- Dopasowanie (punktacja)
- Czy warto kupić? Werdykt
- Konkurencyjne telewizory
- Wygląd telewizora
- Gdzie kupić
- Kontrast i czerń
- Jakość efektu HDR
- Odwzorowanie barw fabrycznie
- Odwzorowanie barw po kalibracji
- Płynność przejść tonalnych
- Upscaling i obróbka cyfrowa obrazu
- Smużenie i płynność ruchu
- Funkcje dla graczy
- Input lag
- Współpraca z komputerem PC
- Kąty widzenia
- Sprawność telewizora w dzień
- Funkcje telewizora
- Aplikacje
- Odtwarzanie plików z USB
- Dźwięk
- Szczegóły dotyczące matrycy
Haier Q80FUX
Dostępne przekątne:
Wypełnij ankietę aby poznać wynik
Matryca: LCD VA Odświeżanie: 60Hz Producent: HAIER Rozdzielczość: 3840x2160 System: Google TV Rok modelowy: 2025
Choć rynek RTV wydaje się dawno podzielony, Haier coraz odważniej walczy o swoje miejsce, rzucając na średnią półkę model Q80FUX. To propozycja QLED, celująca w widza, który od telewizora oczekuje przede wszystkim soczystych, intensywnych barw. Aby uatrakcyjnić ofertę, całość zamknięto w ekosystemie Google TV i doprawiono szczyptą podstawowych atrybutów dla graczy. Zobaczmy, czy taka receptura ma szansę podbić wasze salony w całkiem przystępnej cenie!
HAIER Q80FUX - Czy warto kupić? Werdykt
5.8
Ogólna ocena
Telewizor Haier Q80FUX to jedna z najbardziej schizofrenicznych propozycji, jakie od dawna gościły w naszej redakcji. Z jednej strony, mamy tu bowiem kawał solidnego sprzętu: panel VA gwarantujący głęboką, jak na ten segment, czerń oraz filtr kwantowy QLED, który faktycznie potrafi wygenerować soczyste, przykuwające wzrok kolory. To fundament, na którym można było zbudować naprawdę konkurencyjny odbiornik ze średniej półki. Niestety, cały ten potencjał matrycy jest systematycznie torpedowany przez oprogramowanie, stanowiące prawdziwą kulę u nogi tego modelu. Największą piętą achillesową Q80FUX jest jego totalna kapitulacja w starciu z materiałami HDR10. Elektronika zdaje się kompletnie nie rozumieć, jak interpretować sygnał, w efekcie czego notorycznie przepala najjaśniejsze partie obrazu, zamieniając je w płaską, mleczną plamę. Jeśli dodamy do tego system Google TV, który – choć funkcjonalny – jest niestabilny, pełen błędów i irytujących niedoróbek, otrzymujemy obraz produktu surowego, wyraźnie zdradzającego brak doświadczenia producenta. I gdy już mieliśmy spisać ten model na straty, odkryliśmy jego zaskakującą niszę. Po podłączeniu konsoli Q80FUX przechodzi transformację. Okazuje się bowiem, że ten telewizor oferuje rewelacyjnie niski input lag, w pełni wspiera VRR, a do tego potrafi przyjąć sygnał 120Hz w rozdzielczości Full HD. W świecie gier, gdzie responsywność jest wszystkim, te parametry stawiają go w bardzo dobrym świetle. Mamy więc do czynienia z urządzeniem o bardzo wąskiej specjalizacji. To nie jest telewizor uniwersalny do salonu – do tego brakuje mu stabilności i przede wszystkim jakiejkolwiek poprawności w obsłudze filmów. To raczej budżetowy, wielkoformatowy monitor dla gracza, który jest w stanie świadomie wybaczyć mu wszystkie wady oprogramowania w zamian za te kilka kluczowych dla konsoli/pc atrybutów w stosukowo przystępnej cenie.
