TCL C655 Pro vs Sony BRAVIA 5 (XR5)

W kategorii jakości efektu HDR telewizor TCL 655 PRO pokazuje niezłe możliwości, osiągając 550 nitów szczytowej jasności. Dzięki temu można cieszyć się efektami HDR, co świetnie widać na przykładzie scen takich jak pierwsza z filmu Life of Pi czy ostatnia plansza z The Meg. Niemniej jednak, ograniczona liczba stref wygaszania powoduje pewne problemy. Choć w jasnych scenach telewizor prezentuje się lepiej niż jego niższy model, to w bardziej wymagających scenach, jak druga i czwarta scena z Sicario 2, radzi sobie gorzej. Algorytm wygaszania dąży do uzyskania głębokiej czerni, jednak kosztem jasności – co w tych momentach powoduje spadek jasności nawet o połowę. W tych trudniejszych scenach z małymi elementami, trudno szukać jakiś pochwał a efekt HDR przypomina raczej SDR. Mimo wszystko na pochwałę zasluguje pokrycie palety barw, które, podobnie jak w wersji bez dopisku PRO, jest na bardzo dobrym poziomie.

Patrząc na podobne wyniki w zakresie czerni i kontrastu, spodziewaliśmy się równie stabilnej formy jak w zeszłorocznym modelu jeżeli chodzi o treści HDR. Niestety – i to trzeba powiedzieć wprost – tutaj pojawił się regres, którego trudno nie zauważyć. Paradoks polega na tym, że sama jasność szczytowa Bravii 5 potrafi robić wrażenie: w naszych testach syntetycznych telewizor wyciągnął około 1000 nitów w HDR. Brzmi świetnie, prawda? Problem w tym, że ta moc nie zawsze ma realne przełożenie na wszystkie sceny filmowe. Gdy na ekranie pojawiają się drobne, punktowe elementy, coś, co w przypadku Sony zazwyczaj było dopracowane z chirurgiczną precyzją, tym razem wyraźnie kuleje. Algorytmy starają się zachować głęboką czerń wokół małych obiektów, ale efekt uboczny jest taki, że detale bywają przygaszone do tego stopnia, że stają się ledwo widoczne. Wystarczy przywołać przykład filmu Sicario 2 – tam w niektórych scenach niewielkie źródła światła praktycznie ginęły, jakby ktoś zakrył je ciemną folią.

Oczywiście nie wszystko wygląda tak dramatycznie. W prostszych, jaśniejszych scenach, w których obraz wypełniony jest większą ilością światła, Bravia 5 pokazuje, że potrafi błyszczeć: dosłownie i w przenośni. Wtedy telewizor osiąga wartości w zakresie 600–800 nitów, co widzieliśmy zarówno w testach syntetycznych, jak i podczas seansów filmowych. Wrażenie jest naprawdę pozytywne, jasność dodaje dynamiki, a kolory prezentują się żywo i świeżo. Pozostaje jednak pewien dysonans. Czujemy lekkie zmieszanie, bo ewidentnie coś poszło nie w tę stronę, w którą powinno. Postęp technologiczny – większa ilość stref, większa moc podświetlenia – nie został wsparty tak dopracowanym zarządzaniem obrazem, jakie zwykle kojarzymy z Sony. Na szczęście są elementy, które nie zostały pogorszone, a wręcz stoją na bardzo wysokim poziomie. Mowa o odwzorowaniu barw. Dzięki zastosowaniu filtra PFS, pokrycie palety kolorów jest znakomite – około 97% DCI-P3 i 75% BT.2020. To wartości, które pozwalają na naprawdę szerokie odwzorowanie barw, nadające filmom naturalność i filmowy charakter.

Każdy z naszych testów telewizorów przeprowadzany jest w trybie filmowym, który zazwyczaj oferuje najlepsze odwzorowanie barw. Mimo to nawet ten tryb nie jest wolny od problemów, jak zauważyliśmy w modelu TCL 655 PRO.

