Samsung DU8002 (IPS) vs Samsung U8000F (VA)

Efekt HDR w telewizorze DU8002 pozostawia wiele do życzenia. Jasność na poziomie 300 nitów nie jest w stanie zapewnić prawdziwego wrażenia wysokiego zakresu dynamicznego, co sprawia, że oglądane treści przypominają bardziej standardowy SDR niż imponujące HDR. Sceny, które powinny olśniewać blaskiem i szczegółami, wydają się przytłumione i pozbawione głębi. Mimo to, telewizor zasługuje na pochwałę za wysokie pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 92%. Dzięki temu kolory są żywe i nasycone, co może zadowolić widzów preferujących bogate odcienie, nawet jeśli efekt HDR nie spełnia w pełni oczekiwań.

O ile U8000F z matrycą VA można jeszcze pochwalić za przyzwoitą czerń, tak w kwestii jasności – szczególnie przy scenach HDR – nie ma już powodów do zachwytu. Telewizor osiąga maksymalnie niecałe 250 nitów, a to po prostu za mało, by mówić o jakichkolwiek efektach świetlnych, które robiłyby wrażenie. Jasne elementy wypadają blado, a sceny, które powinny błyszczeć, wyglądają dość płasko. Ciekawą sytuację zaobserwowaliśmy podczas testu sceny z filmu Sicario 2 – ekran zrobił się wyraźnie ciemniejszy, jakby telewizor próbował ukryć swoje ograniczenia w wyświetlaniu czerni. Można odnieść wrażenie, że urządzenie sztucznie przyciemnia obraz, by poprawić kontrast, ale w praktyce efekt nie robi większej różnicy, poza tym, że widzimy mniej na ekranie. Do tego dochodzi jeszcze kwestia kolorów – U8000F nie wspiera szerokiej palety barw, więc nie ma co liczyć na żywe, nasycone odcienie znane z lepszych modeli. Obraz HDR przypomina tu raczej lekko rozjaśnione SDR i… może to nawet dobrze. W przypadku tego modelu nie warto nastawiać się na kinowe doznania – lepiej potraktować HDR jako skromny dodatek.

DU8002 oferuje tryb Filmmaker, który w założeniu powinien zapewniać autentyczne odwzorowanie obrazu zgodne z zamysłem twórców. Niestety, mimo obiecującej nazwy, efekty są dalekie od ideału. Balans bieli w tym trybie wykazuje znaczne spadki koloru niebieskiego, co prowadzi do wyraźnego zażółcenia obrazu widac to np. na naszym zdjęciu porównawczym. Testy Colour Checker potwierdzają te błędy. Jeżeli chodzi o jasność to charakterystyka gamma jest zbyt niska względem referencyjnej linii 2,4, a to skutkuje nadmiernym rozjaśnieniem ekranu. Podobny problem występuje w przypadku treści 4K – EOTF odpowiadająca za jasność materialach 4K, pokazuje spore wzrosty powyżej linii referencyjnej, co prowadzi do nadmiernie rozjaśnionych małych elementów świetlnych. W efekcie tryb Filmmaker w DU8002 nie spełnia oczekiwań i zamiast oferować wysoką jakość, prezentuje obraz pełen nieścisłości tonalnych i kolorystycznych.

Samsung U8000F został przez nas przetestowany w najlepszym trybie obrazu, jaki oferuje fabrycznie – czyli Filmmaker Mode. To właśnie ten profil ma w teorii zapewniać możliwie neutralny, kinowy obraz, pozbawiony zbędnych ulepszaczy i sztucznych upiększeń. W przypadku treści SDR – głównie w rozdzielczości HD lub SD – telewizor już po wyjęciu z pudełka prezentował się zaskakująco przyzwoicie. Jedyną zauważalną niedoskonałością było zarządzanie jasnością. Wykres gamma pokazał pewne odchylenia – lekkie rozjaśnienie lub przyciemnienie niektórych tonów – ale w praktyce nie wpływało to znacząco na odbiór obrazu. Jak na telewizor z tego segmentu, wypada to naprawdę nieźle.

