Sony X75WL vs Panasonic Z95A

Wykres luminacji dla telewizora X75WL Sony wykazał wartość maksymalną na poziomie 350 nit, co niestety nie jest wynikiem imponującym. Telewizor nie zaskakuje jasnością, a wszystkie testowane przez nas sceny HDR były pozbawione głębi i odpowiedniego efektu świetlnego, który powinien towarzyszyć treściom HDR. Dodatkowo, tragiczne pokrycie palety barw DCI-P3 utrudnia telewizorowi odwzorowanie bogatych kolorów, co znacząco wpływa na ogólne wrażenia z oglądania treści w trybie HDR. Brak odpowiedniej jasności i słabe pokrycie kolorów sprawiają, że efekty HDR są w tym modelu bardzo ograniczone.

Panasonic Z95A pokazuje klasę, jeśli chodzi o efekt HDR. W testach luminancji osiąga poziom 1800 nitów, co ma realne przełożenie na oglądanie filmów. Sceny z Life of Pi czy Gemini Man prezentują się świetnie – telewizor bez trudu oddaje detale i intensywność jasnych punktów, robiąc wrażenie swoją mocą. W bardziej wymagających momentach, jak ostatnia scena z The Meg, można dostrzec, jak bardzo jasne światło zalewa ekran. W takich chwilach jasność spada, co jest typowe dla matryc organicznych. Mimo wszystko wynik w okolicach 1000 nitów i tak można uznać za świetny, nadal zapewniający bardzo dobrą jakość obrazu. Dodatkowo telewizor oferuje świetne pokrycie szerokich palet barw – aż 98,6% dla DCI-P3 oraz 74,5% dla BT.2020. Dzięki temu kolory są nie tylko żywe, ale również głęboko nasycone, co pozwala w pełni docenić bogactwo detali, szczególnie w scenach HDR. Takie pokrycie sprawia, że barwy wyglądają bardziej realistycznie, a efekt HDR zyskuje na intensywności i dokładności. Cały ten imponujący efekt HDR to zasługa technologii MLA, która umożliwia osiąganie tak wysokiej luminancji i doskonałej szczegółowości obrazu. Dzięki niej Panasonic Z95A oferuje HDR na poziomie, który naprawdę robi różnicę.

Testy odwzorowania barw dla modelu Sony X75WL przeprowadzane są w trybie filmowym, który oferuje najlepsze ustawienia obrazu, ale również posiada swoje błędy. Największym problemem w przypadku X75WL Sony jest balans bieli – zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR – który charakteryzuje się dominacją koloru niebieskiego. Przez to cały obraz jest zbyt zimny w odczuciu. Colour checker potwierdza te błędy, pokazując, że kolory odchodzą w kierunku chłodniejszych odcieni. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, to gamma kontrastowa jest na całkiem przyzwoitym poziomie, jednak tego samego nie można powiedzieć o krzywej EOTF. Występują duże problemy z utrzymaniem odpowiedniej jasności – obraz jest albo zbyt mocno rozjaśniony, albo zbyt przygaszony, co wpływa na odbiór wizualny treści.

Najlepszym trybem obrazu w Panasonic Z95A bez wątpienia jest tryb Filmmaker. To tryb, który oferuje całkiem niezłe odwzorowanie obrazu, jednak nie jest wolny od pewnych błędów wymagających poprawy. Przede wszystkim balans bieli, zarówno dla treści 4K, jak i HD, wykazuje tendencję do dominacji koloru czerwonego oraz niebieskiego. Powoduje to delikatne zaróżowienie obrazu, szczególnie widoczne na jasnych, białych scenach. Takie odchylenia można zauważyć na zdjęciu porównawczym poniżej, które dobrze ilustruje ten problem. Test Colour Checker również potwierdza te nieścisłości, pokazując niewielkie przesunięcia kropek w stronę wspomnianych odcieni.

