TCL C655 Pro vs Samsung Neo QLED QN70F / QN74F / QN77F

W kategorii jakości efektu HDR telewizor TCL 655 PRO pokazuje niezłe możliwości, osiągając 550 nitów szczytowej jasności. Dzięki temu można cieszyć się efektami HDR, co świetnie widać na przykładzie scen takich jak pierwsza z filmu Life of Pi czy ostatnia plansza z The Meg. Niemniej jednak, ograniczona liczba stref wygaszania powoduje pewne problemy. Choć w jasnych scenach telewizor prezentuje się lepiej niż jego niższy model, to w bardziej wymagających scenach, jak druga i czwarta scena z Sicario 2, radzi sobie gorzej. Algorytm wygaszania dąży do uzyskania głębokiej czerni, jednak kosztem jasności – co w tych momentach powoduje spadek jasności nawet o połowę. W tych trudniejszych scenach z małymi elementami, trudno szukać jakiś pochwał a efekt HDR przypomina raczej SDR. Mimo wszystko na pochwałę zasluguje pokrycie palety barw, które, podobnie jak w wersji bez dopisku PRO, jest na bardzo dobrym poziomie.

QN70F to telewizor, który potrafi pozytywnie zaskoczyć, jeśli chodzi o jasność. W idealnych warunkach testowych osiąga nawet 800 nitów, co – jak na tę półkę cenową – jest wartością naprawdę solidną. Oczywiście to wynik z plansz pomiarowych, więc postanowiliśmy sprawdzić, jak wygląda to w praktyce, na prawdziwych filmach. I tutaj telewizor nieco tonuje swoje możliwości. W większości testowanych scen – np. w „The Meg” – realna jasność HDR utrzymywała się w granicach 500 nitów. To nadal niezły wynik, który pozwala cieszyć się efektami HDR, choć daleko mu od perfekcji Z drugiej strony, mamy tu ekran QLED z warstwą kropek kwantowych, a to oznacza bardzo dobre możliwości odwzorowania barw. Kolory są żywe i nasycone. QN70F pokrywa około 94% przestrzeni DCI-P3, a w szerszej palecie BT.2020 przekracza 75%, więc pod tym względem nie ma się czego wstydzić.

Każdy z naszych testów telewizorów przeprowadzany jest w trybie filmowym, który zazwyczaj oferuje najlepsze odwzorowanie barw. Mimo to nawet ten tryb nie jest wolny od problemów, jak zauważyliśmy w modelu TCL 655 PRO.

W przypadku treści HD balans bieli wyraźnie przesuwa się w stronę czerwieni, a efekt ten staje się szczególnie widoczny na scenie z Gwiezdnych Wojen, gdzie białe elementy scenerii nabierają różowego odcienia. Dla materiałów 4K HDR sytuacja wygląda lepiej, ale widoczna jest tendencja do nadmiernego podkreślania koloru niebieskiego. W rezultacie obraz może sprawiać wrażenie sztucznej ostrości, co okazuje się mało komfortowe dla oka w dłuższej perspektywie. Charakterystyka jasności również pozostawia wiele do życzenia. Wykres Gamma wskazuje na poważne trudności z nadmiernym rozjaśnianiem, przez co całość prezentuje się wyblakle. Dodatkowo, krzywa EOTF ujawnia duże problemy z reprodukcją bardzo małych elementów – są one nadmiernie przygaszone, jak szczegółowo opisaliśmy w akapicie dotyczącym efektów HDR.

QN70F przetestowaliśmy w najlepszym domyślnym trybie obrazu, czyli Filmmaker Mode. I trzeba przyznać, że w tej konkretnej sztuce testowej fabryczne ustawienia wypadały całkiem nieźle. Obraz był spokojny, naturalny i mimo drobnych odchyleń – przyjemny w odbiorze. Największym błędem była delikatna dominacja czerwieni w balansie bieli, która powodowała lekkie zaróżowienie całej sceny. Nie była to jednak wada rażąca – raczej subtelna i widoczna dopiero przy bezpośrednim porównaniu z poprawnie skalibrowanym ekranem. Nieco większy problem pojawił się w charakterystyce jasności. Telewizor ma tendencję do zaniżania jasności fragmentów obrazu, które powinny być wyświetlone jaśniej. W efekcie niektóre detale potrafią być lekko przygaszone – nie tyle tracą się całkowicie, co nie wybrzmiewają tak wyraźnie, jak powinny. Mimo to, jak na telewizor z tej półki i w tych ustawieniach – wynik uznajemy za dobry punkt wyjścia do dalszej kalibracji.