Znacznie słabiej wygląda jednak sytuacja w trybie HDR. Choć balans bieli nadal był akceptowalny, to błędy kolorystyczne były już bardzo wyraźne. W teście Color Checker niemal każda próbka znajdowała się poza docelowym punktem, a sam obraz sprawiał wrażenie nienaturalnego – kolory były przesunięte, czasem zbyt chłodne, innym razem po prostu matowe i pozbawione życia. Główny problem leży w ograniczeniach sprzętowych – U8000F nie obsługuje szerokiej palety barw DCI-P3, więc fizycznie nie jest w stanie oddać kolorów, jakie przewiduje standard HDR. I niestety, widać to niemal w każdej bardziej wymagającej scenie.

Samsung to jedna z tych firm, które oferują rozbudowane narzędzia do poprawy jakości obrazu w swoich telewizorach, w tym 20-punktową korektę balansu bieli. Nawet w przypadku budżetowego modelu DU8002, po odpowiednich korektach można uzyskać zaskakująco dobre efekty. Balans bieli, zwłaszcza dla treści HD, wypada naprawdę dobrze – testy na palecie Colour Checker potwierdzają dokładność na poziomie 2–1,5, co świadczy o sporych możliwościach tego telewizora w odwzorowaniu kolorów. W treściach 4K, choć nie jest tak idealnie jak w materiałach o niższej jakości, ogólny obraz prezentuje się znacznie lepiej.

Jasność gamma została również mocno skorygowana, dzięki czemu obraz nie jest nadmiernie rozjaśniony i wygląda bardziej naturalnie. Co z krzywą EOTF? Na pierwszy rzut oka wydaje się w porządku, ale przy dokładniejszym spojrzeniu, zwłaszcza w testach filmowych, widać, że telewizor ze względu na matrycę o niskim kontraście ma trudności. A EOTF spada poniżej linii referencyjnej. Mimo to, DU8002 to przykład budżetowego modelu, w którym warto zainwestować w kalibrację. Choć wad konstrukcyjnych, takich jak typ podświetlenia, nie da się całkowicie wyeliminować, poprawność kolorystyczna jest zaskakująco dobra, zwłaszcza w kontekście jego ceny.

Już po wyjęciu z pudełka U8000F oferował całkiem przyzwoity obraz w SDR, jak na swoją klasę cenową. Udało nam się go jednak jeszcze lekko podrasować – zredukowaliśmy delikatny fioletowy zafarb i poprawiliśmy charakterystykę gamma, nadając jej bardziej naturalny przebieg. Mimo tych poprawek telewizor wciąż ma tendencję do nieco zbyt agresywnego rozjaśniania najjaśniejszych detali – na wykresie gamma widać wyraźne załamanie, którego nie da się całkowicie skorygować.

Z kolei w trybie HDR jest już wyraźnie słabiej. Trudno tu mówić o jakiejkolwiek znaczącej poprawie – mimo prób dostrojenia parametrów, obraz wciąż prezentuje spore błędy kolorystyczne. Delta E przekraczająca wartość 7 oznacza zauważalne odchylenia, których nie udało się skutecznie zredukować. To niestety ograniczenie samej konstrukcji – U8000F po prostu nie został stworzony z myślą o poważnym HDR-ze. W codziennym oglądaniu w SDR radzi sobie zupełnie nieźle, ale w przypadku treści HDR... lepiej nie mieć zbyt dużych oczekiwań.

Wygładzanie przejść tonalnych w telewizorze DU8002 pozostawiają mieszane odczucia. Choć w menu znajdziemy opcję wygładzania przejść tonalnych, w praktyce nie przynosi ona żadnych efektów, a wręcz może generować niechciane efekty uboczne.

Mimo to, telewizor świetnie radzi sobie z upscalingiem, czyli cyfrową obróbką obrazu. Testowa plansza z modelką wyglądała naprawdę dobrze – obraz nie jest nadmiernie poszarpany, a całość prezentuje się przyzwoicie i przyjemnie dla oka. To zdecydowanie dobra wiadomość dla tych, którzy planują oglądać tradycyjną telewizję na tym modelu.

