Sony Bravia 8 (XR80) vs LG OLED C5

Sony Bravia 8 radzi sobie przyzwoicie pod względem jasności efektu HDR. Maksymalna jasność na poziomie 880 nitów jest zadowalająca i pozwala cieszyć się dobrze oddanymi efektami świetlnymi w większości scen. W testowanych fragmentach filmów Life of Pi oraz Sicario 2 telewizor prezentuje się naprawdę dobrze, oferując żywe i szczegółowe obrazy, które w pełni oddają atmosferę tych produkcji.

Większe wyzwanie stanowi jednak scena z filmu The Meg, w której ekran jest w całości bardzo jasny. W takich sytuacjach widać ograniczenia technologii OLED, ponieważ telewizor traci na jasności, a wartość wynosi około 450 nitów. Taki spadek jest mniej satysfakcjonujący, zwłaszcza gdy cała scena wymaga intensywnego oświetlenia. Mimo tych ograniczeń Sony Bravia 8 nadal pozostaje konkurencyjnym modelem, oferując doskonałe pokrycie palety barw DCI-P3 oraz pokrycie standardu BT.2020 na poziomie 74%. Dzięki temu kolory są bogate, a szczegóły precyzyjne, co znacząco wpływa na jakość odbioru treści HDR i czyni oglądanie przyjemnym doświadczeniem.

LG C5 w końcu robi to, na co czekaliśmy od lat w serii C – przekracza 1000 nitów jasności! To spora zmiana względem poprzednich modeli z serii, a zarazem bardzo ważna – bo właśnie wokół takiej luminancji tworzy się dziś większość treści HDR na platformach streamingowych. Obraz w końcu ma odpowiedni „blask”, a detale w światłach wyglądają tak, jak powinny nawet bez użycia dynamicznych metadanych. Są jednak sceny, w których C5 jak więkoszość telewizorów OLED ma pewne problemy. Szczególnie gdy ekran musi rozświetlić się w całości. W naszych sekwencjach testowych, jak jasna plansza z filmu The Meg, jasność wyraźnie spada. Nie zrozumnie nas źle, wynik ten nie jest zły, to bardziej przypomnienie, że technologia OLED ma nadal swoje ograniczenia. Z roku na rok coraz mniejsze, ale nadal.

Natomiast, co z kolorami? Są bardzo dobre. Choć C5 nie dorównuje OLED-om z matrycami QD-OLED czy Tandem RGB, to pokrycie palety DCI-P3 na poziomie 97% czy 73% BT.2020 zadowoli nawet bardziej wymagających widzów. Kolory są nasycone, naturalne i bardzo spójne w materiałach HDR.

Najlepszym trybem fabrycznym dostępnym na telewizorze Sony Bravia 8 jest IMAX Enhanced, który zapewnia najbardziej kinowe wrażenia, choć nie jest on ustawiony idealnie. Telewizor stara się jak najwierniej odwzorować kinowe ustawienia, jednak pewne niedociągnięcia są zauważalne. Zaczynając od balansu bieli, zarówno dla materiałów SDR, jak i 4K, można dostrzec wyraźną dominację koloru niebieskiego. Powoduje to, że obraz wydaje się zbyt zimny, odbierając mu naturalność. Testy z użyciem Colour Checker pokazują, że kolory przesuwają się w stronę chłodniejszych odcieni, co może wpływać na mniejszą precyzję odwzorowania barw i sprawia, że obraz jest mniej realistyczny.

Jeśli chodzi o charakterystykę jasności i kontrast. gamma wykazuje duży spadek na końcu wykresu. Oznacza to, że ciemne detale mogą być zbyt przyciemnione a jasne elemty zbyt rozjaśnione, przez co tracą subtelność i stają się mniej widoczne. Jak widać na niebie - na zdjęciu porównawczym. Z kolei krzywa EOTF jest mocno powyżej wartości referencyjnej powodując, że jasne elementy obrazu są zbyt intensywne. W rezultacie, użytkownicy mogą odczuwać nienaturalność obrazu, a jasne partie mogą stracić szczegóły, negatywnie wpływając na ogólną jakość odbioru.

LG C5, podobnie jak inne testowane przez nas telewizory, został sprawdzony w najlepszym możliwym trybie fabrycznym – a tym pozostaje Filmmaker Mode. I tu mamy dobre wieści: w materiałach SDR LG po raz kolejny wykonało kawał solidnej pracy. Balans bieli oraz odwzorowanie kolorów już po wyjęciu z pudełka są na bardzo wysokim poziomie. Większość błędów – zarówno w balansie, jak i w teście kolorów (Colour Checker) – nie przekraczała wartości ΔE 3, czyli progu, powyżej którego różnice stają się widoczne gołym okiem. Takie ustawienia fabryczne chciałoby się widzieć w znacznie większej liczbie telewizorów!

