XIAOMI A Pro 2025 vs Haier Q80FUX

W kategorii HDR, telewizor Xiaomi A Pro wypada mówiąc wprost - słabo. W idealnych warunkach oferuje jasność na poziomie około 250 nitów. Jest to słaby wynik jednak w tej półce, często modele konkurencyjne oferują zbliżoną lub niższą wartość. Taka jasność jest zbyt niska, aby oddać pełny potencjał materiałów w formacie HDR. W praktyce oznacza to, że obraz nie zyskuje odpowiedniej głębi i intensywności, jakiej oczekuje się od wysokiej jakości HDR. Wartości te są bardziej charakterystyczne dla standardowego zakresu dynamiki (SDR), co sprawia, że prawdziwy efekt HDR pozostaje poza zasięgiem tego modelu, a sceny, które powinny wyróżniać się spektakularnym zakresem jasności i kontrastu, wydają się płaskie i pozbawione blasku. Jednak jak na swoją cenę, telewizor oferuje dobre pokrycie palety barw DCI-P3 na poziomie 92%, dzięki zastosowaniu technologii kropek kwantowych (konkretnie PFS LED). Dzięki temu kolory są żywe i nasycone, co spodoba się szczególnie graczom oraz miłośnikom filmów, którzy docenią bogatsze odcienie i lepszą reprodukcję barw w porównaniu do tradycyjnych telewizorów bez tej technologii.

W porządku, przejdźmy do tematu, który tak bardzo rozgrzewa dyskusje, czyli do możliwości telewizora w trybie HDR. Od razu postawmy sprawę jasno: Haier Q80FUX z pewnością nie jest demonem jasności. Panel tego odbiornika jest w stanie wygenerować około 350 nitów w szczycie, co w dzisiejszych realiach stanowi absolutne minimum, by w ogóle można było mówić o obecności rozszerzonej dynamiki tonalnej HDR. Na plus trzeba zaliczyć, że ta moc jest przynajmniej stabilna – niezależnie od tego, jakiej planszy testowej czy sceny filmowej użyliśmy, pomiary niezmiennie oscylowały w granicach 300-350 nitów. Są to więc wyniki co najwyżej wystarczające, zdecydowanie dalekie od olśniewającego pokazu możliwości, jaki znamy z droższych konstrukcji. Na szczęście jest jeden aspekt, w którym Q80FUX nadrabia te braki i robi to z nawiązką. Mówimy przecież o telewizorze QLED (a precyzyjniej PFS LED), co oznacza, że dzięki zastosowanemu filtrowi kwantowemu na matrycy, potrafi on wygenerować naprawdę soczyste, żywe kolory. To nie są puste obietnice – pokrycie palety barw DCI-P3 sięgające niemal 95% to rezultat, który robi wrażenie i bezpośrednio przekłada się na bardzo przyjemne dla oka, nasycone kolory.

Telewizor Xiaomi A Pro 2025 został przetestowany w trybie filmowym, który oferuje najlepsze odwzorowanie barw prosto z pudełka. Niemniej jednak, warto zauważyć, że nie jest ono wolne od wad. Analizując balans bieli, można zauważyć, że wartości zielonego znajdują się na minusie. To zjawisko prowadzi do pewnych zniekształceń w odcieniach bieli, a przy pełnej bieli wykres wykazuje wyraźne odchylenia. Przekontrastowany obraz sprawia, że nie występują odpowiednie przejścia tonalne w czerwieni, co negatywnie wpływa na jakość wyświetlania kolorów. Generalnie na obrazku, poniżej można zobaczyć, że całość scenerii przed kalibracją nabiera różowych barw. Dodatkowo, przy analizie kontrastu gamma, wykres znajduje się znacząco poniżej wartość 2,4 sugerując, że telewizor zbyt mocno podkreśla ciemne tonacje, a jaśniejsze obszary obrazu mogą być mniej wyraziste. Co więcej, krzywa EOTF pokazuje mocne wybicie na początku, co może prowadzić do utraty detali w jasnych scenach oraz do nieprzyjemnego wrażenia przerysowania. Te aspekty wskazują na potrzebę dalszej kalibracji, aby uzyskać bardziej zrównoważone odwzorowanie kolorów i poprawić ogólną jakość obrazu. Użytkownicy, którzy oczekują precyzyjnego odwzorowania barw, mogą być zmuszeni do podjęcia działań w celu dostosowania ustawień telewizora, aby osiągnąć bardziej realistyczne i naturalne rezultaty wizualne. W xiaomi tv a pro 2025, fabryczne ustawienia kolorów w Xiaomi są przeciętne i mogą wymagać kalibracji. Po odpowiedniej regulacji barw, obraz zyskuje naturalną i żywą kolorystykę, znacznie bliższą kinowym standardom. Warto dodać, że problem niedokładnego odwzorowania barw jest typowy dla wielu telewizorów tej klasy, co oznacza, że nie jest to wada unikalna dla Xiaomi A Pro 2025 TV. Dla osób, które cenią sobie perfekcyjne odwzorowanie barw, profesjonalna kalibracja okaże się kluczowym elementem, który podnosi ogólną jakość obrazu.