Zalety
Bardzo dobry kontrast natywny i niezła czerń (dzięki matrycy VA)
Filtr PFS / QLED. Szeroka paleta barw (ok. 95% DCI-P3)
Niski input lag
Wsparcie dla 120Hz w niższej rozdzielczości
Obecność VRR i ALLM
Wsparcie dla Dolby Vision
Świetnie działający odtwarzacz plików z USB
Obecność analogowego wyjścia słuchawkowego (jack)
Wady
Obraz jest dość mocno "przepalony" w HDR
Oprogramowanie Google TV pełne błędów, złych tłumaczeń i problemów
Brak jakichkolwiek funkcji poprawy obrazu (redukcji szumów, wygładzania gradientów)
Przeciętna jasność
Płaski, pozbawiony basu dźwięk
Wysoki input lag w trybie Dolby Vision dla gier
Dziwny i mało ergonomiczny pilot
Filmy i seriale w jakości UHD5.9
Klasyczna telewizja, YouTube5.6
Transmisje sportowe (telewizja i aplikacje)4.7
Granie na konsoli6.7
Telewizor jako monitor do komputera6.0
Oglądanie przy mocnym świetle4.8
Funkcje użytkowe5.6
Aplikacje9.6
Jakość dźwięku5.5
Wypełnij ankietę aby poznać dopasowanie do Twoich preferencji
HAIER Q80FUX - Konkurencyjne telewizory w tej cenie
HAIER Q80FUX - Wygląd telewizora
Wejścia HDMI: 4 x HDMI 2.0, 0 x HDMI 2.1 Inne wejścia: RCA (Chinch) Wyjścia: Toslink (Optical audio), eARC (HDMI), ARC (HDMI), Mini-Jack (słuchawki) Podłączenie do sieci: Wi-Fi 2.4GHz, Wi-Fi 5GHz, Ethernet (LAN) 100Mbps
Jakość wykonania: Średnia
Rodzaj podstawy: Centralna
Kolor ramki: Grafitowa
Regulacja podstawy: Stała
Montaż na płasko: Nie
Akcesoria: Podstawa
Rozpoczynając oględziny, nie sposób uciec od skojarzeń z testowanym przez nas wcześniej modelem K85F. Ogólna koncepcja stylistyczna i sama bryła Q80FUX są wyraźnie znajome, jednak już po chwili dostrzegamy, że producent odrobił lekcję – mamy tu do czynienia z odrobinę staranniejszym wykonaniem. W zestawie montażowym znajdujemy podstawę, która na pierwszy rzut oka wydaje się być modną, centralną nogą. Sam odbiornik otoczono ramkami o całkiem rozsądnej smukłości; ich faktura i materiał, z którego zostały zrobione, jawnie zdradzają przynależność do bardziej ekonomicznego segmentu, niemniej spełniają swoje zadanie. Na dole ekranu znajdziemy odrobinę ekstrawagancji: Haier wprowadził tam srebrny, metalopodobny akcent – detal, który z pewnością znajdzie zwolenników wśród osób preferujących jaśniejsze dodatki w swoim otoczeniu. Jeśli jednak ktoś poszukuje sylwetki cienkiej niczym tafla szkła, srogo się zawiedzie. Profil telewizora zdradza konieczność upchnięcia podzespołów w budżetowej formie: z tyłu obudowy znajduje się bardzo wyraźne, mocno odstające wytłoczenie na całą elektronikę. Całokształt jasno komunikuje, że jest to konstrukcja obliczona na oszczędności, ale jednocześnie – co trzeba podkreślić – bardziej dopracowana i znacznie lepiej spasowana niż jej tańszy model jakim jest K85F.
Kup w najlepszej cenie
Wybierz rozmiar:
HAIER Q80FUX - Kontrast i czerń
6.3/10
Funkcja lokalnego wygaszania: Nie
Wynik
5,200:1
Wynik
7,400:1
Wynik
7,550:1
Wynik
7,300:1
Wynik
6,450:1
Widoczność detali w światłach:
Muszę przyznać, że podchodząc do odbiornika z tej półki cenowej, człowiek instynktownie zaciska kciuki, licząc, że przynajmniej czerń nie będzie szarą plamą. Tymczasem Haier Q80FUX, a konkretnie 55-calowy egzemplarz goszczący w naszej redakcji, potrafi w tej materii bardzo pozytywnie zaskoczyć. Jego sekretem jest sięgnięcie po matrycę typu VA, która z natury ma inklinacje do generowania wysokiego kontrastu. I nie są to puste obietnice. Podczas seansów, w większości filmowych ujęć, kontrast z godną uznania regularnością meldował się na poziomach od 5000:1, nierzadko dobijając do pułapu 8000:1. To naprawdę mocne wyniki, jeśli weźmiemy poprawkę na fakt, że ten telewizor nie dysponuje żadną, nawet szczątkową, formą lokalnego wygaszania. Przekładając to na wrażenia zza kanapy: jak na swoje cenowe realia, Q80FUX oferuje czerń po prostu solidną. Oczywiście, nie jest to ta idealnie aksamitna głębia, która sprawia, że ekran znika w mroku. Kiedy przeprowadzimy seans w warunkach pełnej izolacji od światła, dostrzeżemy, że w najciemniejszych fragmentach obrazu czerń zdradza swoje budżetowe pochodzenie, delikatnie skręcając w stronę granatowej poświaty. Jest to jednak defekt łatwy do zamaskowania – wystarczy odrobina światła z lampki w rogu pokoju, by ten niuans przestał być widoczny, a obraz znów nabrał satysfakcjonującej głębi.
