LG UR781 vs Haier K85F

W trybie HDR, LG UR781 niestety nie zachwyca jasnością. W testach na pięciu planszach telewizor osiągnął jedynie około 200 nitów, co jest dość niską wartością jak na standard HDR. Jasność ta jest zbliżona do poziomów typowych dla SDR, przez co efekty HDR nie są wystarczająco wyraziste, a obraz może wyglądać mniej imponująco, szczególnie w dynamicznych, jasnych scenach. W trybie HDR ma pewne ograniczenia w oddawaniu kolorów. Oznacza to, że kolory mogą nie być tak intensywne i bogate, jak w telewizorach, które lepiej radzą sobie z pokryciem szerokiej palety barw. W praktyce może to sprawić, że obraz będzie mniej żywy i dynamiczny, a efekty HDR nie będą tak spektakularne, jak można by się spodziewać. Dodatkowo, UR781 LG ma pewne problemy z dokładnym odwzorowaniem kolorów w trybie HDR, co sprawia, że treści mogą wyglądać mniej żywo.

Przejdźmy teraz do jednego z najgorętszych tematów w świecie telewizorów, czyli jakości efektu HDR. W przypadku modelu Haier K85F musimy niestety postawić sprawę jasno: jeśli szukasz sprzętu do oglądania treści w szerokim zakresie dynamiki, powinieneś omijać ten model szerokim łukiem. Głównym problemem jest jego bardzo niska jasność szczytowa, która podczas naszych testów ledwo sięgała 250 nitów. Żeby dać wam lepsze wyobrażenie, co to oznacza – taka wartość jest w porządku do oglądania standardowych materiałów SDR, ale jest absolutnie niewystarczająca, by pokazać jakiekolwiek realne korzyści z HDR. Obraz po prostu nie ma "siły", by wygenerować jasne, efektowne rozbłyski. Wszystkie nasze pomiary i testy na specjalistycznych planszach tylko to potwierdziły. Jakby tego było mało, telewizor słabo radzi sobie również z odwzorowaniem kolorów. W tej budżetowej konstrukcji nie znajdziemy żadnych technologii poszerzających paletę barw, jak chociażby warstwy kropek kwantowych (znanej marketingowo jako "QLED"). W efekcie pokrycie palety DCI-P3, która jest kluczowa dla materiałów HDR, wynosi zaledwie około 80%. W praktyce oznacza to, że obraz będzie nie tylko ciemny, ale też pozbawiony żywych, nasyconych kolorów, które chciał nam pokazać reżyser.

Odwzorowanie barw w LG UR781 w trybie Filmmaker Mode, który mimo iż jest najlepszym trybem dostępnym z fabrycznych ustawień, nie jest wolne od wad. Przede wszystkim, problemem jest balans bieli, gdzie na wykresie zauważono spadki w poziomie koloru niebieskiego. To zjawisko skutkuje przesunięciem barw w stronę odcieni żółtych, co powoduje, że obraz staje się cieplejszy, niż powinien. Takie odchylenie sprawia, że kolory na ekranie nie są naturalnie odwzorowane, co może być zauważalne szczególnie w scenach z białym lub neutralnym tłem. Potwierdzić może to Test Color Checker, który pokazał, że niektóre kolory „uciekają” w inne odcienie, co oznacza, że telewizor LG UR781 nie wyświetla barw zgodnie z rzeczywistością. To zniekształcenie może wpływać na wrażenia wizualne, sprawiając, że sceny filmowe wydają się mniej realistyczne, a detale mogą być wyświetlane w nieodpowiednich barwach, co negatywnie wpływa na ogólną jakość obrazu.

W kwestii kontrastu, analiza wykresu gammy wykazała spadki do poziomu 2,0 , podczas gdy optymalna wartość powinna wynosić 2,4. To oznacza, że telewizor w niektórych scenach może wyświetlać ciemniejsze partie obrazu jaśniej, co obniża ich głębię i dynamikę. Dodatkowo, na krzywej EOTF, która odpowiada za odwzorowanie jasności, zauważono nienaturalne wybicie na początku. To zjawisko może skutkować przesadnym podbijaniem jasności w najjaśniejszych partiach obrazu, co prowadzi do utraty szczegółów w bardzo jasnych scenach.