Fabryczne ustawienia trybu filmowego rzadko kiedy są idealne, ale w przypadku Q80FUX mieliśmy do czynienia z widoczną nierównowagą. W treściach SDR obraz był zdecydowanie zbyt mocno ocieplony, co wynikało z nadmiernej ilości czerwieni w balansie bieli, nadającej całości lekko sepii. Jakby na przekór, w materiałach HDR telewizor wpadał w drugą skrajność – nadmiar koloru niebieskiego powodował nienaturalny, oziębły w odbiorze efekt. To jednak nie kapryśny balans bieli był największym problemem tego telewizora. Prawdziwy winowajca, odpowiedzialny za opisywane wcześniej kłopoty, ukrywał się głębiej. Okazało się, że Q80FUX ma kompletnie źle zestrojone wartości gamma oraz, co kluczowe dla HDR, fatalnie poprowadzoną krzywą EOTF. To właśnie te błędne ustawienia fabryczne powodowały notoryczne przepalanie najjaśniejszych fragmentów obrazu, nakładając na nie ów charakterystyczny, mleczny filtr. Znaleźliśmy więc źródło problemu. Taki stan rzeczy prowadził do ogólnych, dużych błędów kolorystycznych, które były łatwe do wychwycenia nawet dla niewprawnego oka. Jak każdy testowany przez nas telewizor, postanowiliśmy i ten model skalibrować, a rezultaty tych zabiegów znajdziecie w kolejnym akapicie.

Teraz czas sprawdzić, jak telewizor Xiaomi A Pro 2025 poradził sobie po kalibracji. Największym beneficjentem tego procesu jest balans bieli. Po przeprowadzeniu kalibracji, wszystkie wcześniejsze błędy zostały poprawione zarówno w treści HD, jak i 4K, a większość błędów nie wypada już mocno poza wartość „2”. To oznacza znacznie bardziej zrównoważone i naturalne odwzorowanie kolorów, co z pewnością wpływa na komfort oglądania. W przypadku gammy, spadek został mocno zniwelowany, skutkując bardziej spójnym odwzorowaniem tonacji w różnych scenach. Mimo to, krzywa EOTF nie została znacznie poprawiona z powodu braku skutecznej kontroli nad dynamicznym mapowaniem tonów. To ograniczenie sprawia, że wciąż występują pewne problemy w odwzorowaniu szczegółów w jasnych scenach, co może wpływać na odbiór niektórych materiałów. Jednakże, pomimo tych niewielkich niedociągnięć, ogólny kształt obrazu jest zdecydowanie lepszy po kalibracji. Telewizor zyskał na jakości, a poprawiony balans bieli oraz zredukowane problemy z gammą sprawiają, że użytkownicy mogą cieszyć się bardziej realistycznym i przyjemnym doświadczeniem wizualnym. Dalsze dostosowanie ustawień może jeszcze bardziej poprawić jakość obrazu, ale już teraz telewizor pokazuje swoje możliwości, spełniając oczekiwania wielu użytkowników.