HAIER Q80FUX - Jakość efektu HDR
4.9/10
Wspierane formaty: HDR10, Dolby Vision, HLG Pokrycie palety barw: DCI P3: 94.6%, Bt.2020: 74.4%
Pomiar jasności w HDR:
Wynik
308 nit
Wynik
327 nit
Wynik
352 nit
Wynik
330 nit
Wynik
344 nit
W porządku, przejdźmy do tematu, który tak bardzo rozgrzewa dyskusje, czyli do możliwości telewizora w trybie HDR. Od razu postawmy sprawę jasno: Haier Q80FUX z pewnością nie jest demonem jasności. Panel tego odbiornika jest w stanie wygenerować około 350 nitów w szczycie, co w dzisiejszych realiach stanowi absolutne minimum, by w ogóle można było mówić o obecności rozszerzonej dynamiki tonalnej HDR. Na plus trzeba zaliczyć, że ta moc jest przynajmniej stabilna – niezależnie od tego, jakiej planszy testowej czy sceny filmowej użyliśmy, pomiary niezmiennie oscylowały w granicach 300-350 nitów. Są to więc wyniki co najwyżej wystarczające, zdecydowanie dalekie od olśniewającego pokazu możliwości, jaki znamy z droższych konstrukcji. Na szczęście jest jeden aspekt, w którym Q80FUX nadrabia te braki i robi to z nawiązką. Mówimy przecież o telewizorze QLED (a precyzyjniej PFS LED), co oznacza, że dzięki zastosowanemu filtrowi kwantowemu na matrycy, potrafi on wygenerować naprawdę soczyste, żywe kolory. To nie są puste obietnice – pokrycie palety barw DCI-P3 sięgające niemal 95% to rezultat, który robi wrażenie i bezpośrednio przekłada się na bardzo przyjemne dla oka, nasycone kolory.
Scena z filmu “Pan” (około 2800 nitów)
Scena z filmu “Billy Lynn” (około 1100 nitów)
Posiadanie matrycy zdolnej wyświetlić szeroką paletę barw to niestety tylko połowa sukcesu. Druga, znacznie ważniejsza połowa, to umiejętność przetworzenia sygnału, a w przypadku treści HDR10 Haier Q80FUX napotyka na poważny problem. Telewizor ten bardzo słabo radzi sobie z interpretacją statycznych metadanych, co wprost oznacza, że jego mapowanie tonów (czyli dostosowywanie obrazu do własnych możliwości) zwyczajnie nie działa, jak powinno. Skutki są najbardziej bolesne podczas oglądania scen o najwyższej jasności. Gdy na ekran pojawil się materiał testowy z filmu "Pan", przygotowany w 4000 nitów, to, co zobaczyliśmy, było trudne do opisania. Obraz był kompletnie przepalony, nienaturalnie rozjaśniony, a z bieli znikały jakiekolwiek detale. Podobnie skandalicznie pod każdym względem prezentowała się scena z "The Meg". Najbardziej obrazowe było jednak wrażenie, że ktoś pokrył ekran cienką warstwą mleczkego filtra – obraz stał się płaski, mleczny i kompletnie wyprany z kontrastu. Kiedy włączyliśmy nieco spokojniejsze tytuły, jak "Billy Lynn", było już "tylko" źle, zamiast tragicznie. Nawet w przypadku łatwiejszych treści, tych częściej spotykanych na platformach streamingowych (masterowanych do 1000 nitów), obraz wciąż nie wyglądał dobrze. Ginęły detale w jasnych obszarach, ciemne elementy sceny były nienaturalnie podbijane, a całości brakowało równowagi. Nie był to może widok podły – historia testów zna gorsze przypadki – ale był po prostu zły.
