Philips PML9009 / 9019 / 9059 vs XIAOMI A Pro 2025

Philips PML9009 raczej nie operuje najwyższymi wartościami w materiałach HDR. Większość efektów z jasnością na poziomie około 550 nitów nie sprawi, że będziemy zachwyceni efektami świetlnymi, chociaż te są dość stabilne, co jest akurat na plus i będzie dało się odczuć sporą różnicę pomiędzy materiałami SDR. Warto zaznaczyć, że tylko w jednym scenariuszu możemy uzyskać dobry wynik, czyli w filmie "Gemini", gdzie latarka jako jedyne źródło światła może się wykazać. Dlaczego akurat w tej scenie? Odpowiedź jest dość prosta. Sama scena nie posiada dużej ilości czerni, a latarka nie jest tak dużym obiektem jak słońce z pierwszej i ostatniej sceny. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki pomiarów jasności w materiałach HDR nie stanowią podstawy do tego, by móc polecić ten telewizor do seansów w produkcjach wykorzystujących szeroką paletę barw. Chociaż warto zaznaczyć, że ten model jest w stanie pokryć ją w nienajgorszym 93% stopniu w przypadku palety DCI-P3.

W kategorii HDR, telewizor Xiaomi A Pro wypada mówiąc wprost - słabo. W idealnych warunkach oferuje jasność na poziomie około 250 nitów. Jest to słaby wynik jednak w tej półce, często modele konkurencyjne oferują zbliżoną lub niższą wartość. Taka jasność jest zbyt niska, aby oddać pełny potencjał materiałów w formacie HDR. W praktyce oznacza to, że obraz nie zyskuje odpowiedniej głębi i intensywności, jakiej oczekuje się od wysokiej jakości HDR. Wartości te są bardziej charakterystyczne dla standardowego zakresu dynamiki (SDR), co sprawia, że prawdziwy efekt HDR pozostaje poza zasięgiem tego modelu, a sceny, które powinny wyróżniać się spektakularnym zakresem jasności i kontrastu, wydają się płaskie i pozbawione blasku. Jednak jak na swoją cenę, telewizor oferuje dobre pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 92%, dzięki zastosowaniu technologii kropek kwantowych (konkretnie PFS LED). Dzięki temu kolory są żywe i nasycone, co spodoba się szczególnie graczom oraz miłośnikom filmów, którzy docenią bogatsze odcienie i lepszą reprodukcję barw w porównaniu do tradycyjnych telewizorów bez tej technologii.

Najlepszym trybem fabrycznym wykorzystywanym podczas naszych testów był "Filmmaker". W tym miejscu przyjrzymy się zarówno materiałom SDR, jak i HDR. Różniącym je elementem jest przede wszystkim krzywa EOTF w materiałach o szerokiej palecie barw i gamma w tych nagranych "po staremu". Zaczynając od filmów i seriali SDR i najbardziej podstawowej rzeczy, jaką możemy zaobserwować, czyli balansu bieli, widzimy sporą dominantę koloru czerwonego. Doprowadzało to do powstania żółtej tinty na całym obrazie, przez co mogliśmy dostrzec nienaturalnie wyglądające twarze czy zażółconą biel. Ten mankament dobrze widać również na palecie "ColourChecker", gdzie wszystkie kolory powędrowały ku swoim cieplejszym odpowiednikom. Spoglądając na jeszcze bardziej istotny wykres, czyli gammy odpowiadającej za kontrastowość obrazu, widzimy spore błędy zaczynające się od samego początku. Od lewej wartość przez nas zmierzona, oznaczona połączonym wielokropkiem, wyraźnie wyskoczyła w górę, powodując całkowite zlanie się detali w najciemniejszych scenach. Ten stan rzeczy utrzymał się do 10% jasności ekranu, po czym zanurkował pod referencyjną pomarańczową linię, doprowadzając do pogorszenia się kontrastu, którego, jak wiemy, Philips PML9009 i tak brakuje. W materiałach HDR mankamenty balansu bieli były bardzo zbliżone do tych w treściach SDR. Rozbieżność pojawia się w momencie sprawdzania krzywej EOTF, która odpowiada za tempo wzrostu jasności i mocno ją ograniczała, przez co obraz był nienaturalnie ściemniony. Jeśli chodzi o same barwy, to tutaj pojawiło się więcej powodów do zmartwień, gdyż za niska luminancja telewizora spowodowała ogromną rozbieżność pomiędzy stanem faktycznym a prawidłowym, co jest doskonale widoczne na wykresie błędów, często wykraczających poza skalę.

