TCL C655 / C69B (43" - 50") vs Samsung QN92F / QN90F

Jakość efektu HDR w telewizorze TCL C69B / C655 jest dość przeciętna. Jasność na poziomie 350 nit, choć nie najgorsza, wciąż nie pozwala w pełni cieszyć się efektami HDR, które wymagają wyższej luminacji, aby pokazać swoją moc. Na dodatek telewizor mimo zastosowanej powłoki z kropek kwantowych (QLED), oferuje przeciętne pokrycie szerokiej palety barw DCI-P3 na poziomie 91%, co może ograniczać jego bogactwo kolorów w treściach HDR.

Samsung QN90F potrafi naprawdę błysnąć jasnością. W naszych pomiarach osiągał nawet ponad 2200 nitów i to przekłada się bezpośrednio na seans. W praktyce oznacza to, że kiedy w filmie pojawia się bardzo jasna scena – na przykład wschód słońca w The Meg – ekran wygląda tak, jakby faktycznie świeciło na nas naturalne światło. To nie jest tylko liczba z tabelki, ale realne poczucie intensywności obrazu! Jednak nie zawsze jednak telewizor może dać z siebie tą pełną moc. Przy mniejszych detalach, takich jak reflektory czy lampy, jasność spada do 500–700 nitów. To świadoma decyzja algorytmów – dzięki temu kontrast między dużymi i małymi elementami jest lepiej kontrolowany, a obraz nie traci równowagi. Co ważne, to i tak ogromny postęp względem zeszłorocznego QN90D, gdzie podobne detale bywały niemal niewidoczne, świecąc na poziomie zaledwie 200 nitów. Tutaj efekt HDR jest dużo bardziej spójny i wiarygodny. Jedyny minus to kolory. Pokrycie palety DCI-P3 zatrzymało się na poziomie 91%, co w tej półce cenowej można uznać raczej za średni wynik.

Testowany w trybie filmowym telewizor TCL C69B / C655 niestety nie spełnia oczekiwań w kwestii dokładności kolorów. Choć tryb filmowy sugeruje lepsze odwzorowanie, ma on z filmem tyle wspólnego, co nic. Widać sporo błędów, szczególnie w balansie bieli – zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR – gdzie dominacja koloru niebieskiego jest bardzo wyraźna. Dla widza oznacza to, że obraz staje się nienaturalnie chłodny, co wpływa na ogólną percepcję kolorów i wrażenie wizualne. Colour checker potwierdza te błędy, pokazując, że kolory uciekają w chłodniejsze odcienie.

Jeśli chodzi o charakterystykę jasności i związany z nią kontrast, gamma jest bardzo niestabilna dla materiału przez co obraz może być minimalnie ciemniejszy. Krzywa EOTF dla materiału 4K pokazuje pewne błędy, z dużymi odchyleniami pod koniec wykresu, co negatywnie wpływa na odbiór ciemniejszych partii obrazu.

Odwzorowanie barw w QN90F sprawdzaliśmy w trybie Filmmaker i, jak zwykle w telewizorach Samsunga, to właśnie ten tryb okazuje się najlepszym punktem startowym prosto po wyjęciu z pudełka. Nie oznacza to jednak, że mamy do czynienia z obrazem wolnym od wad. Balans bieli w treściach SDR i HDR był na zaskakująco dobrym poziomie – kolory nie uciekały w żadną stronę i już w fabrycznym wydaniu wyglądało to solidnie. Problem pojawił się jednak przy krzywych gamma i EOTF, które odpowiadają za to, jak telewizor zarządza jasnością. Tutaj QN90F mocno rozjaśniał cały obraz, przez co czerń i kolory traciły swoją intensywność, a całość przypominała efekt nałożonego mlecznego filtra. Na szczęście Samsung, w odróżnieniu od wielu konkurentów w świecie miniLED, daje użytkownikowi sporo narzędzi do sterowania ustawieniami, któych nie znajdziemy u innych np. chińskich producentów. Dlatego postanowiliśmy sprawdzić, czy da się wycisnąć z QN90F pełnię jego możliwości bo wiemy, że tak wysoką serię stać na dużo więcej.

