Samsung QN900D Neo QLED 8K Excellence Line vs Samsung QN900F

Telewizor Samsung QN900D na testach syntetycznych bez problemu pokazuje swoje wysokie możliwości w produkcji światła – 1400 nitów to naprawdę imponujący wynik. Pokazał, też te możliwości w pierwszej scenie z filmu "Life of Pi" gdzie widzimy świetny rozbłysk wschodzącego słońca. Jednak ze względu na problemy z algorytmem wygaszania, można tutaj zauważyć pewne problemy. W scenach testowych z filmów "Sicario 2" oraz drugiej scenie z "Life of Pi" wartości te nie są już tak wysokie i wynoszą około 500-600 nitów. Może nie jest to najgorszy wynik wśród telewizorów Mini LED, ale można by wymagać więcej, biorąc pod uwagę cenę telewizora. Mimo to, trzeba pochwalić telewizor za pokrycie szerokiej palety barw DCP P3 na poziomie 96%. Choć istnieją technologie oferujące wyższe wartości, wynik ten jest wciąż zadowalający.

QN900F to naprawdę jasny telewizor – potrafi wygenerować prawie 2000 nitów, a to wartość, która dla większości modeli dostępnych na rynku pozostaje nieosiągalna. Ale sama możliwość osiągnięcia takiej jasności to nie wszystko – liczy się jeszcze to, czy telewizor potrafi z niej dobrze korzystać. I tu nie zawsze jest idealnie. Nasze testy na filmowych planszach pokazały, że w scenach takich jak te z Życie Pi czy The Meg QN900F potrafi naprawdę błysnąć – dosłownie i w przenośni. W takich momentach jego największa zaleta, czyli jasność, robi ogromne wrażenie. Jednak w bardziej wymagających scenach zaczynają się schody – podobnie jak przy ocenie kontrastu. Kiedy na ekranie pojawiają się mniejsze, jasne elementy, telewizor często ma problem z decyzją: czy je uwypuklić kosztem czerni, czy może zachować głęboką czerń, ale stonować jasność. Efektem tego są sytuacje, gdzie np. w filmie Sicario 2 jasność spadła do zaledwie 200 nitów, przez co detale były ledwo widoczne. Algorytmy wygaszania mogłyby być zdecydowanie lepsze, jak na telewizor tej klasy.

Telewizor QN900D oferuje tryb Filmmaker, który został stworzony z myślą o oglądaniu filmów w jak najbardziej naturalny sposób, jednak tryb ten nie jest pozbawiony pewnych błędów. Dla treści HD balans bieli wykazuje dominację koloru czerwonego i niebieskiego, co sprawia, że obraz wpada w różowe odcienie. Z kolei dla treści 4K HDR sytuacja jest odwrotna – spadek poziomu niebieskiego i czerwonego powoduje ocieplenie scen i przesunięcie kolorów w żółte odcienie. Potwierdzają to testy Color Checker, które wyraźnie pokazują, że próbki barw uciekają w tę stronę.

Jeśli chodzi o jasność i związany z nią kontrast, to gamma jest mocno zaburzona. Największym problemem jest wyraźny skok na początku wykresu, który oznacza, że ciemne detale są nadmiernie rozjaśnione, a obraz traci głębię w najciemniejszych partiach - jest to spowodowane strefowym wygaszaniem. Dla materiałów 4K HDR krzywa EOTF wygląda całkiem nieźle, jednak pozostaje poniżej poziomu referencyjnego, wpywając na ogólną dynamikę obrazu.

Testując QN900F w trybie Filmmaker, szybko dało się zauważyć charakterystyczne cechy obrazu mimo tego, że jest to tryb stworzony z myślą aby oddać wizję reżysera. Balans bieli nie był idealny – telewizor miał wyraźne ubytki w kolorze niebieskim. To sprawiało, że cała scena nabierała cieplejszego tonu, jakby ktoś nałożył na obraz delikatny filtr w odcieniach żółci i pomarańczu. W filmach, gdzie dominują jasne ujęcia – na przykład sceny w śniegu czy przy mocnym świetle dziennym – dawało to wrażenie lekkiego ocieplenia, które nie zawsze oddaje zamysł reżysera. Drugim zauważalnym elementem było zarządzanie jasnością. QN900F potrafił czasami rozjaśnić obraz bardziej, niż było to potrzebne. Wyglądało to tak, jakby ekspozycja została nieco „podciągnięta”, przez co scena traciła na naturalności. Cienie bywały zbyt płytkie, a kontrast delikatnie osłabiony. Nie są to błędy dyskwalifikujące, ale jak na telewizor z tej półki cenowej widać, że tryb Filmmaker nie został dopracowany w stu procentach. Szczególnie widać to wtedy, gdy zestawimy jego obraz z tym co było widać po kalibracji ekranu.