Po kalibracji telewizora TCL 655 PRO zauważalna jest wyraźna poprawa w balansie bieli, gdzie udało się całkowicie wyeliminować tendencję do nadmiernego zaróżowienia ekranu, co wcześniej było widoczne w trybie fabrycznym. Obraz nabrał bardziej naturalnych tonów, szczególnie w białych i jasnych elementach, co pozytywnie wpływa na ogólny odbiór obrazu. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, wykres Gamma również uległ poprawie – ekran nie jest już nadmiernie rozjaśniony, co wcześniej sprawiało, że obraz wyglądał na wyblakły. Mimo to, nadal występują pewne problemy z krzywą EOTF, które trudno wyeliminować ze względu na konstrukcję telewizora i jego ograniczoną liczbę stref podświetlania. Te ograniczenia nie pozwalają uzyskać idealnych wyników w tej kwestii. Jednak mimo tego drobnego mankamentu, ogólny efekt po kalibracji jest naprawdę znakomity, zapewniając wysoką jakość obrazu i bardzo dobre odwzorowanie kolorów.

Po kalibracji QN70F pokazuje, że potrafi zaoferować naprawdę wysoki poziom odwzorowania barw. Udało się niemal idealnie wyrównać balans bieli, a wartości w teście Color Checker spadły poniżej poziomu 3 – czyli poniżej progu, w którym przeciętne oko jest w stanie zauważyć różnice. Obraz wygląda naturalnie, a kolory są wiernie oddane, bez przesadnego nasycenia czy chłodu znanego z ustawień fabrycznych. Trzeba przyznać, że Samsung daje bardzo rozbudowane możliwości kalibracyjne – nie tylko dla entuzjastów, ale także dla profesjonalistów. QN70F korzysta z tego potencjału i po odpowiednim ustawieniu potrafi zbliżyć się do znacznie droższych modeli pod względem precyzji barw. Jedyne, do czego można się jeszcze przyczepić, to charakterystyka jasności. Wciąż widoczna jest tendencja do rozjaśniania najdrobniejszych partii obrazu – szczególnie tych, które powinny pozostać ciemniejsze. To jednak cecha konstrukcyjna tego modelu, a nie błąd kalibracji. Mimo tego, końcowy efekt zdecydowanie zasługuje na uznanie.

Telewizor TCL 655 PRO radzi sobie całkiem dobrze z przejściami tonalnymi w materiałach o niższej jakości. Funkcja "Stopniowe wygładzanie" w niskim ustawieniu skutecznie wygładza przejścia tonalne, jednak odbywa się to kosztem utraty pewnych istotnych detali, takich jak struktura obiektów. Na plus zasługuje fakt, że nie wpływa negatywnie na ziarno filmowe, co pomaga zachować naturalny wygląd obrazu.

W kontekście obróbki cyfrowej, telewizor dodaje sztucznej ostrości, Może się to spodobać użytkownikom preferującym wyrazistszy obraz. Jednak osoby, które wolą bardziej miękki, subtelny wygląd, mogą uznać to za wadę. Dodatkowo, pewnym minusem jest przycięcie obrazu przez overscan, co ogranicza pole widzenia i obcina krawędzie kadru. Może być to problematyczne w niektórych scenach - np. paski wiadomości.

Samsung QN70F oferuje funkcję redukcji zniekształceń, która odpowiada za poprawę płynności przejść tonalnych. W trybie „Standard” działa całkiem nieźle – wygładza problematyczne przejścia bez większej ingerencji w strukturę obrazu. Ziarno filmowe co prawda zostaje częściowo usunięte, ale detale takie jak faktura, czy struktora skóry wciąż pozostają widoczne. Tryb „Wysoki” działa znacznie agresywniej. Wygładzenie jest silniejsze, ale odbywa się kosztem wyraźnej utraty szczegółów. Dlatego w praktyce polecamy pozostać przy ustawieniu „Standard” albo całkowicie wyłączyć tę funkcję. Poprawa gradacji jest wtedy może mniej spektakularna, ale obraz zachowuje więcej naturalności.

Jeśli chodzi o skalowanie treści niskiej jakości, QN70F radzi sobie bardzo dobrze. Testy z obrazem o niższej rozdzielczości wypadły naprawdę bardzo dobrze. Mimo lekkiego ząbkowania konturów, całość wygląda czysto i czytelnie, nawet jeśli oryginalna treść była bardzo kiepska. Szkoda tylko, że telewizor ma problem z overscanem, którego nie da się całkowicie wyłączyć. W efekcie obraz z bardzo niską rozdzielczością może być lekko przycięty, co widać głównie na napisach lub interfejsie.