No dobrze, a jak telewizor radzi sobie z kolorami prosto z fabryki, bez żadnej ingerencji z naszej strony? Haier K85F oferuje cały wachlarz trybów obrazu, takich jak Dynamiczny czy Eko, ale dla każdego, kto chce oglądać filmy zgodnie z intencjami twórców, liczy się w zasadzie tylko jeden: tryb Film. To właśnie na nim skupiliśmy nasze testy i niestety, jego nazwa ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. Obraz na ustawieniach fabrycznych jest bardzo daleki od tego, co moglibyśmy nazwać kinową wiernością i wymaga wielu poprawek. Zacznijmy od balansu bieli, który ma wyraźny niedostatek koloru czerwonego. W praktyce oznacza to, że cały obraz ma chłodny, niebieskawy zafarb. Jeszcze gorzej wygląda kwestia zarządzania jasnością, czyli krzywe gamma (dla SDR) i EOTF (dla HDR). Ich wykres przypomina prawdziwy rollercoaster, co fatalnie przekłada się na wrażenia z seansu. Skutkuje to nienaturalnym przyciemnieniem treści SDR, przez co gubią się detale w cieniach, a z kolei w przypadku HDR – super rozjaśnieniem, które dodatkowo potęguje problem przepaleń. Taka kombinacja, czyli zbyt chłodna biel połączona z chaotyczną jasnością i zbyt dużym nasyceniem koloru niebieskiego, powoduje ogromne błędy w odwzorowaniu barw. Nasze pomiary na specjalistycznej planszy ColorChecker wykazały błędy (Delta E) regularnie sięgające i przekraczające wartości 8-9. Mówiąc prościej: błędy powyżej progu 3 są już z łatwością zauważalne gołym okiem, więc taki wynik oznacza, że kolory na ekranie są po prostu mocno przekłamane.

Po kalibracji odwzorowanie barw w treściach SDR wypada dobrze. Balans bieli został skutecznie poprawiony, co przekłada się na naturalne, zrównoważone odcienie w różnych scenach. Również gamma została dostrojona, co zapewnia bardziej precyzyjne oddanie detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. Dzięki temu telewizor LG UR781 dobrze sprawdza się w codziennym użytkowaniu, oferując solidną jakość kolorów i wyraźne, dobrze zbalansowane obrazy w trybie SDR.

W przypadku treści HDR sytuacja wygląda jednak gorzej. Telewizor LG UR781 nie obsługuje szerokiej palety barw, co ogranicza głębię i bogactwo kolorów, które HDR potrafi zaoferować. Krzywa EOTF odbiega od ideału, co skutkuje nadmiernym uwydatnianiem detali w jasnych partiach obrazu. Niestety, ten zabieg prowadzi do sporych błędów w odwzorowaniu kolorów, co potwierdzają testy na Colour Checker. Dodatkowo, niski poziom jasności panelu jeszcze bardziej wpływa negatywnie na jakość obrazu HDR, powodując, że efekty dynamicznego zakresu nie są w pełni oddane, a kolory wydają się wyblakłe.

Mimo pewnych niedociągnięć w trybie HDR, telewizor zyskał bardzo dużo po kalibracji, zwłaszcza w treściach SDR. Poprawa balansu bieli i gammy znacząco podniosła jakość obrazu, zapewniając bardziej naturalne i spójne odwzorowanie barw. W porównaniu do stanu sprzed kalibracji, różnica jest wyraźna, a telewizor LG UR781 oferuje teraz lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu, szczególnie w standardowym zakresie dynamicznym.

No dobrze, a czy da się coś z tym obrazem zrobić? Czy profesjonalna kalibracja jest w stanie uratować sytuację? Odpowiedź brzmi: i tak, i nie. Trzeba jasno powiedzieć, że pewnych rzeczy nie przeskoczymy. Ograniczenia samej konstrukcji, czyli po prostu słaba matryca i jej wąskie pokrycie kolorów, sprawiają, że o sensownym efekcie HDR możecie zapomnieć – tym nie będziemy wam mydlić oczu. Największym beneficjentem naszych poprawek jest bez wątpienia tryb SDR i to właśnie do oglądania takich treści, po kalibracji, ten telewizor zaczyna mieć sens. Udało nam się na swój sposób okiełznać balans bieli. Co prawda telewizor oferuje tylko podstawową, 2-punktową regulację (a nie precyzyjną, 20-punktową), więc nie jest idealnie, ale z powodzeniem pozbyliśmy się tego nieprzyjemnego, chłodnego "wyziębienia" obrazu. Przede wszystkim jednak ogromną poprawę zanotowaliśmy w kwestii zarządzania jasnością. Krzywa gamma, która wcześniej przypominała rollercoaster, po kalibracji wygląda jak niemal idealnie prosta linia. To znak, że telewizor wreszcie jest w stanie wyświetlić obraz bez jego sztucznego przyciemniania czy rozjaśniania. Wniosek jest prosty: nawet w przypadku tak taniego telewizora, profesjonalna korekta ustawień potrafi zdziałać bardzo dużo i wyciągnąć z niego maksimum możliwości.