Po kalibracji tryb Filmmaker można rzeczywiście nazwać godnym swojej nazwy. Balans bieli zarówno dla treści HD, jak i 4K HDR został znacznie poprawiony, dzięki czemu kolory są bardziej naturalne i spójne. Obraz zyskał na realizmie, a różowe odcienie w treściach HD zostały skutecznie wyeliminowane, podobnie jak żółta poświata w treściach 4K HDR. Dzięki kalibracji telewizor oferuje teraz znacznie lepsze odwzorowanie kolorów, pozytywnie wpływając na wrażenia z oglądania.

Jeśli chodzi o jasność, sytuacja z gammą jest teraz odwrotna – na początku wykresu widoczny jest wyraźny spadek, co sprawia, że najciemniejsze detale stają się trudniejsze do dostrzeżenia. Krzywa EOTF dla treści 4K HDR pozostała bez większych zmian i wciąż jest poniżej poziomu referencyjnego, co oznacza, że telewizor nadal ma trudności z utrzymaniem odpowiedniej jasności. Jest to związane z agresywnym algorytmem wygaszania, który wpływa na ogólną jasność obrazu. Widać jak telewizor walczy o utrzymanie wysokiej jasności albo idealnej czerni.

Mimo ograniczeń związanych z lokalnym wygaszaniem, telewizor Samsung QN900D zyskał na jakości odwzorowania kolorów, co potwierdzają wyniki testu Color Checker – próbki barw są teraz znacznie bliżej wzorców sprawiając, że obraz jest bardziej naturalny i przyjemny dla oka.

Po kalibracji udało nam się zniwelować błędy w balansie bieli i wyrównać je do poziomu, który można uznać za akceptowalny. Nie jest idealnie, ale zdecydowanie lepiej niż na ustawieniach fabrycznych. Większość błędów kolorystycznych mieści się teraz w granicy deltaE 2–3, więc w praktyce nie powinny rzucać się w oczy podczas codziennego oglądania. Największą poprawę widać jednak w tym, jak telewizor zarządza jasnością w treściach SDR. Cienie i detale nie są już spłaszczone, przez co obraz zyskał głębię i naturalność. Jeśli chodzi o materiały 4K HDR – kolory same w sobie przestały być problemem, ale nadal można zauważyć pewne niedoskonałości technologii Mini-LED. QN900F ma tendencję do zbyt mocnego przygaszania najmniejszych, jasnych elementów, co sprawia, że czasem mogą one zniknąć z pola widzenia. Trzeba jednak dodać, że jest to o wiele lepsze rozwiązanie niż podbijanie całego ekranu, które psułoby kontrast. To raczej cecha tej technologii niż typowa wada, ale warto mieć ją na uwadze. Efekty kalibracji są naprawdę bardzo dobre.

Płynność przejść tonalnych w materiałach o niższej jakości prezentuje się świetnie – funkcja Redukcja szumu bardzo skutecznie wygładza przejścia tonalne, jednocześnie pozbywając się ziarna filmowego. Choć usunięcie ziarna nie zawsze jest pożądane, to generalnie efekt końcowy wygląda bardzo estetycznie, szczególnie dla osób preferujących czystszy obraz.

Jeśli chodzi o upscaling, czyli skalowanie obrazu, QN900D pokazuje ogromne możliwości nowego procesora z technologią AI. Zdjęcia i materiały w niższej rozdzielczości są skalowane z zachowaniem wielu szczegółów – przykładowo, zdjęcie z modelką prezentuje się świetnie, pozbawione zbędnych poszarpanych krawędzi, a gałęzie w tle nie są nadmiernie ząbkowane.

Jeśli chcielibyśmy pozbyć się niepłynnych przejść tonalnych, które potrafią irytować np. podczas oglądania YouTube’a, możemy skorzystać z funkcji o nazwie redukcja szumu. Działa ona naprawdę skutecznie – usuwa problemy z łączeniem kolorów kiedy ustawimy ją na poziom Standardowy. Jak w większości telewizorów Samsunga, wiąże się to jednak z kompromisami. Choć nie zauważyliśmy, by funkcja ta mocno wpływała na strukturę przedmiotów w obrazie, to niestety dość agresywnie reaguje na ziarno filmowe. Większości osób taki efekt się spodoba – szumy zostają po prostu usunięte – ale jeżeli ktoś szuka obrazu możliwie najbliższego referencyjnym ustawieniom, wtedy zdecydowanie zalecamy wyłączyć tę opcję.

Jeśli chodzi o skalowanie, czyli radzenie sobie z treściami bardzo niskiej jakości, QN900F wypada naprawdę dobrze. Na testowej planszy z modelką obraz wyglądał czytelnie, z jedynie delikatnym ząbkowaniem, które nie powinno przeszkadzać większości widzów. Trzeba jednak wspomnieć o jednym problemie – telewizor miewa kłopoty z tzw. overscanem, przez co starsze treści mogą być lekko przycięte. Może się to objawiać np. znikającymi napisami na dole ekranu.

