Sony Bravia 8 (XR80) vs Samsung The Frame LS03D

Sony Bravia 8 radzi sobie przyzwoicie pod względem jasności efektu HDR. Maksymalna jasność na poziomie 880 nitów jest zadowalająca i pozwala cieszyć się dobrze oddanymi efektami świetlnymi w większości scen. W testowanych fragmentach filmów Life of Pi oraz Sicario 2 telewizor prezentuje się naprawdę dobrze, oferując żywe i szczegółowe obrazy, które w pełni oddają atmosferę tych produkcji.

Większe wyzwanie stanowi jednak scena z filmu The Meg, w której ekran jest w całości bardzo jasny. W takich sytuacjach widać ograniczenia technologii OLED, ponieważ telewizor traci na jasności, a wartość wynosi około 450 nitów. Taki spadek jest mniej satysfakcjonujący, zwłaszcza gdy cała scena wymaga intensywnego oświetlenia. Mimo tych ograniczeń Sony Bravia 8 nadal pozostaje konkurencyjnym modelem, oferując doskonałe pokrycie palety barw DCI-P3 oraz pokrycie standardu BT.2020 na poziomie 74%. Dzięki temu kolory są bogate, a szczegóły precyzyjne, co znacząco wpływa na jakość odbioru treści HDR i czyni oglądanie przyjemnym doświadczeniem.

Samsung The Frame LS03D naprawdę dobrze radzi sobie z jasnością. Wyniki na poziomie 700 nitów sprawiają, że jasne elementy na ekranie wyglądają efektownie i szczegółowo, niezależnie od tego, czy rozświetlają cały ekran, czy pojawiają się w postaci drobnych punktów świetlnych na ciemnym tle. W bardziej wymagających scenach, jak czwarta sekwencja z filmu Sicario 2, czerń wypada przeciętnie, ale to już omówiliśmy w części dotyczącej kontrastu. Natomiast jeśli chodzi o jasność – tutaj telewizor zdecydowanie daje radę. Dodatkowym atutem jest powłoka z kropek kwantowych, czyli technologia QLED. Dzięki niej pokrycie palety barw zostało poprawione, choć The Frame nie wyróżnia się pod tym względem na tle konurencji.

Najlepszym trybem fabrycznym dostępnym na telewizorze Sony Bravia 8 jest IMAX Enhanced, który zapewnia najbardziej kinowe wrażenia, choć nie jest on ustawiony idealnie. Telewizor stara się jak najwierniej odwzorować kinowe ustawienia, jednak pewne niedociągnięcia są zauważalne. Zaczynając od balansu bieli, zarówno dla materiałów SDR, jak i 4K, można dostrzec wyraźną dominację koloru niebieskiego. Powoduje to, że obraz wydaje się zbyt zimny, odbierając mu naturalność. Testy z użyciem Colour Checker pokazują, że kolory przesuwają się w stronę chłodniejszych odcieni, co może wpływać na mniejszą precyzję odwzorowania barw i sprawia, że obraz jest mniej realistyczny.

Jeśli chodzi o charakterystykę jasności i kontrast. gamma wykazuje duży spadek na końcu wykresu. Oznacza to, że ciemne detale mogą być zbyt przyciemnione a jasne elemty zbyt rozjaśnione, przez co tracą subtelność i stają się mniej widoczne. Jak widać na niebie - na zdjęciu porównawczym. Z kolei krzywa EOTF jest mocno powyżej wartości referencyjnej powodując, że jasne elementy obrazu są zbyt intensywne. W rezultacie, użytkownicy mogą odczuwać nienaturalność obrazu, a jasne partie mogą stracić szczegóły, negatywnie wpływając na ogólną jakość odbioru.

Samsung oferuje w swoich telewizorach kilka trybów obrazu, ale bez dwóch zdań Tryb Filmmaker jest tym, który powinien zapewniać najbardziej naturalne odwzorowanie treści. Niestety, jak to często bywa przy masowej produkcji, różnice między egzemplarzami mogą być spore i nasz testowany model nie ustrzegł się kilku problemów.