Sytuacja wygląda jednak inaczej w przypadku treści HDR, czyli tych, dla których seria C została tak naprawdę stworzona. Tu C5 wypada już słabiej. Zbyt duży udział koloru niebieskiego w balansie bieli powoduje, że obraz sprawia wrażenie wyraźnie ochłodzonego – co wpływa choćby na nienaturalnie blade odcienie skóry czy nieco przesuniętą tonację całej sceny. Na szczęście LG udostępnia bardzo precyzyjne narzędzia do kalibracji, a my – jak zawsze – z nich skorzystaliśmy.

Proces kalibracji telewizora Sony Bravia 8 przyniósł znaczące poprawy w jakości obrazu. Balans bieli został wyraźnie poprawiony, zarówno dla treści SDR, jak i 4K HDR, z minimalnymi błędami w środkowej części wykresu. Gamma okazała się jednym z największych beneficjentów kalibracji – pozbawiono ją całkowicie wcześniejszych spadków, co znacząco wpłynęło na stabilność jasności i lepsze odwzorowanie szczegółów w ciemnych partiach obrazu. Krzywa EOTF została również wyrównana, dzięki czemu jasne elementy obrazu stały się bardziej naturalne, a cała dynamika tonalna jest teraz bardziej wyważona.

Największą uwagę należy jednak zwrócić na odwzorowanie kolorystyczne, gdzie mimo kalibracji wciąż występują pewne problemy. Sony w tym modelu zrezygnowało z zastosowania systemu CMS, który pozwala bardzo precyzyjnie sterować kolorami. W związku z tym test Colour Checker dla materiałów 4K nadal pokazuje istotne błędy w próbkach kolorystycznych. Mimo tych trudności, zalecamy przeprowadzenie kalibracji, ponieważ efekty są zauważalne i w znaczący sposób podnoszą jakość obrazu, szczególnie w zakresie jasności i kontrastu.

Musimy uczciwie przyznać – w przypadku LG C5 naprawdę niewiele trzeba było, by uzyskać obraz niemal idealny. Po przeprowadzeniu kalibracji udało się osiągnąć zgodność z ekranami referencyjnymi na poziomie, który robi wrażenie nawet na tle znacznie droższych modeli. Obraz po naszej korekcie prezentuje się dokładnie tak, jak chcieliby tego twórcy filmów i seriali – bez przekłamań kolorystycznych z naturalną głębią i subtelną plastyką. LG w tym roku wykonało świetną robotę, jeśli chodzi o fabryczne ustawienia i potencjał do kalibracji. Chapeau bas!

Płynność przejść tonalnych w materiałach niskiej jakości w Bravia 8 wypada słabo. Niestety zabrakło funkcji łagodnej gradacji (była dostępna w poprzednich modelach), co jest dużym minusem. Funkcja cyfrowej redukcji zakłóceń potrafi nieźle poprawić przejścia tonalne, jednak ma też tendencję do usuwania niektórych detali, takich jak chmury w scenach z filmu Marsjanin a to nie wszystkim przypadnie do gustu. Jeżeli chodzi o obróbkę cyfrową, telewizor Sony XR80 radzi sobie całkiem dobrze. Modelka w scenach testowych została pokazana bez wyraźnych błędów, a gałęzie w tle nie są nadmiernie poszarpane. To pokazuje, że Bravia 8 jest w stanie dobrze przetwarzać złożone detale obrazu o niskiej rozdzielczości.

LG C5 radzi sobie z materiałami niższej jakości naprawdę bardzo dobrze. Jednym z głównych problemów, z jakimi borykały się starsze WOLED-y, była posteryzacja – czyli niechciane „schodki” w przejściach kolorów. C5 korzysta z systemowej funkcji wygładzania tych przejść, która działa zaskakująco skutecznie. Efekt pasów zostaje niemal całkowicie wyeliminowany, a obraz zyskuje na spójności. W porównaniu do ubiegłorocznego modelu mamy wrażenie, że funkcja ta działa minimalnie słabiej – ale dobra wiadomość jest taka, że nie narusza ona struktury obrazu. Filmowe ziarno, faktury czy detale pozostają na ekranie – nic nie zostaje wygładzone na siłę.

