Samsung OLED S95D vs Samsung The Frame 2025 (LS03F)

Samsung S95D oferuje doskonałą wydajność w HDR, zapewniając równomierne efekty we wszystkich scenach przekraczając wartości 1500 nit, z wyjątkiem piątej, gdzie jasność spada do 800 nitów. Mimo tego, telewizor utrzymuje wysoki poziom jakości obrazu. Dużą zaletą technologii QD-OLED jest zdolność do utrzymania wysokiej jasności nawet najmniejszych elementów na czarnym tle, co jest niespotykane w telewizorach LCD i mini LED. Dzięki temu każda scena zachwyca mocnymi efektami świetlnymi, niezależnie od wielkości oświetlonej powierzchni. Jedynie w najjaśniejszych scenach o dużej powierzchni światła jasność nieco spada co jest typowe nawet dla zwykłych OLED produkcji LG. Na dodatek, powłoka z kropek kwantowych pozwoliła na niespotykane dotychczas wysokie pokrycie palety braw BT.2020 na poziomie 88%.

The Frame LS03F to telewizor, który potrafi zaskoczyć jasnością. Maksymalna luminancja sięga około 650 nitów, co już samo w sobie wygląda solidnie na papierze. Ale jak wiadomo – testy laboratoryjne to jedno, a realne sceny filmowe to zupełnie inna historia. Podczas oglądania materiałów HDR w naturalnych warunkach, The Frame 2025 utrzymuje bardzo dobre wyniki. W większości filmowych scen szczytowa jasność utrzymywała się na poziomie 550–650 nitów. To wystarczająca wartość, by poczuć różnicę między standardowym obrazem a tym w jakości HDR – jasne rozbłyski, refleksy na wodzie czy światła księżyca prezentują się wyraźnie i efektownie.

Warto też pamiętać, że LS03F to telewizor QLED, a to przekłada się na solidne nasycenie kolorów. Pokrycie przestrzeni barw DCI-P3 osiąga poziom około 92%, co pozwala uzyskać żywe, intensywne barwy w treściach HDR. Nie jest to poziom topowych modeli klasy premium, ale jak na ekran lifestyle’owy – wynik naprawdę zasługuje na uznanie

W Samsungu S95D trybem najlepiej odwzorującym kolory jest tryb Filmmaker. Na nim przeprowadzamy wszystkie nasze testy. Chociaż początkowo obraz w tym trybie może wydawać się widzowi nieco cieplejszy, zapewnia on znacznie więcej szczegółów w porównaniu z trybem standardowym czy dynamicznym, który zawsze jest przesycony i sztuczny. Filmmaker jest zatem najbardziej zbliżony do wizji twórców filmowych i idealny do oglądania wysokiej jakości treści. Warto jednak zauważyć, że, ustawienia fabryczne nie są idealne, pomimo że do czynienia ze sprzętem z segmentu premium. Obraz może zawierać pewne błędy, które wpływają na ogólną jakość wyświetlanych scen. Przykładem są spadki koloru czerwonego w balansie bieli, zarówno w treściach HD, jak i HDR. Testy Colour Checker wykazały, że barwy odbiegają w stronę zimniejszych tonów. Obraz jest zdominowany przez barwę niebieską a całość kolorów jest zniekształcona. Jak można zobaczyć na poniższym zdjęciu, chłopczyk z filmu prezentuje się w zimniejszych tonach przez co wygląda mniej natrulanie. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności dla treści HD jest dość poprawna, choć występują niewielkie błędy. Największy problem pojawia się jednak przy wyświetlaniu treści 4K HDR. Krzywa EOTF, która w testach planszowych wydaje się na pierwszy rzut oka odpowiednia, w rzeczywistych scenach filmowych pokazuje, że telewizor czasami „kombinuje” z obrazem. Sprawia to, że w niektórych scenach obraz jest nieco rozjaśniony, a w innych przyciemniony.

Samsung S95D oferuje całkiem niezłe odwzorowanie kolorów fabrycznie, jednak ma pewne niedociągnięcia, które mogą wymagać kalibracji, aby w pełni wykorzystać potencjał tego telewizora. Proces jest zalecany aby uzyskać jak najbardziej naturalny i imersyjny obraz.