Samsung QN900D to obecnie najszybszy telewizor na świecie – dosłownie. Częstotliwość odświeżania 240 Hz w rozdzielczości 4K to niesamowita wartość, którą z pewnością docenią gracze PC. Jeśli chodzi o fanów kina, również nie będą zawiedzeni – Samsung w ustawieniach wyrazistości obrazu oferuje 10-stopniową skalę, która pozwala dostosować obraz. Możemy wybrać, czy telewizor ma oferować bardziej płynny, teatralny efekt przy najwyższych ustawieniach, czy bardziej kinowy, z widoczną klatką, przy najniższych ustawieniach.

Tutaj naprawdę nie ma się do czego przyczepić – QN900F wygląda bardzo dobrze, jeśli chodzi o ruch. Dzięki matrycy 165 Hz w 4K można śmiało powiedzieć, że ten telewizor nadaje się zarówno do oglądania sportu, jak i do grania. Kluczową rolę odgrywa tutaj upłynniacz ruchu. Działa rewelacyjnie – nie tylko przy transmisjach sportowych, gdzie potrafi zniwelować smużenie i drgania obrazu, ale też w grach, gdzie animacja staje się wyraźniejsza i bardziej płynna. No i oczywiście, jeśli ktoś lubi eksperymentować przy filmach – też ma taką możliwość. W niższych ustawieniach widać lekką ziarnistość i charakter filmowy, w wyższych wchodzi już efekt opery mydlanej. Czyli każdy może dobrać obraz pod swoje preferencje, a telewizor ma na to zapas mocy.

Samsung QN900D to telewizor, który oferuje świetną kompatybilność z konsolami oraz szereg funkcji, które docenią gracze. Posiada 4 porty HDMI 2.1, choć niestety bez pełnej przepustowości 48 Gb/s. Mimo to, dla przeciętnego użytkownika jest to więcej niż wystarczające. Dodatkowo telewizor obsługuje Automatyczny Tryb Gry (ALLM) oraz zmienną częstotliwość odświeżania (VRR), co oznacza płynniejszy obraz i brak efektu rozrywania ekranu podczas dynamicznej rozgrywki. Na uwagę zasługują również technologie G-Sync i FreeSync, które zapewniają optymalną współpracę z konsolami i komputerami wyposażonymi w odpowiednie karty graficzne, minimalizując efekt stutteringu i zapewniając płynny obraz.

Jedną z unikalnych cech dostępnych tylko w telewizorach Samsunga jest aplikacja Xbox Game Pass, która pozwala na streaming gier bez potrzeby posiadania konsoli. Jest to bardzo wygodne rozwiązanie, które pozwala cieszyć się ulubionymi grami bez konieczności zakupu dodatkowego sprzętu. Dodatkowo QN900D posiada Game Bar – specjalny panel umożliwiający szybki dostęp do ustawień związanych z grami, co sprawia, że konfiguracja trybu gry jest szybka i intuicyjna.

Kolejną ciekawą funkcją jest funckja o nazwie Auto Motion Plus Game, czyli specjalny tryb upłynniacza ruchu, który potrafi zwiększyć liczbę klatek na sekundę (Działa maksymalnie dla sygnału 4K@60Hz). Co ważne, nie powoduje to znaczącego wzrostu opóźnienia (input laga), dzięki czemu gracz może cieszyć się zarówno większą płynnością obrazu. Wszystkie te funkcje sprawiają, że Samsung QN900D to doskonały wybór dla osób, które szukają telewizora do gier o najwyższych możliwych parametrach.

Tutaj naprawdę jest dobrze. QN900F oferuje pełen zestaw funkcji, jakich oczekiwalibyśmy od topowego telewizora do grania – mamy VRR, ALLM, Game Bar, a także aplikacje do grania w chmurze. Największym wyróżnikiem jest jednak autorski upłynniacz, który działa także w grach i – co ważne – nie dodaje zauważalnych opóźnień. To coś, czego nie znajdziemy u innych jego konkurentów.

Niestety, jest też coś niepokojącego. W tym roku Samsung najwyraźniej coś namieszał w swoich telewizorach. Podczas testu QN900F przed jego aktualizacją posiadał funkcję HGIG, która pozwalała idealnie dopasować ustawienia HDR pod konsolę. Jednak zgodnie z naszymi procedurami zawsze aktualizujemy sprzęt do najnowszej wersji – żeby dać producentowi szansę na naprawę niedociągnięć. A tutaj… wyszło odwrotnie.

Po aktualizacji funkcja HGIG zniknęła z menu, przez co poprawna konfiguracja konsoli pod HDR stała się praktycznie niemożliwa. Miał być komplet – 165Hz, cztery złącza HDMI 2.1, pełny pakiet gamingowy… a niestety wyszła mała wpadka. A szkoda.