TCL C855 vs TCL P7K / P79K

TCL C855 dostarcza bardzo zróżnicowanego efektu HDR. Z jednej strony telewizor prawdziwie błyszczy, a z drugiej przypomina niski model z podświetleniem FALD. Taki stan rzeczy obserwujemy jednak regularnie w tej marce, dlatego nie było to dla nas żadnym zaskoczeniem. Pierwsza i ostania scena, posiadająca duże elementy świetlne, wyglądają wręcz zjawiskowo, "świecąc" z jasnością odpowiednio 1470 i 1820 nitów. Takie efekty z pewnością zmuszą niejedną osobę do zmrużenia oka, a jednocześnie poczucia niezwykłego dynamizmu samej sceny. Faktycznie można poczuć, jakby się było wewnątrz filmu. Sytuacja diametralnie zmienia się, gdy na ekranie pojawiają się drobne bądź niewielkie elementy o wysokiej luminancji otoczone czernią. Telewizor TCL C855, by nie dopuścić do efektu halo, znacząco ogranicza jasność do poziomu nawet 240 nitów, co jest wynikiem rozczarowującym, przez który film nie wygląda, jakby był nagrany w HDR. Efekt HDR w TCL C855 sprawia, że oglądanie dynamicznych scen staje się bardziej wciągające, a widz może poczuć się, jakby był częścią akcji. Nawet przy mniejszych elementach o wysokiej luminancji, telewizor radzi sobie z zachowaniem szczegółów bez nadmiernego wygaszania. Co więcej, TCL C855 test pokazuje, że jasność obrazu jest dostosowana do scen o dużej ilości szczegółów, co zwiększa komfort oglądania.

Przechodząc do oceny efektu HDR, musimy postawić sprawę jasno i bez marketingowej otoczki: P7K/P79K nie jest i nigdy nie miał być mistrzem w tej dziedzinie. Maksymalna jasność szczytowa, jaką jest w stanie wygenerować ten panel, oscyluje w granicach zaledwie 300 nitów. Stanowi to wartość graniczną, swoistą cienką czerwoną linię między tym, co można uznać za ledwie satysfakcjonujący sygnał HDR, a tym, co w istocie niewiele odbiega od standardowej dynamiki obrazu (SDR), niestety z przechyłem w tę drugą stronę. Syntetyczne testy znalazły brutalne potwierdzenie w rzeczywistości – nasze pomiary wykonane podczas seansów filmowych wykazały, że luminancja w kluczowych, jasnych fragmentach scenariusza rzadko kiedy przekraczała pułap 200-250 nitów. Nie jest to zatem telewizor, który pozwoliłby rozwinąć skrzydła treściom zrealizowanym w szerokim zakresie tonalnym i trzeba to otwarcie przyznać.

Niestety, równie powściągliwie prezentuje się kwestia reprodukcji barw. Mimo że producent pozycjonuje ten model w rodzinie „QLED”, co zawdzięczamy zastosowaniu w nim filtra PFS LED, to rezultaty nie idą w parze z rozbudzonymi oczekiwaniami. Pokrycie szerokiej palety barw DCI-P3 sięga zaledwie 86%. Na tle rynku jest to wynik co najwyżej przeciętny, ponieważ większość urządzeń, w których stosuje się dodatkowe warstwy poszerzające spektrum kolorów, bez trudu osiąga wartości na minimalnym poziomie 90-92%.

Najlepszym trybem fabrycznym w przypadku TCL C855 jest "Film" i to właśnie na nim przeprowadzaliśmy wszelkie testy. Tak jak każdy tryb predefiniowany przez producenta, miał jednak mankamenty, które warto skorygować, by otrzymać obraz maksymalnie zbliżony do tego, co widział producent filmowy. Przyjrzymy się tu charakterystyce kolorów zarówno w materiałach SDR, jak i HDR. Biorąc na tapet te pierwsze, widzimy w balansie bieli zdecydowaną dominantę koloru zielonego, co, jak możecie się domyśleć, dawało nieprzyjemny zielonkawy zafarb na całości obrazu. Przyglądając się bardzo istotnemu wykresowi gammy, odpowiadającemu za kontrastowość obrazu, widzimy spory rozjazd względem referencyjnej linii oznaczonej na poziomie 2.4. Od lewej możemy zaobserwować mocne wybicie się zmierzonej wartości, które w tym miejscu powodowało przekontrastowanie obrazu i zlanie się detali w ciemną plamę. Taki stan rzeczy utrzymywał się dość długo, bo do 20% wartości wykresu, by potem zanurkować pod referencję. To z kolei oznaczało rozjaśnienie obrazu i spory spadek kontrastu. Nieco lepiej tryb fabryczny sprawował się w materiałach HDR, gdyż balans bieli wyglądał całkiem dobrze, z wyjątkiem drugiej połowy, gdzie znów górę wziął kolor zielony. Patrząc na krzywą EOTF, która w odróżnieniu od gammy pokazuje tempo wzrostu jasności, widzimy przede wszystkim dwa błędy: najciemniejsze sceny były za ciemne, a te najjaśniejsze prześwietlone. Co zresztą mogliśmy zaobserwować w scenie z filmu "Pan" w akapicie sprawdzającym HDR telewizora.

