Samsung OLED S90D / S94D (WRGB OLED) vs Hisense S7NQ CanvasTV

W testowanych scenach filmowych telewizor Samsung S90D osiąga imponujące wyniki jasności, przekraczając barierę 1000 nit w pierwszych czterech ujęciach, można to uznać za rewelacyjny rezultat. W przypadku ostatniego ujęcia, gdzie widoczny jest pełnoekranowy błysk słońca, jasność spada do około 500 nit, ale nadal pozostaje na bardzo dobrym poziomie. Dodatkowo, telewizor imponuje pomiarem wartości pokrycia przestrzeni kolorów DCI-P3 na poziomie 98%, co gwarantuje niezwykle bogate i realistyczne odwzorowanie barw, podnosząc jeszcze bardziej jakość obrazu. Ten wynik sprawia, że Samsung S90D jest idealnym wyborem dla osób oczekujących wysokiej jakości obrazu w różnorodnych warunkach oświetleniowych.

Jeżeli chodzi o jasność telewizora i to, jak radzi sobie z jasnymi elementami podczas oglądania filmów, to jest po prostu przeciętnie – podobnie jak w przypadku kontrastu. Średni poziom jasności Hisense S7NQ to około 500 nit. To wartość, która pozwala poczuć zalążek prawdziwego HDR, ale zdecydowanie za mało, by mówić tu o rewelacyjnych efektach. Trzeba jednak pochwalić telewizor za pokrycie palety barw – filmy wyglądają bardzo kolorowo i żywo. Dzięki zastosowaniu powłoki PFS LED (QLED), urządzenie jest w stanie pokryć ponad 90% palety DCI-P3 i ponad 72% szerszej palety BT.2020. Jak na telewizor tej klasy – są to naprawdę bardzo dobre wyniki.

Telewizor S90D został przetestowany w trybie Filmmaker, który oferuje dobre odwzorowanie barw, choć z pewnymi niedoskonałościami, które mogą być zauważalne dla bardziej wymagających użytkowników. Tryb ten, wydawać może się być zbyt ciepły i użytkownicy, którzy przełaczyli go z tryby Standardowego mogą doznać lekkiego szoku. Warto mieć na uwadze, że taki stan rzeczy spowodowany jest złymi ustawieniami np. w balansie bieli a nie samego trybu Filmmaker. Zarówno w treściach SDR, jak i HDR, urządzenie wykazuje spadki w kolorze niebieskim, przez co kolory stają się cieplejsze niż powinny. W praktyce oznacza to, że niektóre odcienie, takie jak błękit nieba czy odcienie skóry, mogą wydawać się mniej naturalne i bardziej zabarwione na różowo lub żółto. Test Colour Checker potwierdza te odchylenia, pokazując przesunięcia w cieplejsze tony. W treściach SDR wykres gamma wskazuje na drobne wahania, przez co obraz może być minimalnie ciemniejszy, zwłaszcza w cieniach. Może to wpływać na mniej wyraziste detale w ciemniejszych scenach. Z kolei w materiałach 4K HDR, krzywa EOTF znajduje się powyżej zalecanej linii, co prowadzi do zbyt jasnego wyświetlania niektórych fragmentów obrazu, co może powodować prześwietlenia w najjaśniejszych partiach. Ogólnie rzecz mówiąc, Samsung S90D prezentuje solidny obraz prosto po wyjęciu z pudełka, ale dla najlepszych efektów, szczególnie w przypadku bardziej wymagających treści, zalecana jest dodatkowa kalibracja.

Sprawdźmy teraz, jak telewizor Hisense S7NQ CanvasTV radzi sobie z odwzorowaniem barw w najlepszym trybie fabrycznym, czyli Filmmaker. Już na starcie widać, że jest zdecydowanie lepiej niż w trybie dynamicznym czy standardowym, ale mimo wszystko można się przyczepić do kilku rzeczy. Jeśli chodzi o jakość obrazu z sygnału HD, kolory są lekko przekłamane – widać dominację chłodniejszych odcieni niebieskiego i braki w kolorze czerwonym. Przez to obraz sprawia wrażenie nieco zbyt chłodnego.

Podobny efekt pojawia się również przy treściach w 4K, ale tam jest już bardziej zauważalny. Nadmierna ekspozycja niebieskich tonów i niedobór czerwieni powodują, że obraz wydaje się wyraźnie zimny. Jednak największym problemem tego telewizora nie są same kolory, tylko sposób zarządzania jasnością. Testowany egzemplarz lekko podbijał jasność względem wartości referencyjnej. Efektem tego jest wprawdzie lepsza widoczność detali, ale kosztem znacznie rozjaśnionej czerni – przez co cały obraz wydaje się bardziej "płaski".

Podobne zjawisko zauważyliśmy w sygnale 4K – lekko zawyżona na początku wykresu krzywa EOTF pokazuje, że telewizor ma tendencję do nadmiernej ekspozycji niektórych scen. Na szczęście, efekt ten można poprawić dzięki profesjonalnej kalibracji, o której opowiemy w kolejnym punkcie.