W przypadku treści HD balans bieli wyraźnie przesuwa się w stronę czerwieni, a efekt ten staje się szczególnie widoczny na scenie z Gwiezdnych Wojen, gdzie białe elementy scenerii nabierają różowego odcienia. Dla materiałów 4K HDR sytuacja wygląda lepiej, ale widoczna jest tendencja do nadmiernego podkreślania koloru niebieskiego. W rezultacie obraz może sprawiać wrażenie sztucznej ostrości, co okazuje się mało komfortowe dla oka w dłuższej perspektywie. Charakterystyka jasności również pozostawia wiele do życzenia. Wykres Gamma wskazuje na poważne trudności z nadmiernym rozjaśnianiem, przez co całość prezentuje się wyblakle. Dodatkowo, krzywa EOTF ujawnia duże problemy z reprodukcją bardzo małych elementów – są one nadmiernie przygaszone, jak szczegółowo opisaliśmy w akapicie dotyczącym efektów HDR.

Sony Bravia 5 testowaliśmy oczywiście w najlepszym możliwym trybie, czyli Filmowym. Już z pudełka daje on najbardziej naturalne kolory, zdecydowanie lepsze niż cokolwiek, co oferują tryby „eko” czy „dynamiczny”, które bardziej nadają się na wystawę sklepową niż do salonu. Jednak sam tryb Filmowy nie oznacza jeszcze, że zawsze możemy liczyć na kinową jakość obrazu. W treściach SDR właściwie nie mieliśmy większych zastrzeżeń – lekko ocieplony balans bieli sprawiał, że sceny nabierały nieco złocistego tonu, ale nie było to nic, co kłułoby w oczy. Problem pojawił się jednak przy materiałach HDR. Tutaj odwzorowanie kolorów wyglądało po prostu źle. Balans bieli był mocno rozjechany – z nadmiarem niebieskiego i wyraźnym brakiem czerwieni. Momentami przypominało to wręcz tryb sklepowego „super jaskrawego obrazu”, gdzie wszystko jest prześwietlone i sztucznie podbite.

Taki stan rzeczy sprawiał, że zarządzanie jasnością również wydawało się zbyt agresywne. Wykres EOTF jasno pokazał, że telewizor ma problem z prześwietlaniem wielu scen prosto po wyjęciu z pudełka. I choć wiemy, do czego zwykle zdolne są telewizory Sony, tutaj trudno było pozostać obojętnym – dlatego szybko zdecydowaliśmy się sięgnąć po kalibrację.

Po kalibracji telewizora TCL 655 PRO zauważalna jest wyraźna poprawa w balansie bieli, gdzie udało się całkowicie wyeliminować tendencję do nadmiernego zaróżowienia ekranu, co wcześniej było widoczne w trybie fabrycznym. Obraz nabrał bardziej naturalnych tonów, szczególnie w białych i jasnych elementach, co pozytywnie wpływa na ogólny odbiór obrazu. Jeśli chodzi o charakterystykę jasności, wykres Gamma również uległ poprawie – ekran nie jest już nadmiernie rozjaśniony, co wcześniej sprawiało, że obraz wyglądał na wyblakły. Mimo to, nadal występują pewne problemy z krzywą EOTF, które trudno wyeliminować ze względu na konstrukcję telewizora i jego ograniczoną liczbę stref podświetlania. Te ograniczenia nie pozwalają uzyskać idealnych wyników w tej kwestii. Jednak mimo tego drobnego mankamentu, ogólny efekt po kalibracji jest naprawdę znakomity, zapewniając wysoką jakość obrazu i bardzo dobre odwzorowanie kolorów.

Po kalibracji sytuacja zmieniła się diametralnie. Udało nam się zestroić balans bieli tak, że całe sceny zaczęły wyglądać bardziej naturalnie, a obraz nabrał spójności i elegancji. W HDR pozbyliśmy się wreszcie tego niechcianego efektu przepaleń, który wcześniej psuł niektóre ujęcia. Nagle okazało się, że Bravia 5 potrafi wyciągnąć z filmów znacznie więcej niż sugerował pierwszy kontakt „prosto z pudełka”. Owszem, jeśli przyjrzymy się wykresom i porównamy je z wzorcami, można dostrzec, że początek krzywej EOTF delikatnie ucieka poza linię odniesienia. To jednak nie tyle błąd kalibracji, co raczej naturalne ograniczenie technologii Mini-LED, której nie da się przeskoczyć. Sony, zamiast kurczowo trzymać się idealnej czerni, woli priorytetyzować widoczność detali – i w praktyce trudno się z tym nie zgodzić. Wolimy zobaczyć strukturę materiału na ekranie niż smolistą plamę, w której giną wszystkie niuanse.