Zajmijmy się teraz funkcją wygładzania przejść tonalnych i jej wpływem na ogólną jakość obrazu. Jak ilustruje zdjęcie po lewej stronie, funkcja ta działa wyjątkowo przeciętnie, wybraliśmy poziom "niski", który nie powoduje zwiększenia jakości ale też nie rozmywa ziarna filmowego. Jest możliwość zwiększenia mocy tej funkcji, która pozwa złagodzić tą gradacje jednak trzeba liczyć się z tym, że obraz będzie zbyt zmiękczony w niektórych scenach.

Z kolei, w kwestii skalowania obrazu, telewizor nie prezentuje się wybitnie co może być szczególnie widoczne przy treściach o niższej rozdzielczość. Telewizor LG UR781 stosuje lekkie, sztuczne podbicie ostrości, co sprawia, że obraz wydaje się ostrzejszy, jednak wynika to głównie z nałożenia sztucznych konturów. Dla niektórych użytkowników może to być zaletą, ponieważ preferują bardziej wyraziste, podkreślone detale. Jest to jednak kwestia subiektywna — nie każdemu przypadnie do gustu taki efekt, zwłaszcza jeśli zależy im na bardziej naturalnym wyglądzie obrazu.

Przejdźmy do obróbki cyfrowej i skalowania obrazu, czyli tego, jak Haier K85F radzi sobie z sygnałem o niższej rozdzielczości, np. ze zwykłej telewizji. I tu już na starcie natrafiamy na niezwykle irytującą i zupełnie niezrozumiałą przypadłość – domyślnie włączony overscan. Oznacza to, że telewizor sztucznie powiększa obraz, obcinając jego krawędzie, i to na każdym źródle, nawet 1080p. Aby zobaczyć pełen kadr, trzeba za każdym razem grzebać w ustawieniach ekranu i ręcznie przełączać format na "rozszerzenie do 16:9". To detal, ale diabelnie denerwujący. Samo skalowanie treści do rozdzielczości 4K można określić jednym słowem: poprawne. I w zasadzie tyle. Procesor obrazu nie odbiera obrazowi detali, nie generuje też poszarpanych krawędzi czy innych artefaktów. Po prostu robi swoje, bez żadnych fajerwerków. Jest w porządku, ale nic ponadto. Największym i najbardziej odczuwalnym brakiem w sekcji obróbki cyfrowej jest jednak nieobecność funkcji wygładzania przejść tonalnych. To algorytm, który mógłby w znacznym stopniu zredukować ten denerwujący efekt pasów (banding), o którym pisaliśmy wcześniej. Niestety, producent nie przewidział takiego rozwiązania, skazując nas na oglądanie niedoskonałości matrycy oraz materiałów niskiej jakości w pełnej krasie.

Telewizor LG UR781 oferuje całkiem niezłą płynność w przypadku filmów, dzięki opcji „True Motion”, która pozwala dostosować stopień wygładzania ruchu w skali od 0 do 10. Użytkownik może wybrać, czy chce zachować bardziej tradycyjny, kinowy efekt z delikatnym skokowym ruchem (niższe ustawienia), czy woli bardziej płynny obraz o teatralnym charakterze, który choć nieco odbiega od filmowego standardu, może przypaść do gustu wielu osobom.

W dynamicznych treściach sportowych oraz grach telewizor LG UR781 radzi sobie gorzej. Telewizor posiada matrycę 60hz co ogranicza jego możliwości interpolacji właśnie do tych wartości, w związku z tym można poprawić płynność w filmach ale nie można zredukować smużenia. Dodatkowo brak wsparcia dla 120 Hz i technologii BFI (Black Frame Insertion) powoduje, że szybkie ruchy obiektów stają się rozmyte, a czas reakcji matrycy jest zbyt długi, co wpływa negatywnie na wyrazistość w szybkich scenach. W rezultacie, telewizor może nie sprostać oczekiwaniom graczy oraz fanów sportu, którzy liczą na płynny, wyraźny obraz bez efektu smużenia.