Każda rzetelna ocena jakości obrazu musi rozpocząć się od wybrania najbardziej optymalnego, fabrycznego trybu. W przypadku testowanego modelu P7K/P79K, wybór bez wahania padł na tryb „Film”. To właśnie on prezentuje obraz najbliższy intencjom twórców, unikając zarówno przerysowanej jaskrawości trybu dynamicznego, jak i nadmiernego przyciemnienia znanego z ustawień eko. I trzeba przyznać, że jak na urządzenie z tej półki cenowej, fabryczna kalibracja jest zaskakująco przyzwoita, choć nie ustrzegła się kilku potknięć. Najbardziej zauważalnym mankamentem okazał się nie do końca poprawnie ustawiony balans bieli. Lekka dominacja niebieskiej składowej sprawia, że obraz nabiera subtelnie chłodnego, oziębłego charakteru, odbiegając tym samym od wzorcowej neutralności, jaką chciał nam pokazać reżyser. Znacznie lepiej telewizor radzi sobie z odwzorowaniem skali szarości w standardowym zakresie dynamiki – krzywa gamma jest prowadzona niemal wzorowo. Drobne zastrzeżenie można mieć jedynie do najciemniejszych fragmentów obrazu, gdzie delikatne odchylenie od normy powoduje utratę części detali w cieniach. Najpoważniejsze wyzwanie stanowiła natomiast dla oprogramowania TCL interpretacja sygnału HDR, co obrazuje przebieg krzywej EOTF. Telewizor podąża tu własną, dość swobodną ścieżką – najciemniejsze detale są nieproporcjonalnie mocno rozjaśniane, po czym następuje wyraźne spowolnienie we wzroście jasności dla tonów średnich. Na szczęście większość z tych niedoskonałości to problemy natury programowej, które można wyeliminować. Z tą myślą przystąpiliśmy do procesu profesjonalnej kalibracji.

TCL, tak samo jak zdecydowana większość producentów, w swoich telewizorach udostępnia zaawansowane narzędzia do kalibracji. Znajdziemy tu 2- i 20-stopniową punktową regulację skali szarości oraz zaawansowany system zarządzania kolorami. Rezultaty, jak sami widzicie, są bardzo dobre i w materiałach SDR znacząco zbliżyliśmy się do obrazu referencyjnego. Pozbyliśmy się zarówno zielonego zafarbu, jak i problemu z gammą, chociaż tu pozostało niewielkie "kolanko" na samym początku. Trochę gorzej poszło z materiałami HDR, których telewizor TCL C855 nie pozwolił nam odpowiednio wymodelować. Udało się jedynie lekko skorygować krzywą EOTF oraz znacząco poprawić same barwy.

Proces kalibracji okazał się strzałem w dziesiątkę, szczególnie w kontekście treści o standardowej dynamice (SDR). Udało nam się z powodzeniem zniwelować tendencję telewizora do eksponowania chłodnych tonacji, przywracając bieli jej naturalną neutralność. Co więcej, precyzyjna regulacja pozwoliła skorygować drobny błąd w przebiegu krzywej gamma, dzięki czemu najciemniejsze partie obrazu odzyskały właściwą głębię, bez śladu nienaturalnego rozjaśnienia. Efekty są mierzalne i imponujące – w teście ColorChecker zdecydowana większość błędów odwzorowania barw spadła poniżej progu percepcyjnego, osiągając wartość deltaE poniżej 2. To rezultat, którego nie powstydziłyby się znacznie droższe konstrukcje. Niestety, w przypadku treści HDR napotykamy na mur w postaci ograniczeń konstrukcyjnych samego panelu. I chociaż udało nam się doprowadzić kolory do ładu, to specyfika oprogramowania sprawia, że telewizor wciąż na swój własny sposób adaptuje jasność, co widać po uporczywym, niestandardowym przebiegu krzywej EOTF. Podsumowując, kalibracja wnosi ogromną wartość dodaną, ale trzeba być świadomym, że nie przeskoczy ona pewnych fizycznych barier. Lekko podbita czerń, wynikająca z braku lokalnego wygaszania, oraz limitowana jasność szczytowa oznaczają, że treści HDR nie zawsze będą w stanie zaprezentować swój pełen potencjał. To po prostu nie jest główne zadanie tego wyświetlacza; jego prawdziwa siła, zwłaszcza po profesjonalnym strojeniu, leży w seansach materiałów SDR.

