Samsung OLED S90D / S94D (WRGB OLED) vs Samsung Neo QLED QN70F / QN74F / QN77F

W testowanych scenach filmowych telewizor Samsung S90D osiąga imponujące wyniki jasności, przekraczając barierę 1000 nit w pierwszych czterech ujęciach, można to uznać za rewelacyjny rezultat. W przypadku ostatniego ujęcia, gdzie widoczny jest pełnoekranowy błysk słońca, jasność spada do około 500 nit, ale nadal pozostaje na bardzo dobrym poziomie. Dodatkowo, telewizor imponuje pomiarem wartości pokrycia przestrzeni kolorów DCI-P3 na poziomie 98%, co gwarantuje niezwykle bogate i realistyczne odwzorowanie barw, podnosząc jeszcze bardziej jakość obrazu. Ten wynik sprawia, że Samsung S90D jest idealnym wyborem dla osób oczekujących wysokiej jakości obrazu w różnorodnych warunkach oświetleniowych.

QN70F to telewizor, który potrafi pozytywnie zaskoczyć, jeśli chodzi o jasność. W idealnych warunkach testowych osiąga nawet 800 nitów, co – jak na tę półkę cenową – jest wartością naprawdę solidną. Oczywiście to wynik z plansz pomiarowych, więc postanowiliśmy sprawdzić, jak wygląda to w praktyce, na prawdziwych filmach. I tutaj telewizor nieco tonuje swoje możliwości. W większości testowanych scen – np. w „The Meg” – realna jasność HDR utrzymywała się w granicach 500 nitów. To nadal niezły wynik, który pozwala cieszyć się efektami HDR, choć daleko mu od perfekcji Z drugiej strony, mamy tu ekran QLED z warstwą kropek kwantowych, a to oznacza bardzo dobre możliwości odwzorowania barw. Kolory są żywe i nasycone. QN70F pokrywa około 94% przestrzeni DCI-P3, a w szerszej palecie BT.2020 przekracza 75%, więc pod tym względem nie ma się czego wstydzić.

Telewizor S90D został przetestowany w trybie Filmmaker, który oferuje dobre odwzorowanie barw, choć z pewnymi niedoskonałościami, które mogą być zauważalne dla bardziej wymagających użytkowników. Tryb ten, wydawać może się być zbyt ciepły i użytkownicy, którzy przełaczyli go z tryby Standardowego mogą doznać lekkiego szoku. Warto mieć na uwadze, że taki stan rzeczy spowodowany jest złymi ustawieniami np. w balansie bieli a nie samego trybu Filmmaker. Zarówno w treściach SDR, jak i HDR, urządzenie wykazuje spadki w kolorze niebieskim, przez co kolory stają się cieplejsze niż powinny. W praktyce oznacza to, że niektóre odcienie, takie jak błękit nieba czy odcienie skóry, mogą wydawać się mniej naturalne i bardziej zabarwione na różowo lub żółto. Test Colour Checker potwierdza te odchylenia, pokazując przesunięcia w cieplejsze tony. W treściach SDR wykres gamma wskazuje na drobne wahania, przez co obraz może być minimalnie ciemniejszy, zwłaszcza w cieniach. Może to wpływać na mniej wyraziste detale w ciemniejszych scenach. Z kolei w materiałach 4K HDR, krzywa EOTF znajduje się powyżej zalecanej linii, co prowadzi do zbyt jasnego wyświetlania niektórych fragmentów obrazu, co może powodować prześwietlenia w najjaśniejszych partiach. Ogólnie rzecz mówiąc, Samsung S90D prezentuje solidny obraz prosto po wyjęciu z pudełka, ale dla najlepszych efektów, szczególnie w przypadku bardziej wymagających treści, zalecana jest dodatkowa kalibracja.