Pod względem charakterystyki jasności gamma wypada bardzo dobrze, z jedynie drobnymi problemami przy rozjaśnianiu niewielkich detali. Większą trudność sprawia krzywa EOTF, która odpowiada za kontrolę jasności w treściach 4K HDR. Widać tu lekkie podbicie jasności ponad referencyjną wartość, co sprawia, że obraz jest czasami zbyt rozjaśniony, szczególnie w bardziej wymagających scenach. Choć tryb Filmmaker jest zdecydowanie najlepszym wyborem w Z95A, to te aspekty wymagają dopracowania, aby w pełni wykorzystać potencjał telewizora.

X75WL Sony to jeden z tych przypadków, gdzie kalibracja obrazu może nie jest mocno spektakularna, ale daje bardzo dobrą poprawę w odczuciu kolorów. Balans bieli, zarówno dla materiałów HD, jak i 4K, został poprawiony dość mocno – nie mamy już tutaj silnej dominacji chłodniejszych odcieni. Wykres gamma również prezentuje się stabilniej, co przekłada się na lepszą jakość obrazu. Największym problemem pozostaje jednak krzywa EOTF, odpowiadająca za jasność w materiałach 4K. Ze względu na ograniczenia technologiczne telewizora (matryca IPS oraz brak technologii lokalnego wygaszania), trudno mówić o znaczącej poprawie, gdyż nie jesteśmy w stanie uzyskać więcej z tego modelu. Mimo tych ograniczeń, tonalność obrazu została znacząco poprawiona.

Po kalibracji Panasonic Z95A pokazuje pełnię swoich możliwości, oferując obraz niemal idealny. Telewizor zapewnia ogromne możliwości regulacji, które zostały przez nas w pełni wykorzystane. Balans bieli po kalibracji prezentuje się wręcz perfekcyjnie, a błędy w treściach SDR na poziomie 0,5 plasują się w absolutnie referencyjnym standardzie. Podobnie jest w przypadku treści 4K HDR – zaróżowienie ekranu zostało całkowicie wyeliminowane, a balans bieli jest teraz wzorowy.

Paleta barw i test Colour Checker potwierdzają doskonałość kalibracji. Błędy poniżej 2 to wynik, który zadowoli zarówno profesjonalnych kalibratorów, jak i entuzjastów kinowej jakości obrazu. Duże zmiany zaszły również w charakterystyce jasności – krzywa EOTF została wyrównana, eliminując wcześniejsze problemy z nadmiernym rozjaśnieniem obrazu. A mały błąd w gammie zostal zredukowany.

Przed kalibracją obraz był poprawny, ale teraz to zupełnie inna liga. To istna uczta dla oczu, której jakość trudno porównać do czegokolwiek innego. Panasonic Z95A, po dopracowaniu ustawień, staje się prawdziwym mistrzem odwzorowania barw.

W przypadku przejść tonalnych o niskiej jakości, telewizor Sony X75WL wypada słabo. Brak jakiejkolwiek funkcji poprawiającej przejścia tonalne skutkuje zauważalnymi niedoskonałościami w gradacji kolorów. Na plus można jednak zaliczyć całkiem dobrą obróbkę cyfrową – obraz jest wyświetlany bez overscanu, a całość prezentuje się stosunkowo dobrze dzięki dodanej lekkiej ostrości, która może podobać się niektórym użytkownikom.

W przypadku materiałów niższej jakości za wygładzanie przejść tonalnych odpowiada funkcja "Wygładzanie gradacji". Najlepsze efekty uzyskuje się przy ustawieniu pośrednim – chociaż nie są one spektakularne, funkcja działa poprawnie i nie wprowadza niepożądanych efektów do obrazu. Można ocenić ją jako przeciętną, ale wystarczającą do poprawienia jakości przejść tonalnych.

Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, czyli upscaling, obraz prezentuje się zaskakująco dobrze. Jest plastyczny i przyjemny dla oka, co sprawia, że treści o niższej jakości, takie jak standardowa telewizja czy YouTube, wyglądają całkiem przyzwoicie. Można jednak zauważyć drobne problemy, takie jak "ząbkowanie" krawędzi, np. gałęzi w tle. Mimo to nie wpływa to znacząco na ogólne wrażenia z oglądania, a telewizor radzi sobie z tymi materiałami w sposób akceptowalny.