Matryca w modelu K85F pracuje z natywną częstotliwością odświeżania 60 Hz, co już na starcie ustawia pewne oczekiwania co do płynności obrazu. Musimy jednak przyznać, że byliśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni, gdy w menu ustawień znaleźliśmy aż dwa oddzielne suwaki do kontroli ruchu: jeden opisany jako "Redukcja rozmycia", a drugi "De-Judder". Taka hojność w tym segmencie cenowym jest absolutną rzadkością, bo zazwyczaj producenci oferują co najwyżej jedną, wspólną opcję. Niestety, nasz entuzjazm opadł tak szybko, jak się pojawił. Szybko bowiem wyszło na jaw, dlaczego Haier był tak "szczodry" – suwak odpowiedzialny za redukcję rozmycia jest po prostu atrapą. Jego przesuwanie nie przynosi absolutnie żadnego widocznego efektu na ekranie, działa więc tylko jedna z dwóch opcji.

Podczas grania na konsoli, telewizor LG UR781 oferuje kilka istotnych funkcji, które mogą wpływać na wrażenia z rozgrywki, ale ma też pewne ograniczenia. Na plus należy zaliczyć obecność funkcji ALLM (Auto Low Latency Mode), która automatycznie optymalizuje ustawienia obrazu, przełączając telewizor LG UR781 w tryb niskiego opóźnienia, co jest korzystne dla graczy. Telewizor obsługuje również poprawną implementację HGiG, co oznacza, że gry HDR wyglądają tak, jak zostały zaprojektowane przez twórców.

Niestety, brakuje obsługi zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), co może skutkować gorszą płynnością rozgrywki, szczególnie w przypadku bardziej dynamicznych gier. Nie obsługuje także trybu Dolby Vision dla gier, co ogranicza jakość obrazu HDR w grach wykorzystujących ten format. Telewizor posiada matrycę o częstotliwości 60hz w związku z czym nie obsługuje wyższych częstotliwości przy innych rozdzielczościach, takich jak 1080p@120Hz, 1440p@120Hz czy 4K@120Hz, co jest istotnym minusem dla graczy oczekujących płynniejszej rozgrywki przy wyższych rozdzielczościach. Brakuje także obsługi technologii G-Sync, co ogranicza synchronizację obrazu w grach.

Na plus można jednak zaliczyć obecność funkcji Game Bar, która umożliwia szybki dostęp do ustawień dla graczy i ułatwia dostosowanie parametrów obrazu podczas rozgrywki.

Przejdźmy do funkcji dla graczy, choć już na wstępie musimy zaznaczyć – jest to propozycja raczej dla tych "niedzielnych". Producent co prawda chwali się w specyfikacji obecnością złączy HDMI 2.1, co na papierze wygląda imponująco, ale w rzeczywistości jest to w dużej mierze chwyt marketingowy. Co nam bowiem po nowoczesnym złączu, skoro sercem telewizora jest matryca o odświeżaniu 60 Hz? Nie ma ona fizycznej możliwości wyświetlenia sygnału w 120 klatkach na sekundę, nawet w niższych rozdzielczościach, co odbiera portowi HDMI 2.1 jego najważniejszy atut. A szkoda. (Dlatego w naszych testach zaznaczamy to jako złącza HDMI 2.0). Kolejną dziwną przypadłością jest reakcja telewizora na próbę kalibracji HDR z poziomu konsoli. Zmiany ustawień jasności powodują bardzo nienaturalne zachowanie obrazu, co mogłoby sugerować niepoprawną implementację standardu HGiG. Szczerze mówiąc, nie trzeba się tym jednak zbytnio przejmować, bo jak już wielokrotnie pisaliśmy, korzystania z jakichkolwiek treści HDR na tym ekranie po prostu nie polecamy. Żeby jednak nie było tak gorzko, Haier K85F ma też dwa duże i niespodziewane plusy. Pierwszym jest obecność ALLM, czyli automatycznego trybu gry, który przełącza telewizor w tryb niskiego opóźnienia, gdy tylko wykryje podłączoną konsolę. Drugim, jeszcze większym zaskoczeniem, jest wsparcie dla VRR, czyli zmiennej częstotliwości odświeżania. Działa ono co prawda w bardzo skromnym zakresie 48-60 Hz, ale sama jego obecność jest godna pochwały. Dzięki temu obraz w grach potrafi mniej "rwać", co realnie poprawia komfort rozgrywki.