QN70F przetestowaliśmy w najlepszym domyślnym trybie obrazu, czyli Filmmaker Mode. I trzeba przyznać, że w tej konkretnej sztuce testowej fabryczne ustawienia wypadały całkiem nieźle. Obraz był spokojny, naturalny i mimo drobnych odchyleń – przyjemny w odbiorze. Największym błędem była delikatna dominacja czerwieni w balansie bieli, która powodowała lekkie zaróżowienie całej sceny. Nie była to jednak wada rażąca – raczej subtelna i widoczna dopiero przy bezpośrednim porównaniu z poprawnie skalibrowanym ekranem. Nieco większy problem pojawił się w charakterystyce jasności. Telewizor ma tendencję do zaniżania jasności fragmentów obrazu, które powinny być wyświetlone jaśniej. W efekcie niektóre detale potrafią być lekko przygaszone – nie tyle tracą się całkowicie, co nie wybrzmiewają tak wyraźnie, jak powinny. Mimo to, jak na telewizor z tej półki i w tych ustawieniach – wynik uznajemy za dobry punkt wyjścia do dalszej kalibracji.

Po kalibracji telewizor Samsung S90D w trybie filmowym prezentuje się jeszcze lepiej, niż można było przypuszczać. Balans bieli, zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR, został poprawiony niemal do perfekcji. Mimo że wciąż można zauważyć drobne błędy, są one na tyle minimalne, że nie wpływają znacząco na jakość obrazu. Kolory są bardziej zrównoważone, co przekłada się na naturalne odwzorowanie szczegółów, szczególnie w scenach wymagających precyzyjnej palety barw. Warto dodać, że model ten w tym rozmiarze został wyposażony w matrycę WOLED, która ma mniejsze pokrycie szerokiej palety barw i nie oferuje tak bogatych kolorów jak np. wersja 65 calowa, która została wyposażona w matrycę QD-OLED.

Kontrast również uległ znaczącej poprawie. Wykres gamma po kalibracji znajduje się znacznie bliżej oczekiwanej linii, zapewniając lepszą równowagę pomiędzy jasnymi a ciemnymi partiami obrazu. Krzywa EOTF, która przed kalibracją pokazywała problemy z prześwietlonymi scenami, teraz ukazuje lepsze wyniki. Taki efekt umożliwia zachowanie większej szczegółowość w jasnych fragmentach obrazu, szczególnie w materiałach HDR.

Po kalibracji QN70F pokazuje, że potrafi zaoferować naprawdę wysoki poziom odwzorowania barw. Udało się niemal idealnie wyrównać balans bieli, a wartości w teście Color Checker spadły poniżej poziomu 3 – czyli poniżej progu, w którym przeciętne oko jest w stanie zauważyć różnice. Obraz wygląda naturalnie, a kolory są wiernie oddane, bez przesadnego nasycenia czy chłodu znanego z ustawień fabrycznych. Trzeba przyznać, że Samsung daje bardzo rozbudowane możliwości kalibracyjne – nie tylko dla entuzjastów, ale także dla profesjonalistów. QN70F korzysta z tego potencjału i po odpowiednim ustawieniu potrafi zbliżyć się do znacznie droższych modeli pod względem precyzji barw. Jedyne, do czego można się jeszcze przyczepić, to charakterystyka jasności. Wciąż widoczna jest tendencja do rozjaśniania najdrobniejszych partii obrazu – szczególnie tych, które powinny pozostać ciemniejsze. To jednak cecha konstrukcyjna tego modelu, a nie błąd kalibracji. Mimo tego, końcowy efekt zdecydowanie zasługuje na uznanie.

Telewizor S90D radzi sobie bardzo dobrze z wygładzaniem przejść tonalnych. Dzięki zastosowanej technologii, przejścia między kolorami są bardziej płynne i naturalne. Można również skorzystać z funkcji redukcji szumu, która dodatkowo wygładza przejścia tonalne, co może być przydatne w niektórych sytuacjach. Jednak warto pamiętać, że włączenie redukcji szumu może także prowadzić do wygładzenia pożądanego ziarna filmowego, a co za tym idzie zredukować filmowy klimat obrazu. Z tego powodu, zaleca się ostrożność przy korzystaniu z tej funkcji, gdyż lepiej zostawić naturalne ziarno, które dodaje charakteru i autentyczności oglądanym treściom.