Telewizor X75WL Sony wyposażony jest w matrycę 60 Hz, co sprawia, że jest bardziej odpowiedni do oglądania filmów niż do dynamicznych gier. Model ten posiada funkcję upłynniacza ruchu o nazwie Motionflow, która pozwala użytkownikowi dostosować obraz w 10-stopniowej skali. Gładkość odpowiada za dodawanie klatek pośrednich, zwiększając przy tym płynność ruchu, a obraz staje się bardziej teatralny, minimalizując efekt przycięcia. Czystość redukuje rozmycie ruchu, co jest szczególnie przydatne przy szybkich scenach, takich jak sport czy dynamiczne akcje w filmach. Dzięki tej funkcji użytkownik może dostosować płynność i ostrość ruchu do własnych preferencji.

Panasonic Z95A, dzięki matrycy 144 Hz, oferuje świetną płynność obrazu. W przypadku filmów dostępna jest funkcja "Intelligent Frame Creation", która pozwala na poprawę płynności i redukcję smużenia. Użytkownik ma do dyspozycji dwa suwaki: "Redukcja smużenia" – odpowiada za wyraźniejsze i ostrzejsze szczegóły w szybko poruszających się scenach. "Płynność filmu" – dodaje płynności, tworząc dodatkowe klatki między oryginalnymi, co sprawia, że ruch wygląda bardziej płynnie i naturalnie z efektem "opery mydlanej"

Dzięki temu widzowie mogą dopasować ustawienia do własnych preferencji. Filmy i mniej dynamiczne materiały wyglądają płynnie i naturalnie, co powinno zadowolić większość użytkowników.

X75WL nie jest najlepszym telewizorem dla graczy. Posiada jedynie funkcję ALLM (Auto Low Latency Mode) oraz podstawowy Game Bar, które nie wystarczą, by zadowolić bardziej wymagających użytkowników. W tej kategorii cenowej można oczekiwać wsparcia dla takich funkcji, jak VRR czy 120 Hz - odświeżania - chociaż w FULLHD, które są już standardem – niestety, tutaj ich brakuje. To duży minus dla Sony, ponieważ konkurencja oferuje znacznie więcej dla graczy w podobnym budżecie.

Panasonic Z95A w tym roku pokazuje, że producent zrobił ogromny krok naprzód w kwestii wsparcia dla graczy. Telewizor oferuje praktycznie wszystko, czego można oczekiwać od urządzenia z tej półki. Obsługa ALLM (automatycznego przełączania w tryb gry) oraz VRR (zmiennej częstotliwości odświeżania) zapewnia płynność i brak tearingu w dynamicznych grach. Matryca 144 Hz pozwala cieszyć się niesamowitą płynnością, a dodatkowa obsługa rozdzielczości innych niż 4K daje większą elastyczność, co jest dużym plusem dla graczy korzystających z różnych konfiguracji.

Na uwagę zasługuje również unikalny i dość specyficzny "Game Bar". Jego kulkowy interfejs wyróżnia się na tle konkurencji i pozwala szybko dostosować kluczowe ustawienia, takie jak VRR, poziom jasności, czy tryb obrazu, bez konieczności przerywania rozgrywki.

Jednak w tej klasie urządzenia nie obyło się bez drobnego rozczarowania – Panasonic Z95A oferuje jedynie dwa porty HDMI 2.1, zamiast czterech. To zdecydowanie za mało jak na telewizor premium, szczególnie w czasach, gdy wiele osób posiada więcej niż jedno urządzenie wymagające pełnego wsparcia HDMI 2.1, jak konsola nowej generacji czy zaawansowany komputer. W tej kategorii jest to trudno zaakceptować, zwłaszcza przy tak wysokich aspiracjach tego modelu. Mimo tego telewizor jest świetnym wyborem dla graczy, oferując wszechstronność i funkcjonalność na najwyższym poziomie.