Wykres jasności HDR:
Luminancja HDR
Na szczęście, dla tej ewidentnej nieporadności Q80FUX w adaptacji obrazu HDR10, istnieje skuteczne koło ratunkowe. Rozwiązaniem okazują się dynamiczne metadane, a mówiąc wprost: wsparcie dla formatu Dolby Vision. Różnica w sposobie prezentacji obrazu jest, co zresztą staramy się unaocznić na naszych zdjęciach porównawczych, absolutnie kolosalna. Tam, gdzie przed momentem witała nas mleczna, przepalona plama pozbawiona detali, tam po przełączeniu na sygnał Dolby Vision nagle pojawia się struktura i znacznie lepsza równowaga tonalna. Trzeba to jasno zaznaczyć: nie jest to jeszcze rezultat, który nazwalibyśmy dobrym. Historia naszych testów zna odbiorniki, które dysponując podobnie skromną jasnością, potrafiły wycisnąć z dynamicznych metadanych znacznie więcej. Jednak w ogólnym rozrachunku, wsparcie dla tego formatu dosłownie wyciąga Q80FUX z HDR-owej opresji, ratując seans.
Statyczny HDR10
Dynamiczny: Dolby Vision
Odwzorowanie barw fabrycznie
4/10
Fabryczne ustawienia trybu filmowego rzadko kiedy są idealne, ale w przypadku Q80FUX mieliśmy do czynienia z widoczną nierównowagą. W treściach SDR obraz był zdecydowanie zbyt mocno ocieplony, co wynikało z nadmiernej ilości czerwieni w balansie bieli, nadającej całości lekko sepii. Jakby na przekór, w materiałach HDR telewizor wpadał w drugą skrajność – nadmiar koloru niebieskiego powodował nienaturalny, oziębły w odbiorze efekt. To jednak nie kapryśny balans bieli był największym problemem tego telewizora. Prawdziwy winowajca, odpowiedzialny za opisywane wcześniej kłopoty, ukrywał się głębiej. Okazało się, że Q80FUX ma kompletnie źle zestrojone wartości gamma oraz, co kluczowe dla HDR, fatalnie poprowadzoną krzywą EOTF. To właśnie te błędne ustawienia fabryczne powodowały notoryczne przepalanie najjaśniejszych fragmentów obrazu, nakładając na nie ów charakterystyczny, mleczny filtr. Znaleźliśmy więc źródło problemu. Taki stan rzeczy prowadził do ogólnych, dużych błędów kolorystycznych, które były łatwe do wychwycenia nawet dla niewprawnego oka. Jak każdy testowany przez nas telewizor, postanowiliśmy i ten model skalibrować, a rezultaty tych zabiegów znajdziecie w kolejnym akapicie.
Odwzorowanie barw po kalibracji
6.1/10
Wyniki naszych zabiegów kalibracyjnych musimy, niestety, uznać za dwojakie. Ogólnie rzecz biorąc, obraz jest bezdyskusyjnie lepszy niż przed korektami, jednak największym wygranym tego procesu okazały się treści SDR. To właśnie tam, po wyprowadzeniu na prostą wykresów gammy oraz balansu bieli, uzyskaliśmy rezultaty, które można śmiało nazwać bardzo dobrymi. Po ustawieniu, Q80FUX w standardowej dynamice naprawdę błyszczy, pokazując jedynie delikatne błędy w najtrudniejszych do oddania odcieniach skóry. Niestety, najsłabszym ogniwem wciąż pozostają treści HDR. I tu pojawia się paradoks: mimo że udało nam się skalibrować balans bieli niemal do perfekcji, to ogólne błędy kolorystyczne nadal pozostają na dość dużym poziomie. Przyczyną jest fakt, że telewizor wciąż "po swojemu" interpretuje statyczne metadane HDR10, uparcie forsując ów nieszczęsny efekt przepalenia obrazu, co nieuchronnie prowadzi do dużych przekłamań. Choć z sukcesem wyeliminowaliśmy fabryczny nadmiar koloru niebieskiego, to właśnie przez tę ingerencję elektroniki, ekran nadal potrafi wpadać w nieco zbyt oziębłe tonacje. Ten telewizor tak po prostu ma.