Samsung, jak zawsze, nie zawodzi i w kwestii skalowania obrazów z niższej rozdzielczości radzi sobie doskonale. Telewizor S90D Samsung skutecznie przetwarza niższe rozdzielczości, co widać na widocznym zdjęciu. Zarys modelki jest wyraźny i poprawny a co za tym idzie wygląda naturalnie i szczegółowo. Co więcej, gałęzie drzew są dobrze odwzorowane, nie wykazując mocnych poszarpaniach, co mogłoby obniżać jakość obrazu. Dzięki efektywnemu skalowaniu, nawet materiały w niższej rozdzielczości prezentują się atrakcyjnie na ekranie, zadowalając użytkowników preferujących różnorodne źródła treści takie jak zwykła telewizja antenowa/kablowa.

Samsung QN70F oferuje funkcję redukcji zniekształceń, która odpowiada za poprawę płynności przejść tonalnych. W trybie „Standard” działa całkiem nieźle – wygładza problematyczne przejścia bez większej ingerencji w strukturę obrazu. Ziarno filmowe co prawda zostaje częściowo usunięte, ale detale takie jak faktura, czy struktora skóry wciąż pozostają widoczne. Tryb „Wysoki” działa znacznie agresywniej. Wygładzenie jest silniejsze, ale odbywa się kosztem wyraźnej utraty szczegółów. Dlatego w praktyce polecamy pozostać przy ustawieniu „Standard” albo całkowicie wyłączyć tę funkcję. Poprawa gradacji jest wtedy może mniej spektakularna, ale obraz zachowuje więcej naturalności.

Jeśli chodzi o skalowanie treści niskiej jakości, QN70F radzi sobie bardzo dobrze. Testy z obrazem o niższej rozdzielczości wypadły naprawdę bardzo dobrze. Mimo lekkiego ząbkowania konturów, całość wygląda czysto i czytelnie, nawet jeśli oryginalna treść była bardzo kiepska. Szkoda tylko, że telewizor ma problem z overscanem, którego nie da się całkowicie wyłączyć. W efekcie obraz z bardzo niską rozdzielczością może być lekko przycięty, co widać głównie na napisach lub interfejsie.

Telewizor Samsung S90D został wyposażony w matrycę 120 Hz, z możliwością „podkręcenia” do 144 Hz przy odpowiedniej konfiguracji PC, zapewniając wyjątkową płynność ruchu. Samsung od lat oferuje różnorodne ustawienia dotyczące wyrazistości obrazu w skali dziesięciopunktowej, co umożliwia użytkownikom dostosowanie wyświetlania do swoich preferencji. W teście z UFO, dzięki zastosowaniu matrycy OLED, nie ma mowy o jakimkolwiek smużeniu. Reakcja pikseli jest błyskawiczna i doskonale oddaje dynamiczne ruchy. W tym aspekcie technologia OLED jest uważana za jedną z najlepszych na rynku. Obraz jest niezwykle ostry i szczegółowy, nawet podczas szybkich akcji, co czyni telewizor S90D idealnym wyborem dla graczy i miłośników sportu.

QN70F to telewizor z odświeżaniem 144 Hz, co samo w sobie stawia go w czołówce, jeśli chodzi o płynność obrazu. Bez względu na to, czy oglądamy dynamiczne transmisje sportowe czy gramy na konsoli – obraz wygląda bardzo dobrze. Nie ma wrażenia szarpania, przycięć ani typowego dla słabszych modeli „rwania” w szybkim ruchu. Samsung pozwala też dopasować płynność do własnych preferencji. W ustawieniach wyrazistości obrazu znajdziemy opcje takie jak redukcja rozmycia i redukcja drgań – każdą z nich możemy regulować niezależnie. To przydatne zwłaszcza wtedy, gdy oglądamy materiały z niższą liczbą klatek na sekundę i chcemy nadać im bardziej płynny, teatralny charakter – albo wręcz przeciwnie, zachować naturalny filmowy „feeling” 24 klatek.

