TCL C655 / C69B 98' vs TCL C69K / Q6C

Jakość efektu HDR w TCL C655 / C69B wygląda całkiem obiecująco. Średnia wartość w planszach testowych wynosi około 450 nitów, a to pozwala już poczuć błysk efektów świetlnych i lepszą dynamikę obrazu. Jednak, jak wcześniej wspomniano, efekt ten może być częściowo stłumiony przez niewielkie różnice w jasnych i ciemnych barwach, wynikające z braku technologii lokalnego wygaszania. Na dużą pochwałę zasługuje jednak pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 94%, a jest to możliwe dzięki zastosowaniu matrycy z kropkami kwantowymi (QLED). Dzięki temu kolory są żywe i dobrze odwzorowane podczas oglądania treści HDR.

Pod względem jasności, TCL C69K / Q6C jest modelem umiarkowanym. W optymalnych warunkach filmowych pokazuje pełnię swoich możliwości, osiągając maksymalnie około 600 nitów. W scenach z dużymi, intensywnymi źródłami światła, efekt HDR potrafi być dzięki temu naprawdę satysfakcjonujący, dając wrażenie kinowego błysku. Należy jednak mieć na uwadze, że przy zarządzaniu strefami podświetlenia zdarzają się sytuacje, gdy część elementów obrazu zostaje przygaszona, a czasem staje się wręcz ledwie widoczna. Sugeruje to, że brakuje tu jeszcze odpowiedniej optymalizacji algorytmów, choć biorąc pod uwagę parametry techniczne w tej klasie cenowej, sama konstrukcja i tak prezentuje się bardzo dobrze.

Telewizor TCL C655 / C69B oferuje tryb filmowy, który został przetestowany pod kątem jakości odwzorowania barw. Choć tryb ten nazywa się filmowym, niestety posiada sporo błędów, których reżyser z pewnością nie chciałby widzieć, nagrywając swoje dzieło. Zaczynając od analizy obrazu, warto przyjrzeć się balansowi bieli – zarówno w treściach HD, jak i 4K HDR, balans bieli ma spore błędy. W obu przypadkach dominuje kolor czerwony, przez co kolory są zbyt ciepłe, a całość wpada w różową lub żółtą tintę. Test Colour Checker potwierdza te błędy – próbki kolorów uciekają w niewłaściwe odcienie, co wpływa na ogólną wierność barw. Mniejszym problemem jest charakterystyka jasności. Jednak ona również nie jest wolna od wad. Wykres gamma pokazuje mocne wybicie na początku, przez co obraz może być nadmiernie rozjaśniony, a krzywa EOTF odpowiedzialna za jasność w materiałach 4K HDR ma również spore wahania – widoczne jest, jak telewizor stara się utrzymać odpowiednią jasność, jednak nie zawsze udaje mu się to skutecznie.

Tryb Filmmaker, który zagościł w tegorocznych telewizorach TCL (w tym w C69K / Q6C), to zdecydowanie najlepszy wybór "na start". To właśnie ten tryb polecamy do codziennych seansów filmów i seriali. Niestety, jak to często bywa, najlepszy nie oznacza idealny. W materiałach SDR obraz okazywał się zbyt ciepły, z mocno wybijającą się czerwienią w balansie bieli. Odwrotne wrażenie mieliśmy przy treściach HDR – tutaj obraz stawał się chłodniejszy niż powinien, z powodu nadmiaru koloru niebieskiego. Do tego dochodzi charakterystyka jasności, która momentami skutkowała prześwietleniami. W praktyce przekładało się to na dość zauważalne błędy w testach kolorów, co jest trudne do zaakceptowania w trybie sygnowanym jako „od twórców”.