Po kalibracji tryb filmowy w telewizorze TCL C69B / C655 zyskuje na jakości. Największą poprawę można dostrzec w tonalności, a balans bieli prezentuje się znacznie lepiej – bez większych błędów. Nie ujrzymy już, nadmiernej dominacji chłodnych odcieni. Gamma została również poprawiona, co przekłada się na bardziej stabilne odwzorowanie jasności i kontrastu. Jednak, ze względu na ograniczenia w postaci przeciętnej palety barw telewizora, testy Colour Checker dla materiałów 4K nie osiągnęły rewelacyjnych wyników. Mimo tych ograniczeń technologicznych, obraz stał się bardziej autentyczny, wpływając pozytywnie na odbiór treści filmowych.

Po naszej korekcie ustawień QN90F pokazał, na co naprawdę go stać – i trzeba przyznać, że to jeden z najlepszych obrazów, jakie udało nam się zobaczyć na ekranie miniLED w tym roku. Jak wspomnieliśmy wcześniej, balans bieli nie stanowił dużego problemu już w fabrycznym wydaniu, ale dopiero po kalibracji gamma udało się zbliżyć niemal do wartości referencyjnych. Podobnie wygląda to w treściach HDR, gdzie krzywa EOTF po korekcie prezentuje dojrzałe i spójne rezultaty. Owszem, w niektórych filmach można zauważyć, że najmniejsze elementy obrazu są delikatnie rozjaśnione, a przy ograniczonej liczbie stref wygaszania wciąż istnieje ryzyko efektu halo. Trzeba jednak pamiętać, że tego typu zjawiska są charakterystyczne dla wszystkich telewizorów miniLED i trudno oczekiwać cudów nawet i od QN90F. Najważniejsze, że po kalibracji telewizor pokazuje obraz, który pod względem oddania wizji reżysera śmiało konkuruje nawet z wieloma ekranami OLED dostępnymi na rynku.

Funkcja "Stopniowe wygładzanie" działa w telewizorze TCL C69B bardzo dobrze i, co zaskakujące, nie usuwa pożądanych efektów, takich jak ziarno filmowe – w przeciwieństwie do niektórych rozwiązań innych producentów. Jeśli chodzi o skalowanie obrazu, niestety wygląda to słabo. Telewizor sztucznie wyostrza obraz, przez co kontury obiektów są mocno poszarpane. Taki stan rzeczy może przypaść do gustu niektórym użytkownikom, którzy preferują bardziej "twardy" wygląd obrazu, ale nie jest to idealne rozwiązanie dla osób ceniących naturalność i płynność detali.

QN90F bardzo dobrze radzi sobie z upscalingiem. Materiały w niższej rozdzielczości, nawet SD, są podciągane do wyraźnego i ostrego obrazu, w którym widać dużo szczegółów w tle. To duży atut, bo telewizor sprawia, że starsze treści czy telewizja codzienna wyglądają znacznie lepiej niż na większości budżetowych ekranów. Problemem pozostaje jednak overscan, czyli przycinanie krawędzi ekranu, którego w Samsungach nie da się wyłączyć. Może to powodować, że część napisów na ekranie znika albo twarz cioci ze ślubu na kasecie VHS zostaje lekko przycięta. 😉

Dobrze działa również cyfrowa obróbka obrazu. W menu znajdziemy funkcję o nazwie "redukcja szumów", która potrafi wygładzić przejścia tonalne i poprawić odbiór materiałów o niższej jakości, np. z YouTube’a. W ustawieniu średnim efekt jest najbardziej korzystny – nie ingeruje mocno w detale, a jednocześnie eliminuje problem „schodków” w kolorach. Trzeba jednak pamiętać, że funkcja bywa dość agresywna i w starszych filmach usuwa także naturalne ziarno, dlatego najlepiej korzystać z niej z umiarem.

