Samsung OLED S90D / S94D (WRGB OLED) vs PHILIPS MLED920 / MLED910

W testowanych scenach filmowych telewizor Samsung S90D osiąga imponujące wyniki jasności, przekraczając barierę 1000 nit w pierwszych czterech ujęciach, można to uznać za rewelacyjny rezultat. W przypadku ostatniego ujęcia, gdzie widoczny jest pełnoekranowy błysk słońca, jasność spada do około 500 nit, ale nadal pozostaje na bardzo dobrym poziomie. Dodatkowo, telewizor imponuje pomiarem wartości pokrycia przestrzeni kolorów DCI-P3 na poziomie 98%, co gwarantuje niezwykle bogate i realistyczne odwzorowanie barw, podnosząc jeszcze bardziej jakość obrazu. Ten wynik sprawia, że Samsung S90D jest idealnym wyborem dla osób oczekujących wysokiej jakości obrazu w różnorodnych warunkach oświetleniowych.

Philips MLED920 w naszych pomiarach w statycznych testach osiągnął nawet okolice 900 nitów, co jak na średnią półkę jest naprawdę solidnym wynikiem. W praktyce przekłada się to na sporo satysfakcji podczas seansów – w scenach bogatych w jasne światło, takich jak pierwsza, trzecia czy piąta plansza testowa, ekran potrafił wygenerować około 700 nitów, a więc poziom wystarczający, by poczuć prawdziwy „efekt HDR”. Nie da się jednak ukryć, że ograniczona liczba stref podświetlenia i charakterystyczne dla mini-LED-ów kompromisy algorytmów wygaszania w bardziej wymagających scenach ujawniają swoje oblicze. W sekwencjach z niewielkimi źródłami światła – jak księżyc czy scena z filmu Sicario 2 – telewizor wyraźnie stawia na utrzymanie głębszej czerni kosztem jasności tych drobnych elementów. Dla wiekszości widzów to wciąż rozsądny kompromis, bo ciemne tło wygląda wtedy znacznie lepiej, choć trzeba mieć świadomość, że same detale mogą nie zachwycać intensywnością. Pewien niedosyt pozostawia także kwestia kolorów. Choć zastosowany filtr PFS (odpowiednik kropek kwantowych znanych z QLED-ów) robi swoje i barwy prezentują się całkiem żywo, to jednak pokrycie palety DCI-P3 sięga „zaledwie” 90%. W codziennym oglądaniu będzie to wystarczające, ale w ekstremalnie kolorowych produkcjach – jak najnowsze animacje Disneya – można dostrzec, że część tonów nie jest aż tak soczysta, jak mogłoby być w innych konstrukcjach.

Telewizor S90D został przetestowany w trybie Filmmaker, który oferuje dobre odwzorowanie barw, choć z pewnymi niedoskonałościami, które mogą być zauważalne dla bardziej wymagających użytkowników. Tryb ten, wydawać może się być zbyt ciepły i użytkownicy, którzy przełaczyli go z tryby Standardowego mogą doznać lekkiego szoku. Warto mieć na uwadze, że taki stan rzeczy spowodowany jest złymi ustawieniami np. w balansie bieli a nie samego trybu Filmmaker. Zarówno w treściach SDR, jak i HDR, urządzenie wykazuje spadki w kolorze niebieskim, przez co kolory stają się cieplejsze niż powinny. W praktyce oznacza to, że niektóre odcienie, takie jak błękit nieba czy odcienie skóry, mogą wydawać się mniej naturalne i bardziej zabarwione na różowo lub żółto. Test Colour Checker potwierdza te odchylenia, pokazując przesunięcia w cieplejsze tony. W treściach SDR wykres gamma wskazuje na drobne wahania, przez co obraz może być minimalnie ciemniejszy, zwłaszcza w cieniach. Może to wpływać na mniej wyraziste detale w ciemniejszych scenach. Z kolei w materiałach 4K HDR, krzywa EOTF znajduje się powyżej zalecanej linii, co prowadzi do zbyt jasnego wyświetlania niektórych fragmentów obrazu, co może powodować prześwietlenia w najjaśniejszych partiach. Ogólnie rzecz mówiąc, Samsung S90D prezentuje solidny obraz prosto po wyjęciu z pudełka, ale dla najlepszych efektów, szczególnie w przypadku bardziej wymagających treści, zalecana jest dodatkowa kalibracja.