W przypadku treści SDR balans bieli mocno skłaniał się ku czerwieni, z delikatnym podbiciem niebieskiego. Efekt ten był szczególnie widoczny na zdjęciach porównawczych – na przykładzie fotografii z chłopcem, którego twarz była aż nienaturalnie zaróżowiona. Gamma, czyli charakterystyka jasności, również nie wypadła idealnie – obraz był lekko rozjaśniony, co odbierało mu głębię.

W treściach 4K HDR balans bieli ponownie został zdominowany przez czerwień, tym razem w połączeniu z zielenią. Z kolei niebieski wyraźnie tracił na intensywności, co można było łatwo zauważyć na palecie Color Checker, gdzie kolory zaczęły „uciekać” w niewłaściwą stronę. Krzywa EOTF, odpowiadająca za jasność w treściach HDR, pokazała, że telewizor ma tendencję do nadmiernego rozjaśniania obrazu, szczególnie w najciemniejszych elementach scen.

Całość, choć nie prezentowała się tragicznie, zdecydowanie wymagała korekty. Na szczęście Samsung oferuje rozbudowane opcje kalibracji, co daje szansę na znaczącą poprawę obrazu. Dlatego przystąpiliśmy do profesjonalnej kalibracji, aby wydobyć z tego telewizora pełnię możliwości.

Proces kalibracji telewizora Sony Bravia 8 przyniósł znaczące poprawy w jakości obrazu. Balans bieli został wyraźnie poprawiony, zarówno dla treści SDR, jak i 4K HDR, z minimalnymi błędami w środkowej części wykresu. Gamma okazała się jednym z największych beneficjentów kalibracji – pozbawiono ją całkowicie wcześniejszych spadków, co znacząco wpłynęło na stabilność jasności i lepsze odwzorowanie szczegółów w ciemnych partiach obrazu. Krzywa EOTF została również wyrównana, dzięki czemu jasne elementy obrazu stały się bardziej naturalne, a cała dynamika tonalna jest teraz bardziej wyważona.

Największą uwagę należy jednak zwrócić na odwzorowanie kolorystyczne, gdzie mimo kalibracji wciąż występują pewne problemy. Sony w tym modelu zrezygnowało z zastosowania systemu CMS, który pozwala bardzo precyzyjnie sterować kolorami. W związku z tym test Colour Checker dla materiałów 4K nadal pokazuje istotne błędy w próbkach kolorystycznych. Mimo tych trudności, zalecamy przeprowadzenie kalibracji, ponieważ efekty są zauważalne i w znaczący sposób podnoszą jakość obrazu, szczególnie w zakresie jasności i kontrastu.

Po profesjonalnej kalibracji Tryb Filmmaker pokazuje pełnię swoich możliwości. Balans bieli w treściach HD prezentuje się wręcz wzorowo – błędy na poziomie 0,5 to wynik, który oznacza niemal idealną precyzję odwzorowania kolorów. Obraz wygląda teraz naturalnie, a kolory są dokładnie takie, jakie powinny być. W treściach 4K HDR efekt nie jest już aż tak perfekcyjny, ale wciąż trzyma naprawdę wysoki poziom. Kolory są żywe, dobrze nasycone i ogólna jakość obrazu potrafi zrobić wrażenie.

Gdzie zatem pojawia się problem, skoro tak chwalimy odwzorowanie barw? Niestety, całość jest zaburzona przez charakterystykę jasności. Gamma w treściach HD wygląda przyzwoicie, ale w 4K HDR już nie jest tak dobrze. Krzywa EOTF pokazuje, że telewizor nadmiernie rozjaśnia poszczególne partie obrazu, co jest wynikiem ograniczeń konstrukcyjnych. Brak lokalnego wygaszania sprawia, że telewizor nie jest w stanie precyzyjnie kontrolować różnic między najjaśniejszymi a najciemniejszymi obszarami ekranu. To bariera, której po prostu nie da się przeskoczyć w tym modelu.