Telewizor Xiaomi A Pro 2025 został przetestowany w trybie filmowym, który oferuje najlepsze odwzorowanie barw prosto z pudełka. Niemniej jednak, warto zauważyć, że nie jest ono wolne od wad. Analizując balans bieli, można zauważyć, że wartości zielonego znajdują się na minusie. To zjawisko prowadzi do pewnych zniekształceń w odcieniach bieli, a przy pełnej bieli wykres wykazuje wyraźne odchylenia. Przekontrastowany obraz sprawia, że nie występują odpowiednie przejścia tonalne w czerwieni, co negatywnie wpływa na jakość wyświetlania kolorów. Generalnie na obrazku, poniżej można zobaczyć, że całość scenerii przed kalibracją nabiera różowych barw. Dodatkowo, przy analizie kontrastu gamma, wykres znajduje się znacząco poniżej wartość 2,4 sugerując, że telewizor zbyt mocno podkreśla ciemne tonacje, a jaśniejsze obszary obrazu mogą być mniej wyraziste. Co więcej, krzywa EOTF pokazuje mocne wybicie na początku, co może prowadzić do utraty detali w jasnych scenach oraz do nieprzyjemnego wrażenia przerysowania. Te aspekty wskazują na potrzebę dalszej kalibracji, aby uzyskać bardziej zrównoważone odwzorowanie kolorów i poprawić ogólną jakość obrazu. Użytkownicy, którzy oczekują precyzyjnego odwzorowania barw, mogą być zmuszeni do podjęcia działań w celu dostosowania ustawień telewizora, aby osiągnąć bardziej realistyczne i naturalne rezultaty wizualne. W xiaomi tv a pro 2025, fabryczne ustawienia kolorów w Xiaomi są przeciętne i mogą wymagać kalibracji. Po odpowiedniej regulacji barw, obraz zyskuje naturalną i żywą kolorystykę, znacznie bliższą kinowym standardom. Warto dodać, że problem niedokładnego odwzorowania barw jest typowy dla wielu telewizorów tej klasy, co oznacza, że nie jest to wada unikalna dla Xiaomi A Pro 2025 TV. Dla osób, które cenią sobie perfekcyjne odwzorowanie barw, profesjonalna kalibracja okaże się kluczowym elementem, który podnosi ogólną jakość obrazu.

Philips PML9009, podobnie jak większość czołowych producentów, od lat udostępnia zaawansowane narzędzia pozwalające na proces kalibracji. Znajdziemy tu więc 2- i 20-punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system CMS (Color Management System). Różnice wynikające z kalibracji są ewidentne i nawet osoba nieprzykładająca uwagi do jakości obrazu (chociaż pewnie wielu takich tu nie ma) zauważy różnicę na plus. Zarówno materiały SDR, jak i HDR przeszły niemałą metamorfozę. Te pierwsze, jak i drugie, pozbyły się przede wszystkim brzydkiej żółtej tinty wynikającej z dominanty czerwonej barwy w balansie bieli. Jeśli chodzi o materiały SDR i gammę, to co prawda nie jest ona wymodelowana "od linijki" i w dalszym ciągu gubi ciemne detale, aczkolwiek cała dalsza jej część jest na bardziej niż przyzwoitym poziomie, a pomniejsze błędy nie będą widoczne. Same kolory wyglądają o niebo lepiej, a dzięki niskim błędom deltaE są one prawie referencyjne. Z kolei materiały HDR, przez niską luminancję jednostki, nie zostały tak spasowane, jakbyśmy tego chcieli. Co prawda balans bieli został w dużym stopniu znormalizowany, aczkolwiek gdzieniegdzie da się zauważyć delikatną niebieską tintę. Na szczęście krzywa EOTF okazała się dużo bardziej przystępna i pozwoliła na praktycznie idealną geometrię. Niestety, ze względu na zbyt niską jasność ekranu, błędy barw są dalej całkiem wysokie.