Podobnie jak każdy testowany przez nas telewizor Philipsa, MLED920 sprawdziliśmy przede wszystkim w trybie Filmmaker – to właśnie on ma być tym „najuczciwszym” trybem, stworzonym z myślą o filmach i jak najwierniejszym oddaniu intencji twórców. Faktycznie, pod względem kolorystyki wypada on najlepiej spośród wszystkich trybów dostępnych w telewizorze, ale nie jest wolny od wad. Pierwsze, co rzuca się w oczy, to balans bieli. Obraz ma delikatną tendencję do wpadających w fioletowo-różowe tony, co nadaje mu nieco nienaturalny charakter. Jeszcze większym problemem okazało się jednak to, o czym wspominaliśmy wcześniej – przepalanie obrazu. Wystarczy spojrzeć na wykresy gammy czy EOTF, żeby zobaczyć, że linia mocno odjeżdża poza normę, spadając poniżej wartości 1,8. W praktyce oznacza to "przelewanie" najjaśniejszych bieli, gdzie obraz staje się wręcz mleczny. Na szczęście większość tych problemów da się skorygować – MLED920 reaguje na kalibrację i z pomocą kilku poprawek można znacząco poprawić odbiór obrazu.

Po kalibracji telewizor Samsung S90D w trybie filmowym prezentuje się jeszcze lepiej, niż można było przypuszczać. Balans bieli, zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR, został poprawiony niemal do perfekcji. Mimo że wciąż można zauważyć drobne błędy, są one na tyle minimalne, że nie wpływają znacząco na jakość obrazu. Kolory są bardziej zrównoważone, co przekłada się na naturalne odwzorowanie szczegółów, szczególnie w scenach wymagających precyzyjnej palety barw. Warto dodać, że model ten w tym rozmiarze został wyposażony w matrycę WOLED, która ma mniejsze pokrycie szerokiej palety barw i nie oferuje tak bogatych kolorów jak np. wersja 65 calowa, która została wyposażona w matrycę QD-OLED.

Kontrast również uległ znaczącej poprawie. Wykres gamma po kalibracji znajduje się znacznie bliżej oczekiwanej linii, zapewniając lepszą równowagę pomiędzy jasnymi a ciemnymi partiami obrazu. Krzywa EOTF, która przed kalibracją pokazywała problemy z prześwietlonymi scenami, teraz ukazuje lepsze wyniki. Taki efekt umożliwia zachowanie większej szczegółowość w jasnych fragmentach obrazu, szczególnie w materiałach HDR.

Po kalibracji udało nam się w dużym stopniu okiełznać balans bieli – do tego stopnia, że przeciętny widz nie będzie w stanie wychwycić przekłamań w kolorach. Zniknęła też charakterystyczna różowo-fioletowa poświata, która wcześniej zaburzała naturalność obrazu. Paleta barw została uporządkowana, a kolory prezentują się bardziej spójnie i neutralnie. Gamma w treściach SDR po kalibracji wygląda już naprawdę dobrze – nie ma mowy o wcześniejszym efekcie „przelania” jasnych scen. Obraz stał się bardziej kontrastowy i pozbawiony tej mleczności, która wcześniej mocno psuła odbiór. W przypadku treści HDR poprawa również jest zauważalna, choć tutaj nadal widać, że telewizor idzie „w swoją stronę”. Krzywa EOTF nie daje się w pełni ułożyć, bo Philips w swoich ustawieniach po prostu nie oferuje narzędzi pozwalających na precyzyjne sterowanie tym parametrem. W wielu filmach telewizor poprostu nadal eksponuje obraz „po swojemu”. Mimo tych ograniczeń kalibracja przyniosła sporo dobrego – udało się zminimalizować większość przekłamań kolorystycznych i znacząco poprawić ogólną równowagę obrazu. Trzeba jednak pamiętać, że pewne bariery wynikają z samej konstrukcji sprzętowej i ich po prostu nie da się przeskoczyć.