Mimo wszystko po kalibracji Samsung The Frame LS03D oferuje świetne odwzorowanie kolorów, szczególnie w treściach HD a całość wygląda znacznie lepiej niż przed korekcją ustawień.

Płynność przejść tonalnych w materiałach niskiej jakości w Bravia 8 wypada słabo. Niestety zabrakło funkcji łagodnej gradacji (była dostępna w poprzednich modelach), co jest dużym minusem. Funkcja cyfrowej redukcji zakłóceń potrafi nieźle poprawić przejścia tonalne, jednak ma też tendencję do usuwania niektórych detali, takich jak chmury w scenach z filmu Marsjanin a to nie wszystkim przypadnie do gustu. Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, telewizor Sony XR80 radzi sobie całkiem dobrze. Modelka w scenach testowych została pokazana bez wyraźnych błędów, a gałęzie w tle nie są nadmiernie poszarpane. To pokazuje, że Bravia 8 jest w stanie dobrze przetwarzać złożone detale obrazu o niskiej rozdzielczości.

Przyszła pora, żeby sprawdzić, jak Samsung The Frame LS03D radzi sobie ze starszymi materiałami o niższej jakości. Wiemy już, że płynność przejść tonalnych stoi tutaj na bardzo wysokim poziomie, więc z ciekawością przyjrzeliśmy się, jak telewizor poradzi sobie z ich wygładzaniem.

Funkcja redukcji szumów w ustawieniu „Standardowy” dobrze spełnia swoje zadanie – przejścia tonalne są zauważalnie wygładzone, a przy tym obraz nie traci zbyt wiele na szczegółowości. Warto jednak zaznaczyć, że efekt ten wygładza również ziarno filmowe, więc jego użycie będzie kwestią indywidualnych preferencji.

Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, telewizor również spisał się naprawdę dobrze. Testowana plansza wypadła solidnie – modelka została odwzorowana poprawnie, z wyraźnymi detalami. Gałęzie w tle, choć miejscami lekko poszarpane, prezentują się na ogół naturalnie i nie rzucają się w oczy jako niedoskonałość.

Sony Bravia 8 oferuje maksymalną częstotliwość odświeżania wynoszącą 120 Hz, co stanowi podstawę do płynnego oglądania dynamicznych materiałów, takich jak sport i gry. Dzięki temu ruchy są ostre i płynne. Dla bardziej wymagających użytkowników telewizor Sony XR80 został wyposażony w zaawansowany system upłynniania ruchu, który dzieli się na trzy segmenty: Gładkość (Film), Gładkość (Kamera) oraz Czystość. Pierwsze dwa odpowiadają za regulację stopnia rozmycia i upłynnienia obrazu. Trzecia opcja, dotycząca czystości, zostanie szerzej opisana poniżej. Każdy z parametrów można dostosować do własnych preferencji, co pozwala znaleźć optymalne ustawienie, dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkownika.

Na wstępie warto zaznaczyć, że testowany przez nas model w rozmiarze 55 cali, podobnie jak wersje 65, 75 i 85 cali, został wyposażony w matrycę 120 Hz. Niestety, warianty 43 i 50 cali tej serii oferują jedynie matryce 60 Hz, co warto mieć na uwadze przy zakupie. Jeśli chodzi o poprawę płynności ruchu, telewizor oferuje funkcję „Wyrazistość obrazu”. Jest to klasyczny upłynniacz ruchu, który daje użytkownikom możliwość regulacji za pomocą dwóch suwaków:

Redukcja rozmycia – odpowiada za wyostrzanie obrazu w dynamicznych scenach. Im wyższa wartość, tym mniej rozmycia podczas szybkiego ruchu kamery czy poruszających się obiektów. Zbyt agresywne ustawienie może jednak sprawić, że obraz stanie się nienaturalny i zacznie wyglądać jak „opera mydlana”.