Jeśli chodzi o jakość obrazu prosto z pudełka, to nawet w trybie Filmmaker, który z założenia powinien być najbardziej zbliżony do referencyjnego, nie obyło się bez problemów. Zarówno w materiałach HD, jak i 4K HDR, zauważyliśmy wyraźne odstępstwa w balansie bieli. Obraz był mocno przesunięty w stronę czerwieni i niebieskiego, przez co ekran zyskiwał charakterystyczny zaróżowiony odcień. Efekt ten był najbardziej widoczny na jasnych scenach – np. w ujęciach z dużą ilością bieli, gdzie naturalnie powinno dominować neutralne światło. W takich momentach ekran wyraźnie wpadał w różowe tony, co widać również na załączonym zdjęciu porównawczym. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności – nie była aż tak zła, jak można by się spodziewać przy takich przekłamaniach kolorystycznych. Analiza krzywej gamma i EOTF pokazała lekkie rozjaśnienie obrazu względem wzorca, ale nie na tyle, by drastycznie psuło to odbiór materiału.

Jak bardzo może zmienić się jakość obrazu telewizora po kalibracji? Po przeprowadzeniu kalibracji w Samsungu S95D balans bieli został znacząco poprawiony, eliminując wszelkie poważne błędy, co pozwoliło uzyskać bardziej naturalne i harmonijne odwzorowanie kolorów. W przypadku treści 4K występują jedynie drobne niedoskonałości, które jednak nie wpływają na ogólną jakość obrazu. Dzięki kalibracji widzowie mogą teraz cieszyć się bardziej zrównoważonymi tonami, powalając lepiej oddać zamierzenia twórców filmowych. Kontrast również uległ poprawie, a gamma wykazuje jeszcze lepsze wyniki. Oznacza to, że różnice między jasnymi a ciemnymi partiami obrazu stały się bardziej wyraźne, przekładając się na lepszą głębię i detaliczność scen. W rezultacie cienie zyskały więcej szczegółów, a jasne obszary nie są już tak przytłaczające, co daje bardziej realistyczne wrażenia wizualne. Należy jednak zauważyć, że krzywa EOTF znajduje się lekko poniżej oczekiwanego poziomu, co może wpływać na sposób, w jaki telewizor radzi sobie z dynamicznymi scenami. Mimo to, po kalibracji ogólna jakość obrazu znacząco się poprawiła, a widzowie mogą teraz bardziej cieszyć się doświadczeniem wizualnym, które jest bardziej zbliżone do zamierzeń twórców. Telewizor lepiej radzi sobie z subtelnymi przejściami tonalnymi i kontrastem, czyniąc go bardziej odpowiednim do oglądania filmów i programów w wysokiej rozdzielczości. Ostatecznie, obraz po kalibracji jest mocno zbliżony do referencyjnego sprawiając, że doświadczenie wizualne staje się jeszcze bardziej satysfakcjonujące.

Po kalibracji tryb filmowy zyskał zupełnie nową jakość. Udało się skutecznie wyeliminować problem różowego zafarbu, który wcześniej był wyraźnie widoczny, zwłaszcza w jasnych scenach. Kolory zaczęły wyglądać znacznie bardziej naturalnie, a balans bieli przestał dominować nad resztą obrazu. To już nie był ten sam przejaskrawiony „obrazek z pudełka” – wszystko nabrało spójności i filmowego charakteru. Dodatkowo udało się częściowo skorygować tendencję telewizora do lekkiego rozjaśniania scen, widoczną wcześniej w analizie krzywej EOTF. Oczywiście w granicach możliwości, jakie daje konstrukcja bez lokalnego wygaszania – trudno mówić tu o idealnym zarządzaniu jasnością. Mimo to efekt końcowy był zdecydowanie bliższy temu, czego można by oczekiwać po trybie nazwanym Filmmaker.

Jak telewizor poradzi sobie z przejściami tonalnymi w materiałach o gorszej jakości? Generalnie rzecz biorąc, S95D spisuje się wręcz idealnie. Na planszy z żarówką nie widać praktycznie żadnych przejść między odcieniami szarości, czyniąc go jednym z najlepszych telewizorów, jakie testowaliśmy pod tym względem.