HAIER Q80FUX - Płynność przejść tonalnych
7.5/10
Analizując zdolność telewizora do radzenia sobie z subtelnymi przejściami tonalnymi, czyli "bandingiem", dochodzimy do ciekawych wniosków. Haier Q80FUX w większości scen całkiem zgrabnie łączy ze sobą sąsiadujące barwy, tworząc gładki, spójny obraz. Nie jest to jednak proces idealny. Podczas testów zauważyliśmy bowiem drobne problemy i niedoskonałości w każdej ze scen testowych, których użyliśmy. Nie są to może błędy, które agresywnie rzucają się w oczy i psują odbiór filmu, niemniej ich obecność jest warta odnotowania. Co intrygujące, odbiornik ten nie wykazuje żadnych szczególnych słabości czy mocniejszych stron w tej materii – radzi sobie z tym wyzwaniem dokładnie tak samo, niezależnie od tego, czy wyświetla delikatne gradienty jasnego nieba, czy mroczne przejścia w cieniach.
Upscaling i obróbka cyfrowa obrazu
4/10
Funkcja wygładzania przejść tonalnych
Obraz bez overscanu na sygnale SD
Jeśli jest jeden obszar, w którym Haier ewidentnie pokazuje, że ma jeszcze sporo do nadrobienia względem rynkowej czołówki, to jest nim cyfrowa obróbka obrazu. Sam upscaling, cóż... jest po prostu w porządku. I właściwie tyle można o nim powiedzieć. Robi, co do niego należy: dba, by sygnał o niższej rozdzielczości nie straszył na ekranie surową pikselozą i nie wyglądał jak powiększony na siłę znaczek pocztowy. Daleko mu jednak do finezji i "inteligentnego" wyostrzania, jakie przez lata wypracowali bardziej doświadczeni gracze na tym rynku. Największą bolączką oprogramowania Q80FUX jest jednak niemal całkowity brak dodatkowych funkcji "czyszczących" i wygładzających obraz. Odbiornik nie oferuje żadnych mechanizmów redukcji szumów czy poprawy gradientów. Oznacza to, że w starszych lub mocniej skompresowanych materiałach musimy po prostu pogodzić się z tym, że wszelkie niedoskonałości przejść tonalnych czy łączenia barw, o których wspominaliśmy wcześniej, będą nam nieustannie towarzyszyć podczas seansu.
HAIER Q80FUX - Smużenie i płynność ruchu
4.5/10
Maksymalne odświeżanie matrycy: 60Hz
Opcja poprawy płynności filmów: Tak
Opcja redukcji smużenia: Nie
Funkcja BFI 60Hz: Nie
Funkcja BFI 120Hz: Nie
Kwestia płynności ruchu i smużenia jest w dużej mierze z góry przesądzona przez zastosowanie 60-hercowej matrycy, co naturalnie sprawia, że trudno polecić ten odbiornik entuzjastom bardzo dynamicznych treści. Na szczęście w Q80FUX znajdziemy kilka opcji (choć, jak się za chwilę okaże, tak naprawdę tylko jedną), które mają poprawić wrażenia w starszych produkcjach filmowych. Dostępny jest suwak "De-Judder", który faktycznie odpowiada za płynność obrazu i pozwala nam dostosować go do własnych preferencji: od surowego, kinowego klatkażu, aż po bardziej teatralną, wygładzoną prezentację. Prawdziwe zaskoczenie czeka nas jednak tuż obok w menu. Znajduje się tam również drugi suwak, dedykowany rzekomo usuwaniu rozmycia – jest to funkcja, którą zazwyczaj spotykamy w panelach 120Hz, aby walczyć ze smużeniem w sporcie. Tak jak się jednak spodziewaliśmy, przywołując wspomnienia z testów modelu K85F, tak i tutaj ów suwak jest jedynie atrapą. Jego przesuwanie nie wnosi do obrazu absolutnie nic i wygląda to po prostu na niedopatrzenie inżynierów produktu, którzy zostawili w oprogramowaniu opcję niedziałającą z tym typem matrycy.
Smużenie przy odświeżaniu do 120Hz (tak jak konsola i sport):
HAIER Q80FUX - Funkcje dla graczy
5.6/10
- ALLM:
Tak
- VRR:
Tak
- Zakres VRR:
48 - 120Hz
Tryb Dolby Vision Gra:
Tak (wysoki input lag) - Poprawna implementacja HGiG:
Nie
- 1080p@120Hz:
Tak
- 1440p@120Hz:
Nie
- 4K@120Hz:
Nie
- Game bar:
Nie
Wkraczając na terytorium gier, Haier Q80FUX okazuje się być całkiem niezłym kompanem dla "niedzielnego gracza". Na pokładzie znajdziemy bowiem tak pożądane dziś funkcje jak VRR (zmienna częstotliwość odświeżania) oraz ALLM (automatyczny tryb niskiego opóźnienia). Największą niespodzianką jest jednak co innego. Mimo że nie mamy tu do czynienia z panelem 4K@120Hz, telewizor potrafi przyjąć i wyświetlić sygnał 120Hz w niższej rozdzielczości (Full HD). To bardzo przydatna funkcja, pozwalająca świadomie przełączyć konsolę w tryb niższej rozdzielczości, aby w zamian uzyskać znacznie wyższą płynność, co w świecie gier jest kompromisem jak najbardziej akceptowalnym.