Po kalibracji trybu filmowego telewizora TCL C655 / C69B , balans bieli został wyrównany, a kolory prezentują się tak, jak powinny – co potwierdzają jedynie delikatne odchylenia w teście Colour Checker. Gamma jest naprawdę poprawna, co sprawia, że telewizor nie powinien mieć problemów z jasnością w materiałach o niskiej rozdzielczości. Niestety, nadal widoczna jest podobna charakterystyka EOTF, co jest naturalnym zjawiskiem w telewizorach, które nie posiadają lokalnego wygaszania – po prostu trudno im „zabłysnąć” mocniej w danym fragmencie ekranu. Mimo tego konstrukcyjnego ograniczenia, którego nie da się przeskoczyć, zalecamy korektę w ustawieniach, ponieważ całość kolorystyczna prezentuje się naprawdę bardzo dobrze.

Poprzez korektę balansu bieli byliśmy w stanie znacząco ograniczyć tendencję C69K / Q6C do przekłamywania barw, co dało bardzo dobry rezultat końcowy. Po kalibracji zniknął problem nadmiernego ocieplenia scen w SDR oraz przesadnego ochładzania obrazu w HDR. Warto jednak bliżej przeanalizować charakterystykę jasności. O ile w treściach SDR trudno mieć większe zastrzeżenia – obraz prezentuje się naprawdę dobrze, zwłaszcza w starszych filmach, programach TV czy na YouTube – o tyle znacznie gorzej wypada to w przypadku treści HDR. Analiza krzywej EOTF sugeruje co prawda, że wszystko jest w porządku, lecz w praktyce (EOTF w filmach) widać ograniczenia samej konstrukcji. Model ten ma tendencję do nadmiernego rozjaśniania drobnych fragmentów kadru, by w innych sytuacjach przygasić całą scenę zbyt mocno. Efekt kalibracji jest więc niezaprzeczalny i w kwestii kolorystyki C69K / Q6C zyskuje naprawdę sporo. Niestety, pewnych ograniczeń wynikających z zarządzania lokalnym wygaszaniem po prostu nie da się przeskoczyć.

Telewizor TCL C655 / C69B dobrze radzi sobie z przejściami tonalnymi w materiałach o niższej jakości. Funkcja „Stopniowe wygładzanie” w najniższym ustawieniu skutecznie eliminuje widoczne pasy, ale jednocześnie powoduje utratę detali, np. w strukturze obiektów. Plusem jest to, że nie ingeruje w ziarno filmowe, dzięki czemu obraz zachowuje naturalny wygląd.

W kwestii obróbki cyfrowej telewizor dodaje sporą dawkę sztucznej ostrości, co może spodobać się osobom preferującym wyrazisty obraz. Dla tych, którzy wolą bardziej subtelne odwzorowanie szczegółów, może to być wadą. Minusem jest także dość agresywny overscan – obraz zostaje przycięty, co prowadzi do utraty fragmentów na krawędziach i ogranicza pole widzenia.

W kwestii skalowania obrazu, TCL C69K / Q6C wypada całkiem poprawnie. Treści gorszej jakości prezentują się akceptowalnie, a dzięki brakowi problemów z overscanem obraz jest wyświetlany w całości, bez żadnych przycięć. Nie należy jednak liczyć na cuda – materiały w bardzo niskiej jakości nie zyskają tu drugiego życia, gdyż procesor obrazu ma swoje ograniczenia.

Na cienkich liniach i detalach widać charakterystyczne szarpanie, co zdradza brak bardziej zaawansowanych algorytmów poprawy obrazu. Szkoda też, że w C69K / Q6C brakuje funkcji wygładzania przejść tonalnych. W efekcie, w starszych filmach czy materiałach wideo schodkowanie kolorów potrafi być widoczne i przy dłuższym oglądaniu może przeszkadzać.