Jeśli chodzi o obróbkę cyfrową, całość obrazu — od gałęzi po postacie modeli — została dobrze oddana, bez żadnych poszarpanych krawędzi ani mocno widocznych konturów. Musimy jednak zwrócić uwagę na jedną kwestię: obraz został lekko przycięty. Mimo to telewizor radzi sobie znakomicie, a detale w gorszej jakości materiałach są wciąż zauważalne i dobrze zdefiniowane.

LS03F został wyposażony w procesor NQ4, który odpowiada za poprawę jakości obrazu – szczególnie w materiałach słabszej jakości. W praktyce działa to zaskakująco dobrze, zwłaszcza jeśli chodzi o starsze treści i nagrania z niższą rozdzielczością. Włączenie funkcji „redukcja szumów” przynosi zauważalne efekty. Telewizor skutecznie wygładza przejścia tonalne i usuwa szumy cyfrowe, które potrafią pojawiać się w ciemniejszych partiach obrazu. W porównaniu do poprzednich generacji, widać wyraźny postęp – wcześniej funkcja ta często wygładzała wszystko zbyt mocno, łącznie z detalami, których usuwać nie powinna. W tegorocznym modelu wygładzanie nadal występuje, ale odbywa się w sposób dużo bardziej akceptowalny. Tekstury materiałów, skóry czy detale tkanin nie są już tak silnie wygaszone jak wcześniej – obraz zachowuje więcej naturalności. Nie zmienia to jednak faktu, że filmowe ziarno nadal jest przez telewizor usuwane, co nie każdemu przypadnie do gustu. Z drugiej strony, nie jest to już tak agresywna ingerencja jak w poprzednich modelach. Warto też wspomnieć, że LS03F może mieć trudności z bardzo słabym sygnałem – na przykład z nagrań z kaset VHS czy wideo w niskiej rozdzielczości. W takich przypadkach zauważyliśmy delikatne przycinanie obrazu na krawędziach – tzw. overscan. Może to prowadzić do sytuacji, w której niewielki fragment obrazu (np. napisy przy dolnej krawędzi) zostaje ucięty.

Telewizor Samsung S95D, wyposażony w matrycę o częstotliwości odświeżania 120 Hz (a w odpowiedniej konfiguracji PC nawet 144 Hz), zapewnia znakomitą płynność ruchu. Samsung oferuje różnorodne ustawienia wyrazistości obrazu w skali dziesięciopunktowej, pozwalając użytkownikom dostosować wyświetlanie do własnych preferencji - czy obraz ma być bardziej filmowy/klatkowy, czy bardziej teatralny/płynny. W testach z UFO matryca OLED pokazuje swoje zalety, eliminując wszelkie smużenie. Błyskawiczna reakcja pikseli sprawia, że dynamiczne ruchy są odwzorowywane z niespotykaną precyzją.

Nowością w The Frame na 2025 rok jest matryca z odświeżaniem 144 Hz. Tak – w telewizorze, który kojarzy się głównie z wyświetlaniem dzieł sztuki, można teraz nie tylko oglądać Van Gogha, ale też komfortowo pograć na konsoli albo śledzić dynamiczne akcje sportowe. To zdecydowany krok w stronę większej uniwersalności. W przypadku filmów Samsung, jak zwykle w modelach z matrycą 120 Hz i wyżej, pozwala regulować płynność ruchu według własnych preferencji. Można ustawić bardziej kinowe odwzorowanie z zachowaniem klatkowości lub pójść w kierunku pełnego wygładzenia obrazu. Zakres opcji jest szeroki, a to pozwala dobrać efekt do własnego gustu – niezależnie od tego, czy seans ma wyglądać jak klasyczne kino, czy jak pokaz na nowoczesnym panelu teatralnym.

*ta część testu odnosi się do modelu LS03FAU w rozmiarze 55 i 65 cali, który został wyposażony w matrycę 144Hz, rozmiary 43 i 50 cali posiadają matryce 60Hz, a co za tym idzie radzą sobie dużo gorzej jeżeli chodzi o płynność ruchu.