Redukcja drgań – ten suwak wpływa na płynność odtwarzania klatek, szczególnie w materiałach o niższym klatkażu, takich jak filmy (24 kl/s). Wyższe ustawienia mogą wygładzić ruch, ale także doprowadzić do efektu nadmiernej „plastikowości” obrazu.

Oba suwaki działają w skali od 0 do 10, co pozwala na precyzyjne dopasowanie efektu do własnych preferencji. Warto poeksperymentować z ustawieniami, aby znaleźć idealny balans między płynnością a naturalnym wyglądem obrazu. My zalecamy ustawienie ich tak jak na zdjęciu.

Sony Bravia 8 znacząco poprawiła swoje możliwości w zakresie współpracy z konsolami w porównaniu do wcześniejszych modeli. Telewizor wspiera zmienną częstotliwość odświeżania (VRR), co eliminuje rozrywanie obrazu, oraz obsługuje synchronizację z kartami graficznymi, zapewniając płynność obrazu. Tryb automatycznego niskiego opóźnienia (ALLM) obniża input lag, co jest kluczowe w dynamicznych grach. Dolby Vision z niskim opóźnieniem dodatkowo zapewnia imponujące efekty HDR, które świetnie wyglądają podczas rozgrywki.

Telewizor Sony XR80 posiada również funkcję Game Bar, która pozwala na szybki dostęp do ustawień i monitorowania parametrów podczas gry. Ciekawą opcją jest możliwość włączenia wirtualnego celownika na ekranie, co może stanowić niewielką przewagę w grach strzelankowych.

Minusem jest brak obsługi rozdzielczości 1440p@120hz, która mogłaby ułatwić grę użytkownikom komputerów z mniej wydajnymi kartami graficznymi. Dodatkowo telewizor Sony XR80 posiada jedynie dwa porty HDMI 2.1, z których jeden zwykle wykorzystywany jest do podłączenia systemu audio przez eARC, ograniczając liczbę wolnych złączy do podłączenia konsol nowej generacji.

The Frame LS03D w wersji 2024 został wyposażony w cztery porty HDMI, ale tylko jeden z nich obsługuje standard 2.1 z przepustowością 40 Gb/s. To ważna informacja, jeśli planujemy podłączyć więcej niż jedno urządzenie, które wymaga sygnału 4K@120 Hz – na przykład dwie konsole lub konsolę i gamingowego PC.

Pod względem funkcji dla graczy The Frame naprawdę ma się czym pochwalić. Znajdziemy tu ALLM (automatyczny tryb gry), VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) oraz HGiG. Warto podkreślić, że HGiG został tutaj bardzo dobrze zaimplementowany, co jest szczególnie ważne, ponieważ telewizor nie obsługuje Dolby Vision w grach (które dostępne jest tylko na konsolach Xbox). W tym przypadku HGiG okazuje się lepszym standardem do gamingu.

Samsung nie zapomniał też o funkcjach, które podnoszą komfort rozgrywki. Game Bar to rozbudowany panel dla graczy, który pozwala na szybkie dostosowanie ustawień ekranu bez potrzeby przekopywania się przez menu telewizora. Możemy nawet zmienić proporcje obrazu z 16:9 na panoramiczne 21:9, co dla niektórych graczy może być dużym atutem.

Największym asem w rękawie Samsunga jest jednak funkcja Gra Motion Plus. To specjalny upłynniacz dedykowany grom, który dodaje dodatkowe klatki animacji, nie wpływając przy tym znacząco na input lag. Efekt jest naprawdę zauważalny – obraz wydaje się dużo płynniejszy, co szczególnie docenią fani dynamicznych tytułów.

Podsumowując – Samsung The Frame LS03D to telewizor, który oferuje solidny zestaw funkcji dla graczy. Choć ograniczenie do jednego portu HDMI 2.1 może być pewnym minusem, reszta rozwiązań, sprawia, że rozgrywka na tym telewizorze jest naprawdę przyjemnym doświadczeniem.