Telewizor S90D radzi sobie bardzo dobrze z wygładzaniem przejść tonalnych. Dzięki zastosowanej technologii, przejścia między kolorami są bardziej płynne i naturalne. Można również skorzystać z funkcji redukcji szumu, która dodatkowo wygładza przejścia tonalne, co może być przydatne w niektórych sytuacjach. Jednak warto pamiętać, że włączenie redukcji szumu może także prowadzić do wygładzenia pożądanego ziarna filmowego, a co za tym idzie zredukować filmowy klimat obrazu. Z tego powodu, zaleca się ostrożność przy korzystaniu z tej funkcji, gdyż lepiej zostawić naturalne ziarno, które dodaje charakteru i autentyczności oglądanym treściom.

Samsung, jak zawsze, nie zawodzi i w kwestii skalowania obrazów z niższej rozdzielczości radzi sobie doskonale. Telewizor S90D Samsung skutecznie przetwarza niższe rozdzielczości, co widać na widocznym zdjęciu. Zarys modelki jest wyraźny i poprawny a co za tym idzie wygląda naturalnie i szczegółowo. Co więcej, gałęzie drzew są dobrze odwzorowane, nie wykazując mocnych poszarpaniach, co mogłoby obniżać jakość obrazu. Dzięki efektywnemu skalowaniu, nawet materiały w niższej rozdzielczości prezentują się atrakcyjnie na ekranie, zadowalając użytkowników preferujących różnorodne źródła treści takie jak zwykła telewizja antenowa/kablowa.

Producent wyposażył ten model w kilka funkcji poprawiających jakość sygnału i choć zwykle podchodzimy do takich „ulepszaczy” z dystansem, tutaj okazują się one naprawdę pomocne. Kluczowa jest opcja nazwana „redukcją zniekształceń” – na średnim poziomie działa najlepiej, bo z jednej strony skutecznie wygładza niechciane schodki i łączenia kolorów, a z drugiej nie wycina przesadnie detali, przez co obraz nadal wygląda naturalnie.

Trochę gorzej sprawa wygląda z upscalingiem. Materiały o niższej jakości – choćby testowe wideo z modelką – prezentowały się miękko i pozbawione ostrości. Owszem, można to w pewnym stopniu skorygować suwakiem ostrości w menu, ale efekt wciąż pozostaje daleki od tego, co oferują konkurenci w podobnej cenie. Philips musi więc jeszcze popracować nad tym elementem, bo na tle udanej poprawy przejść tonalnych skalowanie wypada poprostu słabo.

Telewizor Samsung S90D został wyposażony w matrycę 120 Hz, z możliwością „podkręcenia” do 144 Hz przy odpowiedniej konfiguracji PC, zapewniając wyjątkową płynność ruchu. Samsung od lat oferuje różnorodne ustawienia dotyczące wyrazistości obrazu w skali dziesięciopunktowej, co umożliwia użytkownikom dostosowanie wyświetlania do swoich preferencji. W teście z UFO, dzięki zastosowaniu matrycy OLED, nie ma mowy o jakimkolwiek smużeniu. Reakcja pikseli jest błyskawiczna i doskonale oddaje dynamiczne ruchy. W tym aspekcie technologia OLED jest uważana za jedną z najlepszych na rynku. Obraz jest niezwykle ostry i szczegółowy, nawet podczas szybkich akcji, co czyni telewizor S90D idealnym wyborem dla graczy i miłośników sportu.