Wyniki naszych zabiegów kalibracyjnych musimy, niestety, uznać za dwojakie. Ogólnie rzecz biorąc, obraz jest bezdyskusyjnie lepszy niż przed korektami, jednak największym wygranym tego procesu okazały się treści SDR. To właśnie tam, po wyprowadzeniu na prostą wykresów gammy oraz balansu bieli, uzyskaliśmy rezultaty, które można śmiało nazwać bardzo dobrymi. Po ustawieniu, Q80FUX w standardowej dynamice naprawdę błyszczy, pokazując jedynie delikatne błędy w najtrudniejszych do oddania odcieniach skóry. Niestety, najsłabszym ogniwem wciąż pozostają treści HDR. I tu pojawia się paradoks: mimo że udało nam się skalibrować balans bieli niemal do perfekcji, to ogólne błędy kolorystyczne nadal pozostają na dość dużym poziomie. Przyczyną jest fakt, że telewizor wciąż "po swojemu" interpretuje statyczne metadane HDR10, uparcie forsując ów nieszczęsny efekt przepalenia obrazu, co nieuchronnie prowadzi do dużych przekłamań. Choć z sukcesem wyeliminowaliśmy fabryczny nadmiar koloru niebieskiego, to właśnie przez tę ingerencję elektroniki, ekran nadal potrafi wpadać w nieco zbyt oziębłe tonacje. Ten telewizor tak po prostu ma.

Jak telewizor Xiaomi A Pro 2025 radzi sobie z przejściami tonalnymi, zwłaszcza w przypadku materiałów o niższej jakości? Dzięki zaawansowanej obróbce cyfrowej, funkcja usuwania konturów kolorów działa zaskakująco dobrze. Zalecamy ustawienie tej opcji na wartość „Średni” – wówczas telewizor znacząco poprawia płynność przejść tonalnych, jednocześnie unikając nadmiernego wygładzenia innych elementów obrazu, takich jak ziarno filmowe.

W przypadku testowanej planszy z modelką i licznymi gałęziami w tle, Xiaomi A Pro 2025 pokazał swoje możliwości, w kontekscie obróbki cyforwej. Dodanie sztucznej ostrości na tej scenie sprawiło, że detale modelki były wyraźniejsze, a włosy prezentowały się bardziej szczegółowo. Jednak wokół gałęzi w tle pojawiły się delikatne kontury, które były efektem ingerencji cyfrowej. Chociaż poprawia to ogólne wrażenie detali, nadmierna ostrość może sprawiać, że niektóre elementy obrazu wydają się nienaturalnie podkreślone.

Jeśli jest jeden obszar, w którym Haier ewidentnie pokazuje, że ma jeszcze sporo do nadrobienia względem rynkowej czołówki, to jest nim cyfrowa obróbka obrazu. Sam upscaling, cóż... jest po prostu w porządku. I właściwie tyle można o nim powiedzieć. Robi, co do niego należy: dba, by sygnał o niższej rozdzielczości nie straszył na ekranie surową pikselozą i nie wyglądał jak powiększony na siłę znaczek pocztowy. Daleko mu jednak do finezji i "inteligentnego" wyostrzania, jakie przez lata wypracowali bardziej doświadczeni gracze na tym rynku. Największą bolączką oprogramowania Q80FUX jest jednak niemal całkowity brak dodatkowych funkcji "czyszczących" i wygładzających obraz. Odbiornik nie oferuje żadnych mechanizmów redukcji szumów czy poprawy gradientów. Oznacza to, że w starszych lub mocniej skompresowanych materiałach musimy po prostu pogodzić się z tym, że wszelkie niedoskonałości przejść tonalnych czy łączenia barw, o których wspominaliśmy wcześniej, będą nam nieustannie towarzyszyć podczas seansu.

Xiaomi A Pro 2025 oferuje funkcję upłynniacza ruchu o nazwie "Wygładzanie ruchu," która działa przede wszystkim w filmach. Można ją dostosować tak, aby preferować albo bardziej kinowy, filmowy efekt z widocznymi klatkami, albo płynniejszy, teatralny obraz. Funkcja ta powinna zadowolić osoby, które mają w zamiarze oglądać głownie na nim filmy. Jednak gracze oraz fani sportów mogą poczuć rozczarowanie. Panel o częstotliwości odświeżania 60 Hz, typowy w tej klasie cenowej, nie zaskakuje. Nasz test "Ufo" ujawnił pewne smużenie. Osoby, które oczekują lepszej ostrości poruszających się obiektów mogą być lekko zawiedzione.