Na brak dodatków w stylu paska "Game Bar" nie będziemy specjalnie narzekać, bo to tylko miły dodatek. Najbardziej niepokojące rzeczy dzieją się, gdy wkraczamy do świata HDR w grach. Ze względu na to, że telewizor nieustannie "po swojemu" adaptuje sygnał, ustawienie jasności w konsoli wedle standardu HGIG jest niemal niemożliwe do wykonania zgodnie z instrukcją. Co gorsza, w trybie Dolby Vision dla gier, opóźnienie (input lag) rośnie do poziomu około 50 ms, co jest wartością na tyle wysoką, że w zasadzie czyni ten tryb nieużywalnym. Generalnie jednak i tak nie zalecalibyśmy grania na tym telewizorze w trybie HDR, więc nie są to aż tak poważne braki. Najbardziej cieszy obecność 120Hz w Full HD, co sprawia, że można Q80FUX nazwać całkiem fajnym telewizorem dla niecodziennego gracza.
HAIER Q80FUX - Input lag
9.4/10
Jeśli jest jedna kategoria, w której Haier Q80FUX absolutnie błyszczy i pokazuje pazur, to jest nią właśnie opóźnienie wejścia. W tej materii telewizor prezentuje wyniki wręcz rewelacyjne. W trybie 120Hz (osiąganym, przypomnijmy, w niższej rozdzielczości) input lag spada poniżej 10 ms, co jest wartością wyśmienitą, godną rasowych monitorów dla graczy. Niewiele gorzej, a wciąż na bardzo dobrym poziomie, jest w klasycznym trybie 60Hz – tutaj pomiary stabilnie wskazywały okolice 12-14 ms. To rezultaty, których nie powstydziłyby się znacznie droższe, dedykowane graczom konstrukcje. Jedynym, ale za to poważnym potknięciem, jest tutaj tryb Dolby Vision. Jak już wcześniej ustaliliśmy, jego aktywacja winduje opóźnienie do nieakceptowalnego poziomu, dlatego zdecydowanie odradzamy korzystanie z niego podczas jakiejkolwiek interaktywnej rozgrywki.
| SDR | HDR | Dolby Vision |
|---|---|---|
| 1080p60: 13 ms | 2160p60: 12 ms | 2160p60 DV: 46 ms |
| 1080p120: 8 ms | ||
| 2160p60: 13 ms |
HAIER Q80FUX - Współpraca z komputerem PC
6/10
Chroma 444 (maksymalna rozdzielczość i odświeżanie): Tak
Czytelność czcionek: Bardzo dobra
Czytelność ciemnego tekstu i kształtów: Bardzo dobra
Input lag w trybie PC (4K, maksymalne odświeżanie): 13ms
Układ subpikseli matrycy: BGR
Maksymalna częstotliwość odświeżania: 60Hz
G-Sync: Tak
Sprawdziliśmy też oczywiście, jak Q80FUX działa po podłączeniu do komputera. I tutaj kolejne miłe zaskoczenie – radzi sobie z tym naprawdę bardzo dobrze. Najważniejsze, że czcionki są bardzo czytelne, więc nic się nie rozlewa i da się na nim normalnie pracować. Dodatkowo, tak samo jak przy konsolach: możemy tu ustawić niższą rozdzielczość, żeby w zamian uzyskać wysokie odświeżanie 120Hz. Co super istotne, w tym trybie poprawnie uruchomił się i działał G-Sync. To tylko potwierdza, że ten telewizor to naprawdę udany i sprawny sprzęt do grania, także na pececie.