Teraz czas sprawdzić, jak telewizor Xiaomi A Pro 2025 poradził sobie po kalibracji. Największym beneficjentem tego procesu jest balans bieli. Po przeprowadzeniu kalibracji, wszystkie wcześniejsze błędy zostały poprawione zarówno w treści HD, jak i 4K, a większość błędów nie wypada już mocno poza wartość „2”. To oznacza znacznie bardziej zrównoważone i naturalne odwzorowanie kolorów, co z pewnością wpływa na komfort oglądania. W przypadku gammy, spadek został mocno zniwelowany, skutkując bardziej spójnym odwzorowaniem tonacji w różnych scenach. Mimo to, krzywa EOTF nie została znacznie poprawiona z powodu braku skutecznej kontroli nad dynamicznym mapowaniem tonów. To ograniczenie sprawia, że wciąż występują pewne problemy w odwzorowaniu szczegółów w jasnych scenach, co może wpływać na odbiór niektórych materiałów. Jednakże, pomimo tych niewielkich niedociągnięć, ogólny kształt obrazu jest zdecydowanie lepszy po kalibracji. Telewizor zyskał na jakości, a poprawiony balans bieli oraz zredukowane problemy z gammą sprawiają, że użytkownicy mogą cieszyć się bardziej realistycznym i przyjemnym doświadczeniem wizualnym. Dalsze dostosowanie ustawień może jeszcze bardziej poprawić jakość obrazu, ale już teraz telewizor pokazuje swoje możliwości, spełniając oczekiwania wielu użytkowników.

Sądząc po tym, jak PML9009 Philips poradził sobie z przejściami tonalnymi, test skalowania obrazu powinien wypaść równie dobrze. Tym razem sprawdzamy algorytmy telewizora odpowiedzialne za podnoszenie jakości obrazów, które zostały nagrane w słabszej jakości. Takie znajdziemy chociażby w różnego rodzaju programach telewizyjnych czy starszych filmach. W tej kwestii Philips PML9009 radzi sobie dość przeciętnie i całkiem mocno rozmydla obraz. Widać to szczególnie na drobnych gałęziach czy włosach modelki.

Przyjrzymy się jeszcze raz kwestii przejść tonalnych, które wypadły rewelacyjnie. W samej jednostce znajdziemy kilka poziomów wygładzania. Nawet to najniższe potrafi skutecznie zniwelować każde niepłynne przejście tonalne i sprawdzi się w zdecydowanej większości materiałów. Co ważniejsze, żadne z ustawień tej funkcji nie powoduje zmiękczenia efektu ziarna filmowego, co jest niezwykle istotne w kontekście zgodności z wizją reżyserską. Zwracamy jednak uwagę, że czasem może okazać się iż drobne detale będą rozmyte.

Jak telewizor Xiaomi A Pro 2025 radzi sobie z przejściami tonalnymi, zwłaszcza w przypadku materiałów o niższej jakości? Dzięki zaawansowanej obróbce cyfrowej, funkcja usuwania konturów kolorów działa zaskakująco dobrze. Zalecamy ustawienie tej opcji na wartość „Średni” – wówczas telewizor znacząco poprawia płynność przejść tonalnych, jednocześnie unikając nadmiernego wygładzenia innych elementów obrazu, takich jak ziarno filmowe.

W przypadku testowanej planszy z modelką i licznymi gałęziami w tle, Xiaomi A Pro 2025 pokazał swoje możliwości, w kontekscie obróbki cyforwej. Dodanie sztucznej ostrości na tej scenie sprawiło, że detale modelki były wyraźniejsze, a włosy prezentowały się bardziej szczegółowo. Jednak wokół gałęzi w tle pojawiły się delikatne kontury, które były efektem ingerencji cyfrowej. Chociaż poprawia to ogólne wrażenie detali, nadmierna ostrość może sprawiać, że niektóre elementy obrazu wydają się nienaturalnie podkreślone.

Philips PML9009 został wyposażony w matrycę o natywnym odświeżaniu na poziomie 120 Hz. Jest to niezbędne minimum do oglądania wszelkiej maści sportu i zalecane do komfortowego grania w ulubione tytuły na konsolach czy PC. Producent, dla osób, które nie lubią charakterystycznego szarpania materiałów nagranych w 24 kl/s lub wymagających dużej płynności ruchu, np. podczas oglądania meczów piłki nożnej, przygotował skuteczny system poprawy ostrości obrazów ruchomych. W dedykowanej zakładce znajdziemy suwak "Płynność" odpowiadający za eliminowanie szarpania oraz "Redukcję rozmycia", który pomoże w zwiększeniu ostrości dynamicznych elementów. Funkcja działa bardzo dobrze i granularnie, tzn. każde z ustawień ma realny wpływ na postrzeganie ruchu. Dzięki takiemu zestawowi każdy użytkownik znajdzie swój złoty środek. Na zdjęciu prezentujemy nasz wybór, czyli lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Kwestią bezpośrednio związaną z ruchem jest czas reakcji pikseli samej matrycy. Najlepsze pod tym względem są oczywiście panele OLED, drugie jednostki oparte o ekrany IPS oraz ADS, a na samym końcu VA. Pomimo ogólnej dobrej jakości systemów odpowiedzialnych za upłynnienie obrazu, zastosowanie matrycy VA niesie ze sobą konsekwencje w postaci czarnej poświaty za szybkim obiektem. Co prawda w testowanym telewizorze raczej nie będzie zdarzało się to nagminnie, aczkolwiek gdzieniegdzie będzie widoczne.

