżowienia ekranu, co wcześniej było widoczne w trybie fabrycznym. Obraz nabrał bardziej naturalnych tonów, szczególnie w białych i jasnych elementach, co pozytywnie wpływa na ogólny odbiór obrazu. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, wykres Gamma również uległ poprawie – ekran nie jest już nadmiernie rozjaśniony, co wcześniej sprawiało, że obraz wyglądał na wyblakły. Mimo to, nadal występują pewne problemy z krzywą EOTF, które trudno wyeliminować ze względu na konstrukcję telewizora i jego ograniczoną liczbę stref podświetlania. Te ograniczenia nie pozwalają uzyskać idealnych wyników w tej kwestii. Jednak mimo tego drobnego mankamentu, ogólny efekt po kalibracji jest naprawdę znakomity, zapewniając wysoką jakość obrazu i bardzo dobre odwzorowanie kolorów.

Sądząc po tym, jak PML9009 Philips poradził sobie z przejściami tonalnymi, test skalowania obrazu powinien wypaść równie dobrze. Tym razem sprawdzamy algorytmy telewizora odpowiedzialne za podnoszenie jakości obrazów, które zostały nagrane w słabszej jakości. Takie znajdziemy chociażby w różnego rodzaju programach telewizyjnych czy starszych filmach. W tej kwestii Philips PML9009 radzi sobie dość przeciętnie i całkiem mocno rozmydla obraz. Widać to szczególnie na drobnych gałęziach czy włosach modelki.

Przyjrzymy się jeszcze raz kwestii przejść tonalnych, które wypadły rewelacyjnie. W samej jednostce znajdziemy kilka poziomów wygładzania. Nawet to najniższe potrafi skutecznie zniwelować każde niepłynne przejście tonalne i sprawdzi się w zdecydowanej większości materiałów. Co ważniejsze, żadne z ustawień tej funkcji nie powoduje zmiękczenia efektu ziarna filmowego, co jest niezwykle istotne w kontekście zgodności z wizją reżyserską. Zwracamy jednak uwagę, że czasem może okazać się iż drobne detale będą rozmyte.

Telewizor TCL 655 PRO radzi sobie całkiem dobrze z przejściami tonalnymi w materiałach o niższej jakości. Funkcja "Stopniowe wygładzanie" w niskim ustawieniu skutecznie wygładza przejścia tonalne, jednak odbywa się to kosztem utraty pewnych istotnych detali, takich jak struktura obiektów. Na plus zasługuje fakt, że nie wpływa negatywnie na ziarno filmowe, co pomaga zachować naturalny wygląd obrazu.

W kontekście obróbki cyfrowej, telewizor dodaje sztucznej ostrości, Może się to spodobać użytkownikom preferującym wyrazistszy obraz. Jednak osoby, które wolą bardziej miękki, subtelny wygląd, mogą uznać to za wadę. Dodatkowo, pewnym minusem jest przycięcie obrazu przez overscan, co ogranicza pole widzenia i obcina krawędzie kadru. Może być to problematyczne w niektórych scenach - np. paski wiadomości.

Philips PML9009 został wyposażony w matrycę o natywnym odświeżaniu na poziomie 120 Hz. Jest to niezbędne minimum do oglądania wszelkiej maści sportu i zalecane do komfortowego grania w ulubione tytuły na konsolach czy PC. Producent, dla osób, które nie lubią charakterystycznego szarpania materiałów nagranych w 24 kl/s lub wymagających dużej płynności ruchu, np. podczas oglądania meczów piłki nożnej, przygotował skuteczny system poprawy ostrości obrazów ruchomych. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak "Płynność" odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz "Redukcję rozmycia", który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Dzięki takiemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Kwestią bezpośrednio związaną z ruchem jest czas reakcji pikseli samej matrycy. Najlepsze pod tym względem są oczywiście panele OLED, drugie jednostki oparte o ekrany IPS oraz ADS, a na samym końcu VA. Pomimo ogólnej dobrej jakości systemów odpowiedzialnych za upłynnienie obrazu, zastosowanie matrycy VA niesie ze sobą konsekwencje w postaci czarnej poświaty za szybkim obiektem. Co prawda w testowanym telewizorze raczej nie będzie zdarzało się to nagminnie, aczkolwiek gdzieniegdzie będzie widoczne.