Raz jeszcze przyjrzymy się funkcji wygładzania przejść tonalnych, ale tym razem także skalowania obrazu. Ta druga jest istotna przede wszystkim przy oglądaniu materiałów w słabszej jakości, np. niektórych programów telewizyjnych czy starszych filmów. Weźmiemy na tapet funkcję odpowiedzialną za przejścia tonalne. I co ciekawe, tak jak w scenach w poprzednim teście radziła sobie ona znakomicie i wygładziła praktycznie wszystkie niepłynności, tak tutaj miała problemy. Korzystając z menu odpowiedzialnego za działanie tej funkcji, nie stwierdziliśmy, by jakiekolwiek - nawet najmocniejsze - ustawienie pomagało.

Skalowanie obrazu w TCL C855 określamy jako jedno z najlepszych, które mieliśmy okazję testować do tej pory. Obraz jest wyostrzony, ale w sposób, który można by określić jako naturalny dla naszego oka. Nawet drobne, małe gałęzie nie posiadają postrzępionych konturów, a także nie widać białej poświaty wokół postaci, charakterystycznej dla słabszych systemów skalowania.

Po serii surowych ocen, na szczęście przychodzi czas na pochwały, a te należą się procesorowi obrazu TCL AiPQ za jego pracę w dziedzinie cyfrowej obróbki i skalowania treści. Od razu trzeba zaznaczyć, że nie mówimy tu o poziomie znanym z flagowych konstrukcji, niemniej w segmencie cenowym, który reprezentuje P7K/P79K, osiągane rezultaty są więcej niż solidne. Szczególnie dobrze wypada funkcja wygładzania przejść tonalnych, która bardzo skutecznie eliminuje posteryzację, czyli charakterystyczne pasy widoczne często w materiałach o wyższej kompresji, na przykład z serwisu YouTube. Algorytm potrafi zgrabnie usunąć niechciane gradienty, co finalnie wygląda naprawdę dobrze. Równie kompetentnie telewizor radzi sobie z upscalingiem, a więc zadaniem podnoszenia materiałów o niskiej rozdzielczości do standardu 4K. Obraz wynikowy, choć fabrycznie może wydawać się nieco zbyt ostry, na szczęście nie jest problemem. Oprogramowanie pozwala na swobodną regulację tego parametru za pomocą suwaka ostrości, dzięki czemu finalny wygląd można bez trudu dostosować do własnych preferencji.

Maksymalne odświeżanie, jakie jesteśmy w stanie ustawić w TCL C855, wynosi 144 Hz. Naturalnie jest to możliwe tylko i wyłącznie po podpięciu telewizora TCL C855 do bardzo mocnego PC-ta. W innym przypadku będziemy operować na maksymalnym odświeżaniu wynoszącym 120 Hz, które jest zalecane, jeśli chcemy oglądać przede wszystkim sport czy materiały posiadające dużą dynamikę ruchu. Dla osób wymagających wysokiej płynności obrazu producent zaimplementował wielostopniowy upłynniacz ruchu. Został on podzielony na dwa osobne suwaki regulujące ostrość obrazów ruchomych (Redukcja rozmazania) oraz drgania (Redukcja Migotania). Oba suwaki możemy ustawić w zakresie od 0 do 10, przy czym każdy stopień wpływa na stopień upłynnienia, dlatego każdy może znaleźć swój złoty środek. My prezentujemy ustawienie pozwalające na lekkie upłynnienie bez efektu opery mydlanej.

Matryca TCL C855 charakteryzuje się bardzo dobrym czasem reakcji. Jest to istotne tym bardziej, że panele VA często mają problem z tzw. ghostingiem, czyli efektem, gdzie za szybkim obiektem można zauważyć czarną poświatę.