HAIER Q80FUX - Kąty widzenia
3.3/10
spadek jasności pod kątem 45 stopni: 75%
Każdy, kto planuje seanse w szerokim, rodzinnym gronie, musi być świadomy fundamentalnego kompromisu, na jaki zdecydował się Haier, implementując w tym modelu matrycę VA. Technologia ta dała nam co prawda głęboką czerń i wysoki kontrast, ale jej nieodłączną cechą jest również wyraźne zawężenie kątów widzenia. Wystarczy usiąść mocniej z boku kanapy, by natychmiast zauważyć, jak kolory zaczynają tracić nasycenie, a obraz blednąć. To po prostu klasyczna wymiana – dostajemy coś (kontrast) kosztem czegoś innego (kątów) – i Q80FUX idealnie wpisuje się w ten schemat.
HAIER Q80FUX - Sprawność telewizora w dzień
4.8/10
Powłoka matrycy: Satynowy
Tłumienie odbić: Przyzwoite
Czerń w trakcie dnia: Dobra
Starcie odbiornika z codziennymi wyzwaniami, jakie stawia przed nim jasny salon, wypada w przypadku Q80FUX całkiem przyzwoicie, choć z pewnością trudno tu mówić o ideale. Sama matryca została wyposażona w powłokę, która całkiem sprawnie radzi sobie z tłumieniem większości odbić i refleksów otoczenia. Co równie istotne, nawet w trudniejszych warunkach oświetleniowych, ekran potrafi zachować przyjemnie nasycone kolory. Słabość tej konstrukcji ujawnia się jednak tam, gdzie do gry wchodzi moc podświetlenia. Wspomniana już wcześniej, dość umiarkowana jasność maksymalna (ok. 350 nitów) sprawia, że w konfrontacji z intensywnym, naturalnym światłem wpadającym przez okno, ekran często nie jest w stanie się "przebić". W słoneczny dzień obrazowi może po prostu brakować odpowiedniej siły wyrazu.
Jasność matrycy
Średnia jasność SDR
Haier Q80FUX: 317 cd/m2
HAIER Q80FUX - Funkcje telewizora
5.6/10
System: Google TV
Szybkość działania: Średnia
- Wejścia HDMI: 4 x HDMI 2.0, 0 x HDMI 2.1
- Inne wejścia: RCA (Chinch)
- Wyjścia: Toslink (Optical audio), eARC (HDMI), ARC (HDMI), Mini-Jack (słuchawki)
- Podłączenie do sieci: Wi-Fi 2.4GHz, Wi-Fi 5GHz, Ethernet (LAN) 100Mbps
- Odbiór telewizji: DVB-T, DVB-T2, DVB-S, DVB-S2, DVB-C
Funkcje klasyczne:
- Nagrywanie na USB (TV naziemna): Nie
- Programowanie nagrań: Nie
- Obraz w obrazie (PiP): Nie
- Pilot RF (bez konieczności celowania w ekran): RF (nie trzeba celować)
- Podświetlany pilot: Nie
- Telegazeta: Nie
- Tryb tylko dźwięk: Tak
- Podłączenie słuchawek bluetooth do telewizora: Tak
- Słuchawki bluetooth i głośniki telewizora jednocześnie: Nie
Funkcje Smart:
- AirPlay: Nie
- Screen mirroring (Windows Miracast): Tak
- Wyszukiwanie głosowe: Tak
- Wyszukiwanie głosowe po polsku: Tak
- Możliwość podłączenia klawiatury i myszki: Tak
SmartTV na Haier Q80FUX: GoogleTV
Na pierwszy ogień weźmy warstwę inteligentną, którą w Q80FUX zarządza system Google TV. To teoretycznie ogromny atut, otwierający dostęp do niezliczonej biblioteki aplikacji, ułatwiający przerzucanie obrazu z urządzeń mobilnych i oferujący wygodne wyszukiwanie głosowe. Niestety, podobnie jak w innych testowanych przez nas modelach tej marki, implementacja tej platformy pozostawia sporo do życzenia. Nie chodzi tu nawet o drastyczne zacięcia czy opóźnienia w nawigacji, ale raczej o festiwal drobnych błędów, niedoróbek i fatalnych tłumaczeń w menu. Trudno przez to traktować "Google TV" w wydaniu Haiera na równi z tym, co znamy chociażby z odbiorników Sony czy TCL, mimo że na pudełku widnieje ta sama, dumnie brzmiąca nazwa.