C5 świetnie radzi sobie również z podbijaniem jakości starszych nagrań. Dzięki procesorowi α9 Gen6 (8-gen) "skalowanie do 4K" wypada naprawdę solidnie. Obraz jest czysty, szczegóły wyraźne, a jedynym drobnym mankamentem może być delikatnie widoczne ząbkowanie w niektórych krawędziach. Nie ma tu jednak problemu z overscanem – obraz nie jest sztucznie przycinany ani przesuwany, co jest sporym plusem i nadal nie jest oczywistością.

Sony Bravia 8 oferuje maksymalną częstotliwość odświeżania wynoszącą 120 Hz, co stanowi podstawę do płynnego oglądania dynamicznych materiałów, takich jak sport i gry. Dzięki temu ruchy są ostre i płynne. Dla bardziej wymagających użytkowników telewizor Sony XR80 został wyposażony w zaawansowany system upłynniania ruchu, który dzieli się na trzy segmenty: Gładkość (Film), Gładkość (Kamera) oraz Czystość. Pierwsze dwa odpowiadają za regulację stopnia rozmycia i upłynnienia obrazu. Trzecia opcja, dotycząca czystości, zostanie szerzej opisana poniżej. Każdy z parametrów można dostosować do własnych preferencji, co pozwala znaleźć optymalne ustawienie, dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkownika.

LG C5 został wyposażony w matrycę 144 Hz, a to w połączeniu z praktycznie zerowym czasem reakcji pikseli OLED-a sprawia, że mamy do czynienia z jednym z najlepszych ekranów do oglądania dynamicznych treści. Nieważne, czy chodzi o sport, szybkie gry czy po prostu akcję – obraz jest ostry jak brzytwa.

A co z filmami w 24 klatkach? LG też o tym pomyślało. Wbudowany upłynniacz "TruMotion" pozwala dostosować obraz pod własne preferencje. Suwak „de-judder” pozwala zwiększyć płynność w filmach, a „de-blur” delikatnie redukuje smużenie – choć uczciwie mówiąc, i tak jest ono tutaj niemal niewidoczne.

Sony Bravia 8 znacząco poprawiła swoje możliwości w zakresie współpracy z konsolami w porównaniu do wcześniejszych modeli. Telewizor wspiera zmienną częstotliwość odświeżania (VRR), co eliminuje rozrywanie obrazu, oraz obsługuje synchronizację z kartami graficznymi, zapewniając płynność obrazu. Tryb automatycznego niskiego opóźnienia (ALLM) obniża input lag, co jest kluczowe w dynamicznych grach. Dolby Vision z niskim opóźnieniem dodatkowo zapewnia imponujące efekty HDR, które świetnie wyglądają podczas rozgrywki.

Telewizor Sony XR80 posiada również funkcję Game Bar, która pozwala na szybki dostęp do ustawień i monitorowania parametrów podczas gry. Ciekawą opcją jest możliwość włączenia wirtualnego celownika na ekranie, co może stanowić niewielką przewagę w grach strzelankowych.

Minusem jest brak obsługi rozdzielczości 1440p@120hz, która mogłaby ułatwić grę użytkownikom komputerów z mniej wydajnymi kartami graficznymi. Dodatkowo telewizor Sony XR80 posiada jedynie dwa porty HDMI 2.1, z których jeden zwykle wykorzystywany jest do podłączenia systemu audio przez eARC, ograniczając liczbę wolnych złączy do podłączenia konsol nowej generacji.

LG C5 to telewizor stworzony z myślą o graczach – i nie ma w tym ani grama przesady. Trudno się tu do czegokolwiek przyczepić. Mamy odświeżanie 144 Hz, pełne wsparcie dla VRR, ALLM i aż cztery porty HDMI 2.1 o pełnej przepustowości 48 Gb/s. Dla osób, które mają w jednym pomieszczeniu Xboxa, PS5, Nintendo i jeszcze gamingowego peceta – żadnych ograniczeń, wszystko można podłączyć bez kombinowania.

Konfiguracja HDR pod gry również nie sprawia problemów. Telewizor poprawnie obsługuje tryb HGiG, który pozwala uzyskać obraz zgodny z intencją twórców. Dla chętnych jest też Dolby Vision w wersji Gaming, choć MY nadal rekomendujemy HGiG jako najbardziej przewidywalny i „czysty” wariant HDRu w grach.

Na pokładzie nie zabrakło też Game Bara, czyli „centrum dowodzenia” dla gracza. Wszystko, co najważniejsze, od ustawień VRR, przez tryby obrazu, po informacje o liczbie klatek – mamy pod ręką. Interfejs jest prosty, czytelny. Może i wygląda jak z kosmicznego symulatora, ale spełnia swoją rolę i po prostu działa; tak, jak powinien.

C5 to naprawdę kompletny zestaw dla każdego gracza.