Xiaomi A Pro 2025 oferuje funkcję upłynniacza ruchu o nazwie "Wygładzanie ruchu," która działa przede wszystkim w filmach. Można ją dostosować tak, aby preferować albo bardziej kinowy, filmowy efekt z widocznymi klatkami, albo płynniejszy, teatralny obraz. Funkcja ta powinna zadowolić osoby, które mają w zamiarze oglądać głownie na nim filmy. Jednak gracze oraz fani sportów mogą poczuć rozczarowanie. Panel o częstotliwości odświeżania 60 Hz, typowy w tej klasie cenowej, nie zaskakuje. Nasz test "Ufo" ujawnił pewne smużenie. Osoby, które oczekują lepszej ostrości poruszających się obiektów mogą być lekko zawiedzione.

Philips PML9009, wyposażony w złącza HDMI 2.1 z pełną ich przepustowością, wspiera wszystkie funkcje dedykowane graczom. Te najbardziej podstawowe, jak VRR i ALLM, są oczywistością, ale G-Sync, FreeSync czy gra w HDR Dolby Vision z niskim input lagiem już nie. Te funkcje aktywują się bez najmniejszego problemu i w drodze przeprowadzonych testów nie stwarzały jakichkolwiek przeszkód. Takie przygotowanie telewizora z pewnością stanowi jego silną stronę i można powiedzieć, że jest to jednostka dedykowana graczom. Dla bardziej zaawansowanych użytkowników wspominamy również, że PML9009 został wyposażony w tryb HGIG, co odczują szczególnie gracze, gdyż gier wspierających Dolby Vision nadal jest stosunkowo mało. Tryb ten pozwala przede wszystkim na dostosowanie efektów HDR do możliwości telewizora na specjalnej planszy, w celu niedoprowadzenia do ściemnienia oraz przepalenia obrazu.

W telewizorze dodatkowo zaimplementowano specjalne menu - GameBar. Pozwala ono na edycję ustawień jednostki w "locie", czyli bez potrzeby wychodzenia z gry. Znajdziemy w nim również funkcje takie jak włączenie celownika czy korekcję czerni dla lepszej widoczności przeciwników w cieniach.

W krótkim podsumowaniu tego akapitu, Philips PML9009 jest jednostką, która z pewnością przyciągnie uwagę graczy. Dzięki jej wszechstronności pozwoli ona na granie w każdy tytuł w najwyższej jakości bez kompromisów. Tym bardziej że funkcje takie jak VRR, ALLM, G-Sync, FreeSync czy rozgrywka w HDR Dolby Vision pozwolą na jeszcze większe wczucie się w ulubiony tytuł.

Xiaomi A Pro 2025 oferuje kilka funkcji przydatnych dla graczy, w tym Game Bar, który różni się od typowych „desek” z interfejsem spotykanych u innych producentów. Dzięki niemu można szybko uzyskać dostęp do ustawień związanych z grami, co jest wygodne podczas intensywnych sesji. Telewizor obsługuje również automatyczny tryb niskiego opóźnienia (ALLM), co oznacza, że automatycznie przełącza się w tryb zoptymalizowany dla gier, zmniejszając opóźnienia sygnału. Niestety, brakuje tutaj wsparcia dla HDMI 2.1, ograniczając w tym możliwości podłączenia najnowszych konsol do gier, które mogą wymagać większej przepustowości. Dodatkowo, telewizor nie obsługuje funkcji takich jak VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) ani G-Sync, które są coraz bardziej pożądane przez graczy, ponieważ pozwalają na płynniejszy obraz i eliminują zjawisko tearingu. Z tych względów, choć Xiaomi A Pro 2025 ma pewne funkcje dla graczy, to w tej klasie cenowej można znaleźć lepsze opcje, które oferują bardziej zaawansowane rozwiązania dedykowane graczom.