Jeżeli chodzi o to, jak Samsung U8000F radzi sobie z materiałami niższej jakości, to musimy przyznać, że Samsung zrobił postępy względem swojego zeszłorocznego poprzednika – czyli modelu DU7192, który teoretycznie zajmuje to samo miejsce w ofercie. Tegoroczny model został wyposażony w funkcję poprawy płynności przejść tonalnych, która została zaimplementowana znacznie lepiej niż w ubiegłym roku. Owszem, telewizor nadal korzysta z dosyć mocnych algorytmów, które potrafią zniekształcić detale albo usunąć ziarno filmowe, ale mimo to – można śmiało powiedzieć, że działa skutecznie. Nie wszystko jednak poszło idealnie. U8000F ma widoczne problemy z lekkim przycinaniem obrazu podczas oglądania bardzo starych treści w bardzo niskiej rozdzielczości. Jeżeli ktoś planuje odtworzyć swoją starą taśmę z VHS-u, musi się liczyć z tym, że obraz może wyglądać na lekko „przycięty”.

DU8002 z matrycą 60 Hz to telewizor, który lepiej sprawdzi się przy oglądaniu filmów niż intensywnym graniu. Funkcja redukcja drgań pełni rolę upłynniacza, wygładzając ruch i nadając scenom bardziej płynny wygląd, co jest przydatne przy filmowych seansach. W kontekście gier, model ten raczej sprawdzi się jedynie w okazjonalnej rozrywce.

Samsung U8000F został wyposażony w matrycę 60 Hz, więc już na starcie wiadomo, że nie ma co liczyć na cuda. To po prostu standard w tej klasie – wystarczający do codziennego oglądania, ale bez żadnych fajerwerków. Telewizor oferuje jeden suwak poprawy płynności ruchu – funkcję o nazwie „Redukcja drgań”, dzięki której możemy dostosować płynność obrazu w filmach. Większe ustawienia dają bardziej „teatralny” i wygładzony efekt, mniejsze pozwalają zachować oryginalny charakter filmu z lekkim efektem 24p. Ciekawostką jest funkcja „Wyraźny ruch LED”, czyli tryb BFI – który wstawia czarne klatki między klatki obrazu, żeby poprawić ostrość ruchu. W praktyce jednak ekran przy jej aktywacji mocno migocze i raczej trzeba traktować to jako eksperyment niż coś, co realnie poprawia komfort grania.

DU8002 to telewizor, który sprawdzi się głównie w roli sprzętu dla niedzielnych graczy. Matryca 60 Hz nie zapewni najwyższej płynności ruchu, więc w dynamicznych grach może brakować tej dodatkowej gładkości obrazu. Na plus można zaliczyć obecność funkcji ALLM i HGiG, które automatycznie dostosowują ustawienia obrazu do gier HDR, co poprawia wrażenia z rozgrywki. Niestety, telewizor wyposażono tylko w złącza HDMI 2.0, więc na bardziej zaawansowane funkcje, takie jak VRR czy wsparcie dla 4K przy 120 Hz, musimy zapomnieć. Przy wyborze tego sprzetu, będziemy musieli obejść się smakiem, jeśli oczekujemy pełnego zestawu funkcji gamingowych.

Samsung U8000F oferuje podstawowy zestaw funkcji dla graczy, który mimo wszystko może okazać się wystarczający dla mniej wymagających użytkowników. Mamy tutaj automatyczny tryb gry – po uruchomieniu gry na konsoli, telewizor sam przełącza się w tryb niskiego opóźnienia, co znacząco poprawia czas reakcji. Znajdziemy też funkcję VRR, czyli zmienne odświeżanie ekranu, która działa w zakresie od 48 do 60 Hz. Oznacza to, że zarówno Xbox, jak i PS5 nie będą generować efektu „rwania” obrazu – o ile oczywiście będziemy mieścić się w tym zakresie.

I to niestety tyle, jeśli chodzi o zalety. Tego typu dodatki jak Game Bar czy wyższe częstotliwości odświeżania zarezerwowane są dla wyższych modeli Samsunga z linii 2025. W teorii telewizor obsługuje również funkcję HGiG, która powinna dostosować obraz HDR do intencji twórców gier. Niestety – mimo że funkcja ta widnieje w broszurach reklamowych i materiałach sklepowych – jej konfiguracja na konsoli Xbox okazała się w praktyce... niemożliwa.