Sama kalibracja dała naprawdę dużo. Po około godzinie spędzonej na ustawieniach mieliśmy wrażenie, że obraz przypomina ten z najlepszych sal kinowych – oczywiście na skalę domową, ale z tym samym poczuciem jakości i dopracowania. I w takich chwilach przypominamy sobie, za co lubimy telewizory Sony: za to, że gdy już je dopieścimy, potrafią odwdzięczyć się obrazem, który wciąga na długie godziny.

Telewizor TCL 655 PRO radzi sobie całkiem dobrze z przejściami tonalnymi w materiałach o niższej jakości. Funkcja "Stopniowe wygładzanie" w niskim ustawieniu skutecznie wygładza przejścia tonalne, jednak odbywa się to kosztem utraty pewnych istotnych detali, takich jak struktura obiektów. Na plus zasługuje fakt, że nie wpływa negatywnie na ziarno filmowe, co pomaga zachować naturalny wygląd obrazu.

W kontekście obróbki cyfrowej, telewizor dodaje sztucznej ostrości, Może się to spodobać użytkownikom preferującym wyrazistszy obraz. Jednak osoby, które wolą bardziej miękki, subtelny wygląd, mogą uznać to za wadę. Dodatkowo, pewnym minusem jest przycięcie obrazu przez overscan, co ogranicza pole widzenia i obcina krawędzie kadru. Może być to problematyczne w niektórych scenach - np. paski wiadomości.

Bravia 5 nosi w sobie geny Sony, które pozostały nienaruszone – i chwała za to, bo mówimy o absolutnie rewelacyjnej obróbce cyfrowej obrazu. Nie bez powodu od lat uważa się, że to właśnie telewizory tej marki wyznaczają standard, jak ekran powinien radzić sobie z materiałami gorszej jakości. Jeśli ktoś wciąż ogląda klasyczną telewizję, stare filmy czy YouTube w niższej rozdzielczości, tutaj dostaje sprzęt, który potrafi zamienić takie treści w doświadczenie zaskakująco przyjemne. Na pokładzie znajdziemy kilka narzędzi, które warto włączyć. Pierwsze z nich to „cyfrowa redukcja zakłóceń”. Ustawiona na poziomie średnim działa wręcz wzorowo – wygładza przejścia tonalne, które zwykle najbardziej doskwierają w materiałach o niskiej jakości, a przy tym nie wprowadza żadnych sztucznych artefaktów. Co ważne, nie usuwa też filmowego charakteru, czyli naturalnego ziarna, które w wielu produkcjach jest elementem zamierzonym. Kolejnym atutem Bravii 5 są możliwości upscalingu procesora XR. Obraz prezentowany po skalowaniu jest miękki, ale jednocześnie ostry i przejrzysty. Kontury postaci są dobrze widoczne, a tła zachowują swoją strukturę bez przesadnego sztucznego wyostrzania. Trudno o lepszy telewizor do oglądania materiałów o słabszej jakości – Bravia 5 tylko potwierdza, dlaczego Sony w tej dziedzinie uchodzi za wzorzec.

Telewizor TCL C655 PRO wyposażony jest w matrycę 4K z częstotliwością odświeżania 60 Hz, co sprawia, że najlepiej sprawdzi się podczas oglądania filmów. Dodatkowo, funkcja "Redukcja migotania" umożliwia dostosowanie płynności obrazu, dając użytkownikowi wybór pomiędzy bardziej płynnym ruchem a kinowym, klatkowym efektem. Co więcej, telewizor dobrze radzi sobie z materiałami w niższych rozdzielczościach, takich jak Full HD i 2K, oferując odświeżanie na poziomie 120 Hz, co z pewnością przypadnie do gustu graczom, którzy mogą cieszyć się płynniejszym obrazem, choć kosztem niższej rozdzielczości.