W przeciwieństwie do mniejszych wersji, model 98” wyróżnia się znacznie lepszą płynnością ruchu. Zamiast standardowych 60 Hz, ten kolosalny ekran został wyposażony w pełnoprawną matrycę 144 Hz, co otwiera zupełnie nowe możliwości – zarówno dla graczy, jak i miłośników filmów. Dzięki pełnemu upłynniaczowi ruchu telewizor zapewnia niesamowitą płynność obrazu, eliminując efekt smużenia i poprawiając komfort oglądania dynamicznych scen. Warto podkreślić, że technologia ta działa w pełnym zakresie odświeżania, co oznacza, że nie trzeba iść na kompromisy między płynnością a jakością. Dodatkowo, funkcja „Redukcja migotania” pozwala dostosować płynność do własnych preferencji – można zdecydować się na bardziej kinowy efekt z widoczną klatkażem lub maksymalnie płynny obraz.

Zastosowanie matrycy 144 Hz w TCL C69K / Q6C to spora zaleta w tej półce cenowej. Stanowi to ważny krok naprzód względem poprzednika (C655 PRO), który oferował tylko 60 Hz w 4K. Różnica jest widoczna zwłaszcza podczas oglądania sportu czy grania – piłka, zawodnicy czy dynamiczna akcja w grach są wyświetlane wyraźniej i bez gubienia szczegółów. Ciekawostką jest również możliwość pracy panelu w 240 Hz (o czym producent oficjalnie nie wspomina) – do tego tematu wrócimy przy okazji trybu dla graczy PC. TCL dodał też funkcję dla fanów filmów: „Wyrazistość ruchów”. Pozwala ona za pomocą dwóch prostych suwaków dostosować obraz do własnych preferencji. Możemy albo zostawić widoczną klatkę filmową, albo postawić na bardzo płynny, "

98-calowy TCL C655 / C69B został świetnie wyposażony pod kątem graczy. Pełnoprawne porty HDMI 2.1 i matryca 144 Hz pozwalają cieszyć się grami w rozdzielczości 4K przy 120 Hz, zapewniając płynność i szybkość reakcji, które zachwycą nawet najbardziej wymagających.

Telewizor wspiera zmienną częstotliwość odświeżania (VRR), co eliminuje zacinanie się obrazu, a automatyczny tryb niskiego opóźnienia (ALLM) zapewnia, że gra zaczyna się natychmiast, bez konieczności ręcznego przełączania ustawień. Znalazło się też miejsce dla wsparcia Dolby Vision i HGiG, dzięki czemu jakość obrazu w grach jest jeszcze lepsza – detale są wyraźne, kolory naturalne, a kontrast doskonale zbalansowany.

Dodatkowo telewizor oferuje dedykowany panel dla graczy, który pozwala na szybkie dostosowanie ustawień obrazu, bez konieczności wychodzenia z gry. To urządzenie, które spełnia praktycznie wszystkie wymagania nowoczesnego gracza.

TCL C69K / Q6C to telewizor, który śmiało można nazwać sprzętem stworzonym z myślą o graczach. Mamy tutaj 4K przy 144 Hz, obsługę VRR, automatyczny tryb gry (ALLM) i Dolby Vision Gaming. Do tego dochodzi praktyczny Game Bar, czyli panel z najważniejszymi ustawieniami wyciągniętymi pod rękę – przydatny, gdy w trakcie rozgrywki chcemy coś szybko zmienić (np. proporcje ekranu: Tak, da się!). Na uwagę zasługuje szeroki zakres VRR, sięgający aż 240 Hz. To już jednak opcja głównie dla graczy PC, którzy zejdą z rozdzielczością poniżej natywnego 4K. Wtedy telewizor potrafi rozwinąć skrzydła i pokazać dodatkową płynność, szczególnie w szybkich tytułach e-sportowych. W przypadku konsol zostajemy przy klasycznym limicie 120 Hz, ale i tak możliwości są naprawdę szerokie. Jedyne, do czego można się przyczepić, to lekkie smużenie, które czasem widać w dynamicznych scenach. Poza tym jednak C69K / Q6C oferuje wszystko, czego gracze oczekują od telewizora.