Telewizor TCL C69B / C655 w swoich najmniejszych wariantach oferuje przyzwoite, choć nie perfekcyjne, rezultaty w zakresie płynności ruchu. W przypadku filmów telewizor dysponuje funkcją „Redukcja migotania”, która umożliwia regulację płynności ruchu w skali od 1 do 10. Dzięki tej opcji, możemy dostosować wygląd obrazu do preferencji kinowego lub bardziej teatralnego (z mniejszą lub większą prędkością).

QN90F został wyposażony w matrycę o maksymalnym odświeżaniu 165 Hz i choć tę zaletę docenią głównie gracze PC, to i tak warto to podkreślić. W filmach czy transmisjach sportowych jesteśmy ograniczeni do klasycznych 120 Hz, ale nie jest to powód do obaw. W praktyce większe znaczenie ma tutaj dodatkowy upłynniacz ruchu. Dzięki ustawieniu „Wyrazistość ruchu” możemy dopasować obraz do własnych preferencji. Opcja redukcji rozmycia odpowiada za płynność i smużenie w sporcie. Z kolei funkcja „redukcja drgań” poprawia płynność ruchu w produkcjach nagranych w 24 klatkach czyli filmach i serialach. Jeśli ustawimy ją wysoko, film wygląda bardziej gładko i płynnie niż w rzeczywistości został nakręcony. Niższe wartości zachowują natomiast jego kinową „surowość” z widoczną klatką filmową.

Telewizor TCL C69B / C655 w swoich najmniejszych wariantach oferuje szereg funkcji dedykowanych graczom, takich jak ALLM (Automatyczny Tryb Niskiego Opóźnienia), VRR (Zmienna Częstotliwość Odświeżania), Dolby Vision dla graczy oraz Game Bar. ALLM samoczynnie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, co poprawia responsywność i minimalizuje opóźnienia przy sterowaniu. VRR pozwala na synchronizację odświeżania ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, elimnując efekt rozrywania obrazu, zapewniając płynniejszą rozgrywkę. Dolby Vision dla graczy gwarantuje lepsze odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach, które obsługują ten format, skutkując lepszą jakością obrazu. Z kolei Game Bar umożliwia szybki dostęp do ustawień gry oraz monitorowanie kluczowych parametrów, takich jak opóźnienie wejścia.

Niemniej jednak, telewizor ma pewne ograniczenia, które mogą wpłynąć na komfort grania. Matryca o częstotliwości 60 Hz nie pozwala na wyświetlanie sygnałów o wyższej częstotliwości odświeżania, co może wpływać na płynność obrazu w dynamicznych grach. Brak wsparcia dla technologii G-Sync dla komputerów PC również może być odczuwalny podczas gry na komputerze, szczególnie w przypadku wymagających, dynamicznych tytułów.

QN90F ma niemal wszystko, by stać się telewizorem idealnym dla graczy. O takich rzeczach jak cztery porty HDMI, VRR, ALLM czy odświeżanie sięgające nawet 165 Hz nie trzeba chyba nikomu przypominać. Dużą pochwałę zasługuje za to tryb Game Motion Plus, czyli autorski upłynniacz ruchu do gier. Dzięki niemu można dodać kilka „sztucznych” klatek i sprawić, że obraz generowany z konsoli wygląda płynniej niż powinien. To bardzo unikatowe rozwiązanie w świecie telewizorów – konkurencyjne systemy zwykle tego nie oferują – i dlatego Samsung od lat miał mocną kartę przetargową wśród graczy, nawet pomimo braku wsparcia dla niszowego wciąż Dolby Vision w grach.

Dlaczego więc piszemy o „niemal” idealnym ekranie? Niestety, podobnie jak w ostatnich modelach Samsunga, zauważyliśmy problem z brakiem funkcji HGiG. To rozwiązanie, które pozwala telewizorowi zostawić kontrolę nad mapowaniem tonów po stronie konsoli, tak aby gry wyglądały dokładnie tak, jak zaplanowali to twórcy. Co gorsza, funkcja ta była wcześniej obecna, a zniknęła po aktualizacjach oprogramowania. Zamiast drobnych poprawek dostaliśmy krok w tył. Szkoda, bo gdyby nie ten brak, QN90F mógłby być naprawdę idealnym wyborem dla graczy w kategorii miniLED.