Kwestia płynności i ostrości obrazu w ruchu jest nierozerwalnie związana z fundamentalnym parametrem matrycy, a w przypadku TCL P7K/P79K mamy do czynienia z panelem o natywnym odświeżaniu 60 Hz. Ta specyfikacja już na wstępie definiuje jego możliwości i sprawia, że trudno go jednoznacznie zarekomendować entuzjastom dynamicznych transmisji sportowych. Podczas szybkich ruchów kamery obraz traci na ostrości, a sam panel wykazuje również delikatną tendencję do smużenia, co może być widoczne dla bardziej wrażliwych widzów. Na szczęście nie wszystko w tym aspekcie zostało pozostawione przypadkowi. Producent zaimplementował prosty system upłynniania ruchu, który znajduje swoje zastosowanie przede wszystkim w materiałach filmowych, nagranych w 24 lub 30 klatkach na sekundę. Dzięki dedykowanemu suwakowi użytkownik może samodzielnie zadecydować o finalnym charakterze ruchu – od zachowania w pełni kinowego, lekko skokowego obrazu, aż po uzyskanie bardzo płynnego, niemal teatralnego efektu. Jest to proste, ale skuteczne narzędzie pozwalające dopasować seans do własnych upodobań.

Telewizor TCL C855 został wyposażony w pełnoprawne złącza HDMI 2.1 o pełnej przepustowości 48 Gb/s. Podczas przeprowadzania naszych testów potwierdziliśmy bezproblemowe działanie wszystkich funkcji wchodzących w standard tego złącza. Jak widać, wszystkie checkboxy świecą się na zielono, co z pewnością zostanie docenione przez graczy, zarówno konsolowych, jak i tych korzystających z telewizora jako monitora do komputera. Dodatkowo, telewizor TCL C855 obsługuje zarówno AMD FreeSync, jak i G-Sync od NVIDIA, które można łatwo aktywować w ustawieniach karty graficznej. Osoby posiadające bardzo mocną konfigurację mogą podać do C855 sygnał o częstotliwości 144 Hz, który ten telewizor bez zająknięcia obsługuje. Warto również wspomnieć o implementacji trybu HGIG, który jednak przez mankament trybu "Gra" jest nadmiernie rozjaśniony i ciężko będzie odpowiednio go skonfigurować na planszy. Na szczęście telewizor znakomicie radzi sobie z formatem Dolby Vision.

TCL C855 jako jeden z pierwszych producentów wyposażył swoje telewizory w specjalny pasek GameBar, który pozwala na szeroką zmianę ustawień w "locie", bez konieczności wychodzenia z rozgrywki. Znajdziemy w nim funkcje takie jak dodatkowa siatka celownika, korekcję czerni oraz ustawienia dla osób z niepełnosprawnościami. Na zdjęciu widzimy już kolejną generację tego rozwiązania.

Podsumowując, telewizor TCL C855 będzie idealnym rozwiązaniem dla osób poszukujących ekranu do wszelkiej maści elektronicznej rozgrywki. Dzięki wszystkim funkcjom wspierającym taką rozrywkę, jest on niezwykle angażujący. Należy również podkreślić bardzo niskie opóźnienia wejściowe, niezależnie od wybranych ustawień, w tym z formatem HDR Dolby Vision.

Choć na papierze natywna matryca 4K@60Hz mogłaby sugerować, że TCL P7K/P79K nie jest telewizorem skrojonym pod potrzeby graczy, rzeczywistość okazuje się zaskakująco odmienna. Wręcz przeciwnie, producent zadbał o bogaty pakiet funkcji, które czynią go bardzo przyjaznym kompanem dla konsol nowej generacji. Na pokładzie znajdziemy więc kluczowe technologie, takie jak ALLM, zapewniający automatyczne przełączenie w tryb niskiego opóźnienia, oraz VRR, czyli zmienną częstotliwość odświeżania eliminującą rwanie obrazu. Listę dopełnia wsparcie dla Dolby Vision Gaming oraz prosty, ale funkcjonalny Game Bar. Prawdziwą i niezwykle miłą niespodzianką jest jednak coś innego. Okazuje się, że telewizor bez problemu wspiera sygnał o wysokiej częstotliwości odświeżania 120 Hz, ale w niższych rozdzielczościach – 1080p oraz 1440p. To fantastyczna wiadomość dla posiadaczy konsol, którzy doskonale wiedzą, jak rzadko kiedy gry działają w natywnym 4K przy pełnych 120 klatkach na sekundę. Możliwość wyboru między wyższą rozdzielczością a podwojoną płynnością jest więc niezwykle sensownym kompromisem.

Podsumowując, choć P7k/P79k może nie jest docelowym ekranem dla najbardziej zapalonych, turniejowych graczy, to dla niedzielnego czy okazjonalnego użytkownika konsoli oferuje on pakiet opcji, którego próżno szukać u wielu konkurentów w tej cenie.