Telewizor TCL C655 PRO wyposażony jest w matrycę 4K z częstotliwością odświeżania 60 Hz, co sprawia, że najlepiej sprawdzi się podczas oglądania filmów. Dodatkowo, funkcja "Redukcja migotania" umożliwia dostosowanie płynności obrazu, dając użytkownikowi wybór pomiędzy bardziej płynnym ruchem a kinowym, klatkowym efektem. Co więcej, telewizor dobrze radzi sobie z materiałami w niższych rozdzielczościach, takich jak Full HD i 2K, oferując odświeżanie na poziomie 120 Hz, co z pewnością przypadnie do gustu graczom, którzy mogą cieszyć się płynniejszym obrazem, choć kosztem niższej rozdzielczości.

Philips PML9009, wyposażony w złącza HDMI 2.1 z pełną ich przepustowością, wspiera wszystkie funkcje dedykowane graczom. Te najbardziej podstawowe, jak VRR i ALLM, są oczywistością, ale G-Sync, FreeSync czy gra w HDR Dolby Vision z niskim input lagiem już nie. Te funkcje aktywują się bez najmniejszego problemu i w drodze przeprowadzonych testów nie stwarzały jakichkolwiek przeszkód. Takie przygotowanie telewizora z pewnością stanowi jego silną stronę i można powiedzieć, że jest to jednostka dedykowana graczom. Dla bardziej zaawansowanych użytkowników wspominamy również, że PML9009 został wyposażony w tryb HGIG, co odczują szczególnie gracze, gdyż gier wspierających Dolby Vision nadal jest stosunkowo mało. Tryb ten pozwala przede wszystkim na dostosowanie efektów HDR do możliwości telewizora na specjalnej planszy, w celu niedoprowadzenia do ściemnienia oraz przepalenia obrazu.

W telewizorze dodatkowo zaimplementowano specjalne menu - GameBar. Pozwala ono na edycję ustawień jednostki w "locie", czyli bez potrzeby wychodzenia z gry. Znajdziemy w nim również funkcje takie jak włączenie celownika czy korekcję czerni dla lepszej widoczności przeciwników w cieniach.

W krótkim podsumowaniu tego akapitu, Philips PML9009 jest jednostką, która z pewnością przyciągnie uwagę graczy. Dzięki jej wszechstronności pozwoli ona na granie w każdy tytuł w najwyższej jakości bez kompromisów. Tym bardziej że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł.

Telewizor TCL C655 PRO oferuje niemal idealny zestaw funkcji dla graczy, wspierając wszystkie kluczowe technologie, które znacząco poprawiają komfort rozgrywki. Funkcja ALLM automatycznie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, dzięki czemu responsywność jest lepsza, a opóźnienia sygnału zminimalizowane – szczególnie ważne w dynamicznych tytułach. VRR synchronizuje częstotliwość odświeżania ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, eliminując efekt rozrywania obrazu, tym samym gwarantując płynniejszą rozgrywkę.

Obsługa Dolby Vision w trybie gier umożliwia bardziej szczegółowe odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach wspierających ten format, a Game Bar oferuje szybki dostęp do istotnych ustawień, takich jak czas reakcji czy poziom opóźnienia. Niestety, model nie wspiera rozdzielczości 4K przy 120 Hz, co może rozczarować najbardziej wymagających graczy. Jednak dla tych, którzy są w stanie zrezygnować z 4K, obsługa Full HD i 2K przy 120 Hz zapewnia wyjątkowo płynny obraz, stanowiąc atrakcyjną alternatywę dla miłośników wyższych częstotliwości odświeżania.