Funkcje klasyczne
Przechodząc do klasycznych, użytkowych funkcji telewizora, obraz urządzenia wcale się nie poprawia. Na pochwałę zasługuje w zasadzie tylko obecność łączności Bluetooth oraz nietypowy, ale przydatny relikt przeszłości w postaci analogowego wyjścia słuchawkowego jack. Poza tym trudno znaleźć cokolwiek, co wzbudziłoby nasz entuzjazm. Ze względu na problematyczne oprogramowanie, odbiornik (podobnie jak jego poprzednicy w naszych testach) nie był w stanie znaleźć żadnych kanałów telewizji naziemnej, mimo że inne telewizory podpięte do tej samej instalacji nie miały z tym najmniejszego problemu. Dziwny jest również sam pilot – jego design niektórym może przypaść do gustu, ale przez brak klawiatury numerycznej i absurdalne umieszczenie części przycisków na bocznej krawędzi, na pewno nie można go nazwać przyjaznym seniorom.
Opcje podłączenia soundbara / głośników
Przewodowe HDMI:
Przewodowe Inne:
- Toslink: Tak
- Stereo (Mini-Jack): Tak
Bezprzewodowe inne:
- Bluetooth: Tak
Obsługiwane formaty audio:
- Dolby Digital Plus 7.1: Tak
- Dolby True HD 7.1: Tak
- Dolby Atmos w Dolby Digital Plus (JOC): Tak
- Dolby Atmos w Dolby True HD: Nie
- DTS:X w DTS-HD MA: Nie
- DTS-HD Master Audio: Nie
Ułatwienia dla seniorów
- Klawiatura numeryczna na TV: Nie
- Powiększanie czcionki: Nie
- Audiodeskrypcja: Tak
HAIER Q80FUX - Aplikacje
9.6/10
HAIER Q80FUX - Odtwarzanie plików z USB
9.6/10
| Maksymalna rozdzielczość zdjęcia: | Obsługiwane formaty zdjęć: |
|---|---|
| 4 Mpix | JPEG |
| 6 Mpix | HEIC |
| 8 Mpix | PNG |
| 10 Mpix | GIF |
| 12 Mpix | WebP |
| 16 Mpix | TIFF |
| 20 Mpix | BMP |
| 24 Mpix | SVG |
| 28 Mpix | |
| 32 Mpix |
Musimy przyznać, że po serii potknięć, jakie zanotowaliśmy przy ocenie ogólnej implementacji systemu Google TV, do testu odtwarzacza multimediów podchodziliśmy z dużą rezerwą. Tymczasem w tym jednym, konkretnym aspekcie Q80FUX zaserwował nam prawdziwe zaskoczenie. Wbudowana aplikacja do obsługi plików z nośników USB działa po prostu świetnie. Ten komponent oprogramowania zdaje się być zupełnie odporny na bolączki trapiące resztę systemu, otwierając praktycznie wszystkie najważniejsze i najbardziej popularne formaty plików wideo, jakie mu podsunęliśmy.
HAIER Q80FUX - Dźwięk
5.5/10
84dB
Maksymalna głośność
Wspierane kodeki
(głośniki telewizora)
Dolby Digital Plus 7.1
Dolby True HD 7.1
Dolby Atmos w Dolby Digital Plus (JOC)
Dolby Atmos w Dolby True HD
DTS:X w DTS-HD MA
DTS-HD Master Audio
Przechodząc do kwestii "doznań" akustycznych, Haier Q80FUX zdaje się wyznawać zasadę, że dźwięk ma po prostu być. I jest – dokładnie tyle można o nim powiedzieć. Wbudowane głośniki grają w sposób wybitnie płaski, bez charakteru, a przede wszystkim brakuje im jakiegokolwiek wyraźnego fundamentu basowego. Pewnym pocieszeniem jest fakt, że telewizor otrzymał wsparcie dla formatu Dolby Atmos. Bądźmy jednak szczerzy: aby móc realnie skorzystać z walorów tego kodeka i usłyszeć obiecywaną przestrzeń, pasywna zdolność dekodowania to za mało. Podłączenie zewnętrznego systemu kina domowego lub przynajmniej przyzwoitego soundbara jest w tym wypadku nie tyle zaleceniem, co absolutną koniecznością.
Pomiary akustyczne
84dBC (Max)
75dBC
HAIER Q80FUX - Szczegóły dotyczące matrycy
Wersja oprogramowania podczas testów: UKN2.24119.053
Procesor obrazu: MT5896 2GB RAM
Jednorodność matrycy i termowizja:
Rodzaj widma podświetlenia: PFS LED
Założyciel i pomysłodawca portalu "Wybierz TV"
Dziennikarz, recenzent i felietonista portalu "Wybierz TV"
Zobacz artykuły powiązane z Haier Q80FUX:
8/28/2025
9/15/2025
9/25/2025