Telewizor Samsung S95D jest doskonale przystosowany do potrzeb graczy, oferując cztery porty HDMI 2.1, które obsługują kluczowe funkcje, takie jak Auto Low Latency Mode (ALLM), Variable Refresh Rate (VRR) oraz HDR Gaming Interest Group (HGIG). Porty HDMI 2.1 nie oferują pełnej przepustowości 48Gb, ale mimo to są wystarczające dla osiągnięcia odpowiedniej rozdzielczości i płynności. Dzięki tym technologiom gracze mogą cieszyć się płynniejszymi i bardziej responsywnymi rozgrywkami, co znacząco wpływa na komfort i wydajność podczas intensywnych sesji gamingowych. Jednym z największych atutów jest aplikacja Xbox, która pozwala na granie w chmurze bez potrzeby posiadania konsoli. Dzięki niej gracze mogą uzyskać dostęp do szerokiej gamy tytułów bezpośrednio na telewizorze, ciesząc się wysoką jakością obrazu i płynnością rozgrywki. Ponadto, S95D oferuje funkcję Game Bar, która umożliwia łatwe zarządzanie ustawieniami gry, w tym szybkie dostosowanie parametrów, takich jak zmiana proporcji ekranu, co może być niezwykle przydatne w różnorodnych grach i trybach rozgrywek. Warto też wspomnieć o wsparciu dla G-Sync oraz FreeSync, co jest ogromnym plusem dla użytkowników kart graficznych Nvidia i AMD. Mimo braku wsparcia dla Dolby Vision, telewizor nadal oferuje znakomite funkcje, które sprawiają, że jest idealnym wyborem dla fanów konsolowego grania. W sumie, S95D łączy nowoczesne technologie z doskonałą jakością obrazu, tworząc kompletny pakiet dla każdego gracza.

Tak jak wspominaliśmy wcześniej – choć The Frame przez większość czasu wyświetla zapewne obrazy i dzieła sztuki, Samsung uznał, że miłośnik Van Gogha może być równie dobrze zapalonym graczem. I trzeba przyznać, że The Frame 2025 ma prawie wszystko, by stać się pełnoprawnym telewizorem gamingowym.

Na pokładzie znajdziemy obsługę ALLM (automatyczny tryb gry) i zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR) dzięki implementacji jednego portu HDMI 2.1. Telewizor bez problemu radzi sobie z niższymi rozdzielczościami przy wyższych częstotliwościach odświeżania i posiada rozbudowany Game Bar – znany już z innych modeli Samsunga – który pozwala na szybki podgląd i zmianę najważniejszych ustawień związanych z grami. I za to dostaje u nas dodatkowe punkty. Na wyróżnienie zasługuje także autorski upłynniacz ruchu Auto Motion Plus Game, który – i to warto podkreślić – działa bez podbijania input lagu. Samsung pozostaje jedynym producentem, który zdołał zaimplementować tę funkcję w sposób praktycznie niezauważalny pod względem opóźnień. Efekt? Dużo lepsza płynność w grach, zwłaszcza tych, które z trudem utrzymują stabilne 60 klatek. To rozwiązanie może realnie poprawić komfort rozgrywki w bardziej wymagających tytułach – szczególnie na konsolach, które nie zawsze dają radę z pełną płynnością zwłaszcza w grach AAA.

Jeśli chodzi o minusy – brak Dolby Vision traktujemy już jako standard w telewizorach Samsunga, więc nie ma się tu do czego specjalnie przyczepiać. Problemem jest jednak coś zupełnie innego. W najnowszej wersji systemu Tizen zniknęła opcja HGiG. Dosłownie – nie ma jej. To spore utrudnienie przy konfiguracji konsoli dla poprawnego wyświetlania treści HDR w grach. Trudno zrozumieć, dlaczego taka decyzja została podjęta, ale jedno jest pewne – to powinno zostać naprawione jak najszybciej. Mówimy przecież o marce, która przez lata wyznaczała standardy, jeśli chodzi o granie na telewizorze. Jeśli HGiG wróci – a mamy nadzieję, że tak się stanie – The Frame LS03F może śmiało aspirować do miana gamingowego telewizora z prawdziwego zdarzenia. Nie tylko jako ozdoba na ścianie, ale jako sprzęt, który naprawdę daje frajdę z grania.