Bravia 5 dostała matrycę 120 Hz, a to już samo w sobie brzmi jak zaproszenie do oglądania sportu, szybkich meczów czy widowiskowych filmów akcji. Jednak prawdziwa magia zaczyna się dopiero wtedy, gdy do gry wchodzi MotionFlow – autorski upłynniacz Sony. Dzięki niemu możemy dostosować charakter obrazu do własnych preferencji. Suwak „gładkość” pozwala przechodzić od kinowego klimatu z lekkim „szarpnięciem” klatki filmowej do wręcz teatralnej płynności, gdzie każda piłka w meczu sunie po ekranie jak po sznurku. Im wyższa wartość, tym bardziej gładko i płynnie, im niższa – tym bardziej filmowo i naturalnie. W opcjach znajdziemy też dodatkowe ustawienie, które Sony nazwało „czystość”. To nic innego jak funkcja BFI (czyli wstawianie czarnych klatek), która ma poprawiać ostrość ruchu. Brzmi świetnie w teorii, ale w praktyce trzeba korzystać z niej z dużą ostrożnością. Dlaczego? Bo wszystkie wyższe ustawienia powodują spadki jasności nawet o połowę, a w niektórych przypadkach pojawia się też podwajanie konturów. Dlatego jeśli już chcemy z niej korzystać, zalecamy maksymalnie najniższy poziom – „1” z dostępnych dziesięciu. Wtedy zyskujemy odrobinę lepszej ostrości ruchu, a nie ryzykujemy utraty połowy jasności obrazu.

Telewizor TCL C655 PRO oferuje niemal idealny zestaw funkcji dla graczy, wspierając wszystkie kluczowe technologie, które znacząco poprawiają komfort rozgrywki. Funkcja ALLM automatycznie przełącza telewizor w tryb o niskim opóźnieniu, dzięki czemu responsywność jest lepsza, a opóźnienia sygnału zminimalizowane – szczególnie ważne w dynamicznych tytułach. VRR synchronizuje częstotliwość odświeżania ekranu z liczbą klatek generowanych przez konsolę, eliminując efekt rozrywania obrazu, tym samym gwarantując płynniejszą rozgrywkę.

Obsługa Dolby Vision w trybie gier umożliwia bardziej szczegółowe odwzorowanie kolorów i kontrastu w grach wspierających ten format, a Game Bar oferuje szybki dostęp do istotnych ustawień, takich jak czas reakcji czy poziom opóźnienia. Niestety, model nie wspiera rozdzielczości 4K przy 120 Hz, co może rozczarować najbardziej wymagających graczy. Jednak dla tych, którzy są w stanie zrezygnować z 4K, obsługa Full HD i 2K przy 120 Hz zapewnia wyjątkowo płynny obraz, stanowiąc atrakcyjną alternatywę dla miłośników wyższych częstotliwości odświeżania.

W Bravii 5 widać ogromny postęp względem modelu X90L sprzed dwóch lat. Telewizor oferuje dosłownie wszystko, co miał jego poprzednik, ale tym razem naprawiono błędy, które potrafiły irytować graczy. Zniknęły problemy z ustawieniem zmiennej częstotliwości odświeżania (VRR), nie ma już też kłopotów z konfiguracją treści HDR w trybie HGiG. Krótko mówiąc: dostajemy sprzęt, który bez kombinacji po prostu działa tak, jak powinien. Bravia 5 ma więc wszystko, czego można oczekiwać od nowoczesnego telewizora dla graczy – i bez przesady można go reklamować hasłem „gotowy na PS5”. To zdanie, którego o modelu X90L nie mogliśmy powiedzieć. Szapo ba, Sony!

Szkoda tylko, że w tak stosunkowo wysoko wycenionym modelu zabrakło kompletu czterech portów HDMI 2.1. W codziennym użytkowaniu dla większości osób nie będzie to problem, ale jeśli ktoś ma konsolę, soundbar i dodatkowy sprzęt podpięty pod HDMI, w pewnym momencie pojawi się konieczność wyboru albo żonglowania kablami.