Kwestia płynności ruchu i smużenia jest w dużej mierze z góry przesądzona przez zastosowanie 60-hercowej matrycy, co naturalnie sprawia, że trudno polecić ten odbiornik entuzjastom bardzo dynamicznych treści. Na szczęście w Q80FUX znajdziemy kilka opcji (choć, jak się za chwilę okaże, tak naprawdę tylko jedną), które mają poprawić wrażenia w starszych produkcjach filmowych. Dostępny jest suwak "De-Judder", który faktycznie odpowiada za płynność obrazu i pozwala nam dostosować go do własnych preferencji: od surowego, kinowego klatkażu, aż po bardziej teatralną, wygładzoną prezentację. Prawdziwe zaskoczenie czeka nas jednak tuż obok w menu. Znajduje się tam również drugi suwak, dedykowany rzekomo usuwaniu rozmycia – jest to funkcja, którą zazwyczaj spotykamy w panelach 120Hz, aby walczyć ze smużeniem w sporcie. Tak jak się jednak spodziewaliśmy, przywołując wspomnienia z testów modelu K85F, tak i tutaj ów suwak jest jedynie atrapą. Jego przesuwanie nie wnosi do obrazu absolutnie nic i wygląda to po prostu na niedopatrzenie inżynierów produktu, którzy zostawili w oprogramowaniu opcję niedziałającą z tym typem matrycy.

Xiaomi A Pro 2025 oferuje kilka funkcji przydatnych dla graczy, w tym Game Bar, który różni się od typowych „desek” z interfejsem spotykanych u innych producentów. Dzięki niemu można szybko uzyskać dostęp do ustawień związanych z grami, co jest wygodne podczas intensywnych sesji. Telewizor obsługuje również automatyczny tryb niskiego opóźnienia (ALLM), co oznacza, że automatycznie przełącza się w tryb zoptymalizowany dla gier, zmniejszając opóźnienia sygnału. Niestety, brakuje tutaj wsparcia dla HDMI 2.1, ograniczając w tym możliwości podłączenia najnowszych konsol do gier, które mogą wymagać większej przepustowości. Dodatkowo, telewizor nie obsługuje funkcji takich jak VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) ani G-Sync, które są coraz bardziej pożądane przez graczy, ponieważ pozwalają na płynniejszy obraz i eliminują zjawisko tearingu. Z tych względów, choć Xiaomi A Pro 2025 ma pewne funkcje dla graczy, to w tej klasie cenowej można znaleźć lepsze opcje, które oferują bardziej zaawansowane rozwiązania dedykowane graczom.

Wkraczając na terytorium gier, Haier Q80FUX okazuje się być całkiem niezłym kompanem dla "niedzielnego gracza". Na pokładzie znajdziemy bowiem tak pożądane dziś funkcje jak VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) oraz ALLM (automatyczny tryb niskiego opóźnienia). Największą niespodzianką jest jednak co innego. Mimo że nie mamy tu do czynienia z panelem 4K@120Hz, telewizor potrafi przyjąć i wyświetlić sygnał 120Hz w niższej rozdzielczości (Full HD). To bardzo przydatna funkcja, pozwalająca świadomie przełączyć konsolę w tryb niższej rozdzielczości, aby w zamian uzyskać znacznie wyższą płynność, co w świecie gier jest kompromisem jak najbardziej akceptowalnym.

Na brak dodatków w stylu paska "Game Bar" nie będziemy specjalnie narzekać, bo to tylko miły dodatek. Najbardziej niepokojące rzeczy dzieją się, gdy wkraczamy do świata HDR w grach. Ze względu na to, że telewizor nieustannie "po swojemu" adaptuje sygnał, ustawienie jasności w konsoli wedle standardu HGIG jest niemal niemożliwe do wykonania zgodnie z instrukcją. Co gorsza, w trybie Dolby Vision dla gier, opóźnienie (input lag) rośnie do poziomu około 50 ms, co jest wartością na tyle wysoką, że w zasadzie czyni ten tryb nieużywalnym. Generalnie jednak i tak nie zalecalibyśmy grania na tym telewizorze w trybie HDR, więc nie są to aż tak poważne braki. Najbardziej cieszy obecność 120Hz w Full HD, co sprawia, że można Q80FUX nazwać całkiem fajnym telewizorem dla niecodziennego gracza.