Telewizor TCL C655 PRO wyposażony jest w matrycę 4K z częstotliwością odświeżania 60 Hz, co sprawia, że najlepiej sprawdzi się podczas oglądania filmów. Dodatkowo, funkcja "Redukcja migotania" umożliwia dostosowanie płynności obrazu, dając użytkownikowi wybór pomiędzy bardziej płynnym ruchem a kinowym, klatkowym efektem. Co więcej, telewizor dobrze radzi sobie z materiałami w niższych rozdzielczościach, takich jak Full HD i 2K, oferując odświeżanie na poziomie 120 Hz, co z pewnością przypadnie do gustu graczom, którzy mogą cieszyć się płynniejszym obrazem, choć kosztem niższej rozdzielczości.

QN70F to telewizor z odświeżaniem 144 Hz, co samo w sobie stawia go w czołówce, jeśli chodzi o płynność obrazu. Bez względu na to, czy oglądamy dynamiczne transmisje sportowe czy gramy na konsoli – obraz wygląda bardzo dobrze. Nie ma wrażenia szarpania, przycięć ani typowego dla słabszych modeli „rwania” w szybkim ruchu. Samsung pozwala też dopasować płynność do własnych preferencji. W ustawieniach wyrazistości obrazu znajdziemy opcje takie jak redukcja rozmycia i redukcja drgań – każdą z nich możemy regulować niezależnie. To przydatne zwłaszcza wtedy, gdy oglądamy materiały z niższą liczbą klatek na sekundę i chcemy nadać im bardziej płynny, teatralny charakter – albo wręcz przeciwnie, zachować naturalny filmowy „feeling” 24 klatek.

Telewizor TCL C655 PRO oferuje niemal idealny zestaw funkcji dla graczy, wspierając wszystkie kluczowe technologie, które znacząco poprawiają komfort rozgrywki. Funkcja ALLM automatycznie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, dzięki czemu responsywność jest lepsza, a opóźnienia sygnału zminimalizowane – szczególnie ważne w dynamicznych tytułach. VRR synchronizuje częstotliwość odświeżania ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, eliminując efekt rozrywania obrazu, tym samym gwarantując płynniejszą rozgrywkę.

Obsługa Dolby Vision w trybie gier umożliwia bardziej szczegółowe odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach wspierających ten format, a Game Bar oferuje szybki dostęp do istotnych ustawień, takich jak czas reakcji czy poziom opóźnienia. Niestety, model nie wspiera rozdzielczości 4K przy 120 Hz, co może rozczarować najbardziej wymagających graczy. Jednak dla tych, którzy są w stanie zrezygnować z 4K, obsługa Full HD i 2K przy 120 Hz zapewnia wyjątkowo płynny obraz, stanowiąc atrakcyjną alternatywę dla miłośników wyższych częstotliwości odświeżania.

Samsung QN70F to naprawdę solidny wybór dla graczy. Znajdziemy tutaj aż cztery porty HDMI 2.1 o pełnej przepustowości 48 Gbps, co oznacza pełne wsparcie dla grania w 4K przy odświeżaniu 144 Hz. Do tego mamy wszystkie podstawowe funkcje, których dziś oczekujemy: automatyczny tryb gry (ALLM), zmienną częstotliwość odświeżania (VRR) oraz bardzo dobrze zaprojektowany, intuicyjny pasek Game Bar z informacjami o trybie, rozdzielczości i liczbie klatek.

Na uwagę zasługuje również funkcja Game Motion Plus, która pozwala dodać sztuczne klatki do gier działających w 60 fps lub mniej. Działa to zaskakująco dobrze i w wielu tytułach – szczególnie tych, gdzie konsole nie do końca radzą sobie z utrzymaniem stabilnego framerate’u – poprawia płynność rozgrywki bez dużego opóźnienia.

Niestety, są też zgrzyty. Brak wsparcia dla trybu Dolby Vision nie dziwi – to standard u Samsunga. Ale znacznie bardziej rozczarowuje brak funkcji HGiG. Co gorsza, została ona usunięta aktualizacją oprogramowania, przez co użytkownicy, którzy wcześniej z niej korzystali, mogą się mocno zdziwić. Bez HGiG nie da się ręcznie ustawić maksymalnej jasności HDR z poziomu konsoli, co skutkuje tym, że niektóre gry mogą wyglądać na lekko przepalone – szczególnie jeśli telewizor źle zinterpretuje zakres tonalny. Dlaczego Samsung, marka która przez lata wyznaczała standardy w zakresie funkcji gamingowych, zdecydowała się na taki krok? Trudno powiedzieć. W momencie pisania recenzji testowany telewizor pracował na wersji oprogramowania 1110 – i szczerze mówiąc, jeśli zależy wam na pełnym wsparciu dla graczy, lepiej chwilowo wstrzymać się z aktualizacjami.