Philips MLED920 ma na pokładzie matrycę 144 Hz, co od razu sugeruje, że w kategorii płynności ruchu nie powinniśmy narzekać. I faktycznie – jak na panel VA smużenie jest tutaj stosunkowo niskie, a choć na ciemniejszych tłach można czasem dostrzec delikatne problemy, nie są one czymś, co większości osób rzuci się w oczy podczas zwykłego oglądania.

Dużym plusem jest też obecność upłynniacza ruchu o nazwie „Style ruchu”. To on pozwala dostosować wrażenie płynności do własnych preferencji – jeśli ktoś lubi bardziej „teatralny”, wręcz telewizyjny charakter obrazu, może podbić suwaki, a jeśli woli zachować naturalne „szarpnięcia” kinowej klatki, wystarczy ustawić niższe wartości. Dzięki temu każdy może znaleźć złoty środek.

Telewizor Samsung S90D jest doskonale przystosowany do potrzeb graczy, oferując cztery porty HDMI 2.1, które obsługują kluczowe funkcje, takie jak Auto Low Latency Mode (ALLM), Variable Refresh Rate (VRR) oraz HDR Gaming Interest Group (HGIG). Dzięki tym technologiom gracze mogą cieszyć się płynniejszymi i bardziej responsywnymi rozgrywkami, co znacząco wpływa na komfort i wydajność podczas intensywnych sesji gamingowych. Dodatkowym atutem telewizora jest specjalny Game Bar, który umożliwia łatwe zarządzanie ustawieniami gry. Ta funkcjonalność pozwala na szybkie dostosowanie parametrów, takich jak zmiana proporcji ekranu telewizora, co może być przydatne w różnych grach i rodzajach rozgrywek. Użytkownicy mogą z łatwością dostosować swoje preferencje, a korzystanie z telewizora podczas grania jest jeszcze bardziej wygodne i przyjemne. Jeżeli chodzi o użytkowników komputerów PC, telewizor miło zaskakuje. Po podłączeniu komputera matryca jest wstanie wykręcić odświeżanie 144Hz, a użytkownicy kart graficzny Nvidia czy AMD mogą cieszyć się funkcjami takimi jak G-Sync oraz FreeSync. Należy jednak zaznaczyć, że telewizor nie obsługuje Dolby Vision, co może być pewnym minusem - jednak warto mieć na uwadze, że Dolby Vision w przypadku gier nie jest tak mocno popularne jak w filmach. Mimo to, telewizor S90D wciąż oferuje znakomite funkcje dla graczy, czyniąc go świetnym wyborem dla entuzjastów gier, którzy szukają doskonałej jakości obrazu oraz nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

Dla graczy Philips MLED920 to naprawdę kompletne narzędzie. Producent zadbał o wszystko, co dziś uchodzi za standard w telewizorach z myślą o konsolach i PC. Jest ALLM, więc konsola sama przełącza ekran w tryb gry, jest VRR i odświeżanie 144 Hz, które gwarantuje płynną rozgrywkę nawet w szybkich tytułach. Obsługiwane są wszystkie kluczowe formaty HDR – w tym HGiG i Dolby Vision Gaming dla Xboxa – co sprawia, że niezależnie od tego, w co gracie i na jakiej konsoli, telewizor będzie potrafił wycisnąć z obrazu maksimum możliwości. W codziennym graniu przydatny okazuje się też Game Bar – stosukowo prosty w wykonaniu Philipsa, ale funkcjonalny panel, w którym można szybko podejrzeć parametry obrazu, włączyć VRR czy dostosować szczegóły bez wychodzenia z gry. Nie jest tak rozbudowany jak u konkurencji, ale swoje zadanie spełnia bez zarzutu. No i na koniec coś, co wyróżnia Philipsa na tle konkurencji – Ambilight. Trójstronne podświetlenie LED potrafi zrobić ogromne wrażenie w grach, szczególnie wieczorem. To też sposób na lekkie „rozszerzenie” ekranu i poczucie większej imersji. A że kolorowe LED-y stały się ostatnio niemal obowiązkowym elementem pokoju gracza, to MLED920 wpisuje się w ten trend idealnie.