Po kalibracji telewizor Samsung S90D w trybie filmowym prezentuje się jeszcze lepiej, niż można było przypuszczać. Balans bieli, zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR, został poprawiony niemal do perfekcji. Mimo że wciąż można zauważyć drobne błędy, są one na tyle minimalne, że nie wpływają znacząco na jakość obrazu. Kolory są bardziej zrównoważone, co przekłada się na naturalne odwzorowanie szczegółów, szczególnie w scenach wymagających precyzyjnej palety barw. Warto dodać, że model ten w tym rozmiarze został wyposażony w matrycę WOLED, która ma mniejsze pokrycie szerokiej palety barw i nie oferuje tak bogatych kolorów jak np. wersja 65 calowa, która została wyposażona w matrycę QD-OLED.

Kontrast również uległ znaczącej poprawie. Wykres gamma po kalibracji znajduje się znacznie bliżej oczekiwanej linii, zapewniając lepszą równowagę pomiędzy jasnymi a ciemnymi partiami obrazu. Krzywa EOTF, która przed kalibracją pokazywała problemy z prześwietlonymi scenami, teraz ukazuje lepsze wyniki. Taki efekt umożliwia zachowanie większej szczegółowość w jasnych fragmentach obrazu, szczególnie w materiałach HDR.

Efekty, które uzyskaliśmy po kalibracji Hisense S7NQ, są naprawdę bardzo dobre. Dzięki kalibracji udało się wyeliminować nadmierną ekspozycję niebieskich tonów i braki w czerwieni przy sygnale HD. Podobny, choć nieco słabszy efekt udało się osiągnąć także przy treściach 4K HDR. Zarządzanie jasnością w materiałach HD również zostało poprawione – telewizor nie ma już problemów z rozjaśnianiem obrazu „po całości”.

Są jednak rzeczy, których nie da się przeskoczyć. Charakterystyka krzywej EOTF praktycznie się nie zmieniła, a brak lokalnego wygaszania sprawia, że najmniejsze elementy na ekranie będą zawsze lekko prześwietlone. Trzeba się z tym po prostu pogodzić, wybierając telewizor z podobnym typem podświetlenia. Mimo to końcowy efekt jest bardzo dobry i powinien w pełni zadowolić zdecydowaną większość użytkowników.

Telewizor S90D radzi sobie bardzo dobrze z wygładzaniem przejść tonalnych. Dzięki zastosowanej technologii, przejścia między kolorami są bardziej płynne i naturalne. Można również skorzystać z funkcji redukcji szumu, która dodatkowo wygładza przejścia tonalne, co może być przydatne w niektórych sytuacjach. Jednak warto pamiętać, że włączenie redukcji szumu może także prowadzić do wygładzenia pożądanego ziarna filmowego, a co za tym idzie zredukować filmowy klimat obrazu. Z tego powodu, zaleca się ostrożność przy korzystaniu z tej funkcji, gdyż lepiej zostawić naturalne ziarno, które dodaje charakteru i autentyczności oglądanym treściom.

Samsung, jak zawsze, nie zawodzi i w kwestii skalowania obrazów z niższej rozdzielczości radzi sobie doskonale. Telewizor S90D Samsung skutecznie przetwarza niższe rozdzielczości, co widać na widocznym zdjęciu. Zarys modelki jest wyraźny i poprawny a co za tym idzie wygląda naturalnie i szczegółowo. Co więcej, gałęzie drzew są dobrze odwzorowane, nie wykazując mocnych poszarpaniach, co mogłoby obniżać jakość obrazu. Dzięki efektywnemu skalowaniu, nawet materiały w niższej rozdzielczości prezentują się atrakcyjnie na ekranie, zadowalając użytkowników preferujących różnorodne źródła treści takie jak zwykła telewizja antenowa/kablowa.

Równie ważne jest, jak telewizor radzi sobie z przejściami tonalnymi na gorszym sygnale – na przykład w starszych filmach, telewizji czy na YouTube. Niestety, mimo obecności funkcji „Obraz gładki i gradientowy”, która rzekomo miała poprawiać ten aspekt, jej działanie jest naprawdę mizerne. Ledwo widać, żeby miała jakikolwiek realny wpływ na widoczność przejść kolorystycznych.

Słabo wypada również skalowanie obrazu. Owszem, da się zauważyć, że telewizor stara się „podciągnąć” jakość, ale efekt końcowy jest daleki od ideału. Obraz często wygląda na lekko postrzępiony, co szczególnie widać na przykładzie gałęzi drzew w tle. Dodatkowo Hisense S7NQ ma wyraźną tendencję do przycinania obrazu w niższej rozdzielczości, przez co mogą umknąć nam napisy w wiadomościach albo drobniejsze szczegóły obrazu.