Telewizor Samsung S90D jest doskonale przystosowany do potrzeb graczy, oferując cztery porty HDMI 2.1, które obsługują kluczowe funkcje, takie jak Auto Low Latency Mode (ALLM), Variable Refresh Rate (VRR) oraz HDR Gaming Interest Group (HGIG). Dzięki tym technologiom gracze mogą cieszyć się płynniejszymi i bardziej responsywnymi rozgrywkami, co znacząco wpływa na komfort i wydajność podczas intensywnych sesji gamingowych. Dodatkowym atutem telewizora jest specjalny Game Bar, który umożliwia łatwe zarządzanie ustawieniami gry. Ta funkcjonalność pozwala na szybkie dostosowanie parametrów, takich jak zmiana proporcji ekranu telewizora, co może być przydatne w różnych grach i rodzajach rozgrywek. Użytkownicy mogą z łatwością dostosować swoje preferencje, a korzystanie z telewizora podczas grania jest jeszcze bardziej wygodne i przyjemne. Jeżeli chodzi o użytkowników komputerów PC, telewizor miło zaskakuje. Po podłączeniu komputera matryca jest wstanie wykręcić odświeżanie 144Hz, a użytkownicy kart graficzny Nvidia czy AMD mogą cieszyć się funkcjami takimi jak G-Sync oraz FreeSync. Należy jednak zaznaczyć, że telewizor nie obsługuje Dolby Vision, co może być pewnym minusem - jednak warto mieć na uwadze, że Dolby Vision w przypadku gier nie jest tak mocno popularne jak w filmach. Mimo to, telewizor S90D wciąż oferuje znakomite funkcje dla graczy, czyniąc go świetnym wyborem dla entuzjastów gier, którzy szukają doskonałej jakości obrazu oraz nowoczesnych rozwiązań technologicznych.

Samsung QN70F to naprawdę solidny wybór dla graczy. Znajdziemy tutaj aż cztery porty HDMI 2.1 o pełnej przepustowości 48 Gbps, co oznacza pełne wsparcie dla grania w 4K przy odświeżaniu 144 Hz. Do tego mamy wszystkie podstawowe funkcje, których dziś oczekujemy: automatyczny tryb gry (ALLM), zmienną częstotliwość odświeżania (VRR) oraz bardzo dobrze zaprojektowany, intuicyjny pasek Game Bar z informacjami o trybie, rozdzielczości i liczbie klatek.

Na uwagę zasługuje również funkcja Game Motion Plus, która pozwala dodać sztuczne klatki do gier działających w 60 fps lub mniej. Działa to zaskakująco dobrze i w wielu tytułach – szczególnie tych, gdzie konsole nie do końca radzą sobie z utrzymaniem stabilnego framerate’u – poprawia płynność rozgrywki bez dużego opóźnienia.

Niestety, są też zgrzyty. Brak wsparcia dla trybu Dolby Vision nie dziwi – to standard u Samsunga. Ale znacznie bardziej rozczarowuje brak funkcji HGiG. Co gorsza, została ona usunięta aktualizacją oprogramowania, przez co użytkownicy, którzy wcześniej z niej korzystali, mogą się mocno zdziwić. Bez HGiG nie da się ręcznie ustawić maksymalnej jasności HDR z poziomu konsoli, co skutkuje tym, że niektóre gry mogą wyglądać na lekko przepalone – szczególnie jeśli telewizor źle zinterpretuje zakres tonalny. Dlaczego Samsung, marka która przez lata wyznaczała standardy w zakresie funkcji gamingowych, zdecydowała się na taki krok? Trudno powiedzieć. W momencie pisania recenzji testowany telewizor pracował na wersji oprogramowania 1110 – i szczerze mówiąc, jeśli zależy wam na pełnym wsparciu dla graczy, lepiej chwilowo wstrzymać się z aktualizacjami.