Telewizor Samsung S90D został wyposażony w matrycę 120 Hz, z możliwością „podkręcenia” do 144 Hz przy odpowiedniej konfiguracji PC, zapewniając wyjątkową płynność ruchu. Samsung od lat oferuje różnorodne ustawienia dotyczące wyrazistości obrazu w skali dziesięciopunktowej, co umożliwia użytkownikom dostosowanie wyświetlania do swoich preferencji. W teście z UFO, dzięki zastosowaniu matrycy OLED, nie ma mowy o jakimkolwiek smużeniu. Reakcja pikseli jest błyskawiczna i doskonale oddaje dynamiczne ruchy. W tym aspekcie technologia OLED jest uważana za jedną z najlepszych na rynku. Obraz jest niezwykle ostry i szczegółowy, nawet podczas szybkich akcji, co czyni telewizor S90D idealnym wyborem dla graczy i miłośników sportu.

Jeżeli chodzi o płynność ruchu, telewizor wypada naprawdę bardzo dobrze. Mimo że S7NQ został zaprojektowany głównie z myślą o wyświetlaniu statycznych elementów – takich jak obrazy – producent zastosował tutaj matrycę z odświeżaniem 144 Hz. Dzięki temu sporty czy gry wyglądają na nim naprawdę dobrze.

W przypadku materiałów, które nie są nagrane w wysokim klatkażu, producent dostarczył dwie funkcje, które pozwalają dopasować obraz do własnych preferencji. „Redukcja szarpania” i „rozmycia” działają w skali 10-stopniowej, umożliwiając wybór pomiędzy bardziej filmowym obrazem – z charakterystycznymi skokami klatek – a płynnym efektem przypominającym „operę mydlaną”. Jak to ustawić? To już kwestia indywidualna – zostawiamy decyzję Wam.

Telewizor Samsung S90D jest doskonale przystosowany do potrzeb graczy, oferując cztery porty HDMI 2.1, które obsługują kluczowe funkcje, takie jak Auto Low Latency Mode (ALLM), Variable Refresh Rate (VRR) oraz HDR Gaming Interest Group (HGIG). Dzięki tym technologiom gracze mogą cieszyć się płynniejszymi i bardziej responsywnymi rozgrywkami, co znacząco wpływa na komfort i wydajność podczas intensywnych sesji gamingowych. Dodatkowym atutem telewizora jest specjalny Game Bar, który umożliwia łatwe zarządzanie ustawieniami gry. Ta funkcjonalność pozwala na szybkie dostosowanie parametrów, takich jak zmiana proporcji ekranu telewizora, co może być przydatne w różnych grach i rodzajach rozgrywek. Użytkownicy mogą z łatwością dostosować swoje preferencje, a korzystanie z telewizora podczas grania jest jeszcze bardziej wygodne i przyjemne. Jeżeli chodzi o użytkowników komputerów PC, telewizor miło zaskakuje. Po podłączeniu komputera matryca jest wstanie wykręcić odświeżanie 144Hz, a użytkownicy kart graficzny Nvidia czy AMD mogą cieszyć się funkcjami takimi jak G-Sync oraz FreeSync. Należy jednak zaznaczyć, że telewizor nie obsługuje Dolby Vision, co może być pewnym minusem - jednak warto mieć na uwadze, że Dolby Vision w przypadku gier nie jest tak mocno popularne jak w filmach. Mimo to, telewizor S90D wciąż oferuje znakomite funkcje dla graczy, czyniąc go świetnym wyborem dla entuzjastów gier, którzy szukają doskonałej jakości obrazu oraz nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

Mimo że S7NQ to telewizor typu „obraz”, da się na nim pograć. Naprawdę. Znajdziemy tu praktycznie wszystko (z wyjątkiem trybu HGiG), czego potrzebuje nowoczesny telewizor do grania. Matryca 144 Hz oraz dwa pełnoprawne porty HDMI 2.1 umożliwiają bezproblemowe podłączenie dwóch konsol, takich jak PlayStation 5 czy Xbox Series X/S.

Telewizor obsługuje automatyczny tryb gry (ALLM) oraz synchronizację klatek (VRR), bez żadnych zacięć czy problemów. Bez kłopotu radzi sobie również z wyświetlaniem wysokiego klatkażu w niższych rozdzielczościach. Trzeba pochwalić Hisense za bardzo atrakcyjny Game Bar – wyświetlane są w nim wszystkie dostępne opcje obrazu, a dodatkowo mamy możliwość powiększenia minimapy czy włączenia celownika (bo czasem ktoś może jednak chcieć „czitować” 😉).

Jedynym brakującym elementem – o czym wspominaliśmy wcześniej – jest brak poprawnej implementacji trybu HGiG. To właśnie on odpowiada za automatyczne ustawienie obrazu w grach tak, jak życzyliby sobie tego twórcy. Szkoda, bo to jedyna rzecz, która dzieli Hisense S7NQ od bycia pełnoprawnym gamingowym „potworem”.